Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Tuesday, October 31, 2006

Palestijnse Staat

Door KeesjeMaduraatje
Ik zal wel weer tien jaar te vroeg zijn en het nog niet mogen zeggen, maar naar mijn mening komt er geen Palestijnse Staat. Joschka Fischer, de vroegere Minister van Buitenlandse Zaken van de Bondsrepubliek zei het twee jaar geleden al: "Als de Palestijnse Autoriteiten doorgaan met het steunen van terreur, zal er geen Palestijnse staat komen". Hij heeft daar gelijk in gekregen. Zowel de PLO van President Abbas als de regerende Hamas steunen de terreur tegen Israël en zullen daar in de nabije toekomst niet mee stoppen.

Dan kan je maar twee dingen doen: toegeven of door blijven vechten, als Israël zijnde dan. De geschiedenis heeft geleerd, dat het teruggeven van land of het sluiten van vredesaccoorden, ook pogingen daartoe, gezien worden als zwakte en als overwinning voor de Palestijnse zaak en daarom leiden tot meer terrorisme. De andere mogelijkheid is dat Israël door blijft vechten.

Vandaag bespraken we het "Lijden van het Palestijnse Volk" op het werk en de vraag werd aan mij gesteld, wat mijn positie is ten aanzien van Liebermann, de radicale Minister die nu bij het kabinet is gekomen. Ja, wie ben ik om daar nou weer een oordeel over te geven. Het Israëlische volk heeft hem in de Knesset gekozen en staan nog steeds in meerderheid achter hem. Is dat een goed argument? Er zijn landen bekend, waar de bevolking achter een leider stond en die niet de geschiedenis in zijn gegaan als de meest vredelievende periode. Maar dat terzijde. In een democratie, wat Israël is, kan een Minister ook weer weggestemd worden. Dus als de Israëli's hem niet meer moeten stemmen ze hem wel weer weg.
Het is vreemd dat de Koning van Jordanië tijdens zijn bezoek aan Nederland deze week nog eens benadrukt heeft dat er een Palestijnse staat moet komen. Tenslotte is eigenlijk Jordanië een Palestijnse staat en is hij met een Palestijnse vrouw getrouwd. Waarom moet er volgens hem dan een Palestijnse staat bijkomen? Bovendien meende hij, dat er alleen vrede kan komen als er een Palestijnse staat opgericht wordt. Hoe weet hij dat? Ze kunnen het nu al niet laten voortdurend raketten af te schieten richting Israël. Denk je nou echt dat ze daar mee gaan stoppen als er een Palestijnse staat komt? Waarom zouden ze. Het bestaan van een staat is nog nooit een garantie voor vrede geweest.
Ik blijf erbij, dat de beste garantie voor vrede is, als de Westbank bij Jordanië wordt gevoegd en dat de Gazastrook bij Egypte wordt gevoegd. Allebei landen met een vredesverdrag met Israël.

3 comments:

Ratna Pelle said...

Hoi Kees,

Je schrijft dat het Israelische volk in meerderheid achter Lieberman staat. Dat lijkt me onjuist. Zijn partij is met ik geloof 11 zetels in de Knesset gekozen, wat minder dan 10% van de stemmen betekent. Volgens recente peilingen zou hij nu op zo'n 15 zetels uitkomen.
Ik vind het ook wel vreemd dat Olmert hem de coalitie binnenhaalt, terwijl er al een coalitie van 4 partijen is met een meerderheid in de Knesset die indertijd zijn overeengekomen met elkaar te regeren. Stel je voor dat Balkenende halverwege de zittingsperiode opeens Lijst Fortuyn bij de coalitie zou trekken, zonder dat de coalitie zijn meerderheid heeft verloren door het vertrek van kamerleden naar een andere partij of het opstappen van een partij? In Nederland zouden er in het laatste geval sowieso verkiezingen worden gehouden. Lieberman heeft een zeer rechtse (misschien zelfs racistische) agenda en wil Israelische Arabieren hun staatsburgerschap ontnemen door gebieden waar voornamelijk Israelische Arabieren wonen af te stoten zonder hun goedkeuring. Ik denk dat dit ook tegen de Israelische wet ingaat. Door te suggereren dat een meerderheid van de Israeli's hierachter staat werk je onbedoeld mee aan het negatieve imago van Israel als zijnde een racistische staat die van zijn Arabische bevolking afwil.
Wat betreft Jordanie begrijp ik je punt wel, het land heeft immers een in meerderheid Palestijnse bevolking. Maar als Jordanie echt een Palestijnse staat zou worden waar de Palestijnen het voor het zeggen zouden krijgen en het Hasjemitische koninkrijk een louter ceremoniele functie zou vervullen, dan zou het met de vrede tussen Jordanie en Israel snel afgelopen zijn. De overgrote meerderheid van de Jordaniers is zwaar anti-Semitisch en is tegen het bestaansrecht van Israel. Dit geldt overigens ook voor Egypte, en wat dat betreft zou meer democratisering in het Midden-Oosten waarschijnlijk leiden tot extremere regimes dan er nou zitten. Jordanie wil overigens sowieso de West Bank niet terug (en Egypte de Gazastrook niet), en in de vrede die met Israel is gesloten is afgesproken dat er een Palestijnse staat in het gebied zou komen. Israel heeft zich meermaals voor een Palestijnse staat uitgesproken, onder andere door in te stemmen met de Roadmap. Uiteraard zijn hier voor Israel wel voorwaarden aan verbonden, want eenzijdige Israelische concessies leiden niet vanzelfsprekend tot een afname van geweld (eerder het tegendeel), zoals zovelen hier denken.
Er kan alleen vrede komen als er een Palestijnse staat komt en voldoende veiligheidsgaranties voor Israel, en de internationale gemeenschap bereid is hierop scherp toe te zien, en naleving af te dwingen. De situatie met betrekking tot Libanon, waar Israel wel wordt veroordeeld door de VN voor het schenden van het Libanese luchtruim, maar de Libanezen niet voor het schenden van resolutie 1701 door de wapensmokkel niet aan te pakken en Hezbollah niet te ontwapenen, biedt weinig hoop wat dit betreft. De koning van Jordanie was dus bepaald eenzijdig in zijn kritiek, want juist door het debacle van Libanon/Hezbollah, en de westerse politiek wat dit betreft, is de steun voor verdere terugtrekkingen in Israel sterk afgenomen.

Ratna

keesjemaduraatje said...

Dit citaat komt uit de Wikipedia: "Best known in Israel for his "Population Exchange" plan, under which the Arab-populated "meshulash" ("triangle") area of the Wadi 'Ara region - transferred to Israel by Jordan as part of the 1949 Armistice Agreement) - will return to Arab sovereignty in exchange for keeping large Jewish-populated settlement blocs. He justifies his idea by arguing that the residents of the "Triange" area are Arabs who see themselves as Palestinians and therefore should be re-united with them as part of establishing two separate national entities: one for Israelis and one for Palestinians. Many Israelis see Lieberman's plan as a form of forced population transfer similar to proposals by the far-right Israeli political parties such as Moledet, Herut or Hayil. Though Lieberman's plan would not uproot Arab population from their homes, it would forcibly revoke their Israeli citizenship and transfer their sovereignty to the Palestinian Authority."
Het komt er dus op neer, dat er arabische Israelis zijn, ook in de Knesset, die voortdurend sympathiseren met de Hamas en Hezbollah, maar als hen aangeboden wordt hun woonplaats bij de Palestijnse gebieden te voegen, beginnen te klagen dat het Israelische staatsburgerschap wordt afgenomen. Dus zo erg is het in Israel dan ook weer niet.
Natuurlijk is het beter een staat niet op basis van religie of ethniciteit te grondvesten. Natuurlijk is het beter als in een staat meerdere religies en volken vreedzaam samenleven, maar dat is nu eenmaal op dit moment in Israel heel erg moeilijk geworden. In Nederland willen we ok niet dat opeens de meerderheid islamitisch wordt, omdat we dan in onze eigen vrijheid bedreigd worden.

Ratna Pelle said...

Israelische Arsbieren voelen zich inderdaad veelal meer loyaal aan de Palestijnen dan aan Israel. Dit vind ik wel begrijpelijk, maar het is ook begrijpelijk dat dat in Israel kwaad bloed zet, en men van staatsburgers loyaliteit verwacht aan de staat waarin zij leven. Ik denk ecter niet dat dit een rechtvaardiging is mensen collectief en tegen hun wil hun staatsburgerschap af te nemen. Mijn punt was overigens vooral dat de meeste Israeli's, ondanks alles, niet voor Lieberman en zijn ideeen zijn. Lieberman wordt door sommige media onterecht als de proto-Zionist afgeschilderd die de ware aard van Israel aan het licht zou brengen, maar hij heeft minder stemmen getrokken dan Philip de Winter of Le Pen of sommige andere rechts-extremisten in Europa.