Het boek "Gautam" van Henk Krol
Een verhaal over uitsluiting, mishandeling en redding van een Surinaamse homosexuele moslim.
(Dit boek bestellen bij Bol.com)
Vorige week heeft Henk Krol het boek Gautam tijdens de boekpresentatie in Dudok Den Haag, uitgereikt aan PvdA politicus Ahmed Marcouch en TV-presentator Jörgen Raymann. Bij die gelegenheid hield Ahmed Marcouch een toespraak, waarin hij vertelde over zijn ervaring als politieman in Amsterdam, met islamitische families die er moeite mee hebben als hun zoon homosexueel  blijkt te zijn. Hij riep op tot tolerantie, "ongeacht de religie, de cultuur of achtergrond" van de homosexuele slachtoffers. Marcouch leek daarmee te willen zeggen dat er binnen allerlei ethnische- en religieuze groepen wel homo's worden gediscrimineerd. Dat klopt op zich wel, maar ik heb toch nog nooit gehoord over een gereformeerde homo die door zijn geloofsgenoten met een mes in zijn buik is gestoken en waar sigarettenpeuken op de huid zijn uitgedrukt. Wil ik daarmee zeggen dat de gereformeerden toleranter zijn dan de moslims? Ze zijn in ieder geval op dit moment 466 jaar na het begin van de reformatie, minder gewelddadig. Waarvan acte en hulde!

Het verhaal over Gautam begint in Suriname waar de hoofdpersoon een arme maar gelukkige jeugd heeft. Zijn moeder wordt weduwe en gaat in Nederland met een moslim hertrouwen. Daar bekeert ze zich tot de islam. Na een paar jaar mag Gautam ook naar Nederland komen en dan begint een lijdensweg. De stiefvader is een religieuze fanaat, die de hindoeïstische Surinaamse familie tot een hele enge en strenge vorm van islam wil bekeren.

Gautam blijft de gehele tijd in zijn Hindu goden geloven en probeert zich aan de fundamentalistische groepsdwang te ontrekken. Als blijkt dat hij homosexueel is, wordt hij door zijn broers mishandeld en vlucht hij het huis uit. Hij zwerft over straat, werkt in een jongensbordeel en wordt uiteindelijk gered door een joodse Amerikaanse computerprogrammeur uit Miami. Op dit moment verblijft hij in de Verenigde Staten.

Sommige mensen hebben het allemaal: Surinamer, hindoeïst, moslim, homosexueel en dan nog gered worden door een joodse homosexuele ICT-er uit de VS. Kan het iets minder?

In het boek en in een telefoongesprek dat Henk Krol tijdens de boekpresentatie liet horen, zet Gautam zich enorm af tegen de islam en pleit hij ervoor de politiek van Geert Wilders serieus te nemen. Hij ziet de islam als de grote boosdoener waar hij onder te lijden heeft gehad.

Pikant detail van dit verhaal is, dat op de dag van de boekpresentatie van Gautam er een stemming in de Tweede Kamer over de "Weigerambtenaar" plaat vond. Dat zijn ambtenaren die weigeren homosexuelen te trouwen. Henk Krol vertelde mij desgevraagd, dat hij zich enorm ergert aan de VVD die, geheel tegen haar principes in, een voorstel om de Weigerambtenaar als verschijnsel te verbieden niet steunt. Wat Henk Krol mij die dag niet erbij vertelde is, dat het voorstel toch is aangenomen dankzij de stemmen van de PVV. Als de PVV dus een keer iets goeds doet, dan wordt dat onder het tapijt geschoffeld.

Is het een goed boek? Zou je het boek aan iemand voor Kerst of Chanouka cadeau moeten doen? Voegt het boek iets toe aan het islamdebat of het integratiedebat in Nederland? Het zijn vragen die je als recensent moet beantwoorden.

Het boek Gautam komt zowiezo 5 jaar te laat op de markt. Was het in 2006 verschenen dan is de kans niet gering, dat Gautam nu een plekje in de Tweede Kamer zou hebben gevonden, maar er ook misschien wel weer, net als Ayaan Hirsi Ali weer uitgedonderd zou zijn. Op dit moment gaat het publieke debat over de Eurocrisis en over geld en niet meer over islamisering.

Volgens mij zijn de thema's homosexualiteit en tolerantie uit het boek nog steeds zeer actueel. Vooral omdat Henk Krol deze week gezegd heeft dat de homobeweging zich niet meer op de politiek maar op de maatschappij moet richten. En dat is nog steeds heel erg nodig.

Er zitten een paar hele ongeloofwaardige details in het boek die me af laten vragen wie het boek geschreven heeft en of het misschien zo is dat het in feite een mooi opgeschreven reflectie van het dagboek van Gautam is. Bijvoorbeeld wordt beweerd dat de moeder van Gautam niet zelf haar handtekening zet onder contracten, maar een vingerafdruk neerzet. Volgens mij komt dat in Nederland niet voor en zeker niet onder Surinamers.

Bovendien vertelt Gautam dat zijn islamitische familie zat te juichen voor de TV toe de vliegtuigen op 9/11 de Twintowers invlogen. Het is mogelijk dat Surinamers dat doen, maar ik geloof het niet.

Het verhaal past in een trend in het islamdebat die nu gaande is en die ik gemakshalve de Kanarievogel-trend noem. Om aan te tonen en geloofwaardig te maken dat islamitische politici en hoogwaardigheidsbekleders echt in de Nederlandse samenleving zijn aangekomen, moeten ze en willen ze twee groepen mensen in hun armen sluiten en omarmen: Joden en Homo's. Ahmed Marcouch is een meester in het meedoen aan deze trend.

Als je binnenkort een keer Fatima Elatik in grote rubberlaarzen over een vervallen Joods kerkhof ziet lopen, ook een vooral als een Israelische ambassadeur daar op bezoek is, denk dan nog eens aan mijn "Kanarievogel trend".
Het probleem voor deze aangepaste politici is niet zozeer de Nederlandse publieke opinie, die vindt dat prachtig als Ahmed over hono's praat, maar veel meer de eigen achterban. Trekken de Marokkanen de focus op Joden en Homo's? Dat wordt de vraag die de komende jaren duidelijk gaat maken of deze islamitische politici hun eigen achterban een stukje verder naar een open samenleving hebben gebracht.
Dit boek bestellen bij Bol.com