blog over Palestijnen, terrorisme, Islam, Israël, misstanden en persoonlijke belevenissen.
Disclaimer
De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.
De oorlog in het Midden-Oosten is ook een mediaoorlog en cognitieve oorlogsvoering. In Nederland is de vraag wie geciteerd wordt en welke informatiebronnen worden gebruikt, bepalend voor het standpunt van de krant of omroep. Die mediastrijd komt tot de voorlopig grootste escalatie als het gaat over het lot van kinderarts en directeur van het Kamal Adwan ziekenhuis in Noord-Gaza, Hussam Abu Safiya. De polarisatie neemt ernstige vormen aan, als er geen onafhankelijkheid meer is.
Als de directeur van het ziekenhuis helemaal alleen naar een Israëlische tank loopt en gearresteerd wordt, dan ontstaat een beeldvorming die alleen te vergelijken is met de eenzame Tiananmenpleinman (Peking 1989). Alle berichten daarna zijn gekleurd. Een Israëlische nieuwszender bericht dat de soldaten de arts begroeten en de hand schudden. De Pro-Hamas-Media weet te vertellen dat Hussam Abu Safiya met stokken geslagen is en in een geheime gevangenis zit.
De pro-Hamas media berichten dat we het hebben over een kinderarts die er voor zorgde dat het enige ziekenhuis in Noord-gaza nog open bleef. De Jerusalem Post weet te vertellen, dat deze “arts” zo trots als een pauw in het ziekenhuis rondliep en dacht dat hij de situatie onder controle had. In werkelijkheid, zo bericht JPost, is hij een commandant van Hamas en de overige 240 arrestanten zijn Hamas-strijders.
NRC 3 januari 2025 “De Israëlische rechtse televisiezender Channel 14 zendt later videobeelden uit vanuit de betreffende tank. Een van de soldaten voorin roept via een microfoon in het Arabisch „Til je shirt omhoog dokter”. De deur van de tank gaat langzaam open, en AbuSafiya stapt in, zijn jas nog aan. „Hoe gaat het, alles oké?, vraagt een soldaat, van wie alleen de uitgestoken hand in beeld komt, die AbuSafiya schudt.”
Wat is waarheid? In het vrije westen is het altijd belangrijk als meerdere bronnen geraadpleegd worden en de andere kant ook aan het woord komt. Dat is al haast niet meer het geval. Als NRC over kinderarts Hussam Abu Safiya bericht dan wordt de tegenstem als volgt afgedaan: ” Hoewel het Israëlische leger op 28 december nog zei de directeur te hebben meegenomen voor ondervraging, en hem een „verdachte Hamas-terroristenagent” noemde, zei het leger afgelopen donderdag dat het geen dossier heeft over Abu Safiya’s arrestatie. (…) Na de eerdere ontkenning van de detentie van Abu Safiya, gaf het leger echter vrijdag toe dat hij wordt vastgehouden voor ondervraging door de Shin Bet, de Israëlische veiligheidsdiensten” (NRC 03-01-2025)
Intussen is door Hamas-leden in Europa een media-campagne op gang gekomen, die in Nederland voorlopig alleen door NRC en The Rights Forum wordt ondersteund. Ramy Abdul, de zesde op de lijst van Hamas-leden in Europa, schrijft op Twitter over de kinderarts alsof het om een onschuldig slachtoffer gaat. Hij wordt gevolgd door de, wegens financiering van Hamas aangeklaagde, Amin Abou Rashed. Deze eenarmige bandiet heeft weliswaar een media-verbod, maar daar houdt hij zich niet aan.
De Israëlische media zijn unaniem: In het Kamal Adwan ziekenhuis in Noord-Gaza zijn 240 terroristen van Hamas opgepakt, waarvan vijftien hebben deelgenomen aan de massamoord op 7 oktober 2023. Zelfs de doorgaans kritische Haaretz schrijft dit zo op.
De Volkskrant schrijft bij monde van Jarl van der Ploeg: “Wat er precies met de 240 ’terroristen’ uit het Gazaanse Kamal Adwan-ziekenhuis is gebeurd (ik gebruik hier aanhalingstekens omdat Israël vooralsnog geen bewijs heeft getoond voor zijn aantijgingen), is onduidelijk.”
Maar wie is eigenlijk Hussam Abu Safiya? De één zegt dat hij kolonel van een bewapende strijdgroep is, tenslotte gaat het hier om een militair hospitaal. De ander schrijft dat het een idealistische kinderarts is, die zijn zoon tijdens de oorlog verloor. Nu wordt hij door Shin Beth verhoord wegens lidmaatschap van Hamas en leiding geven aan de in het ziekenhuis aanwezige Hamas-terroristen.
De kinderarts zou zijn berichten op sociale media over de pogrom van 7 oktober 2023 hebben verwijderd. Ik kon er in ieder geval nog één vinden.
Abdelhamid Al A, geboren in Libanon. De Egyptische staatsburger Mohamed B. Ibrahim El-R, geboren in Libanon. evenals Nazih Rustom uit Rotterdam
De verdachten worden sterk verdacht van lidmaatschap van een buitenlandse terroristische organisatie (artikel 129a lid 1 nr. 1, artikel 129b lid 1 StGB).
De tenlastelegging die nu is betekend bevat in essentie de volgende feiten:
HAMAS (“Harakat al-Muqawama al-Islamiya”) is een organisatie met militante islamistische oriëntatie. Het verklaarde doel is de vernietiging van Israël en de oprichting van een Palestijnse staat onder de sharia-wetgeving over het gehele voormalige Britse mandaatgebied Palestina tussen de Middellandse Zee en de Jordaan.
De politieke leiding van HAMAS bestaat uit een binnenlands leiderschap in de Gazastrook en een buitenlands leiderschap in verschillende landen. De militaire vleugel bestaat uit de “Izz al-Din al-Qassam” Brigades (Qassam Brigades). Haar cellen hebben sinds de oprichting van de organisatie in 1987 talloze zelfmoordaanslagen op Israëlische doelen uitgevoerd. Ze zijn ook verantwoordelijk voor ontvoeringen en gerichte moorden op Israëlische burgers, en voor het beschieten van Israël met raketten en mortiergranaten. Op 7 oktober 2023 kwamen HAMAS-strijders Israëlisch grondgebied binnen tijdens een massale terroristische aanval en vermoordden of ontvoerden een groot aantal burgers.
Lang geleden heeft HAMAS in verschillende Europese landen aarddepots met wapens opgezet om deze gereed te houden voor mogelijke aanvallen op Joodse instellingen in Europa. Voor het onderhoud van de depots maakte de vereniging gebruik van zogenaamde buitenlandse operators. In de regel ging het om mensen die over een Europese verblijfsvergunning beschikten en daarom op korte termijn hier ingezet konden worden. In verband met de voorbereidingen op de terroristische aanslag op 7 oktober 2023 wilde de organisatie gedeponeerde wapens weer beschikbaar stellen. De vereniging beschouwde de Israëlische ambassade in Berlijn, de Amerikaanse luchtmachtbasis in Ramstein of het gebied rond de luchthaven Tempelhof in Berlijn als mogelijke aanvalsdoelen.
Abdelhamid Al A., Mohamed B., Nazih Rustom en Ibrahim El-R. werkte al jaren als buitenlandse HAMAS-operatoren. Ze bekleedden belangrijke posities binnen de vereniging met directe verbindingen met leiders van de militaire vleugel. Namens de organisatie, Ibrahim EL-R. In het voorjaar van 2019 werd in Bulgarije een wapendepot met munitie en vuurwapens – waaronder een Kalashnikov – ontdekt. In de zomer van 2019 heeft Ibrahim El-R. Hij ontdekte voor HAMAS een wapenopslagplaats in Denemarken en bracht daaruit een pistool naar Duitsland. In augustus 2023 reisde hij opnieuw naar Bulgarije om het depot te controleren. Tussen juni en december 2023 vertrokken alle verdachten, in verschillende posities, meerdere keren vanuit Berlijn op zoek naar een wapenopslagplaats in Polen. Het was uiteindelijk niet mogelijk om het te lokaliseren.
De verdachten zijn op 14 december 2023 aangehouden.Nazih Rustom, die in Nederland werd gearresteerd, werd op 28 februari 2024 overgebracht naar Duitsland voor strafrechtelijke vervolging. Alle verdachten blijven in hechtenis.
De anti-Israëlische BDS doet in Nederland een nieuwe poging tot instellen van “Apartheidsvrije Zones”. Dat zijn bedrijven en instellingen waar geen Israëlische producten worden verkocht en die geen banden met Israëlische instellingen hebben. Tot nog was het in Nederland niet gelukt deze Apartheidsvrije Zones te introduceren. In Spanje, Ierland en België zijn al sinds 2019 Apartheidsvrije Zones ingericht, maar in Nederland tot nog toe geen één!
De eerste poging in Nederland Apartheidsvrije Zones in te richten, was op vijftien juni 2018, dus zeseneenhalf jaar geleden al weer. George Janszen uit Amsterdam registreerde toen het domein “apartheidvrijezone.nl”. Van die poging is niets terecht gekomen. De BDS beweging onder leiding van Hamas-meisje Dorien Bal moet gedacht hebben: Nu gaan zoveel pro-Pal activisten de straat op en sommigen zijn zelfs bereid geweld te gebruiken. Nu is het de tijd voor een nieuwe poging Apartheidsvrije Zones in te richten.Toen voormalig voorzitter Sonja Zimmerman van de BDS-club probeerde in Leiden een Apartheidsvrije winkel te introduceren, werd daar door de burgemeester een stokje voor gestoken. Daarna liet de BDS-club het plan vallen.
In het boek “De Boycot van Israël” (2022), verkrijgbaar bij CIDI, doe ik een poging te analyseren waarom in sommige Europese landen wél en in andere landen geen enkele Apartheidsvrije Zone is ingericht.
Alleen al in Italië verklaren 250 plaatsen zichzelf ‘apartheidsvrij’. In Nederland zijn pogingen gedaan om, door het registreren van een website, ook hier zulke zones in te richten, maar zonder resultaat. Bij de zuiderburen hebben jongerenclubs van de vakbond, kerkelijke instellingen, gemeenschapshuizen en zelfs garages zich tot de actie ‘apartheidvrije zone’ bekend. Als onderzoeker van nieuwe sociale bewegingen heb ik mij afgevraagd in welke landen zulke zones nu een succesvol actiemiddel zijn en in welke landen juist niet. Het Spaanse Catalonië, Ierland, IJsland, België en Scandinavië staan wel op de kaart van Apartheidvrije Zones, maar Duitsland, Frankrijk en Nederland niet. In landen waar een sterke linkse vakbond bestaat, kunnen de vakbondslokalen en clubhuizen in één actie apartheidsvrij worden verklaard. Een andere indruk is, dat de actie succesvol is in landen waar meerdere nationaliteiten in één land leven. Waar ‘nationbuilding’ een probleem is, wordt de aandacht naar buiten gericht.
In België zijn vele clubhuizen, garages en winkels tot Apartheidsvrije Zone verklaard. In Nederland tot nog toe geen één. Het blijft een vreemde en beangstigende gewaarwording, als je direct over de grens in België een “apartheidsvrije” garage tegen komt. Hoe kan er zoveel verschil tussen Nederland en België ontstaan? De verklaring vanuit de Tweede Wereldoorlog ligt niet voor de hand. In België zijn procentueel meer Joden van de ondergang gered, dan in Nederland.
Het zou kunnen komen doordat het Joodse leven in België later is ontstaan. Een andere verklaring is, dat er in België minder burgerlijke weerstand tegen dit soort antisemitische uitingen is. Weer een andere verklaring is, dat er in België meer clubhuizen en jeugdorganisaties zijn, terwijl die in Nederland door de verschillende neo-liberale regeringen zijn wegbezuinigd. De laatste verklaring is, dat de Belgen liever tegen andere prachtvolkeren ageren, dan de nationaliteitsproblemen in eigen land op te lossen.
Tijdens de vijfde regiezitting op 28 november 2024, in de streng beveiligde rechtszaal te Rotterdam, tegen Hamas fondsenwerver Amin Abou Rashed, wegens het schenden van de sanctiewetten van 1977, ziet de verdachte er goed uit. Het einde van zijn voorarrest heeft hem duidelijk goed gedaan. De eenarmige activist krijgt zelfs al weer een paar praatjes.
Terwijl ik de trap naar de koffieautomaat oploop, pakt Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed zijn telefoon en lijkt een foto van mij te maken. Ik wil geen enkele aanstoot geven en laat het gebeuren. De wachtruimte van de publieke tribune staat al vol met familieleden en geïnteresseerden. De activisten van PGNL houden deze vijfde pro-forma-zitting voor gezien en zijn niet op komen dagen.
De beschuldigingen aan het adres van de “ISRAA-adviseur” zoals hij zichzelf noemt zijn zwaar. Hij zou tussen december 2003 en juni 2023 in totaal elf miljoen Euro aan Hamas hebben overgemaakt. Die geldtransporten hebben versluierd plaats gevonden. Ook na zijn aanhouding heeft Amin Abou Rashed geprobeerd de verantwoording af te schuiven. De bestuursleden van stichting ISRAA zouden het gedaan hebben. Hij zou alleen een adviserende rol hebben. Hij zou alleen de “huisarts zijn die doorverwijst.” Er zijn vele mensen en organisaties die geld aan Gaza willen geven en Amin Abou Rashed kent de weg.
De verdediging door advocate Jill Leijten probeert steeds de deskundigen van het Openbaar Ministerie in diskrediet te brengen. Over de aanstelling van Ronald Sandee zegt ze:” Ik vind daar wat van”, zonder met concrete beschuldigingen te komen. In de voorafgaande maanden heeft de verdediging geen enkele vraag aan deze benoemde deskundige gesteld. Na lang aandringen door de rechter heeft de verdediging nu ook een voorstel voor een deskundige ingebracht: Ramy Abdu.
De deftige Nederlandse krant NRC heeft Ramy Abdu vorig jaar als volgt beschreven: “Cijfers over doden worden actief verspreid door Euro-Mediterranean Human Rights Monitor, een in Zwitserland gevestigde pro-Palestijnse organisatie. Oprichter Ramy Abdu, geboren in Gaza, staat op een Israëlische terreurlijst van „Hamas-medewerkers” in Europa.
Abdu twittert een stroom van gruwelijke beelden en berchten over ‘genocide in Gaza’. Zijn organisatie zinspeelt op Israëlische orgaanroof uit Palestijnse lijken – een antisemitische mythe die al vaak is ontkracht – en beschuldigt het land ervan op 7 oktober taferelen in scène te hebben gezet en Palestijnse burgers te hebben geëxecuteerd.” (NRC.nl maart 6, 2024 )”
Het is dan ook geen wonder, dat het Openbaar Ministerie bezwaar tegen het benoemen van Ramy Abdu als deskundige maakt. De rechter wijst de Officier van Justitie echter terecht. De eisen die aan een benoemde deskundige worden gesteld, zijn niet dezelfde eisen als waar een beëdigde onafhankelijke deskundige aan moet voldoen. De rechtbank zou dus alsnog kunnen besluiten deze deskundige van de Euro-Mediterranean Human Rights Monitor aan te stellen. Tijdens deze regiezitting werd daar geen uitsluitsel over gegeven.
De verdediging ging nog even door met onderuit halen van het bewijsmateriaal. Sommige documenten zouden door soldaten in Gaza gevonden zijn. Aangezien Israël, volgens de verdediging, wederrechtelijk Gaza binnen gedrongen was, mochten deze documenten niet als bewijsmateriaal gebruikt worden. Eigenlijk is alles wat de Israëlische overheid aangeleverd heeft, volgens Jill Leijten niet bruikbaar in het proces. In de tussentijd is wat de verdediging aan concreet ontlastend materiaal heeft aangedragen, zeer mager. Het blijft bij twijfel zaaien over de documenten van de aanklagers.
Het rapport van het Ministerie van Diaspora en bestrijding van Antisemitisme, dat enkele weken geleden naar de Tweede Kamer en kranten is gestuurd, heeft volgens de advocate veel impact op de verdachte gehad. Hij wordt in het rapport beschuldigd van het leiding geven aan de Stichting ISRAA en aan de Palestijnse Gemeenschap in Nederland. Het rapport heeft een enorme polarisatie in de samenleving teweeg gebracht, waardoor de verdachte zich onveilig voelt.
Een groot deel van de regiezitting ging verder over het inzien van de in beslag genomen documenten en het inzien van de in beslag genomen email-berichten. De verdediging voert aan dat er geen software beschikbaar is gesteld om die berichten te bekijken. De documenten zouden niet allemaal gedigitaliseerd zijn. Sinds de arrestatie van de Hamas fondsenwerver zijn al weer anderhalf jaar verstreken, en de verdediging heeft nog steeds geen gelegenheid gehad alles te bekijken. Als verdachte Amin Abou Rashed in het gebouw van de FIOD de documenten gaat bekijken, wordt hij door de daar aanwezige medewerkers begroet met : ” Ha, daar is Hamas”. Volgens de advocate is dat een bewijs van de vooringenomenheid van FIOD.
In zijn laatste woord verwijst Amin Abou Rashed naar blogger Kees Broer. “Mijnheer Kees zal nu wel een mooi stukje schrijven en mijn adres publiceren”, beweert de eenarmige PGNL-activist. Als ik hem daar later, bij het naar buiten lopen op wil aanspreken, weigert hij met mij te praten. Dan zeg ik het maar tegen de advocaat: “Ik ben helemaal niet van plan zijn adres te publiceren.” Het zijn deze intimiderende praktijken, die de laatste weken hand over hand toenemen.
Op een gegeven moment aan het einde van de rechtszitting wordt het de rechter allemaal te veel. Hij dringt nu aan op een spoedige start van het proces. Er mogen geen nieuwe stukken meer worden ingeleverd. De deskundigen worden spoedig gehoord. Helaas wordt er geen datum genoemd, zodat we binnenkort weer moeten gaan bellen met de communicatie-afdeling van de rechtbank.
Tijdens de regiezitting in het proces tegen Amin Abou Rashed, wegens financiering van Hamas, op 28 november 2024, komt een hele vreemde relatie aan het licht. De verdediging heeft Ramy Abdu als getuige-deskundige aangemeld. Naar nu blijkt, is de vrouw van de Nederlandse Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed, in loondienst bij Ramy Abdu. Het Openbaar Ministerie heeft daarom bezwaar gemaakt bij de rechtbank.
Ramy ABDU
Ramy Abdu is een goede bekende bij de Israëlische geheime dienst. Hij staat nummer acht op van de lijst van Europese Hamas-leiders. Onze eigen Amin Abou Rashed staat op nummer veertien. Zijn volledige naam is Ramy Saleh Ismail ABDU, geboren in juni 1977 te Gaza. Ramy is voorzitter van de EURO-MEDITERRANEAN HUMAN RIGHTS MONITOR. Hij mag zich dus specialist in mensenrechten noemen. Kenners op het gebied van de moslimbroederschappen beschouwen deze mensenrechtenorganisatie als een dekmantel van de moslimbroeders.
De verdediging in de persoon van advocate Jill Leijten prees Ramy Abdu gisteren in uitvoerige bewoordingen. Onder andere werd benadrukt, dat hij twee universiteitsdiploma’s heeft: –MBA in Finance from Jordan University –MReS and a PhD in Law and Finance from Manchester Metropolitan University (UK).
Mazen ABDU en Mazen Kahel op bezoek bij Ismaël Haniyeh
Geld transport Het Openbaar Ministerie neemt echter afstand van deze expert in mensenrechten. Ondanks zijn diploma’s staat hij te dicht bij de Hamas-organisatie. Ramy Abdu heeft volgens het bewijsmateriaal de instructies gegeven hoe het geld van Stichting ISRAA versluierd zijn weg naar Gaza kon vinden. Hij is dus min of meer zelf een verdachte. De vrouw van Amin Abou Rashed staat op de loonlijst van Ramy Abdu. Na enig onderzoek blijkt en dat werd in de rechtbank niet genoemd, dat Anne Jellema, bestuurslid van ISRAA, ook medewerker van Ramy Abdu is. De getuige deskundige zit dus met beide benen midden in het bedrog en het overmaken van geld naar Gaza.
No-show-jobs De mensenrechtenorganisatie EURO-MEDITERRANEAN HUMAN RIGHTS MONITOR wordt gefinancierd vanuit Qatar. Het wekt dan ook geen verbazing, dat Anne Jellema van Stichting ISRAA vier jaar geleden samen met Amin Abou Rashed in Qatar op de Nederlandse handelsmissie aanwezig was.
Net als bij de maffia, is er sprake van “show jobs” en “no-show jobs”. Anne Jellema moet dus iets voor haar geld doen, in de vorm van het maken van online strategieën, terwijl de vrouw van Amin Abou Rashed wel op de loonlijst staat, maar daar geen prestatie tegenover hoeft te stellen. Het gezin Abou Rashed wordt dus indirect via geld uit Qatar onderhouden.
Verblijfplaats Toch wilde de rechter gisteren nog wel even weten waar Ramy Abdu nu verblijft. Als hij in Gaza zit kan de rechter hem toch niet oproepen. De vrouw van Amin Abou Rashed gaf vanaf de publieke tribune antwoord: Hij zit in Istanboel. Tot zover de beantwoording van de vraag of Ramy Abdu een onafhankelijke deskundige is.
Zeventig getuigen Intussen heeft de verdediging van Amin Abou Rashed een lijst van zeventig getuigen bij de rechtbank ingediend. Deze getuigen zijn door het openbaar ministerie ingedeeld in vier categorieën: Hamas, organisatie, ISRAA in Gaza en de rest. Alle getuigen zijn door het Openbaar Ministerie afgewezen, vanwege betrokkenheid bij Hamas. De vrees bestaat, dat alle getuigen hetzelfde gaan zeggen: “We hebben nog nooit van Amin Abou Rashed en overmaken van geld gehoord.” Er wordt echter door de verdediging geen enkele getuigen vanuit het bestuur van ISRAA aangedragen. Dat is vreemd, want in de verhoren wordt de schuld steeds op het bestuur afgeschoven, terwijl Amin Abou Rashed zichzelf slechts als “adviseur van het bestuur” beschrijft.
Niet onmenselijks is hem vreemd, maar het artikel in de Jerusalem Post van 8 november 2024 stuit Thomas van Gool (PAX) toch wel heel erg tegen de borst. De vreedzame vredesactivist, met als specialiteit “Israël-Palestina” wordt in het artikel beschreven als “spil in het web van anti-Israël-sentimenten” in Nederland. Amin Abou Rashed (Hamas fondsenwerver), Thomas van Gool (Pax) en Thomas Hofland (Samidoun) worden in één adem genoemd. Een klap in het gezicht van de gezellige Brabander.
Het schema Het plaatje bij het artikel in de Jerusalem Post komt mij heel erg bekend voor. Toch heb ik even moeten zoeken waar het vandaan komt. Op 2 december 2023, een jaar geleden dus, gaf ik een interview aan Arthur van Amerongen, voor Geenstijl. In dat artikel werd bovenstaand plaatje voor het eerst gepubliceerd. Vreemd genoeg wordt er op de website van The Rights Forum van de ex-premier Dries van Agt op de volgende manier aan dit schema gerefereerd:
“In een artikel eerder deze maand in de Jerusalem Post dook een wonderlijk plaatje op van organisaties die het ‘anti-Israëlsentiment’ zouden aanwakkeren en zouden oproepen tot geweld tegen Joden. Op het plaatje prijkten behalve The Rights Forum onder andere ook PAX, Een Ander Joods Geluid en de Stichting Nederland Gaza.“
Als je goed kijkt, dan zie je op het plaatje helemaal geen PAX staan. Bovendien is het plaatje helemaal niet wonderlijk, want alle gegevens komen uit uittreksels van de Kamer van Koophandel. Het laat de dwarsverbanden tussen de verschillende pro-Pal-organisaties in Nederland zien. Een ander interessant gegeven is, dat door persoonlijke banden en dubbele functies in stichtingen, wordt getoond welke banden de Nederlandse pro-Pal-Stichtingen met Hamas-fondsenwervers en voormalige terroristen hebben.
Interview in het AD Afgelopen donderdag 21 november, ging Thomas van Gool in het AD apestront, zoals ze bij Geenstijl zouden schrijven, omdat hij in een geheim rapport van het Israëlische Ministerie van Diaspora en bestrijding van Antisemitisme, als “een sleutelfiguur’ in een aan Hamas gelieerd netwerk” werd genoemd. Dat is even schrikken. Wat heeft deze PAX medewerker ooit misdaan, behalve voortdurend en ononderbroken voor vrede pleiten?
We moesten vorige week Thomas van Gool er eerst op wijzen, dat hij in dat hele rapport niet voorkomt en zijn organisatie PAX ook niet, maar een kniesoor die daar om geeft. Hij wordt in de Jerusalem Post toch te kijk gezet en daar gaat het maar om. Wat heeft hij ons ooit misdaan? Ik weet nog wel wat.
Op het podium met een echte PFLP terrorist Op 12 mei 2023 nodigt Thomas van Gool de veroordeelde PFLP-terrorist Salah Hamouri uit om in debatcentrum Arminius te Rotterdam, zijn zegje te doen.
Salah Hamouri werd veroordeeld wegens banden met het Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP). Op reeds 19-jarige leeftijd reed hij achterop een brommer langs het huis van rabbi Ovadia Yosef, leider van de Shas-partij. De bestuurder van de brommer was onderdeel van een complot om Ovadia Yosef te vermoorden, door middel van geweervuur.
De vrienden van de Gazaboot Op woensdag 24 juli 2023 sprak Thomas van Gool (Pax) op een bijeenkomst in het “Wijkpaleis” in de Claes de Vrieselaan te Rotterdam, over “internationaal recht”, ter gelegenheid van het aanmeren van de ‘Gazaboot’ in Rotterdam. Iedereen en zijn oude moer, weet dat de organisatie Gaza Flotilla de zeeblokkade bij Gaza wil breken en dat deze organisatie nauwe verbindingen met de Hamas-organisatie heeft. Opvallende aanwezigen bij beide bijeenkomsten: Gerard Jonkman en Berber van der Woude van The Rights Forum. Hoewel deze deftige pro-Pal-organisatie graag een internationaal rechtelijk cachet wil bewaren, treden de activisten van deze Dries-van-Agt-organisatie toch samen met de PGNL en andere moslimbroeder-organisaties op één podium.
Thomas van Gool, minder onschuldig dan hij lijkt De vredesactivist Thomas van Gool staat dus niet op de lijst van Amichai Chikli, maar wordt wél genoemd in de Jerusalem Post als “spin in het Hamas-web” in Nederland. Hij gaat met de verkeerde mensen om en zou zich van de terreurondersteuners moeten distantiëren
Afgelopen week publiceerde Amichai Chikli van het Israëlische Ministerie van Diaspora en Bestrijding van Antisemitisme een rapport getiteld “Dutch-based organisations with ties to Hamas behind the November pogrom in Amsterdam“. Wéér een voorbeeld van een rapport waar analyse, beschuldiging én conclusie allemaal samengevat worden in één titel. Je hoeft het haast niet meer te lezen, om te begrijpen waar het over gaat.
Caroline van der Plas (BBB) en de SGP-fractie in de Tweede kamer nemen het rapport in ieder geval erg serieus, want er is zelfs een motie aangenomen, waarin gevraagd wordt de genoemde organisaties, met verbindingen naar Hamas, door de veiligheidsdiensten onder de loep te laten nemen. Het organigram dat in het rapport is opgenomen werd tijdens het debat in de Tweede kamer door Caroline van der Plas getoond. De personen en organisaties waar het over gaat, Samidoun, PGNL en Utrecht4Palestine kunnen dus zelf nalezen wat ze hebben misdaan.
In de tussentijd komen de ‘üblichen Verdächtigen’ weer in touw en proberen zich verbeten en angstvallig te verdedigen tegen deze aantijgingen. Het meeste domste wat je kunt doen in dit geval, is de geheel tegen de logica indruisende reactie van Erwin van Veen van Clingendael. Hij zegt in één moeite door dat het rapport een “gevalletje afval dat zo snel mogelijk bij het vuilnis gezet mag worden” is, “een suggestieve knip en plakverzameling van quotes, plaatjes en aannames”, als ook dat “recht op demonstratie en vrije meningsuiting, hoe onwelgevallig uitingen ook mogen zijn binnen de wettelijke grenzen vallen”.
Ja, wat is het nou? Zijn de beschuldigingen waar of niet waar? Je kan niet in één artikel stellen dat het rapport slecht is, de beschuldigingen onwaar en bovendien dat je het gewoon mag zeggen.
Het rapport van Amichai Chikli gaat niet over het roepen van iets of het demonstreren ergens tegen, maar het gaat over het organiseren van een pogrom. Erwin van Veen heeft er geen onderzoek naar gedaan en weet helemaal niet of de beschuldigingen tegen de Hamas-structuren in Nederland, waar zijn of niet waar. Hij schiet al meteen in de verdediging , zonder te weten waar het over gaat. Deze man wordt echter wel te pas en vooral ook te onpas door de NOS gevraagd om zijn mening te zeggen.
Nog erger wordt het, als op LinkedIn Bram Groothoff, Docent-onderzoeker Strafprocesrecht bij de Vrije Universiteit Amsterdam, aan Erwin vraagt: ” Ligt het nou aan mij of is dit hele rapport grotendeels opgesteld door ene https://www.keesbroer.nl/about-me/? Het ziet er allerminst uit als een serieus rapport” en dat Erwin ook nog antwoord: “Het zou zomaar kunnen!”. Niemand komt op het idee eens aan mij te vragen!
Onderzoek en beschuldiging Het rapport van Amichai Chikli van het Ministerie van Diaspora en Antisemitisme bestaat uit twee delen. In het eerste deel van het rapport worden de pro-Palestijnse organisaties in Nederland beschreven, die door demonstraties en in schriftelijke uitingen, Hamas ondersteunen. In dat deel worden Carel Brendel en ik geciteerd. We doen al jarenlang onderzoek naar deze groepen en hebben daarover al vele blogs geschreven.
Het tweede deel van het rapport bevat een analyse van berichten op sociale media, tijdens de pogrom-nacht van 7-8 november 2024. Op basis van die Instagram- en Telegram-berichten, komen de onderzoekers van het Ministerie van Diaspora en bestrijding van Antisemitisme tot de conclusie, dat de aan Hamas-gelieerde organisatie PGNL de pogrom heeft georganiseerd. De oproep tot demonstratie bij het Arena stadion tijdens de voetbalwedstrijd Ajax-Maccabi is mede ondertekend door PGNL.
In een video, opgenomen kort vóór of tijdens de pogrom, roept een activist van PGNL (Palestijnse Gemeenschap Nederland): “we gaan nu daarheen” en op Instagram biedt hij juridische hulp aan de gearresteerden aan. In een andere uiting op sociale media kondigen de demonstratie organiserende organisaties aan, dat er veel geweld zal worden gebruikt. Die waarschuwing voor geweld interpreteer ik echter geheel anders. De pro-Pal-demonstranten waren zélf bang voor geweld van Ajax-supporters en hebben opgeroepen bij elkaar te blijven en vrouwen, kinderen en mensen zonder verblijfsstatus thuis te houden.
Enerzijds/Anderzijds Ik weet dat er in dit opgehitste- en gepolariseerde politieke klimaat geen plaats voor nuances is, maar ik doe toch een poging. Het rapport “Dutch-based organisations with ties to Hamas behind the November pogrom in Amsterdam” heeft een punt als het stelt dat er al jaren door aan Hamas gelieerde organisaties wordt gestookt en gedemonstreerd. Zelfs het voorname The Rights Forum van de inmiddels overleden ex-premier Dries van Agt onderhoudt contacten met deze Hamas-clubs. Anderzijds geeft het rapport geen eenduidige bewijzen, dat de november 2024 pogrom door PGNL is georganiseerd. Het is zelfs niet zeker of de activisten van PGNL in het centrum van Amsterdam waren toen de pogrom plaats vond.
Fouten in het rapport Helaas ben ik niet van tevoren gevraagd, anders had ik zeker tien fouten uit het rapport kunnen halen. Voor de volledigheid benoem ik die fouten hierbij. Ik weet zeker dat de Berber van der Woudes, de Peter Malcontents en de Erwin van Veens van deze wereld binnenkort wel weer op de opiniepagina’s van NRC en Volkskrant zullen verschijnen om te klagen over het rapport van Amichai Chikli, maar echt gaten schieten kunnen ze niet, want ze weten te weinig van de Hamas-structuren in Nederland.
-Er staan kenmerken bij de verbindende pijltjes, zoals het woord “relatives”. In het Engels betekent dat ” familielid”. Waarschijnlijk staat er in het Ivriet iets als “related”, wat “verbonden” of “gerelateerd” betekent. Er zijn zelfs zionisten die tegen mij zeggen, dat de Mossad het heus wel beter weet dan ik en dat die mensen waarschijnlijk neven van elkaar zijn. Ik denk het toch niet.
-Bij de naam van Mohammed Kotesh staat, dat hij “senior manager” van PGNL is. Hij heeft echter geen officiële functie, maar is een zeer actieve activist. Hij heeft zelfs al naast Berber van der Woude van het deftige The Rights Forum in een panel gezeten. Die vrouw schaamt zich nergens voor.
-In het diagram staat dat Thomas Hofland “Nederland coordinator” van Samidoun is. Hij is echter internationaal bestuurslid.
-Bij Mohammed Khatib staat, dat hij “Europa coördinator” van Samidoun is. Hij noemt zich in de pers inderdaad zo, maar hij staat nergens met die functie geregistreerd.
-In het diagram wordt geen onderscheid tussen “Palestijnse Gemeenschap in Holland” en de “Palestijnse Gemeenschap Nederland” gemaakt.
-Over Ahmad Nourallah wordt beschreven als “a senior leader in the Muslim and Hamas activity in the Netherlands”. Dat is mooi gezegd en opgeschreven, maar ik heb er de afgelopen vier jaar niet veel van gezien.
-Over Amin Abou Rashed wordt beweerd, dat hij de voorzitter van de Stichting ISRAA is, maar hij heeft in die stichting nooit een officiële functie gehad.
-Over Amin Abou Rashed wordt in het rapport geschreven, dat hij wordt aangeklaagd wegens financiering van terrorisme. Dat is echter niet juist. Hij staat terecht wegens het overtreden van de sanctiewetten van 1977. Dat het geld voor terrorisme is gebruikt, is geen onderdeel van het proces. Amin heeft echter wel direct met de hoogste leiders van Hamas getelefoneerd en instructies over geldtransacties ontvangen. Dus als er in de komende weken in NRC, op de NOS of in de Volkskrant wordt beweerd, dat PGNL en ISRAA niets met Hamas te maken hebben, zoals de activisten nu al vijftien jaar lang beweren, dan is dat onjuist.
– Amin Abou Rashed en zijn dochter Israa zouden samen het bestuur van de Stichting ISRAA hebben gevormd en geld voor Hamas hebben ingezameld. Amin Abou Rashed heeft echter nooit in het bestuur van stichting ISRAA gezeten. Zijn dochter Israa heeft met het Openbaar Ministerie meegewerkt in het onderzoek en is er met een buitengerechtelijke straf vanaf gekomen. Het zijn allemaal dingen die je weet als je op de publieke tribune van de pro-forma-zittingen plaats neemt.
-Bij de naam “Mohammed Khatib” staat dat hij is “suspended by the German authorities”. Dat gaat echter over Khaled Barakat, de echtgenoot van Charlotte Kates, de leidster van Samidoun.
Waarheid, verzinsels en overdrijving De kern van het rapport berust op waarheid: Er worden in Nederland al twintig jaar lang Hamas-structuren opgebouwd en dat is een schande. De activiteiten van die Hamas-structuren bestaan echter voornamelijk uit het inzamelen van geld en demonstreren. Het kan natuurlijk altijd nog een keer volkomen uit de hand lopen, zoals bij voormalig ISRAA-bestuurslid Nazih Rustom, die voor Hamas wapens ging smokkelen en daarvoor in Duitsland terecht staat. Als de activisten van PGNL zich zeker genoeg voelen, zouden ze in de toekomst ooit misschien bij rellen betrokken kunnen worden. Dat is echter, naar mijn stellige overtuiging, nu niet het geval. Wie een rapport over PGNL opstelt moet zich wel bij de feiten houden en geen dingen erbij verzinnen of overdrijven.
