D66 Nu

door Keesjemaduraatje
Één van de dingen die mijn familie mij verwijt is, dat ik bij de D66 mijn zin niet kreeg en dat ik toen uit wraak Wilders ben gaan stemmen. Afgezien dáárvan dat D66 er echt niet wakker van ligt of ik nu wél of geen lid ben en dat ik bij D66 helemaal niets wilde en geen enkele wens in de richting van de partij heb geuit, klopt het niet. Het is weer een typisch geval van twee dingen met elkaar verbinden die slechts schijnbaar een verband hebben. Ik ben uit principiele overwegingen weggegaan bij de D66, omdat het Armeense Genocide Standpunt zo hypocriet en laf was, dat zelfs ík me er niet mee kon verenigen. Daarna wist ik het helemaal niet meer. Pas de avond vóór de verkiezingen en dat kan je op dit weblog nalezen als je zin en tijd hebt, heb ik besloten Wilders te stemmen, nadat ik gezien had hoe deze geachte afgevaardigde, die al jarenlang beschermd moet worden in dit zogenaamd democratische kutland,  door Freek de Jonge als NSB-er werd uitgescholden. Ik weet uit ervaring (Kedichem, Fortuyn) dat het uitschelden door een linkse intellectueel voor nazi of nsb-er, gelijk staat aan een doodsbedreiging. Met mensen die nazi worden genoemd mag de doorsnee criminele knokploeg jongere namelijk doen wat of zijn psychopatische hart hem ingeeft. Aangezien ik niet wéér op een lijk wilde stemmen, dacht ik: "laat ik maar op Wilders stemmen, nu hij nog leeft".  Is dat duidelijk?
Intussen is de restauratie begonnen in de partij D66. Lousewies van der Laan mocht al bijna niet spreken op het partijcongres van oktober. Pas na dreigen met een motie van wantrouwen tegen voorzitter Dales, mocht ze iets zeggen. Op dat moment was ze nog fractievoorzitter. De seculiere verlichtingsfactie van de partij is definitief het zwijgen op gelegd. Dat blijkt ook uit het politieke dagboek van Frans Verhagen, eens mijn collega bij het platvorm Internationale Veiligheid en Defensie van D66.

Hier schrijft hij:

Bestuurscoup bij D66

Tenslotte nog wat D66 – wie niet geïnteresseerd is in wat er omgaat in een partij van drie zetels - en waarom zou u dat zijn? - mag nu afhaken. Het ledencongres is uitgesteld van begin februari naar mei. Ik noem het een bestuurscoup. Op deze manier kunnen de leden zeven maanden lang niets zeggen over de verkiezingen, over het bestuur en over de richting die de partij in moet gaan. En, let maar op, dan is het parool dat van Wijffels: niet meer achteromkijken. Ondertussen, dat is het argument, gaat het bestuur dat verantwoordelijk is voor de zooi (en waarvan de voorzitter zijn aftreden al heeft aangekondigd) vast zijn eigen plan maken voor de toekomst. Dat wordt dan in mei aan de leden opgedrongen (u moest eens weten hoe het toegaat op D66 congressen) en de volgende voorzitter moet daarmee maar werken. Allicht dat die volgende een goede vriend(in) van het huidige bestuur/fractieleider is. Nieuwe richting, serieuze evaluatie? Vergeet het maar.
Maar, zult u zeggen, who cares? Nou ja, ik. Verder niemand, vrees ik."