Met Alexander Pechtold naar Uruzgan
door Keesjemaduraatje
Vanochtend stond ik op het D66 congres net bij de stand van de werkgroep Internationale Veiligheid, toen Alexander Pechtold ook langs kwam lopen. Dat kwam goed uit, want toen kon ik de vraag meteen aan hem stellen, namelijk of de fractieleden van D66, of de D66- ministers meer informatie over Uruzgan hadden dan de pers of het grote publiek, waardoor hun weifelen gerechtvaardigd kon worden? Dat bleek inderdaad zo te zijn. Alexander had wel moeten aandringen, want hij had de rapporten niet meteen mogen inzien en hij had zich er ook over verbaasd dat de fractieleiders van andere partijen die rapporten helemaal niet gelezen hadden, maar er waren geheime rapporten over Uruzgan waaruit bleek dat de veiligheidssituatie niet zo rooskleurig was als aanvankelijk voorgesteld. Hij heeft zich met name geergerd aan de plaatjes met schoolboekjes en de suggestie dat Nederland daar iets zou kunnen opbouwen, terwijl hij wist dat er schoolhoofden door de Taliban werden vermoord omdat ze intellectueel zijn. Dat gebeurd ook nu nog. Daarom is de missie uiteindelijk wel van belang, maar niet om op te bouwen. Meer om de Taliban te bestrijden.
Later op de dag kwam Pechtold weer met zijn verwijzing naar het WRR-rapport over Islamitisch Activisme, waarbij hij het wel nodig vond dat er serieus op dat soort rapporten werd ingegaan.
Daar was ik het dan weer helemaal niet met hem eens.
1 comment:
dat is volgens mij niet zo. We weten intussen dat het vechten wordt en sturen er ook de juiste troepen heen.
Post a Comment