Waar was jij toen je hoorde dat Theo van Gogh vermoord was?
-In die tijd keek ik nog regelmatig op Fok.nl. Wat is er toch veel veranderd. Nou is het allemaal Geenstijl wat de klok slaat.
Ja, maar waar was je?
-Ik kwam net terug van een examen "Foundation Certificate in Information Security" bij het EXIN in Utrecht. Ik had maar een 6 gehaald, maar ik was wel geslaagd dus.
-En hoe voelde jij je toen? 
-Wat is er sindsdien voor jou veranderd?
Heel veel. Ik ben een weblog gaan schrijven. De directe aanleiding was de moord op Theo, maar nog meer de reacties daarop. Het leek wel of de daders nog beloond werden. De koningin ging op bezoek bij een Marokkaans jeugdcentrum. Balkenende liet zich piepelen door een vrouw die staande bij de afgebrande islamitische school in Ueden over Ayaan Hirsi Ali begon te schreeuwen.
-Maar wat is er met jou zelf gebeurd sindsdien?
Dat ik na de moord steeds meer begon te zien, dat de islamisering veel verder voortgeschreden is dan we zelf wilden of durfden te geloven.
-Wat heb je er sindsdien tegen gedaan?
Ik kwam via het weblog in contact met Karel Gabler en Hoeiboei. Het was prijsschieten natuurlijk. Elke keer als er weer een maf raadslid met een Arabische naam in het nieuws verscheen, die op hoge toon de handel en wandel van Ayaan Hirsi Ali begon te bekritiseren, hoefde je alleen maar een beetje googlen en je had weer een stukje voor je weblog. Plotseling bleek dat de oude partijen kritiekloos allerlei moslimfundis in hun gelederen hadden toegelaten.
-Heb je nog meer mensen leren kennen?
Heel veel. Peter Breedveld natuurlijk, Paardestaart, Machteld, Barry, Rinus, Mark d'Aviano. Op een gegeven moment is er zelfs een geheime organisatie opgericht met de naam "FOCUS II". Die wilden er hard tegenaan gaan en de islamisering stoppen. Maar dat is helemaal misgelopen. Die club bestaat niet meer.
-Heb je nog wel contact met andere islambashers?
Heel weinig. Ik heb gemerkt dat de meeste "critici van de islam", ook wel islamofoben of islambashers genoemd, het liefste in hun eigen achterkamertje aan een PC zitten en van daar uit de gehele wereld bekritiseren. De drang tot organiseren en zich verenigen, die wel bij de vroegere linkse actiegroepen bestond, ontbreekt geheel bij de islambashers. Het is ook niet meer strikt nodig. De discussie vindt op het internet plaats en de demonstratie is een virtuele actie op Geenstijl en op HetVrijeVolk.com.
-Maar hoe moet dat nu verder?
De geest is uit de fles. De islam wordt meer bekritiseerd dan in de afgelopen 30 jaar. In die zin zie ik het helemaal niet zo negatief. De pogingen om islamcritici als GregoriusNekschot achter slot en grendel te brengen zijn mislukt. Veel van wat Pim Fortuijn en Theo van Gogh hebben gezegd is nu gemeengoed.
-Zijn er ook risico's?
Het grootste risico is nog steeds een grote aanslag in Nederland. Het is niet te voorspellen wat er dan gebeurd. De stemming in Nederland is dermate anti-islam. Veel meer dan 5 jaar geleden. We moeten in zo'n geval het ergste vrezen.
Friday, October 30, 2009
Vijf Jaar Later
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Wat bedoel je in je laatste zin met 'het ergste vrezen'?
Het ergste wat er kan gebeuren na een terroristische aanslag is dat de terroristen hun zin krijgen: dat we allemaal bang worden en wild om ons heen gaan slaan, nog meer angst oproepen etc. Niet de aanslag zelf, maar de reactie maakt de meeste slachtoffers en heeft de meeste impact.
Terroristen zijn op zich zwakke individuen en groepjes die hun macht ontlenen aan het manipuleren van onze angst.
Als wij geen islamisme willen, geen Kalifaat, geen 'theocratie' van het stiekem toch door verongelijkte mensen gedirigeerde soort, of zelfs geen islam of geen georganiseerde religie in het algemeen, dan kan niemand ons dwingen om daaraan mee te doen, behalve ... onze eigen angst.
Als we die angst kanaliseren in een anti-islam houding, dan zullen de meeste slachtoffers islamieten zijn, maar er zullen ook veel meer dan nodig niet-islamitische slachtoffers vallen. Al was het maar omdat islamieten zich niet willoos laten slachtofferen en zich wapenen tegenen het onschuldig de dupe worden van extremisme van een kleine minderheid. Ook uit angst.
Toen angst gekanaliseerd werd in heksenjacht, waren vrouwen het eerste slachtoffer, maar de samenleving als geheel veranderde ook ten nadele. Toen angst gekanaliseerd werd in communistenjacht, waren sociaal-voelende mensen het eerste slachtoffer, maar de samenleving als geheel verhardde. Toen angst gekanaliseerd werd in anti-semitisme, waren Joden het eerste slachtoffer, maar de wereld zit nu met het probleem van een tot de tanden gewapende Joodse staat die zich ingegraven heeft in zijn gelijk en anderen legitimeert om ook kernwapens te willen.
@Wim Nusselder
Vooropgesteld: prachtig betoog, ik wil er toch niet helemaal in mee gaan. Als je naar de volgende "kernzin" kijkt:
"Als wij geen islamisme willen, geen Kalifaat, geen 'theocratie' van het stiekem toch door verongelijkte mensen gedirigeerde soort, of zelfs geen islam of geen georganiseerde religie in het algemeen, dan kan niemand ons dwingen om daaraan mee te doen, behalve ... onze eigen angst."
Is het alleen angst die er voor zorgt dat je daar in mee gaat? Of ook lafheid bijvoorbeeld van mensen die hun mond houden als een politicus het heeft over gescheiden entrees bij bibliotheken? Of een politicus die een hoofddoek draagt binnen een seculiere partij.
Of niet alleen lafheid, het is ook intellectuele decadentie dat je wel het Christendom zou mogen bekritiseren maar de Islam niet. Wel islamofobie, geen Christenfobie. Een vorm van decadentie dat je niet echt consequent bent in je redeneringen.
Wat ook nog kan spelen is de ziekelijke behoefte die sommige mensen hebben om "aardig" gevonden te worden en noodzakelijke conflicten uit de weg gaan en daardoor meegaan met zaken waar ze niet in mee zouden moeten gaan.
Als ik naar mijn emoties kijk ten opzichte van de Islam dan is dat vooral dat ik de Islam "onrechtvaardig" vind en daar tegen ageer. Daar zit de emotie dus bij mij "rechtvaardig / onrechtvaardig". Dat is een principiële afwijzig, niet door angst ingegeven, maar ik denk eerder door "strijdvaardigheid".
Na een aanslag zal er nog iets anders gaan spelen dan angst wat een reactie zal verhevigen: wraak.
Een onderschatte emotie, die veel mensen zeer sterk kan motiveren.
Net zoals "jaloezie" trouwens ook een onderschatte emotie is, aan veel verzet tegen "Het Westen" ligt mijns inziens een goedkope emotie als "jaloezie" ten grondslag.
Dus goed betoog van u, maar ik ben het niet met u eens, het is een grove simplificatie om alle emoties na een aanslag tot "angst" te reduceren of te zeggen dat alleen "angst" een wegvoorbereider tot iets afgrijselijks als islamisering zou zijn.
Als je 10 jaar geleden had gezegd dat er in de politiek werd gesteggeld over de koopzondag of andere activiteiten op de dag des Here was je uitgelachen. Nu moet je op je tenen lopen om niemand voor de kop te stoten, dat toekeren van die andere wang is afgeschaft...
Het is een situatie van gelovigen en ongelovigen, de 'übermenschen' en 'untermenschen' en bijna niemand weet wie wat is...
Ofwel, wie kan zich nog een prominente secularist herinneren?
Religie (de ziekte in je hoofd)is als een Ajax/Feyenoord discussie dat door geen enkel zinnig argument gedragen wordt...
Ondertussen in de pauze: http://www.youtube.com/watch?v=7adi7OMaWnA
@Roel: met "het ergste vrezen" bedoel ik burgeroorlogachtige toestanden.
Beste Tarak,
Lafheid komt denk ik voort uit angst (in de brede zin van dat woord).
Niet consequent redeneren (waar jij de kwalificatie 'intellectuele decadentie' aan hangt) is geen drijfveer, maar gedrag dat uit andere drijfveren voortkomt. Bijvoorbeeld, maar inderdaad mogelijk niet uitsluitend uit angst. Maar zo niet, waar dan wel uit?
De behoefte om aardig gevonden te worden kun je ook interpreteren als angst om niet aardig gevonden te worden of als angst voor conflicten. "De boel bij elkaar houden" à la Cohen komt echter denk ik eerder voort uit rationele afweging bij bestuurders van voor- en nadelen van middelen om verschillende bevolkingsgroepen harmonieuzer met elkaar te laten omgaan. Zo'n bestuurlijke afweging zal uit zijn aard in een democratische samenleving niet zo gauw doorslaan naar volledige islamisering van de samenleving zolang de islamieten een minderheid vormen.
De andere emoties/drijfveren die je noemt zullen zeker een rol spelen na een terroristische aanslag, maar die zullen ons juist NIET "dwingen om daaraan mee te doen".
De kern van mijn betoog was veeleer: Terrorisme manipuleert allerlei riskante drijfveren in ons. Het kan beter bestreden worden door die drijfveren in onszelf binnen de perken te houden dan door te focussen op de relatief onbelangrijke aanleiding ervoor. Slechts vanwege het "terror" = angst dat onderdeel uitmaakt van de term "terrorisme" legde ik de nadruk op de drijfveer angst.)
Zelfs een terroristische aanslag met duizenden doden is iets wat een land met honderden miljoenen inwoners makkelijk kan verwerken (als het jaarlijks veel meer autoslachtoffers, doden door welvaartsziekten, doden door misbruik van drank en drugs etc. kan verwerken). Het is de niet in de hand gehouden reactie op zo'n aanslag (burgeroorlog, oorlog gaan voeren elders in de wereld etc.) die een land kan ontwrichten.
Met vriendelijke groet,
Wim
Post a Comment