Botsende Solidariteiten

Hoe onderdrukte groepen elkaar ook weer discrimineren
door Keesjemaduraatje

wat zou het mooi zijn als we voor eens en voor altijd konden bepalen wat "goed"en "fout" was en onderdrukten en onderdrukkers in een vakje konden plaatsen, waar ze nooit meer uit mogen komen. Er wordt wel beweerd dat die tegenstelling in de Tweede Wereld Oorlog er wel was, maar ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat dat niet het geval was. Zelfs op de boven elke vorm van twijfel verheven camping "tot Vrijheidsbezinning" in Appelscha kwam in de 70-er en 80-er jaren een anarchist die hoog in aanzien stond en in stilte veel goeds had verricht, maar toch in de oorlog mee had geholpen bij het bouwen van de Atlantik Wall en dat geen punt vond.

Botsende solidariteiten, daarmee bedoel ik als minderheidsgroepen elkaar weer discrimineren. We hebben vorig jaar beleefd dat er demonstranten bij een Reggae-Festival in Eindhoven en London waren om te protesteren tegen homo-vijandige teksten.

In de boeken van Emma Goldman (joods) komen vrij ferme uitlateingen tegen zwarte gevangenisbewaarster voor.

De Black Panther Party in de VS zijn uitgesproken anti-semitisch.

en dan heb ik het vandaag nog niet gehad over de vrouw- en homo vijandige teksten in de Islam.

Wat dacht je van homohaat op Cuba.

En verder ga ik niet, want hoe dieper je gaat spitten, hoe meer je tegen komt. Misschien zijn de lezer van dit blog geïnteresseerd in verklaringen voor dit verschijnsel? Daar komt die dan:

Een artikel van mijn hand met als titel "Race, Class and Gender" dat een analyse geeft over drie hoofdidentiteiten met revolutionair karakter is in voorbereiding. Daar in zal ik beweren dat het aannemen van een revolutionaire identiteit (zwart, vrouw, arbeider) vaak ook het opsluiten in de bijbehorende sociale groep betekend.

De tweede verklaring is afgeleid van de theorie over de "open society" van Popper. Net zoals er volgens Popper "open societies" zijn , die in staat zijn kritiek toe te laten en te veranderen, zo zijn er ook "open pressure groups". Sociale bewegingen die in staat zijn open te staan voor kritiek en andere groepen toe te laten in hun gelederen, zijn in staat in de samenleving te integreren en zo hun doelen te bereiken. (vergl. Der lange Marsch durch die Institutionen, van Rudi Dutschke.)

De "black community" van de Black Panther en de Nation of Islam, hebben zich afgeschermd en zijn een totalitaire groep in een open samenleving geworden. Hetzelfde geld voor de Hofstadgroep en de radicale feministen.

Om dat soort bewegingen te bekijken moeten we dus niet kijken naar hun motivatie en beweegredenen, maar naar de mate van openheid en tolerantie in de eigen gelederen.