Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Sunday, December 10, 2017

Palestijns terroristencongres vindt toch plaats in Den Haag

Pas op het allerlaatste moment wordt duidelijk, dat het congres van de 'The European Alliance in Defence of Palestinian Detainees' toch nog plaats vindt, namelijk op de Fruitweg in Den Haag. Wekenlang wordt er al gespeculeerd over de bedoeling van dit geheimzinnige congres. Blijkbaar weten de leden van het Palestina Komitee en de Palestijnse Gemeenschap er niets vanaf. Alleen oud-ambassadeur Jan Wijenberg van de Gretta-groep is uitgenodigd.  Sonja van den Ende, de enige die zich in Nederland specifiek bezighoudt met Palestijnse gevangenen, laat weten misschien toch nog te komen.

Omroep West meldt trots op 28 november, dat het congres in EventPlaza in Rijswijk is afgezegd. De politie zou de eigenaar van het SportPalast hebben gedreigd met openbare ordeverstoring. Prompt verhoogt de eigenaar de huur voor het festijn van 1500  naar 7500 Euro. Is allemaal de schuld van de zionisten natuurlijk.



Uiteindelijk vindt het congres over de vrijlating van veroordeelde Palestijnse terroristen, waaronder Marwan Barghouti, toch plaats in Den Haag. Het is te laat om een picketline voor het evenement te organiseren. Het is ook te gevaarlijk geworden, gezien de dreigende ontwikkelingen rond de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël.


Trots lezen de Arabische deelnemers enkele verklaringen voor en er worden foto's gemaakt. De geldschieters zijn weer tevreden. Het is alleen niet duidelijk waarom leden van deze gevangenengroep vanuit alle delen van Europa uitgerekend hier, naar Den Haag moesten reizen, om deze obligate verklaringen voor te lezen en leuzen te roepen.

De Duitse leden van de partij 'Die Linke', Annette Groth en Norman Paech, evenals terreuradvocate Felicia Langer, uit Duitsland, laten geheel verstek gaan. Als je goed op de foto's kijkt, zie je ook geen Jan Wijenberg op de foto. Blijkbaar heeft de campagne van Rijswijks Belang en Beter voor Rijswijk, die geen terreurcongres in hun gemeenste wil toelaten, veel succes gehad. De Linke Duitsers zagen het risico en zijn niet komen opdagen.


Op zaterdag  wordt door de Palestijnen van 'The European Alliance in Defence of Palestinian Detainees' een picketline voor het Vredespaleis gehouden. Ook daar worden weer enkele propagandaleuzen geroepen. Sonja Zimmerman doet nog een poging iets te vertalen, maar dat waait weg in de regen en natte sneeuw. Zelf Amin Abou Rashed, die op dezelfde plek staat te demonstreren tegen Donald Trump, weet niet zo goed wat hij met de Palestijnse gevangenengroep aan moet. Twee gescheiden Palestijnse demonstraties voor het Vredespaleis op één dag. Waar hebben we het aan te danken?


Sunday, December 03, 2017

Ideologisch vooruit of sentimenteel achteruit

Na de val van het Sovjet-regiem en het IJzeren Gordijn, wordt al meteen gebrainstormd over de vraag, of alle maatschappelijke tegenstellingen nu weggewerkt kunnen worden, de ideologieën overbodig zijn gemaakt en de geschiedenis tot stilstand is gekomen. Helaas te vroeg gejuicht. Het wapengekletter is sindsdien onverminderd doorgegaan.

De gedachte, dat ideologieën in de politiek en in de samenleving geen leidende rol meer hebben, blijft echter terugkomen. Dit heeft alles te maken met de teloorgang van vooruitdenkende- ideologische-bewegingen en partijen.

Het socialisme en dus de sociaal-democratie grijpt vooruit op een roemruchte toekomst voor de arbeiders. Het geluk en de rechtvaardigheid moet in de toekomst nog verworven en bevochten worden. De laatste regerende politicus die zo dacht, is Joop Den Uyl geweest. Door de wet op de ondernemingsraden en de wet op de vermogensaanwasdeling zou de welvaart  beter verdeeld worden. De wet op de investeringsrekening en de wet op de grondpolitiek zouden de overheid meer macht over de economie geven. Het kabinet struikelt uiteindelijk over de wet op de grondpolitiek. Joop den Uyl dacht vooruit en had een toekomstideaal. 

De ARP (anti-revolutionaire partij) is aan het einde van de negentiende eeuw ontstaan  en grijpt terug op een roemrucht verleden. Het ideaal van de Franse Revolutie wordt, als we op de naam van de partij afgaan, tegengewerkt.  De Gouden Eeuw wordt geïdealiseerd. De SGP grijpt nog verder terug in de tijd en wil een samenleving realiseren, die geheel op het woord van God is gebaseerd. In de praktijk betekent dat: Op de zondag geen ijsjes kopen en de zwembaden dicht.

Bekijken we de huidige politieke partijen in de Tweede Kamer en beoordelen we ze op vooruit- of achteruit denken, dan zien we een CDA en een PvdA, die teren op een roemrucht verleden, maar geen duidelijk ideologie meer aanhangen. Niet vooruit- maar ook niet achteruit. Nergens heen.
De VVD beschouwt zichzelf als het bestuur van de hockeyclub. Een beetje zorgen dat de kantine schoon blijft en het hekwerk herstellen. Intussen er voor zorgen dat het bestuur leuke baantjes buiten de politiek krijgt.

De partij D66 is qua ideologie het meest gevaarlijk. De partij handhaaft een schijn van redelijkheid, maar intussen bedenken ze plannetjes voor een hele liberale euthanasie-politiek. De globalisering dendert ongeremd door en de grenzen staan wagenwijd open.

Als de grote middenpartijen qua toekomstverwachting niets meer te vertellen hebben, wat zeggen dan de kleinere- en groeiende partijen?  De snelst groeiende partij, het Forum Voor Democratie, grijpt in beeldtaal en in tekst het meest terug op het verleden. De leiders en volgelingen van het FvD  formuleren een urgentie over het verloren gaan van Nederland. In dat opzicht lijken ze op de ARP van 1878. De schrijver A. de Jong heeft bewezen dat ook deze partij aanvankelijk een elitepartij voor de hogere standen was en pas later tot volksbeweging is uitgegroeid. 

De PVV idealiseert in taalgebruik en wat betreft idealen, een Nederland in de jaren vijftig. Een zwiebertjes-land. Dat is de tijd waarin Nederland werd opgebouwd. Er waren nog geen gastarbeiders. Het gezag werd nog gehandhaafd.  Deze idealen houden een ontkenning en een bestrijding van de globalisering in. De partij VijftigPlus van Henk Krol sluit hier naadloos bij aan.


De partijen Groenlinks en Dierenpartij grijpen ook terug op een roemrucht verleden, namelijk op de nieuwe sociale bewegingen van 1968 en de jaren zeventig. De idealen van de '68 beweging proberen zij met dwang toch nog door de strot van de samenleving  te duwen. Aangezien veel van die idealen, zoals homo-emancipatie, milieu en derde wereld, al lang regeringsbeleid zijn, hebben deze partijen niet veel meer te vertellen. Het semi-consequente gedrag van Jess Klaver tijdens de laatste kabinetsonderhandelingen heeft erger voorkomen.

De conclusie van deze column  is erg pessimistisch. We hebben te maken met partijen die niks willen, omdat de ideeën op zijn. Aan de andere kant kunnen we stemmen op partijen die terug in de tijd willen. Terug in de tijd van 1878, 1956 of 1968. Armoe troef natuurlijk. We weten niet meer van voren waar de trein naar achteren vertrekt.   

Monday, November 27, 2017

Wordt het geheimzinnige Palestijnse congres in Rijswijk verboden?



Meer info:
“Wij eisen vrijlating van Marwan Barghouti.” Dit is een eis van het “Comité ter verdediging van Palestijnse gevangenen”, dat van 8 tot 10 december 2017 een conferentie in Rijswijk houdt. Marwan Barghouti is veroordeeld wegens een schietpartij en bomaanslag tegen Israëlische doelen, waarbij vijf Israëli’s worden gedood.
Terwijl Nederland en de Europese landen, er alles aan doen om terroristische aanslagen te voorkomen en teruggekeerde jihadstrijders op te sluiten, wordt in Rijswijk op 10 december een geheimzinnig Palestijns congresgeorganiseerd, met als doel terroristen vrij te laten.

Lees verder op Opiniez:
https://opiniez.com/2017/11/26/54260/

Saturday, November 25, 2017

De beeldtaal van het Forum voor Democratie



Het Forum voor Democratie organiseert vandaag een congres in De RAI te Amsterdam en tijdens het besloten gedeelte vooraf, toonde de projector dit beeld. We weten dat beelden meer tot de verbeelding spreken dan woorden. Welke boodschappen probeert Thierry Baudet met deze beelden te transporteren?

De tekening van het Binnenhof links op beeld laat zien dat de partij aan de macht wil komen en Nederland politiek wil veranderen. Het torentje van Mark Rutte staat niet in het centrum van het beeld. Daardoor weten we dat het veroveren van  parlementszetels, voorlopig een belangrijk doel is. Regeringsmacht is nog niet aan de orde.


Het logo met de Griekse tempel komt de laatste tijd veel in de partijcommunicatie voor. Tijdens een verkiezingsbijeenkomst op 18 december 2016 in Valkenswaard, zag ik de grote borden met afbeeldingen van Griekse tempels. Afgaande op mijn eigen associatie bij Griekse tempels, dacht ik toen, dat Thierry Baudet de kiezers wilde zeggen: "Ik ben latinist, dus intellectueel. U kunt uw stem gerust aan mijn hoede toevertrouwen. Wij intellectuelen kunnen dit land goed besturen."

Bildungsbürgertum
Mijn eigen linkse vrouw heeft op het gymnasium gezeten en toen ik vanochtend vroeg welke associatie ze heeft bij een logo van een Griekse tempel, zei ze: "In Griekenland ligt de basis van de democratie, de Europese cultuur, het 'Bildungsbürgertum'". Het logo heeft dus iets met meer democratie  en  met behoud van eigen cultuur te maken. Dat 'Bildungsbürgertum' is een Duits dingetje, dat ik hier even inbreng. Het staat voor een klasse van intellectuelen die opleiding en  cultuur belangrijker vinden dan inkomen.

Renaissance
De Griekse tempel staat ook voor de term 'renaissance', die door Thierry Baudet van het Forum voor Democratie vaak wordt gebruikt. In de renaissance, die begint na de Middeleeuwen, wordt weer meer aandacht aan de klassieke cultuur gegeven. Het is een tijd van ontdekkingen van verre landen, zich losmaken van de kerkelijke dogma's en het teloorgaan van het feodale stelsel. Het symbool met de Griekse tempel houdt zowel het teruggrijpen naar een roemrucht verleden, als ook een vooruitblik naar nieuwe idealen in.


VOC-mentaliteit
De afbeelding rechts op de Powerpoint-slide laat een VOC schip zien, dat net op weg is naar ons Oost-Indië.  Het Forum voor Democratie schaamt zich niet voor het Nederlandse verleden en kiest dit beeld om te laten zien, dat de partij voor handelsgeest, internationale ondernemingslust en globalisering staat. Denkende aan de vroegere premier Balkenende en zijn uitspraak over de 'VOC-mentaliteit', beschouwen we dit beeld als een moedige communicatie, ook tegenover de actiegroepen die ons verleden ter discussie stellen. Communicatietechnisch vaart het schip de goede kant op, namelijk van links naar rechts in het beeld. Het vaart zelfs een beetje naar de kijker toe. Als je wilt, kan je zo aanmonsteren.

Het is niet helemaal duidelijk of het licht achter het Binnenhof nu ochtendgloren of  het avondrood moet voorstellen. Het is echter wel zeker, dat er een stevige bries opkomst is. 

Een geïnteresseerde lezer vroeg mij: "Keesjemaduraatje, wat is eigenlijk het verschil tussen de PVV,  van Geert Wilders en het FVD, van Thierry Baudet?"  Ik antwoordde: "Wat fijn dat u deze vraag stelt. Nu kan ik een uitvoerig exposé, over globalisering, klasseverschillen en regionale verschillen uit mijn mouw schudden." De symbolen van het Forum voor Democratie laten duidelijk zien waar de partij voor staat: Teruggrijpen op het verleden van  Europese cultuur, democratie en Europese dominantie, aan de ene kant en vooruitkijken naar een intellectuele aanpak van problemen en een voortvarende ondernemerslust, die over de grenzen heengaat.

Toen was geluk heel gewoon
Het Forum voor Democratie zal eerder de goedopgeleide en welgestelde kiezers aanspreken. Dat blijkt ook uit de analyse van de laatste verkiezingen. Teleurgestelde VVD-ers en rijkere mensen wonende in de kuststrook: Aerdenhout, Wassenaar, Bloemendaal. Deze kiezers hebben geen probleem met globalisering, want ze zijn er zelf rijk door geworden. Nu echter wordt deze welvaart bedreigd, door hen die van buiten komen.

De PVV heeft meer aanhang onder oudere blanke kiezers, die juist door de globalisering iets te verliezen hebben. Hun lager geschoolde banen worden door Oost-Europese migranten overgenomen. Ze grijpen in hun communicatie ook terug naar een verleden, maar eerder op de jaren vijftig, toen geluk nog heel gewoon was.

Conclusie
Thierry Baudet blaast in zijn politieke communicatie heel erg hoog van de toren. Dat moet ook wel,  om succesvol een blijvende plaats in het politieke spectrum te veroveren. Het blijft echter vooral inhoudelijke communicatie. Thierry lijkt te willen zeggen:"Ik heb het toch al gezegd, waarom doen jullie nu niet wat ik, grootste intellectueel van Nederland, zeg? Om te bereiken wat jij en je achterban willen, zal het echter nodig zijn macht uit te oefenen. De machts-communicatie moet nog komen en is noodzakelijk om te kunnen blijven bestaan.

Thursday, November 23, 2017

De Duitse partij 'Die Linke' doet ook een Kristallnachtje

Eigenlijk heeft Gregor Gysi van de Duitse partij Die Linke alles tegen zich: Zoon van een  DDR-staatssecretaris, lid van de SED, redder van de DDR-dictatuur na het aftreden van Erich Honecker en mogelijk zelfs informant van de STASI. Toch kan ik niet echt kwaad worden op deze man. Een begenadigd spreker in het parlement, alleenstaande vader, en in zijn jonge jaren advocaat van dissidenten.

Nu wordt Gregor Gysi door het Duitse parlement gejaagd en moet zich zelfs op het toilet verstoppen. (zie filmpje) . Wat heeft deze held van het reëel existerende Socialisme misdaan?  Wat heeft hij met zijn scherpe tong gezegd?



Uitgerekend op 9 november 2014, de dag van de Kristallnachtherdenking, hebben partijleden een manifestatie tegen Israël georganiseerd. Anja Meulenbelt heeft het niet van een vreemde.  De Canadese anti-Israel-activist David Sheen is uitgenodigd en Max Blumenthal, is helemaal uit de Verenigde Staten gekomen om ook tegen Israël te protesteren. Twee opvarenden van de Gazaboot Mavi Marmara, Inge Höger en Annette Groth, zouden op de bijeenkomst vertellen over de verschrikkingen van de arrestatie door de Israëlische marine. In 2010 vielen op de Mavi Marmara 10 doden en 10 gewonden, nadat Israelische soldaten  werden aangevallen met scherpe stangen.   

Gregor Gysi steekt een stokje voor het anti-Israëlische evenement. Hij mag dan wel lid van de SED-zijn geweest, maar hij kent zijn historische plaats in de Duitse geschiedenis. Hij zou vervolgens David Sheen een antisemiet hebben genoemd. De bijeenkomst kan door toedoen van Gregor Gysi niet plaats vinden. De twee Linke parlementsleden Inge Höger en Annette Groth zijn niet voor rede vatbaar en willen toch doorzetten. Gregor Gysi wordt tot op het toilet achtervolgd.

Waarom is deze video zo brisant? Ten eerste omdat blijkt dat het ontjoodsen van de Kristallnachtherdenking en het bekritiseren van Israël tijdens de herdenking een links feestje is, dat niet alleen in Nederland plaats vindt.

Ten tweede omdat Annette Groth en trawanten op 10 december 2017 naar Nederland komen om tijdens een Palestijns congres in Rijswijk, de vrijlating van terroristische Palestijnse gevangenen te eisen.

Tuesday, November 21, 2017

Deurbeleid, Portiers en Uitsluiting bij de van Agt-Kristallnachtherdenking

Een imam, een dominee, een Arabisch parlementslid en een pro-Palestijnse oud-premier. De fantasie en vindingrijkheid van Nederland Bekent Kleur kent nauwelijks grenzen, als het gaat om de ontjoodsing- en provocatie van de Kristallnachtherdenking. Alles op alles zetten om het een links feestje te laten zijn.
Na de ervaringen bij de Kristallnachtherdenkingen van de afgelopen jaren, hebben de organisatoren, Anja Meulenbelt, Jaap Hamburger, Maarten-Jan Hijmans en Lonneke Lemaire, in 2017 besloten de herdenking in theater Perdu te houden. Er zou eens een Israëlische vlag getoond kunnen worden. Er zou eens iemand  op een chefar kunnen blazen. Een verschrikkelijke herinnering aan het feit, dat in 1938, tijdens de Pogromnacht, alleen Joden werden aangevallen. Er zou eens iemand kunnen roepen, dat Israël de enige Joodse staat op aarde is. En dat het vreemd is, dat alle organisatoren, een uitzonderlijke wrange staat van dienst hebben, juist die staat aan te vallen.

Nadat op de verschillende websites en fora aangekondigd is, dat Dries van Agt van het anti-Israëlische Rights Forum, een toespraak bij de Kristallnachtherdenking gaat houden en dat er in theater Perdu slechts plaats voor honderd bezoekers is, volgt een stormloop op de reserveringen. Zo graag willen de linkse mensen Dries van Agt horen. Keesjemaduraatje krijgt al meteen te horen, dat hij niet welkom is.

Vlak voor de gewraakte en omstreden Kristallnachtherdenking, wordt op Facebook aangekondigd, dat de lijst in de war is geraakt en dat de eerste honderd bezoekers wordt binnengelaten. Een groepje zionistische dames rond de Facebookgroep "Time to Standup for Israël" meldt zich bij de deur en wordt niet binnengelaten. Er blijken twee portiers voor de deur van Theater Perdu te staan. Allebei lid van de Internationale Socialisten.

De Internationale Socialisten hebben een hele slechte reputatie, als het om Israël en Joden gaat. Deze extreem-linkse organisatie heeft samen met de AEL in 2014 de Hamas-leider Ahmed Yassin herdacht. Dat is de man die zelfmoord aanslagen in Israël organiseerde en daarom door de Israëlische luchtmacht met een raket is vermoord.

Ook in de jaren na 2014 hebben  de Internationale Socialisten de staat Israël verbaal aangevallen en demonstraties georganiseerd. Met een beetje fantasie kan je de IS als knokploeg en ordedienst van de Palestijnse beweging beschouwen. Ordedienst is precies wat de twee portieren van Perdu, Mo Achahbar en Ewout van den Berg, zijn.

Ewout van den Berg (1986)is landelijk coördinator van de Internationale Socialisten, redacteur voor www.socialisme.nu en organisator van Marxisme Festival. Het is een zeer actieve activist. Bij demonstraties van Pegida en tegen Zwarte Piet is hij steevast aanwezig.
Over het nieuwe antisemitisme schrijft hij in zijn partijkrant: De Socialist "Uitingen van antisemitisme zijn nog altijd voornamelijk een rechts verschijnsel." Hij laat daarbij buiten beschouwing, dat tijdens de extreem linkse demonstraties tegen de oorlog in Gaza, antisemieten als rapper Appa en de Belgisch/Libanese Hezbollah-aanhanger Abou Jahjah een podium krijgen.
De dames van Time to Stand up voor Israël zijn vooral kwaad op Ewout van den Berg, omdat hij in 2015 bij het monumen voor het Joodse Verzet, hun meegebrachte bloemen heeft kapotgetrapt.

Mo Achahbar,
de andere lijfwacht van Dries van Agt, is ook lid van de Internationale Socialisten. Hij trad in 2014 al op als ordedienst, bij uiterst extreme, anti-Israëlische demonstraties. (Het Parool, 13 juli 2015). Bij die gelegenheid zegt hij in een interview aan het Parool: "We nemen niet alles aan van de politie - wij zien Hamas als een verzetsbeweging. Maar we communiceren zo'n vlagverbod wel aan de achterban. Het is prettig samenwerken."

Tijdens een avond over de boycot van de stedenband Tel Aviv-Amsterdam wordt ik door Frank van der Linde vanaf het podium toegeroepen. Onmiddellijk komt Mo Achahbar naast mij zitten. Zijn ordedienst-ervaring zit hem in het bloed.

Internationale Socialisten, een pro-Gaza-demonstrant en een socialistische schrijver, die het woord antisemitisme niet weet te  interpreteren. De spreker van de avond:  Een notoire Israël-hater. Bezoekers bij de deur selecteren (zie filmpje) Dat is het niveau van links Nederland als de Kristallnacht van 1938 wordt herdacht.


Friday, November 17, 2017

De strijd tegen BDS, Jodenhaat en Antisemitisme in Amsterdam

De strijd tegen BDS gaat een nieuwe fase in, nu pro-Israelische activisten zonder reden van de straat gehaald worden en soms wel een week opgesloten worden. Al enkele keren hebben diverse mensen ingesproken bij de gemeenteraad van Amsterdam. Ze protesteren tegen de antisemitische leuzen en parolen van  pro-Palestijnse activisten als Simon Vrouwe en Robert-Willem van Norren. Ze zien een duidelijk verband tussen de antisemitische leuzen van Dyab Abou Jahjah, in de Nieuwe Liefde, antisemitische acties op de Dam en toekomstige terroristische aanslagen. Het Gemeentebestuur van Amsterdam laat het allemaal maar gebeuren. Gevaarlijk!

Dit is een voorbeeld van zo'n inspreekronde:

Wednesday, November 08, 2017

Waarom herdenken we de Kristallnacht?

Kristallnachtherdenking in Groesbeek
"Een inmiddels bekende activiste, Anne Fleur Dekker, zal daarbij te gast en aan het woord zijn. Hoe zien de jongeren herdenken, vrijheden en mensenrechten? Wat is hun antwoord op actuele vraagstukken rond racisme en fascisme? Waarvoor zetten zij zich in en wat kunnen wij van jongeren leren?"

Kristallnachtherdenking in Theater Perdu in Amsterdam
"De herdenking staat stil bij het verleden, maar wijst tevens  op de gevaren van racisme en vreemdelingenhaat die helaas, net als de jaren '30 van de vorige eeuw, weer volop rondwaren door Europa. De Kristallnacht en de gevolgen daarvan moeten ons daarom doen beseffen dat racisme en uitsluiting ten alle tijden moeten worden bestreden."

Portugese Synagoge
Het Centraal Joods Overleg herdenkt de Kristallnacht om blijvend te waarschuwen tegen elke vorm van antisemitisme en racisme in onze samenleving. Zowel in Nederland als elders. Wij willen dat alle burgers in ons land vreedzaam, respectvol en zonder discriminatie kunnen samenleven. Door stil te staan bij de Kristallnacht willen we het signaal afgeven alert te blijven. Voor antisemitisme en racisme mag nooit plaats zijn.

Zomaar drie citaten uit de aankondigingen van de Kristallnachtherdenkingen in 2017. Op  verschillende plaatsen in Nederland wordt morgen de Reichspogromnacht (Kristallnacht) van 1938 herdacht. Op 9 november 1938 vond in nazi-Duitsland de Kristallnacht plaats. Daarbij werden meer dan 1500 synagogen vernield, 400 joden vermoord en grofweg 30.000 Joodse mannen werden naar concentratiekampen gedeporteerd. Ook Joodse huizen, scholen, begraafplaatsen en ziekenhuizen moesten het ontgelden.

In alle drie aankondigingen wordt gewaarschuwd voor hedendaags racisme, fascisme, antisemitisme en discriminatie. De herdenkingen staan in het teken van het huidige maatschappelijke klimaat. Is dat altijd geweest?

Bij zo'n ingrijpende en vernietigende gebeurtenis, zou je verwachten dat we dat al sinds 1938 of in ieder geval sinds de Tweede  Wereldoorlog zouden herdenken. Niets is minder waar. Het thema is relatief jong. Sinds 1992 worden in Nederland Kristallnachtherdenkingen  gehouden.

Het thema "Kristallnacht" wordt zoals je hiernaast ziet, vooral in de jaren '80 en '89 in de kranten besproken. Er is een duidelijke relatie met de oprichting en het bestaan van de Centrum Partij en de Centrum-Democraten.
Als je de grafiek van de jaren '80 bekijkt, dan zie je de relatie met de opkomst  van extreem-rechts nog duidelijker. In 1988 wordt de relatie tussen de gebeurtenissen in de Kristallnacht en de huidige tijd het meest gemaakt.
De jaren negentig vertonen een interessant beeld. De ideologieën zijn dood. De Berlijnse muur is gevallen. de sociaal-democratie heeft officieel afstand genomen van de eigen socialistische ideologie. Wat is er nog om voor te vechten? De hele maatschappij lijkt wel één groot neo-liberaal paradijs. Of een neo-liberale hel, al naar gelang aan welke kant van het economische spectrum je staat.

Met de Joodse slachtoffers heeft het herdenken van de Kristallnacht eigenlijk nooit iets te maken gehad. De herdenkers willen waarschuwen voor de toenemende discriminatie, voor het fascisme en racisme in het algemeen.

De nieuwe sociale bewegingen springen in het ideologische gat, dat de linkse partijen hebben laten ontstaan en waarschuwen voor de gevaren van een op racistische grondslagen gebaseerde tweedeling in de samenleving.

De belangrijkste groep in dit verband is Nederland Bekent Kleur van Rene Danen. Deze beweging wist in 1992,50.000 mensen op de been te brengen  om te demonstreren tegen racisme. Racistische aanslagen in Duitsland waren de belangrijkste aanleiding. In hetzelfde jaar organiseerden ze ook de eerste Kristallnachtherdenking. De organisatoren moeten gedacht hebben:  Duitsland...racisme... Kristallnacht. Logisch.

De herdenking van de Kristallnacht is dus vanaf het begin in 1992 een links feestje geweest. Vreemd genoeg werden de verwijten en het modder gooien over en weer, er al meteen vanaf 1992 ingebouwd. In 1993 richten Rene Danen en  Abdou Menebhi samen de stichting Nederland Bekent Kleur op. Ook in die jaren zijn er al contacten met de Internationale Socialisten. Toch zullen deze twee anti-Israëlische elementen (Int. Socialisten en Abdou Menebhi) pas in 2004 tot volle bloei komen, als de Hamas leider Yassin door een Israëlische raket wordt vermoord en de Internationale Socialisten deze terrorist herdenken. Abdou Menebhi en andere leden van Nederland Bekent Kleur zijn bij het evenement betrokken.

Bij de Kristallnachtherdenking in november 2001 werd bijna uitsluitend over Pim Fortuyn gesproken. Nadat deze in 2002 werd vermoord, was Rene Danen volkomen in discrediet gebracht en werd de herdenking tot 2008 niet meer georganiseerd.  Ook in de jaren daarna wordt in de kranten nog regelmatig over het thema Kristallnacht geschreven zoals je hieronder kunt zien:


Bij de Kristallnachtherdenking in 2015 als het anti-Israëlische Arabische parlementslid, Haneen Zoabi, spreekt, staat Abdu Menebhi weer prominent vooraan, ook al speelt hij door de gebeurtenissen geen enkele rol bij de organisatie meer.

De statistieken laten zien, dat de meeste mediale aandacht wordt gegenereerd, als er een Palestijn bij een Kristallnachtherdenking wordt uitgenodigd. Dat het hele gebeuren niets meer met Nederland en niets meer met Jodenvervolging te maken heeft, is eigenlijk al vanaf 1992 duidelijk.

De herdenking van morgen in theater Perdu in Amsterdam spant wat dat betreft de kroon. Dries van Agt, die nog nooit enige blijk van mededogen  met Israëlische- of Joodse slachtoffers van terreur heeft getoond, spreekt.

Het past in een ontremde, van ideologische wortels ontrukte, linkse beweging, die van gekkigheid niet meer weet welke provocatie nu weer eens uit de kast gehaald moet worden. 

Tuesday, October 31, 2017

Overwinningen bij het Monument Joods Verzet in Amsterdam

"Het Monument Joods Verzet 1940-1945 is een monument in Amsterdam dat sinds 1988 op de hoek van de Amstel en de Zwanenburgwal, aan de zijkant van de Stopera staat. Het is opgericht ter herinnering aan alle joodse burgers die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen.

Het verzetsmonument is het werk van de Belgische beeldhouwer Josef Glatt en bestaat uit een metershoge zwarte granieten zuil met daarop afgebeeld de stenen tafelen. Op de zijkant staat in het Nederlands en het Hebreeuws een tekst van de profeet Jeremia: Waren mijn ogen een bron van tranen, dan zou ik dag en nacht wenen om de gevallen strijders van mijn dierbaar volk.

Initiatiefnemer van het monument was de in 1986 opgerichte Stichting Comité Joods Verzet 1940-1945, waartoe de Joodse verzetsstrijders Bennie Bluhm en Chaim Natkiel het initiatief namen."
(bron: Wikipedia)





In 2016 en in 2017 vindt er bij het monument voor het Joods verzet geen herdenking van de Pogromnacht van 1938 meer plaats. In dit blog wil ik uitleggen waarom dit als overwinning beschouwd kan worden.

In 2008 begint het blog Keesjemaduraatje te protesteren tegen de in zijn ogen 'ongemakkelijke Kristallnachtherdenking' bij het monument Joods verzet. Zijn grootste bezwaar: "Door te ontkennen dat de vervolging en vernietiging van Joden, Roma en Sinti op een zo grote schaal en met geïndustrialiseerde methodes zijn weerga in de geschiedenis tot nog toe niet kent, wordt geprobeerd de Holocaust tot een geschiedkundige gebeurtenis van normale proporties terug te brengen."

Sinds 2009 ben ik bij de herdenkingen van het Platform Stop Racisme en Uitsluiting op de Amstelhoek in Amsterdam aanwezig geweest. In die jaren heb ik met eigen  ogen  en oren kunnen waarnemen, dat de herdenking eerst gepolitiseerd, daarna ontjoodst en uiteindelijk een Palestijnse provocatie is geworden.

In 2009 is de herdenking georganiseerd door Rene Danen en de Internationale Socialisten. De herinnering aan voorgaande herdenkingen van de Internationale Socialisten, waar Ahmad Yassin, de leider van Hamas, werd geëerd, was zo indringend, dat een groep rond pastor Ben Kok besloot, met een Israëlische vlag in de hand, op het Joodse element in de herdenking te wijzen.

In november 2010 wordt op verschillende blogs opgeroepen opnieuw een "Ben-Kokje te doen" en Israëlische vlaggen naar de herdenking mee te brengen. Op deze manier willen de bloggers erop wijzen, dat bij de Pogromnacht 1938 alleen Joden vervolgd zijn en dat die herinnering dreigt te vervagen, door de aanwezigheid van de Internationale Socialisten. Een fluitiste die had zullen spelen zegt af, en ook een tweetal sprekers blijkt om redenen die zij in het midden laten ineens bedenkingen te koesteren. Vijftig mensen met Israëlische vlaggen laten een stevig tegengeluid horen. Zo stevig, dat Rene Danen zich niet laat zien.

In 2011 houdt de Joodse gemeenschap een eigen herdenking in de Portugese Synagoge. De aandacht voor de alternatieve herdenking door de Internationale Socialisten en Nederland Bekent Kleur bij het monument wordt daardoor minder. Tijdens de herdenking wordt een pamflet uitgedeeld, dat is ondertekend door Likoed Nederland, Amsterdam Post, Tora Yeshua and Keesjemaduraatje. In het pamflet protesteren de bloggers tegen het misbruik van de Pogromnacht door islamitische en extreem-linkse organisaties.

In 2012 is er weinig belangstelling voor de herdenking bij het  monument. Alle tegenstanders van Rene Danen en Anja Meulenbelt zijn die avond van de 9e november naar de Portugese Synagoge gegaan. Het regent een beetje en een zielig clubje van vijftien mensen staan rond de schrijver Abdelkader Benali , die het lot van de vluchtelingen in Nederland vergelijkt met de Tweede Wereldoorlog. De immigranten moeten namelijk voortaan, zo is een wetsvoorstel, vijf jaar wachten op een verblijfsvergunning en de Tweede Wereldoorlog heeft ook vijf jaar geduurd. Je moet er maar op komen!




In augustus 2013 wordt Jaap Mollema, hoofdredacteur van de Amsterdam Post, door een vrachtwagen overreden. De pro-Israëlbeweging is weer een stukje kleiner geworden. In dat jaar  is er geen tegendemonstratie tijdens de herdenking van de Pogromnacht 1938 bij de Stopera.

In november 2014 zegt Arjan Plaisier, de scriba van de Protestantse Kerken, zijn toespraak af. De organisatoren zijn nu behoorlijk pissig. Een woedende Lonneke Lemaire probeert tijdens de herdenking een Israëlische vlag af te pakken.  "Wij willen hier geen nationalistische symbolen, het gaat hier om Jodendom, en niet om een land". De jongerenimam Yassin Elforkani houdt een korte toespraak. Samen met hem lopen we na de plechtigheid naar de Portugese Synagoge en herdenken daar opnieuw.

Op een gegeven moment hoop je, dat de organisatoren van de alternatieve Kristallnacht tot inkeer komen en de ongelijke strijd opgeven. Niets is echter minder waar. De provocatie naar het Joodse volk vindt een voorlopig hoogtepunt, als het Arabische Knessetlid Haneen Zoabi een toespraak houdt. We schrijven november 2015. Het gehele publiek bestaat uit leden van het Palestina Komitee. Bij het Monument Joods Verzet wordt getrokken en gespuugd op Joodse activisten. Michael Jacobs wordt door de politie meegenomen en later weer vrijgelaten.



In 2015 besluit de actiegroep Time to Stand-up for Israel onder leiding van Sabine Sterk, zelf voor de 9e november 2016 een vergunning aan te vragen. Het enige doel is, om Anja Meulenbelt en haar Palestijnen niet langer het monument te laten bezoedelen. De opzet slaagt.

In 2016 wijken de Palestijnenvrienden uit naar de Uilenburger Synagoge. Massieve druk op het bestuur van de synagoge helpt niet en de herdenking gaat door. Activist Frank van der Linde wordt vlak voor de synagoge tegen de grond gewerkt vanwege wapenbezit. De besmetting van de herdenking van de Pogrom 1938 kent opnieuw een treurig hoogtepunt.

Burgemeester van der Laan roept twee leden van de groep Time to Stand-up for Israel bij zich en verbiedt de herdenking bij het Monument Joods Verzet. Hoewel de opzet toch al geslaagd is, wekt deze actie grote wrevel en onderlinge ruzie bij de pro-Israëlische actievoerders.

We denken dat we alles al gehad hebben:  Imams, terroristen, Palestijnen en Arabische afgevaardigden. Wat kan Anja Meulenbelt nu nog bedenken om tegen alle Joden in Nederland te zeggen: "Fuck You met je herdenking"?

9 november 2017 spreekt Dries van Agt tijdens de Kristallnachtherdenking in theater Perdu. Ik heb het niet zelf kunnen bedenken. Ik had verwacht dat Sylvana Simons of de tweede man van Hamas deze keer de toespraak zou houden. Maar Dries van Agt is ook een heel geslaagde provocatie.

Wat hebben we gewonnen?
Door acht jaar strijd, hebben we bereikt, dat de schandalige pro-Palestijnse en onwaardige vertoning niet meer plaats vindt bij het Monument Joods Verzet, maar in een afgesloten zaal.

Nu we dit hebben gewonnen, kunnen we onszelf weer met een goed geweten in de spiegel bekijken.

Sunday, October 29, 2017

Het frame van de minister van BUZA Sigrid Kaag

Ik verbaas me steeds weer over media-mensen, die in een frame trappen. Het maakt niet uit of  informatie wel- of niet waar is. Het belangrijkste is, dat als je er op reageert, het verhaal pas echt de wereld rond gaat. In het geval van Sigrid Kaag, tweede minister op BUZA, is zowel het frame als de informatie correct. Ze heeft in 1996 op Buitenhof, gezegd dat premier Benjamin Netanyahu de Israëlische bevolking niet vertegenwoordigt en dat haar schoonvader door een Joodse man is neergestoken.



Deze informatie ging in de marges van de internets, Facebook en Twitter, de wereld  over en werd door de officiële staatsmedia niet opgemerkt.  Ook al is het 21 jaar geleden, je mag toch wel vragen, waarom juist deze fanatieke pro-Palestijnse dame uitgerekend onze buitenlandse zaken moet behartigen. Is het een provocatie van Pechtold? Is het een geintje van een andere D66-olifant? We weten het niet.

Tom-Jan Meeus van het NRC meende dat hij de minister in bescherming moest nemen  en maakte een grote fout door niet het hele fragment af te luisteren. Sigrid Kaag zei in 1996 wel degelijk dat Benjamin Netanyahu het Israëlische volk niet vertegenwoordigt. Na de column van Tom Jan Meeus komt er schot is de zaak. Het wachten is op de Palestijnen die gaan reageren.

Dries van Agt met zijn Rights Forum pakt de handschoen op en probeert erachter te komen wie de 'valse informatie' de wereld in heeft geholpen. Het Rights Forum spreekt meteen van een lastercampagne en  heeft het over een "pro-Israëlische lobby" die deze campagne opgezet zou hebben.

De grote schuldige is:  "Cnaan Liphshiz, een redacteur van het Amerikaanse persagentschap Jewish Telegraphic Agency (JTA). De feitelijk onjuiste informatie die hij daarin over Kaag verstrekte, werd verspreid en uitvergroot door de Israëlische media en de Nederlandse Israël-lobby, waaronder het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), de organisatie waarvoor Liphshitz eerder werkte." Nu heb je ze allemaal bij elkaar: CIDI, JTA en de pro-Israël-Lobby.

Intussen neemt niemand de moeite om het hele video-fragment eens goed te beluisteren, want dan waren ze erachter gekomen, dat Cnaan Liphshiz gewoon gelijk heeft. Alles wat hij Sigrid Kaag in de mond legt, staat gewoon op video.

De Pro-Palestijnse Lobby denkt al helemaal niet meer na en verspreid het bericht van van Agt op grote schaal. Het maakt ook niet uit als Keesjemaduraatje ze het fragment toestuurt. Ze zijn zo van hun eigen gelijk overtuigd, dat ze het niet meer horen.

  |
Het Frame
Dat moeten de dames en heren activisten nu toch eens begrijpen. Wat blijft er bij het grote publiek hangen? "Er is iets aan de hand met Sigrid Kaag!!"  Maakt helemaal niet meer uit dat het 21 jaar geleden gezegd is. Maakt niet uit dat ze intussen een grote ervaring bij de VN heeft opgedaan. Maakt niet uit dat het hele vredesproces toch al lang van de baan is. Wat telt is, dat wat op video is vastgelegd.

Thursday, October 26, 2017

Gesprek tussen Wiesje de Lange en Sigrid Kaag

In 1996 vond bij Buitenhof een hilarisch gesprek tussen de Joodse activiste Wiesje de Lange en  de gloednieuwe minister Sigrid Kaag van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, plaats. We kennen Wiesje nog van de vele lezingen voor de Christenen voor Israël. Ik sprak haar in 2010 in Wijk en Aalburg. Bij die gelegenheid vertelde ze mij dat ze het eerste deel van haar leven op de vlucht was geweest en het tweede deel van haar leven moest vechten. Nadat ze met haar man  en kinderen in Galilea was gaan wonen, werden er vanuit de Golanhoogte raketten op hen afgevuurd. Daarom was de oorlog van 1967 voor haar een bevrijding.

In het debat bij Buitenhof hoor je haar overtuiging duidelijk doorklinken: Joden hebben het recht in heel Israël te wonen.



In 2013 zocht ik haar vlak voor haar dood op in Jeruzalem. Ze sprak alleen nog over haar jeugd in Twente. Toen ze vier jaar oud was werd ze in een aardappelzak, voor op de fiets, naar een onderduikadres vervoerd. De jongeman die haar wegbracht werd bang voor de nazi's en dacht dat hij achtervolgd werd. Hij stopte bij een huis. Hij zette de aardappelzak met Wiesje erin op de keukentafel en verdween.

De oma van het gereformeerde gezin waar Wiesje per toeval was terechtgekomen zag haar komst als een wijzing van God. "Als we dit kind goed door de oorlog brengen, zal God ons redden". Zo overleefde zij de oorlog.

In de video zie je een diepgelovige vrouw, die gelooft in de profetieën in de Bijbel, tegenover een Nederlandse diplomate, die zowel persoonlijk als politiek nauw verweven is met de belangen van de Arabieren. Het is geen wonder dat ze volkomen langs elkaar heen praten. 

http://keesjemaduraatje.blogspot.fr/2013/09/wiesje-de-lange-gods-zegen-rust-steeds.html

http://keesjemaduraatje.blogspot.fr/2009/08/een-klaagmuur-in-rijssen.html

http://keesjemaduraatje.blogspot.fr/2006/04/nieuwsbrief-wiesje-de-lange-pesach-2006.html


Sunday, October 22, 2017

#Metoo maakt geen onderscheid tussen 'losers' en alfa-mannetjes

Er staan dit weekend maar liefst vijf pagina's met persoonlijke #Metoo verhalen in de NRC. Jonge vrouwen, maar ook een paar mannen, worden onzedelijk betast, worden uitgenodigd op hotelkamers, krijgen insinuerende seksuele opmerkingen te horen. Het artikel volgt de wereldtrend van openbaarmaking van ongewenst sexueel gedrag. De algemene teneur van de afgelopen weken is:  'Mannen  moeten hier een keer mee ophouden'. 

Alfa-mannetjes en 'losers'
In de reacties op de hashtag #Metoo van de afgelopen weken, wordt te weinig analyse naar de motieven van de seksuele intimidatie gedaan. Om dat te onderzoeken gebruik ik de termen alfa-mannetjes en 'losers'.

Alfa-mannetjes
Bij seksueel ongewenst gedrag van alfa-mannetjes constateren wij een glijdende schaal. De jonge hoogopgeleide professionele vrouw krijgt net haar eerste baan en ze wordt al meteen uitgenodigd voor een etentje. Haar alfa-mannetjes baas betaalt natuurlijk. Aangezien de jonge vrouw niet lullig wil doen, laat zij zich dit aanleunen. Vervolgens wordt de samenwerking steeds hechter en zelfs intiemer. Als er al meerdere etentjes door de baas betaald worden, is het moeilijk uiteindelijk weer nee te zeggen. Er komen congressen, die goed zijn voor je netwerk en daar horen hotelovernachtingen bij. Van het één komt het ander. Het grensoverschrijdende gedrag komt pas na het helpen van de jonge vrouw bij haar carrière.

Mijn eigen ervaring als 'loser'
Ik kwam er achter dat de succesvolle plattelandsadvocaat, deze trucs ook bij mijn eigen vrouw had toegepast. Ik werd, als vriend van de jonge advocate, wel op de advocatenfeesten uitgenodigd en mocht soms mee naar een belangrijk proces, maar als er in het dure restaurant afgerekend moest worden, stond ik toch een beetje voor lul. Na dertig jaar bekende ze, dat ze ook door hem aangeraakt is.

Nadat ik zelf carrière gemaakt had, kwam ik op een avond naar een grote boot, waar een advocatenfeest aan de gang was. Ik had mijn nette antraciet-grijze pak van het werk nog aan. Het tweede alfa-mannetje van het advocatenkantoor vroeg aan mij van welk kantoor ik was. Hij herkende mij totaal niet. Ik was al die tijd als meeloper, als 'loser', gedoogd en speelde als persoon geen enkele rol. Pas toen ik de kleding van de alfa-mannetjes ging dragen zagen ze me staan.
Bij het seksuele misbruik door alfa-mannetjes is een glijdende schaal van trakteren, naar complimentjes, naar aanraken, voor jonge professionele vrouwen zeer verwarrend en gevaarlijk. Ze hopen toch in een andere liga mee te kunnen spelen en hun netwerk uit te kunnen breiden. Machtige mannen maken daar misbruik van.

Lullige pogingen
In het misbruikschandaal rond filmproducer Harvey Weinstein vraagt niemand zich af, bij hoeveel vrouwen het wel gelukt is, ze in bed te krijgen. De pogingen die worden beschreven zijn zo lullig en weinig doortrapt, dat je je af moet vragen of deze man wel in staat is op een normale manier een meisje te versieren. Hij lijkt meer op een sociopaat, met machtsmisbruik als middel, dan op een invloedrijke baas die zijn kansen grijpt. Toch zijn er vrouwen die, door toe te geven aan de seksuele verlangens van Harvey Weinstein, op deze manier een positie in de filmwereld hebben verkregen, anders zou hij het niet twintig keer achter elkaar proberen.

In alle verhalen over #Metoo komt te weinig tot uiting, dat jonge vrouwen wel degelijk macht hebben. Ze kunnen hun baas, hun filmproducer of collega wekenlang aan het lijntje houden, ze laten betalen voor etentjes en cadeautjes, zonder ooit toe te geven. Het zijn niet allemaal Harvey Weinsteins die slechts gekleed in een badjas de deur open doen.

De pogingen van de verliezers
Veel verhalen over #Metoo in de NRC van dit weekend gaan over mannen bij verlaten schoolgebouwen, achter bosjes, of in een kroeg, die opeens een jonge vrouw en een enkele keer een jonge man, vastpakken en betasten. In dit soort gevallen wordt in enkele seconden het verschil tussen  dader en slachtoffer duidelijk. Een niet-assertieve, niet agressieve vrouw weet zich niet te verweren.

Eigenlijk zijn de verhalen zoals bij Armando Blanco (plaatje hierboven), waar het een man overkomt, nog pijnlijker. Hij kan op dat moment blijkbaar geen harde klap uitdelen en positioneert zichzelf daarmee in de rol van 'loser' en niet als alfa-man. Pijnlijk omdat een zwerver die de aanval uitvoert ook niet bepaald een alfa-mannetje is. Je wordt dus slachtoffer van een man die zelf al een 'loser' is.

Machtsmisbruik bij minderjarigen
Enkele #metoo-verhalen in de NRC gaan over jonge sporters die onzedelijk betast zijn, of erger. De vele misbruikschandalen in de kerk en in de sport laten zien dat de meest enge machtswellustelingen optreden als geestelijk vader of als sporttrainer. In deze verhalen komt het verschil in macht duidelijk tot uitdrukking. Verschil in macht en afhankelijkheid leidt in heel veel gevallen tot seksueel ongewenst gedrag en tot misbruik. Ook hier is het verschil tussen mannen met macht, de alfa-mannetjes en hun slachtoffers zichtbaar.

Keesjemaduraatje: #Metoo
Het is 1977 en ik lift alleen door Bretagne. Een oudere heer stopt en doet de deur van zijn auto open. Het valt meteen op, dat hij voorstelt om mijn jasje ook achterin te leggen. Dan kan hij er beter bij, zou later blijken. Terwijl hij op een kinderlijke manier, in het Frans, uitleg geeft over de omgeving, ("ce cont des arbres; ca cest de'l eau") kruipt zijn hand op mijn knie. In plaats van meteen orde op zaken te stellen en de hand weg te duwen, dacht ik bij mezelf: "Laat hem eerst maar tien kilometer verder rijden. Ik heb al uren staan liften tenslotte". Uiteindelijk, uitgenodigd door mijn weifelachtige, niet-assertieve gedrag, kroop zijn hand naar mijn kruis. Ik pakte zijn hand en legde die terug op zijn eigen autostoel. Onmiddellijk stopte de auto en zonder een woord te zeggen, stapte ik uit en pakte mijn spullen net op tijd van de achterbank.

Ik stond te trillen op mijn benen. Om mij heen was alleen Bretons bos. Wat nu te doen? Gelukkig stopte er al snel een Frans echtpaar in een lelijke eend. Na dertig kilometer rijden, stelde het echtpaar voor een plek te zoeken om te kamperen. We vinden een mooi plekje in het bos en beginnen onze tent op te zetten. Mijn tent is op een gegeven moment opgezet en ik zie achter mij, dat de vrouw poedelnaakt is uitgekleed. "Wat is dit eigenlijk voor een pervers en seksueel obsessief land?", dacht ik bij mezelf, in plaats van mijn kans te pakken en bij het echtpaar in de tent te kruipen.

Conclusie
Wil je jezelf als slachtoffer positioneren, zet dan een #metoo hashtag op Twitter of in de NRC. Vele slachtofferhulporganisaties zullen er blij mee zijn. Of wil je inzien dat je te weinig assertief bent? Ben je bereid een zelfverdedigingscursus te volgen en de volgende keer keihard gaan roepen, of terugslaan?

Kortom wil je slachtoffer of dader zijn?  Wil je neuroot of psychopaat zijn? Roept u maar. Zet er een hashtag voor! 

Saturday, October 21, 2017

De feiten tot nu toe over Minister Sigrid Kaag


(Sigrid Haag met de tweede 
man van hezbollah, Naim Qassem)


Volgens de NOS wordt VN-diplomate Sigrid Kaag (D66) de tweede minister van Buitenlandse Zaken, met Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking als portefeuille. Op dit moment is ze nog VN vertegenwoordiger in Libanon. Ze heeft voordien de missie voor het opruimen van gifgassen in Syrië geleid.

Waarvan kennen we Sigrid Kaag tot nu toe?

De Israëlische media refereren aan een opmerking van Sigrid Kaag uit 1996 (dat is eenentwintig jaar geleden) waarin ze de huidige premier Netanyahu als volgt omschreef: "Hij vertegenwoordigt de vrede-zoekende Israelis niet" en ook:"Netanyahu doet demogogische- en racistische uitspraken over zijn Palestijnse vredespartners, waardoor die laatste aan de zijlijn komen te staan"

In hetzelfde interview omschreef ze Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever als: "Illegale kolonisten op in beslag genomen land". Daarop werd ze door Israelische media als "de hoer van de Arabieren" omschreven. Dat belooft nog iets!

Volgens Sigrid Kaag was haar schoonvader in 1995 door een Jood in Arabische kleding neergestoken. De Israëlische politie kon destijds echter geen enkele aangifte in die richting vinden.
(The Times of Israel 21 okt 2017)

PLO-minister Anis al-Qaq
De opmerkingen van Sigrid Kaag zijn verrassend, aangezien haar Palestijnse man, Anis al-Qaq, als onderhandelaar in het vredesproces en later minister van Planning en Internationale Samenwerking, onder de Palestijnse leider Arafat, vlak voor de verkiezingen 1996 een geheel andere mening over Benjamin Netanyahu had. 

"Ik hoop dat de Arbeidspartij wint, maar ik zou het geen ramp vinden als het niet gebeurde. Peres vecht, net als Netanyahu, voor de belangen van Israel. Beiden proberen, net als wij, zoveel mogelijk uit de onderhandelingen te slepen. Maar beiden moeten op een dag ook inzien dat het beter is voor Israel om een rechtvaardige vrede met ons te sluiten.'

Al-Qaq en andere Palestijnen werden in die periode meermaals benaderd door politici van Likud - 'ter verkenning' van de wederzijdse standpunten. Wat Likud precies wil met hen, is Al-Haq uit die ontmoetingen niet duidelijk geworden. Een ding is Al-Qaq wel duidelijk: "Likud zal doorgaan met het vredesproces, al zegt de partij in haar verkiezingsleuzen van niet. Als je pragmatisch bent, weet je: er is geen weg terug. Als Netanyahu de huidige situatie bevriest, komen de Palestijnen in opstand. Hij weet dat, en wil dat niet. Dat Likud tegen de vrede zou zijn, is dus een sprookje."(NRC Handelsblad, 24 mei 1996)

Op dat moment in 1996 is de onderhandelaar Al-Haq veel positiever over de Likud partij van Netanyahu, dan zijn vrouw, de Nederlandse diplomate Sigrid Haag.


Sigrid Kaag nu

Nu zijn we 21 jaar verder. Het Oslo-vredesproces is definitief mislukt. Sigrid Haag heeft belangrijke diplomatieke taken voor de VN uitgevoerd. Haar onderhandelingskunsten zijn onomstreden. Wat kan voor D66 de reden zijn, juist haar voor deze functie als minister te vragen? Om die vraag te beantwoorden is het belangrijk te analyseren wat de grootste conflicten in de wereld zijn en welke gevaren Nederland bedreigen.

Midden-Oosten
De schermutselingen op de Westelijke Jordaanoever zijn niet gevaarlijk genoeg, om de wereldvrede in gevaar te brengen. De atoomdeal met Iran en de oorlog in Syrië vormen de echte uitdagingen. Nederland wil graag zijn woordje in de internationale politiek meespreken en Sigrid Kaag is een geschikte kandidaat. Ze spreekt perfect Arabisch en heeft al eerder met Iraanse regeringsfunctionarissen onderhandeld (niet in het Arabisch). Donald Trump hoeft maar even met Mark Rutte te bellen en Nederland doet een duit in het zakje.

De oorlog in Syrië en de dreiging van IS en andere terroristen kunnen we van Nederland uit niet oplossen. Sigrid Kaag heeft echter ervaring in het voeren van gesprekken met zowel regeringsleiders, als terroristen. (zie foto boven)

Vluchtelingen 
Het grootste gevaar, qua stabiliteit en welvaart, dat Nederland bedreigt, is het mislukken van de Turkije deal en daarmee het op gang komen van een nieuwe stroom vluchtelingen. Terroristen zullen met die stroom meevaren. Een aanslag in Nederland, als gevolg van de ongecontroleerde immigratie, zou een ontwrichtend effect hebben.  Kan Sigrid Kaag aan het voorkomen hiervan een bijdrage leveren?

Helaas heeft Sigrid Kaag, vanuit Nederland gezien, een buitengewoon naïef beeld over vluchtelingen. Ze vindt dat Libanon en Jordanië de vluchtelingen niet alleen op kunnen vangen en vraagt Europa het vluchtelingenbeleid te herzien. (Buitenhof 4 sept 2016) Dat standpunt zou haar nog wel eens kunnen opbreken. De PVV en het Forum voor Democratie staan klaar om haar onderuit te halen, als ze dit soort poespas in de Tweede Kamer zou verkondigen.

Conclusie
Wat betreft kennis en kwaliteiten is Sigrid Kaag uitermate geschikt voor de functie van Minister van Buitenlandse Zaken. Ze spreekt Arabisch en acteert op een hoog diplomatiek niveau. Misschien  weet ze ook wel teveel om deze functie uit te kunnen oefenen. Of ze ook het juiste morele kompas in zich heeft en het Nederlandse volk internationaal goed kan vertegenwoordigen, zullen we moeten afwachten. Voordeel van de twijfel.  

Sunday, October 15, 2017

Is Dries van Agt een antisemiet?

We zouden de vraag, of Dries van Agt een antisemiet is, niet stellen als hij na het afscheid uit de politiek gewoon op de Heilig Land Stichting was blijven wonen, samen met zijn vrouw Eugenie, zonder zich ergens mee te bemoeien. Dries van Agt is daarvoor echter te ijdel. Hij blijft de publiciteit zoeken, met controversiële standpunten. Het interessante aan Dries van Agt is, dat hij zowel tijdens zijn hoogleraarschap, zijn ministerschap als daarna, steeds omstreden en controversieel is geweest. De verwijten aan zijn adres komen dus wel ergens vandaan. Of ze terecht zijn, zullen we hieronder onderzoeken.
(Foto boven:  Dries van Agt met Hamas-voorman Haniye)

De huidige tijd, vanaf 2002

De Pro-Palestijnse beweging heeft steeds geprobeerd 'prominente' Nederlanders voor de Palestijnse zaak te interesseren. Dat is in het geval van Dries van Agt en Gretta Duisenberg ook gelukt. Dries van Agt ging na een reis naar de bezette gebieden, eind jaren negentig, om. In 2002 gaat hij met Gretta Duisenberg actie tegen Israël voeren. Het officiële Palestina Komitee laat hij links liggen. Het gevolg is echter dat Dries van Agt als een zogenaamde "Palestijnse Alleseter" beschouwd kan worden. Hij eet alles wat Palestijns is: Hamas, moslimbroeders en radicale querulanten.     

Hij doet meteen al controversiële uitspraken. Tijdens een speech voor Palestijnen, ter gelegenheid van de Nederlandse Bevrijdingsdag: "De bezetting van Nederland duurde vijf jaar. De Palestijnen liggen al acht keer vijf jaar onder bezetting." (NRC 21 mei 2007)

Door zo op de tenen van alle Nederlanders en in het bijzonder de Joden te gaan staan, wekt Dries van Agt een verkeerde en dubieuze indruk. Hij is zich daar van bewust, blijkt uit hetzelfde krantenartikel.

Ik heb zijn lezingen  meerdere keren bezocht: Bij de Utrechtse JOVD, bij de Vereniging van Moslim-studenten in Rotterdam en bij de viering van de Nakba, in de Balie. Van Agt is slim genoeg om mij tijdens de lezing te 'framen' als zijnde: "Van het CIDI". Het viel ons op hoe weinig van Agt werkelijk weet van de situatie der Palestijnen. Het is een luie politicus gebleven, die echter voor de Palestijnen zeer nuttig is.

Tijdens zijn ministerschap
Dries van Agt is tijdens zijn politieke carrière altijd pro-Israël geweest. Dat blijkt bijvoorbeeld, als Israël in 1982 Libanon binnenvalt en de sympathie voor Israël in Nederland minder wordt. Dries van Agt zegt dan: "De „onvoorstelbare hoeveelheid wapentuig", door Israël bij de PLO in Libanon gevonden, heeft de actie Vrede voor Galilea „aanmerkelijk begrijpelijker" gemaakt" (NIW 27-08-1982)

Ronny Naftaniël van het CIDI herinnert het zich anders: "Er was nooit een premier die kritischer was over Israël dan Van Agt. Onder Van Agt verhuisde de Nederlandse ambassade van Jeruzalem naar Tel Aviv, na de annexatie door Israël van Oost-Jeruzalem. Van Agt, zegt Naftaniël ook, drong verschillende keren aan op sancties tegen Israël na het bloedbad, door christelijke milities, in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila. Van Agt zei dat de samenwerking tussen Europa en Israël zou moeten worden opgeschort" (NRC 21 mei 2007)

(Foto hierboven: Dries van Agt met oud-Ambassadeur en anti-Israëlactivist Jan Wijenberg, plus in het midden, de vrouw van voormalig Fatah terrorist Ibrahim Al-Baz)

Er zijn steeds kleine incidenten rond van Agt, die twijfel zaaien aan zijn inlevingsvermogen. Zo wordt beweerd, dat hij ooit tijdens een lezing gezegd zou hebben:  "Wie is Anne Frank?". Na een  enorme rel, heeft degene die dit gehoord heeft zijn bewering ingetrokken. Zo gaat het steeds weer. Er wordt iets gezegd, maar van Agt heeft het niet zo bedoeld.

Rode Jeugd
Dries van Agt speelt wel een hele vreemde rol tijdens de gijzeling van een kerkkoor in de Scheveningse gevangenis in 1974. Het lid van de Rode Jeugd Lucien van Hoesel zit op dat moment  een straf wegens wapenbezit uit. Hij raakt bevriend met de Palestijn Adnan Nuri, die vast zit wegens een vliegtuigkaping. De criminelen Jan Brouwers en Daan Denie (Gijzelingsdrama Deil), de Algerijn Mohammed Koudache en  de Palestijn Adnan Nuri gijzelen tijdens een kerkdienst het kerkkoor Ut Captivi Gaudeant (‘opdat gevangenen zich verblijden’). Lucien van Hoesel heeft medelijden met de zangers en tevens gegijzelde familieleden, waaronder kinderen en bemiddelt tussen de gijzelnemers en de politie.Uiteindelijk wordt de gijzeling door de mariniers beëindigd.

Het tijdens de gijzeling in de Scheveningse gevangenis gebruikte wapen is afkomstig van de monnik broeder Mattheus, die het wapen in een sex-massage-salon in Breda heeft opgehaald en tijdens  een bezoek aan Jan Brouwers  gegeven heeft. Broeder Mattheus krijgt sexuele diensten als ruilmiddel. Broeder Mattheus is de broer van het met Van Agt bevriende KVP-Kamerlid Harrij Notenboom. Eerder was de bewuste monnik de toegang tot de gevangenis blijvend ontzegd. Op voorspraak van Van Agt - op dat moment minister van Justitie - kreeg broeder Mattheus weer toegang en daarop volgde de ongelukkige wapensmokkel.

In 1974 heeft van Dries Agt door domme nalatigheid en corruptie de eerste en enige Palestijnse gijzeling in Nederland mogelijk gemaakt. Nalatigheid blijkt een wederkerende factor in de politieke carrière van Dries van Agt te zijn.




(foto: Dries van Agt met islamitische prediker Nourdeen Wildeman)





Menten
Het proces tegen de oorlogsmisdadiger Menten is voor de minister van  justitie Dries van Agt zeer problematisch, vanwege de nooit genoemde familiaire contacten tussen de families Lippe-Biesterfeld en Menten. Als Prins Bernhard met een affaire te maken heeft, of die nu reëel is of niet, dan is een Nederlandse politicus extra op zijn hoede. Minister van Agt maakt de grote blunder van te laat ingrijpen en Menten laten ontsnappen naar Zwitserland. Maar misschien is het ook een slimmigheidje van Dries van Agt.

De Velser affaire speelt zich aan het einde van de oorlog af. Er worden communisten opgepakt, zodat zij gedurende een eventueel machtsvacuüm, na vertrek van de Duitse bezetting, geen greep naar de macht kunnen doen, in Nederland. De communistisch verzetsstrijdster Hannie Schaft is één van de slachtoffers van deze merkwaardige samenwerking tussen de Binnenlandse Strijdkrachten rond Prins Bernhard en de Duitse bezetter. Pieter Menten kende de rol van Prins Bernhard tijdens de Velser Affaire en heeft dit als wisselgeld gebruikt tijdens zijn vervolging. Pas toen de kluis van Pieter Menten door de autoriteiten was leeggehaald, kon hij worden vervolgd.

Op 9 november 2017 organiseert het comité Kristallnachtherdenking in Theater Perdu te Amsterdam, een herdenking. Het comité bestaat uitsluitend uit ex-communisten. Dries van Agt is als spreker uitgenodigd. De leden van het comité moeten zich afvragen wat voor hen belangrijker is: De eer en waardigheid van de omgekomen communistische verzetsstrijders, die door de Nederlandse regering in ballingschap zijn opgeofferd tijdens de Velser affaire, of de merkwaardige steun van Dries van Agt aan Palestijnen. 

Even een persoonlijke noot:  De Velser affaire heeft veroorzaakt, dat bij ons thuis nooit de Nederlandse vlag werd uitgestoken en er door mijn vader schamper over Prins Bernhard werd gesproken. Mijn vader was tenslotte zelf, op 18-jarige leeftijd, bijna slachtoffer van de Velser affaire geworden. Communistische verzetsstrijders in West-Friesland waren in 1945 zodanig wantrouwig en op hun hoede, door het verraad en de arrestaties, dat zij iedereen dreigden dood te schieten die het wachtwoord niet kende.

Bloemenhove
Dries van Agt werd tijdens zijn ministerschap door de linkse media als conservatief en zeer rechts beschouwd. Hij weigerde een abortuswet te tekenen. Hij wilde de abortuskliniek Bloemenhove sluiten. Hij beperkte het aantal zitplaatsen in sexbioscopen. Dries van Agt ging met zijn standpunten en beleid in tegen de verruiming van normen en waarden, zoals aan het einde van de jaren zestig in zwang was gekomen. Het is dan ook opvallend, dat Anja Meulenbelt, als feministe van het eerste uur,  nu zo positief over Dries van Agt is. De haat tegen Israël prevaleert en verduistert haar brein.

Hoogleraarschap
Aan het einde van de jaren zestig is Dries van Agt hoogleraar rechten in Nijmegen. In die tijd staat hij als liberaal en vrijzinnig te boek. Hij kwam op tegen de 'deplorabele situatie van preventief gedetineerden' en uitte kritiek op de massale vervolging van de bezetters van het Maagdenhuis. In 1971 sloot hij een lezing op een artsencongres af  met: "Zelfs actieve euthanasie kan een uiting van echte medemenselijkheid zijn" ('Van Agt, Tour de force; van  Merriënboer;2008: blz 57).
De opvatting over abortus, euthanasie en rechtspraak zijn in die periode veel liberaler en moderner, dan het beleid dat van Agt tijdens zijn ministerschap verdedigde.

In een terugblik zegt hij daarover: "We leven thans in de nasleep van de culturele revolutie aan het einde van de jaren zestig. Die omwenteling heeft veel onheil teweeg gebracht. (...) Vrijheid zonder grens of maat, niet getemd door verantwoordelijkheidsbesef en gemeenschapszin, verscheurt het weefsel van de samenleving. (...) De verheerlijking van ongebreidelde vrijheid heeft de seksualisering van de maatschappij met zich gebracht. (...)  In latere jaren heeft zich de seksuele obsessie van de maatschappij meester gemaakt, uitgebaat en mede daardoor verhevigd door het reclamewezen. Wie nog het lef heeft daartegen te opponeren wordt veelal vermaledijd als preutse puranist" (De eenzame fietser; Koster, Adrianus; 2008; blz.255)

Textielfabrikant in Geldrop
Een zoektocht naar het eventuele antisemitisme en de bronnen daarvan in het leven van Dries van Agt. Is zijn jeugd, als zoon van een textielfabrikant, in Geldrop, eventueel een hele vroege inspiratiebron voor anti-Israëlische acties? Is zijn schoolgaan op het Augustinianum te Eindhoven een oorzaak voor het dubieuze anti-Joodse gedrag? Ik heb alle biografieën over van Agt doorgelezen en niets gevonden. Van Agt zelf houdt zich zoals gewoonlijk van de domme. " Ik heb over de oorlog geen duidelijke herinneringen". Hij was veertien toen de oorlog was afgelopen. Vele 'Stolperstein' in de stoepen in de buurt van het Augustinianum herinneren aan de Joden die in de Tweede wereldoorlog uit Eindhoven zijn weggevoerd en vermoord. De jonge Dries van Agt heeft het niet gemerkt, niet gezien. Hij verschilt daarin niet van de overige Nederlandse bevolking van die tijd.   

Conclusie
Is Dries van Agt een antisemiet? Dries van Agt is vooral publiciteitsgeil en ijdel. Zijn optreden voor Hamas en de Palestijnse Gemeenschap brengt hem steeds weer in de publicitaire belangstelling en daar geniet hij van. Zijn onverstandige optreden en versprekingen brengen hem steeds weer in problemen. Daar geniet hij ook van. We kwalificeren Dries van Agt als vijand van Israël, omdat hij steun aan Hamas verleent en zogenaamd niet weet wat voor club dat is. Hij is geen vriend van het Joodse volk. Daar laten we het bij.

Schandalig dat uitgerekend Dries van Agt bij een Kristallnachtherdenking spreekt. Een provocatie die we lang niet hebben meegemaakt.  


Thursday, October 12, 2017

Framing van de herdenking

Over vijftig jaar zullen historici terugkijken op de jaarlijkse herdenking van de Kristallnacht van 1938. Dan zullen ze zich afvragen wie er eigenlijk tijdens die nacht vervolgd en gedood werden. Ze zullen tot de conclusie komen, dat in 1938 de Palestijnen werden vermoord.

Jaar op jaar spreken prominente en minder prominente sprekers tijdens de Kristallnachtherdenking over moslims, Arabieren en  Palestijnen. Dit jaar, op 9 november, spreekt Dries van Agt over Palestijnen.


Intussen stapt Anja Meulenbelt, ook al zo'n Palestijn, met grote reuzenvoeten, in het frame van de critici. Ze gaat namelijk op haar eigen Facebook vertellen dat de herdenking controversieel is. Dat moet je nooit doen Anja! De onbevooroordeelde lezer onthoudt nu slechts één ding: "controversieel"

Anja zou Anja niet zijn, als er niet nog een frametje bij komt:  De ontjoodsing van de Kristallnachtherdenking. Want wie werden  er bijna geheel uitgeroeid? Anja , zeg het nu...
Een "Europese bevolkingsgroep". Het woord Joden komt niet uit haar mond.





Zo rommelen we verder met Anja. Het wordt gezellig, want Dries van Agt is een begenadigd spreker. Hij weet erg veel over de Tweede Wereldoorlog.

Friday, October 06, 2017

Hamas verliest van de Kamer van Koophandel

Heel Nederland wordt overspoeld, door een tsunami van moslimbroederschappen. Vele Nederlandse instituties zijn al ten prooi gevallen aan deze kwaadaardige islamo-fascistische ideologie. De gemeenteraad van Amsterdam, de pliessie op de Dam, de Universiteit Leiden, het bevolkingsregister, de NOS en ga zo maar door. Eén instantie blijft echter moedig weerstand bieden aan de potentiële bezetters:  De KAMER VAN KOOPHANDEL!

In de zomer van 2017 zijn alle bestuursleden van de Palestijnse Gemeenschap.nl vervangen door Hamas-trouwe moslimbroederschap aanhangers. Het handelsregister van de Kamer van Koophandel toont geen één FATAH-zeloot als bestuurslid meer. De journalist Carel Brendel zegt het ook, dus het is waar: Hamas neemt de Stichting Palestijnse Gemeenschap geheel over. Ook tijdens de Palestijnse demonstraties op de Dam zien we duidelijk dat de aanhang van Hamas aan het winnen is.

Een opvallend detail in de uittreksels van de Kamer van Koophandel is echter, dat het dossier in onderzoek is volgens artikel  38 JUNCTO 33 t/m 36 HRW. De wettelijkheid en autenciteit van de gegevens over de bestuurders van de  stichting wordt dus betwist.

De HAMAS-vertegenwoordiger in Nederland, Amin Abou Rashed, ruikt onraad en schrijft een verkiezing uit. Door een handige manoeuvre met districten en een beperkt aantal kandidaten per district, worden tijdens de verkiezing alleen HAMAS kandidaten gekozen.

Er zijn echter twee juridische obstakels die ook de HAMAS niet kan overwinnen (Tenminste niet met wettelijke middelen): Een stichting heeft helemaal geen verkiezingen nodig om een bestuurswissel te laten plaats vinden. Het handelsregister heeft een authentiek verslag van een bestuursvergadering nodig om een bestuurswisseling te accepteren. Aan deze voorwaarden wordt door de HAMAS-fractie niet voldaan!

Nu heeft de Palestijnse organisatie Fatah toch weer even gewonnen. Het bestuur van het handelsregister besloot Amer Kaddoura toch als voorzitter van de Stichting Palestijnse Gemeenschap.nl te handhaven. Op 19 augustus 2017 werden de Hamas-aanhangers Ahmad Nourallah , Eiad Attalla en Nabil Abbas door het handelsregister uit de registratie gehaald. Door de beslissing van de Kamer van Koophandel blijft het Fatah-lid Amer Kaddoura de enige bestuurder van de stichting Palestijnse Gemeenschap.nl.
 (foto: Amer Kaddoura; bron: Linkedin)









Tuesday, September 26, 2017

Stop BDS hate propaganda at Dam Square Amsterdam

Op 24 september 2017 hebben enkele pro-Israelische activisten geprotesteerd tegen de haat- propaganda op de Dam. Ze werden door de politie weggestuurd.
Michael Jacobs stond 35 meter van de Palestijnen verwijderd, zoals door de rechter, twee dagen eerder besloten.

Hij werd gearresteerd. Zonder wetsartikel te noemen. Zonder aanklacht. Zonder advocaat. Geïsoleerd in een cel, zonder intercom.

De volgende dag werd Michael Jacobs vrijgelaten, zonder voorgeleiding en zonder zijn advocaat gezien te hebben.

Stop het pesten door de politie. Stop BDS op de Dam!

Sunday, September 24, 2017

Anti-BDS-activist Michael Jacobs opnieuw gearresteerd

Hoewel hij zich aan de door de rechter voorgeschreven afstand van 35 meter vanaf de Palestina activisten hield, is Michael Jacobs opnieuw opgepakt.

De demonstratie van Simon Vrouwe en zijn BDS activisten begon rustig. Er waren discussies en uitwisseling van meningen. Michael Jacobs stond op geruime afstand met een nieuw spandoek. Israëlische toeristen raakten met hem in gesprek. De politie verwijderde enkele in een Israëlische vlag gehulde toeschouwers, die bij Simon Vrouwe in de buurt stonden. Michael Jacobs werd er echter op aangekeken. Hij kreeg eerst een waarschuwing en daarna werd hij meegenomen.

De emoties liepen hoog op, toen Gustav Draijer, van de Palestijnse kant aan kwam lopen en opnames begon te maken. Duwen en trekken over en weer. De politie richtte zich echter alleen op de pro-Israël demonstranten, die hun personalia moesten geven.