Felicia Langer is gestopt met Palestineren

De in Duitsland levende Israëlische advocate Felicia Langer is afgelopen donderdag 21 juni in Tübingen gestorven. Op de anti-Israëlische -blogs en -twitters wordt ze uitgebreid geëerd als zijnde 'holocaust survivor', 'communist' en 'eerste advocaat die Palestijnen verdedigde'. Dat is allemaal goed en wel, maar wat heeft Felicia Langer voor Nederland betekend?

In Nederland horen we in 1971 voor het eerst van Felicia Langer, als de Gulf-raffinaderij in Europoort, door een Palestijnse PFLP-gevechtseenheid, wordt aangevallen. Evelyne Barge staat behalve voor deze terreurdaad, in Jeruzalem terecht voor het beramen van bomaanslagen op negen hotels in Jeruzalem. Ze wordt door Felicia Langer verdedigd. (Het Parool, 03-08-1971)

In 1973 publiceert het Palestina Komitee Nederland een uitgebreide brief van Felicia Langer, waarin ze betoogd, dat het met de mensenrechten in Israëlische gevangenissen slecht gesteld is. De jaren daarna zal de samenwerking tussen Felicia Langer en het Palestina Komitee nog hechter worden.

In 1974 neemt Felicia Langer, op verzoek van de Nederlandse ambassade de verdediging van drie leden van het Palestina Komitee afdeling Leiden op zich. In het boek 'Reisdoel Palestina' beschrijft Margot Heijnsbroek hoe ze een bouwtekening van een bom naar Israëlisch grondgebied smokkelt en daarbij gearresteerd wordt. Door toespraken van Felicia Langer in Amsterdam wordt duidelijk, dat ze niet alleen advocaat van Palestijnen en terroristen is, maar ook als activiste de doelen van haar cliënten onderschrijft.

In 1976 heeft het Nederlandse Palestina Komitee twee keer met Felicia Langer te maken. Eerst wordt Lidwina Janssen op vliegveld Ben Goerion opgepakt. Ze is lid van  de Rode Jeugd en is de avond voor haar vertrek bij de afdeling Hoogeveen van het Palestina Komitee op bezoek geweest. Adri Eeken heeft haar een fototoestel gegeven en gevraagd foto's van het vliegveld Ben Goerion te nemen.
Advocate Felicia Langer zwakt het verhaal enigszins af door te vragen: "Wat heeft ze dan gefotografeerd?" (Een Hollandse Stadsguerilla; blz 148)

Ter zelfdertijd wordt de leider van het Medisch Komitee Palestina, Ger Dassen, van een bootje voor de kust van Libanon geplukt en ondervraagd. Een medewerker van Felicia Langer is zijn advocaat.
Korte tijd zitten Ger Dassen en Lidwina Janssen in dezelfde gevangenis. Ook hier is de vraag gerechtvaardigd, of een gearresteerde verdachte, ook al help hij de PFLP, recht heeft op een  advocaat. Het volgende voorbeeld laat echter zien, dat Felicia Langer de doelstellingen van de gearresteerden steunt.

In het verslag van het dagelijks bestuur van het Palestina Komitee van 12-2-1979 wordt een mei-manifestatie aangekondigd, waarbij Felicia Langer gaat spreken. Achter haar naam de toevoeging: advocaat van onder meer Lidwina Janssen. (IISG;Palestina Komitee; Doos6)

Begin 1977 komt Felicia Langer in opspraak, als ze namens de communistische partij Rakah, contact legt met de dan nog verboden PLO. (Nieuwsblad van het Noorden; 11-01-1977 )

In 1978 verdedigt Felicia Langer de Amerikaanse Terry Fleener, die op 25 oktober dat jaar, op Ben Goerion is gearresteerd. Zij staat wegens spionage voor Palestijnse terreurgroepen terecht. Ook deze keer beweert Felicia Langer, dat er niets aan de hand is.

Op 31 januari 1978 wordt Lidwina Janssen in hoger beroep tot zes jaar veroordeeld.

Als in 1981 de leden van de Rote Armee Fraktion Thomas Reuter en Brigitte Schulz aan Israël worden uitgeleverd, vragen ze onmiddellijk om Felicia Langer als advocaat. Aangezien ze door een militaire rechtbank zullen worden veroordeeld, komt zij echter niet in aanmerking als advocate.

We schrijven intussen 2017. Door een merkwaardig toeval wordt bekend, dat de Palestijnse terreur-organisatie DFLP een congres in Rijswijk heeft georganiseerd. Van de 'usual suspects' is niemand uitgenodigd, behalve de pro-Palestijnse straat-activist Simon Vrouwe. een onderzoek wordt gestart en zionistische groepen proberen er achter te komen, wie de genodigden van het congres zijn. Wie schetst onze verbazing en dat van vele andere huivrouwen, als blijkt, dat Felicia Langer één van de organisatoren is.

Het hotel waar de organisatoren kamers heb een geboekt, om te slapen, maakt de boeking haastig ongedaan. Het is de laatste keer dat we in Nederland van Felicia Langer horen. 

Nu is ze dood. Door de verhalen van Felicia Langer, met die van Jaap Hamburger, Benjie de Levie en Heddy Epstein te vergelijken, kom ik steeds meer tot de overtuiging, dat het 'communistisch' zijn, of in ieder geval 'links' zijn, een belangrijke drijfveer is. De Joodse identiteit wordt er met de haren bijgesleept om een punt te maken.

Dat de kritiek op het Israëlische beleid mensen er toe brengt het terrorisme te steunen, waardoor slachtoffers vallen, dat is onbegrijpelijk. Zoals wel meer gebeurtenissen uit de jaren zeventig onbegrijpelijk zijn.

Hoe is Kevin P. Roberson zwart geworden? (UPDATE)

De nadruk op zwart-zijn; Black power; Black identity; #BlackLivesMatter; het zijn uitdrukkingen van identiteitspolitiek, die pas de laatste jaren, naast andere maatschappelijke issues, als feminisme, homorechten en dierenrechten zijn opgekomen.

De vraag is natuurlijk: Wie is er echt zwart? Wie is zwart genoeg om de #BlackLivesMatter strijd in Nederland te voeren?

Kevin P.  Roberson met zijn moeder

Bij de activist/journalist Kevin P. Roberson is de vraag of hij wel zwart genoeg is, moeilijk te beantwoorden. Als kind van de blanke Nederlandse stewardess, Anneke Kastelein en de Amerikaanse vliegtuigingenieur, Jeffery Roberson, draagt zijn jeugd in Nederland niet de kenmerken van een uitzichtloos ghetto, zoals dat bij zwarte Amerikanen vaak het geval is.

Op de zondagen bezoekt hij met zijn ouders de strenge sektarische kerk ACC, van de Amerikaanse predikant Ford Pickering en echtgenote Debbie, in Amersfoort. De moederkerk van deze sekte is in Louisiana gevestigd. Ook Ghanese immigranten in Nederland maken er deel van uit.  Tien jaar geleden komt dominee Gertjan Goldschmeding van het ACC opnieuw in het nieuws, als hij de leden van de kerk aanmoedigt hun kinderen te slaan. (noot 1)

Een persoonlijk drama breekt de jeugd van Kevin P. Roberson, als hij acht meter, met zijn hoofd naar beneden, van de balustrade van de kerk dondert en levenloos op de kerkvloer blijft liggen. De ernstige hersenschade die het jonge kind oploopt, doet zijn ouders het ergste vrezen. De gelovigen bidden met de ouders om genezing. Gelukkig verhoort God hun gebeden en laat het kind leven. In 2008 spreekt de intussen volwassen geworden Kevin met Pastor Ford, de dominee van de kerk en krijgt te horen welk wonder er in zijn leven is gebeurd. Hij komt door het verhaal over dit persoonlijke wonder tot geloof.

Kevin P. Roberson na zijn val in 1996

Helaas voor Kevin P. Roberson heeft de in de kerk opgelopen hersenschade tot gevolg, dat hij er concentratiestoornissen en zware dyslexie aan overhoudt. Als er een jaar later een Cito-toets wordt gehouden, krijgt hij dan ook een lager schooladvies, dan de ouders op grond van de eigen opleiding en ambities hadden verwacht en gehoopt. Goede raad is duur.

Als uiterste middel om voor hun kind toch nog een hogere opleiding te kunnen realiseren, verhuizen ze naar de Verenigde Staten. Pas dan komt de Black Identity om de hoek kijken. De positieve discriminatie die in enkele Amerikaanse staten is ingevoerd, leidt er toe, dat Kevin P. Roberson, op grond van zijn zwart-zijn,  een college opleiding kan gaan doen. (noot 2) Aangezien moeilijke boeken lezen en concentratie niet zijn sterke kanten zijn, wordt Kevin P. Roberson video-specialist. Hij maakt enkele video's van de dierentuin en interviewt mensen in een coffeeshop.

De puberale fase in het jonge leven van Kevin P. Roberson en zijn ontluikende zwarte bewustzijn, hebben ook een hele negatieve uitwerking als hij achter elkaar twee keer een zwart kind verwekt en de moeder met de zorg alleen laat. Kevin P. Roberson over deze periode in zijn leven: "From the age of 14 until 25 i was living my life recklessly. I was partying, getting drunk/high and having unprotected sex. After graduating from the University of Minnesota, in 2008, my reckless lifestyle had caught up to me. At this time i had been arrested 4 times and found out that i had two sons.
I realized that it wasnt the police who were picking on me that caused for me to get arrested. It was me abusing alcohol and drugs that caused for me to get arrested. De Black Proud van Kevin kan kennelijk twee kanten op gaan.

Helaas wordt het huwelijk tussen zijn Amerikaanse vader en zijn Nederlandse moeder ontbonden, als de vliegtuigingenieur een baan in Shanghai (China) aanneemt en zijn moeder in Vianen als receptioniste van een tandarts gaat werken. Kevin keert terug naar Nederland. 

Opdracht van Jeffery Roberson aan  zijn zoon

Sinds aankomst in Nederland hinkt Kevin P. Roberson steeds op twee gedachten. Is hij nu zwart of blank? Is hij een professionele journalist, die Fred de Graaf, de burgemeester van Amstelveen voor paal zet, of is hij een activist, die vermeende tegenstanders filmt om ze te 'outen'? Vaak weet hij het zelf ook niet. Hij roept weliswaar bij elke gelegenheid, dat hij een "journalist met een perskaart" is, maar tegelijkertijd provoceert hij enorm.

Racisme-kaart
Bij één van de anti-Israëlische manifestatie op de VU heb ik Kevin P. Roberson eens aangeraden, zijn black-power haar wat korter te dragen en serieuze rapportages te maken. Hij staat naar mijn mening zichzelf in de weg. Enkele weken later kreeg ik te horen dat ik een racist ben, omdat ik opmerkingen over zijn zwarte haar gemaakt heb. Dus: Aan de ene kant normaal met een blogger praten, om dan later weer de racisme-kaart te trekken. Bij dezelfde bijeenkomst van het Palestina Komitee op de VU, stelt Kevin P. Roberson een kritische vraag aan voorzitter Robert Soeterik, waardoor de volgende tegenstelling opdoemt: is hij nu pro-of contra de staat van Israël? Allemaal tegenstellingen die ons voor een raadsel plaatsen.

Hoe is dit te verklaren dokter?
Eén van de verklaringen is, dat zijn vader hem een boodschap voor het leven heeft meegegeven. Op Facebook schrijft zijn vader Jeffery in een commentaar, dat als je zo'n wonder in je leven meemaakt en dat God je quasi uitverkoren heeft, dan heb je ook een opdracht te vervullen. Dan mag je niet zomaar je leven vullen met geld verdienen en doorleven, maar dan moet je maatschappelijk en politiek actief zijn. De andere verklaring gaat verder terug in zijn jeugd. Als je in zo'n strenge evangelische kerk bent opgegroeid, dan zit er altijd een gevoel van uitverkorenheid in je achterhoofd. De ACC-kerk in Amersfoort is onderdeel van de Kenneth Copeland Ministries. Die tegenstrijdige boodschappen, die aan de ene kant overvloed en uitverkorenheid prediken en aan de  andere kant je dwingen om een soort profeet te worden, kunnen een mens ook in verwarring brengen. Onoverbrugbare tegenstellingen, die verwarring zaaien.

Jeffery Roberson

De politie zit er intussen maar mee opgescheept, dat er een man is, die weliswaar een NVJ-perskaart heeft, maar aan de andere kant rellen provoceert. Gelukkig krijgen ze hem steeds meer door!


Noot 1 : Dagblad van het Noorden;11 september 2009
Noot 2: Kevin P. Roberson heeft hierop gereageerd en stelt dat hij tot het college is toegelaten op grond van een 'scholarship' als football player, en niet op grond van positieve discriminatie.





Ander opmerkingen van Kevin P. Roberson, naar aanleiding van dit blog, via Twitter:
My fall didn't result in brain damage but a paralyzed vocal cord. I was discharged from the hospital within 2-weeks. Bones that were broken in one x-ray weren't when the same bones were x-rayed a couple of hours later. I have the medical records at home.

My father hasn't been a airplane mechanic for years. He is an inspector and advisor.

You're statements about my hair and appearance are racist. I actually told you in you're face at the VU that you were a racist for writing that about my 'wild hair', as if I was an animal. There is a long history of white people referring to people of color as animals.

My parents divorced in the U.S. towards the end of 2017 and not while he was living in China. From 2008 until 2018 my father has lived in the U.S., China, England and Rwanda. Its also factually incorrect and racist how you state that African-Americans mostly grow up in ghetto's.

I have two children in the U.S. from two different women. They were one night stand, with women I didn't personally know or have a relationship with. The only legal obligation I have towards them is paying child support. Which I do. In the Netherlands I have a son that I raise.

I didn't get into college via affirmative action but because I got a football scholarship as a punter for Tennessee State University, had good grades and good SAT score. After my 3rd year @ TSU I found out my major was unaccredited and transfered to the University of Minnesota.

U published a # of errors. I was diagnosed w/ ADHD & ADD during 1st grade & was placed on the LOM school. I didn't sustain brain damage resulting in dyslexia but a damaged nerve that paralyzed a vocal cord. I was re-tested in NL as an adult & they couldn't tell me if I had ADHD.

De vader van Kevin, Jeffery Roberson:
As a person who only knows what is in the public sphere, I laugh at your feeble attempt at character assassination. The reality of being a African in a world which is systemically racist is beyond you and those like you. You will never get it! And frankly I couldn't care less

Vader van Kevin met zijn nieuwe vriendin

Keesje Maduraatje you know nothing about my life. And by the way, stop stalking.

Kevin P. Roberson en de #BlokkeerFriezen

Kevin P. Roberson heeft het ook niet gemakkelijk. Als actiegroep Kick-Out-Zwarte-Piet op 18 november 2017 vanuit Amsterdam op weg gaat, om in Dokkum de intocht van Sinterklaas te verstoren, mag Kevin P. Roberson niet mee in de bus. Sunny Bergman heeft een hekel aan hem, vanwege de volgende opmerking: 

"Zij maakte dus gebruik van haar witte privilege, net zoals Bergman dat doet. De Familie Films & TV heeft zo'n €100.000 ontvangen via de ministerie van sociale zaken aan subsidie dat was bedoelt voor projecten voor de VN "Decade for People of African Descent". Projecten voor en van Afro's die de Afro community moeten empoweren en upliften.
Wanneer gaan wij als African descendants stoppen met ons zelf te laten gebruiken door de witte establishment?."

Kevin P. Roberson rijdt dus in zijn eigen auto achter de anti-zwarte-piet-activisten aan. Tegen de tijd, dat ze de straten van Friesland bereiken, merkt Kevin P. Roberson op, dat er een motor achter de Zwarte-Piet-Bus aanrijdt. Hij waarschuwt de activisten dat ze gevolgd worden. 

Ex-kraakster en schrijfster Natasha Gerson beschrijft vervolgens hoe Kevin P. Roberson zichzelf in de schijnwerpers van de politie probeert te duwen, nadat de blokkeer-Friezen de Zwarte-Pieten-Bus tot stilstand hebben gebracht.

"...stuitte ik op een livestream van de wandelende bloeddruktest Kevin Roberson. Eén ding moet je hem nageven, lef heeft ie. Volgens hemzelf en het epistel van Mathijsen — ‘Kevin krijgt klappen!’- zou hij als eerste person of color ten tonele aangevallen zijn door de blokkeerders. Terwijl nota bene zijn eigen beelden die bewering totaal logenstraffen. Als het werkelijk zo beleefd werd, in de groene bus, dat Kevin bijkans gelyncht werd, excusez le mot, dan geeft het te denken waarom ze hem niet te hulp schoten met zijn allen. Ze overtroffen in aantal ruimschoots de blokkeerders. Maar gelukkig is op zijn eigen beelden te zien dat hij in werkelijkheid toch bijna twintig minuten enorm moest lopen zuigen voordat hij ook maar een halfhartig duwtje kreeg. "

Dus zelfs de moeder alles krakersters observeert hoe Kevin P. Roberson steeds weer, met enthousiasme, naar een pak slaag solliciteert, maar dit niet krijgt. Als dan de politie eindelijk arriveert, loopt Kevin P. Roberson meteen naar ze toe en zegt: "Ik ben bedreigd, ik wil aangifte doen. "
Natasha Gerson daarover :
"Er is ook te zien hoe dezelfde, door Roberson en anderen belasterde coördinator een bewonderenswaardig geduld in het negeren van Roberson tentoonspreidde waar deze, vanaf het moment dat de politie arriveerde, dwars door het initiële gesprek over het hele gebeuren bleef krijsen als een keukenmeid dat hij bedreigd was en aangifte wilde doen. "

#LGBTQIAP bij de Palestijnen

Nou gaan we een overtreffende trap in Het Lijden aanbrengen. Als er één groep is, die in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever lijdt, dan is het wel de mannelijke homoseksuelen. Ik ga jullie uitleggen waarom. Homosexualiteit is verboden in de Gazastrook en niet op de Westelijke-Jordaanoever. In beide gebieden worden homorechten echter niet beschermd.

De Palestijnse Autoriteiten hebben wel een hele grote mond over Palestijnse staat me zus en me zo en erkenning vragen bij de Verenigde Naties, maar zelf geen eigen wetboek van strafrecht bij elkaar kunnen sprokkelen. Het verbod op sex tussen personen van hetzelfde geslacht wordt in Jordanië, en dus ook op de destijds door Jordanië bezette Westelijke Jordaanoever, in 1951 afgeschaft. Die wet geldt nog tot de dag van vandaag.

In Gaza echter, geldt nog steeds de 'British Mandate Criminal Code Ordinance, No. 74 of 1936', die dus op de destijds conservatieve Engelse wet is gebaseerd. Sex tussen mannen is verboden. Over vrouwen wordt niks gezegd. Lesbische liefde mag dus op de Gazastrook! Helaas worden wetten niet steeds volgens het wetboek gehandhaafd.

Waar staan de letters LGBTQIAP voor?

Lesbisch: vrouwen die op vrouwen vallen
Gay: mannen die op mannen vallen
Biseksueel: mensen die vallen op zowel mannen als vrouwen
Transgender: mannen die zich vrouw voelen, vrouwen die zich man voelen
Queer: een parapluterm om je af te zetten tegen 'hokjes-denken'
Intersekse: mensen met zowel mannelijke als vrouwelijke lichaamskenmerken
Aseksueel: mensen zonder behoefte aan seks
Panseksueel: mensen die niet vallen op geslacht, maar op karakter of persoonlijkheid

In de praktijk vluchten jonge mannelijke homoseksuelen vanuit Ramallah naar Israël, zeker als ze een Israëlische vriend hebben. In Israël worden ze niet altijd toegelaten. Op dit moment wonen er 2000 gevluchte Palestijnse homosexuelen in Tel Aviv. Er zijn gevallen bekend waarbij de Israëlische geheime dienst ze probeert te helpen in ruil voor informatie.

Ook de politiediensten van de Palestijnse Autoriteiten zetten mannelijke homoseksuelen onder druk door chantage en proberen ze te werven voor spionage of andere diensten.

In Gaza gaat het er veel harder aan toe. In 2016 wordt een commandant van de gewapende troepen van Hamas, Mahmoud Ishtiwi, geëxecuteerd vanwege homosexualiteit.

Dit alles wetende, verbaast het mij, dat tijdens de Hamas-bijeenkomst in de Spaarndammerbuurt, afgelopen vrijdag, meerdere LGBTQIAP-activisten acte de presence geven. Anja Meulenbelt heeft in Israël zelf, samen met Jan Andreae, trainingen voor homosexuelen gegeven. Vreer, van de partij Bij1, laat met zijn gehele persoon zien wie hij is en waar hij voor staat. Ook de andere aanwezige prominenten, zoals Isabelle Diks (25.000 vrouwelijke voorkeurstemmen) en Sadet Karabulut (SP) moeten zich schamen.

Nu zouden de geachte aanwezigen kunnen zeggen: "Waar bemoei je je mee, want jij mocht niet eens naar binnen", maar des te meer reden eens even te kijken, met wie je nu in zee gaat. Zaher Birawi, de met Hamas verbonden organisator van de Gazavloot, komt zowel in Kopenhagen als in Amsterdam even een kijkje nemen. Zijn contacten met Hamas-leider Haniye zijn onomstreden.

De reis van de vier boten gaat naar Gaza, en is een propagandistische steun in de rug van Hamas.

Dan zouden de dames en heren activisten nog te berde kunnen brengen, dat wat ik doe 'Pink-Washing' is. Het beleid van de Israëlische regering goedpraten door op de rechten van homoseksuelen in Israël te wijzen.

Ik was trouwens naar de bijeenkomst gegaan om later een stukje te kunnen schrijven, dat heeft Sonja Zimmermann goed gezien. Dus ik had zowiezo niet veel gezegd, als ze me van pinkwashing zouden beschuldigen.  Iedereen moet het voor zijn eigen geweten verantwoorden, maar ik vind de steun aan Hamas niet links, niet identitair, niet verbindend, niet divers, niet inclusief en niet intersectioneel, dus ook niet  #LGBTQIAP.

Broko Boto in Damsko

De Gazaschepen liggen aan een pier direct aan het IJ, bij de NDSM-werf en zijn moeilijk te bereiken.  Een ijzeren poort beschermt de zeilers tegen te nieuwsgierige voorbijgangers en bezoekers. Naast het havenrestaurant Loetje aan 't IJ, bevindt zich aan de rechterkant de poort naar de Hamas-schepen.

Wat is de toegangscode van de poort? Het begint al te motregenen, als we langs de drie verschillende ijzeren havenpoorten lopen en hopen een voorbijganger aan te kunnen spreken. Een echtpaar wil ook naar binnen en belt met een bevriend zeilers-echtpaar. We doen ons voor als kopers van een boot en krijgen de code te horen. Gelukkig werkt de code op alle drie poorten.

De twee terreurschepen, Kaarstein en Freedom, liggen achter elkaar aan de kade. Het valt ons op, dat ze slecht zijn geborgd. Je kan ze zo losmaken. We roepen "Free, Free, Palestine", maar de lokroep wordt niet beantwoord. We zijn alleen op de steiger, met het Noorse schip naar Gaza en één van de drie Zweedse schepen naar Gaza. Verder valt op, dat beide schepen slecht zijn onderhouden. De verf van de Freedom bladdert af. Het ooit zo trotse vissersschip Kaarstein is totaal 'verbaut' zoals de Duitsers zeggen. Met latjes en platen boord zijn de gaten gedicht. Waar vanaf het achterplecht gevist kon worden, is nu een raampje.

In het midden van het schip, dat nu hoopvol "Terugkeer" wordt genoemd, is een rommelige keuken ingericht. Een Palestijnse sjaal dient als theedoek.

We willen op het schip rondneuzen en roepen nog eens. Een slaperige Noor komt uit het ruim en geeft vriendelijk antwoord:  Nee, we kunnen niet naar binnen, want hij is alleen. Morgen mogen we nog een keer komen. Jammer maar helaas.

Bovenop het schip Kaarstein zijn houten hokken gebouwd. In elk van de drie slaapruimtes zouden zes koene Palestina-activisten opgehokt moeten worden. Het lijkt me erg veel voor dit schip, zeker gezien de beperkte kookruimte. Ze zullen in shifts moeten eten!

Als van deze twee schepen de bevrijding moet uitgaan, dan heb ik bij voorbaat al medelijden met de Palestijnen. Volgens de activisten, worden deze schepen geschonken aan Palestijnse vissers. Ik vind, dat je dat de Palestijnse vissers niet aan kan doen.

Ik laat de blik van mijn zeemansogen over de beide schepen gaan en vraag mij bezorgd af, of ze wel zeewaardig zijn. Stel je voor, dat de Middellandse zee toch niet zo blauw en rustig is, als altijd wordt gedacht. Een flinke bries en wat golven, zouden wel eens  een marteling kunnen worden. Zeker als je met zo'n klein Noors vissersmotortje over die golven moet laveren.

De aanval van de Israëlische marine komt dan misschien wel als een redding.