Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Wednesday, September 14, 2011


De Pro-Palestijnse Beweging in Nederland (1)
Het Palestina Komitee

"We zijn niet anti-Joods en we zijn niet antisemitisch. Het is een belediging als je dat zegt. Onze geschiedenis gaat terug naar de Februaristaking."
Dit is een uitspraak van één van de heel oude bezoekers van de Singelkerk te Amsterdam, waar afgelopen zaterdag Ali Abunimah sprak over het VN voorstel voor een Palestijnse staat.

We stonden voor de deur van de Singelkerk te roken en dit lid van het Palestina Komitee wilde heel graag met mij praten. Hij wilde zich verdedigen tegen een beschuldiging die ik helemaal niet heb uitgesproken. Het gerucht was door de zaal gegaan dat er "Christenen voor Israel" aanwezig waren. Daarom sprak de man mij steeds weer aan op dominee Glashouwer. "Stelt u zich nu eerst eens voor" zei ik tegen hem en vertel mij eens waarom u dit allemaal tegen mij zegt.

Het bleek één van de eerste leden van het Palestina Komitee te zijn, die nog met de oprichter Piet Nak had samen gewerkt. Piet Nak is het enige, maar wel belangrijke schakel tussen Communistische partij, Februaristaking en het Palestina Komitee.
Door de persoon Piet Nak bij het komitee te hebben, konden de leden altijd zeggen: "We zijn niet antisemitisch, want we hebben nog aan de Februaristaking meegedaan"

Deze oorsprong en die achtergrond zegt ook tegelijkertijd alles over het Palestine Komitee. Het is een seculiere organisatie, die veel banden heeft met de PSP (opgegaan in Groenlinks), in iets mindere mate met CPN, vakbonden en de anti-apartheidsstrijd in Zuid-Afrika. De leden zijn in eerste instantie geïnteresseerd in anti-koloniale actie en strijd tegen overheersing.

Dat het Palestina Komitee in de loop der jaren wel de acties van de PLO en PFLP (marxistisch) heeft gesteund en dus daarmee vliegtuigkapingen en de moord op Joodse burgers, is een voor hen pijnlijke bijkomstigheid. Ze werden jarenlang door zowel linkse-als rechtse partijen met de nek aangekeken.  Dat één van de bestuursleden, Bertus Hendriks, intussen bij de main stream media als Arabist regelmatig zijn woordje mag doen, zonder overigens zijn achtergrond te noemen, laat zien dat deze generatie '68-ers, babyboomers tot de bestuurselite is doorgedrongen.

In de Singelkerk in Amsterdam afgelopen zaterdag was duidelijk te zien hoe het Palestina Komitee de aansluiting met de huidige ontwikkelingen heeft verloren. Het grootste deel van de bezoekers is bejaard. Er zitten heel weinig moslims in de zaal. De Nederlandse deelnemers aan de Gazavloot waren geheel afwezig. Van de jonge enthousiaste Israel-Boycot activisten was alleen de onvermoeibare Kristel Letschert aanwezig. Ook op het gebied van sociale media hebben de oude strijders het contact verloren. Er is geen Facebook pagina en geen Twitter voor het Palestina Komitee. Dat zijn allemaal tekenen des tijds, maar er is een nog veel belangrijker reden waarom het Palestina Komitee een kwijnend bestaan lijdt.

De belangrijkste ontwikkelingen in het kader van het Lijden van het Palestijnse Volk zijn:
-Het ontstaan van Hama als fundamentalistische islamitische beweging
-Het overheersen van Gaza door Hamas.
-Het mislukken van de Oslo akkoorden
-Het samenwerken van een corrupte Palestijnse Autoriteit met de Israelische regering en met de VS

Alle vier ontwikkelingen zijn 'killing' voor een op communistische leest geschoeide anti-koloniale themabeweging als het Palestina Komitee. Was er met een seculiere en nationalistische Palestijnse beweging als PFLP of fatah eventueel nog een overéénstemming te bereiken door middel van een tweestatenoplossing of een autonomie voor de Palestijnse gebieden, is die kans met een islamitische beweging als Hamas geheel verkeken. Hamas streeft naar de islamitische overheersing van het gehele gebied. Niets meer en niets minder.

De opheffing van communistische regimes als Sovjet-Unie en in het kielzog daarvan DDR heeft consequenties voor de steun aan landen als Syrië en Egypte. Strenge islamitische regimes als Iran en Saoudi-Arabië hebben de rol van de Sovjet-Unie overgenomen. Daarmee is het seculiere karakte van de Palestijnse verzetsbeweging geheel teniet gedaan. Natuurlijk heeft dat invloed op het seculiere Palestina Komitee.

Dat de door CIA en Israel getrainde Fatah politie op een gegeven moment is begonnen met het arresteren van Hamas strijders en geprobeerd heeft een staatsgreep in gaza te plegen, is een onverteerbare zaak voor seculiere communisten. In die zien kan het Palestina Komitee niet meer achter Fatah staan, maar door het streng religieuze karakter van Hamas kunnen ze ook niet achter Hamas staan. Het Palestina Komitee is eigenlijk een komitee zonder doel geworden.

2 comments:

Carel said...

Piet Nak is al in de jaren 50 uit de CPN vertrokken of geroyeerd. Het voornaamste wrijvinngspunt was dat Nak zich niet schikte in de CPN-geschiedschrijving, die voorschreef dat de Februaristaking een briljante ingeving was van Paul de Groot en geheel en alleen door Paul de Groot werd geleid. Nak sprak met de burgerlijke pers. Bovendien werkte hij tegen de partijrichtlijnen in mee aan het onderzoek van NIOD-onderzoeker (en ex-radencommunist) Ben Sijes en de door de CPN zwaar gewantrouwde sociaal-democraat dr. L. de Jong.

Nak was daardoor een Einzelgänger in het linkse actiewezen. Hij richtte eerst een comité op dat demonsteerde tegen de oorlog in Vietnam - het land werd door hem op zijn Amsterdams als Fitnam uitgesproken.

Nak was dus geen directe link met de CPN, maar wel een signaal dat het Palestina Komitee een heldhaftige strijder tegen het antisemitisme in zijn gelederen had. In 2004 weigerde het NPK overigens deel te nemen aan een door de Internationale Socialisten en het AEL georganiseerde herdenking van Hamas-sjeik Ahmed Yassin.

Carel said...

Met het 'onderzoek van Sijes' doel ik op een onderzoek namens het NIOD naar de achtergronden van de Februaristaking. De Groot zag een boek hierover van het NIOD helemaal niet zitten omdat hij dr. De Jong als een door de NAVO gestuurde 'revanchist' beschouwde.