Nati Rom (LEV HA'OLAM) in Harderwijk

We bezochten gisteren een bijeenkomst van 'Time to Standup for Israël' in Harderwijk, waar Barry Shaw zijn nieuwe boek over het bestrijden van Hamas, antisemitisme en BDS ging presenteren. Vooraf hield Nati Rom, een kolonist uit Samaria, een praatje. Nati is iemand die naar de Tempelberg in Jeruzalem gaat en daar dan gaat bidden en wordt gearresteerd. Hele indrukwekkende verhalen.

Op een gegeven moment dacht ik wel: 'Daar komt nooit vrede'. Als je niet bereid bent een stukje op te geven en zelfs een derde Tempel op de Tempelberg wilt gaan bouwen, dan zal er steeds weer een conflict uitbreken.

We stonden buiten en Nati kwam ook nog even langs. Er werd een vraag gesteld over de Tweestatenoplossing. Dat zullen de settlers niet accepteren. Wat dan wel, was de vraag. Op een gegeven moment zei ik dat Israël het hele gebied kon gaan besturen, maar dan zouden alle inwoners burgerrechten moeten krijgen, ook degenen die nu in Area A (Palestijnse Autoriteit)  leven.

Dat was dan wel acceptabel. Dus een éénstaatoplossing, zonder terugkeer van Arabische vluchtelingen (laat staan hun kinderen en kindskinderen) , met burgerrechten voor iedereen. We zijn eruit.

Abulkasim Al-Jaberi is blij met iedere zwarte dode

Of het nu het verbannen van Zwarte Piet uit het Sinterklaasfeest is, of het aanvallen van de Nederlandse monarchie (Fuck de Koning), of het boycotten van Israël, of het ondersteunen van Hamas, Abulkasim Al Jaberi is van de partij. Abulkasim roert graag in troebel water. Al maanden zijn hij en zijn vrienden op zoek naar het juiste moment om een flinke rassenrel, á la USA uit te lokken en de allochtone jongeren stenen naar de politie te laten gooien.

Gisteren is het dan eindelijk gelukt. Het moment was daar: De Gouden Zwarte Dode. Zaterdagavond werd Mitch Henriquez (42) door de Haagse politie hardhandig aangehouden. Hij raakte buiten bewustzijn en stierf een dag later. Genoeg reden voor de aanhangers van de "Black Supremacy" beweging in Nederland, samen met de Internationale Socialisten en Zwarte Piet (Kitty Balker) , een flinke rel te trappen. Duwen trekken, stenen gooien. Ze doen er alles aan om er een hete zomer van te maken.

Ze waren er weer allemaal bij: De 'Filipijnse politieagent aan het huilen maker' Thomas van Beersum, de 'Joodse Jongens Bedreiger' Kevin P. Roberson, Malcom X  aanhangers, Internationale Socialisten. Van de vijfhonderd demonstranten, waren er zeker tien lid van de radicale konksie.

Markha Valenta is niet zo onafhankelijk als het lijkt

Even terugkomen op het 'debat' van 15 juni 20015, op de Vrije Universiteit, over de boycot van Israël. Als pro-Palestina-activisten een 'debat' organiseren, dan wordt er vooral gescholden op de mensen die niet aanwezig zijn en tegenstanders worden al helemaal niet uitgenodigd. Ook bij het debat van vijftien juni zat er helemaal niemand in het panel of bij de sprekers die het opnam voor Israël. De VU heeft zich laten opschepen met een discussie, die helemaal geen discussie bleek te zijn. Als zelfs Peter Breedveld in de Ad Valvas schrijft over een 'beschamend debat'  en die weet echt wel wat een beschamend debat is, dan heb je het gewoon heel slecht gedaan.

Tijdens de avond leek de discussieleidster Markha Valenta (Radboud Universiteit Nijmegen) nog de meest genuanceerde aanwezige, die probeerde ook nog een pro-Israelische stem uit de zaal het woord te geven.  Voor in de zaal zaten twee pro-Israëlische activisten zich vreselijk op te winden. Eén van hen is een Joodse vrouw, die werkt op de VU. Op een gegeven moment werd de hetze zo erg, dat ze zelfs even de zaal moesten verlaten om bij te komen. Markha Valenta ging met deze situatie professioneel om en liet de dames aan het woord komen. Had daar een Ron van der Wieken of een Ronny Naftaniël gezeten, dan was er sprake van een echt debat geweest en  was het zeker minder emotioneel verlopen. Naar  nu blijkt zijn die echte professionele pro-Israël-stemmen dus met opzet buiten de deur gehouden.

Wie schetst onze verbazing, als een week later in "Een Ander Joods Geluid"  en laten op de website van het Palestina Komitee een artikel met de absurde titel "Verbondenheid versus Rechtvaardigheid" van de discussieleidster Markha Valenta verschijnt, waarin alsnog even over de twee pro-Israël dames heengepist wordt.

"Een pro-Israëlische vrouw, die tijdens het debat heel boos was – zodanig dat het voor iedereen duidelijk was dat ze op het punt stond om te vertrekken – zei tegen mij: "Wat voor soort debat was dit? Dit was geen debat! Er was niemand voor Israël in het panel!" Ik corrigeerde haar en zei dat dit geen debat over Israël was, maar over de vraag van een Israëlische academische boycot: er waren twee panelleden voor een boycot en twee tegen. Pas later begreep ik eigenlijk wat zij bedoelde: er was inderdaad niemand in het panel die de acties van Israël als zodanig verdedigde. Iedereen was het erover eens dat er een probleem was, dat het geweld van Israël verkeerd is. Het debat ging daar niet over. Het debat ging alleen over de vraag of een academische boycot effectief zou kunnen zijn om Israël te bewegen haar beleid te veranderen."
(...)
Steeds minder Nederlanders geloven echter dat Israël openstaat voor dialoog en verandering. Ze zien de rechtse radicalisering van de regering; ze zien het brute geweld en de schending van mensenrechten. Zozeer dat Israël als politiek onderwerp steeds meer besmet is geraakt en dat diegenen die pro Israël zijn in ons publieke domein een krimpende minderheid zijn geworden. "

Met andere woorden: Er worden geen Pro-Israelsprekers uitgenodigd en daarna wordt nog eens beweerd dat het aantal Nederlanders met een pro-Israël standpunt aan het verminderen is. Waarschijnlijk is de discussieleidster zo gevangen in haar academische gelijk, dat de pro-stemmen helemaal niet meer gezien worden. Of ze leest alleen NRC en de Volkskrant en heeft niet door dat het debat op Facebook en Twitter gevoerd wordt.

Ik heb Markha Valenta geconfronteerd met mijn beschuldiging, dat ze niet meer onafhankelijk is als ze op een website van EAJG publiceert. Een Ander Joods Geluid steunde de Nederlandse Gazaboot, waar moslimbroeders en geld van Hamas bij betrokken was. De inmiddels overleden Hajo Meijer beweerde in een vergadering van het Palestina Komitee dat de CIA de aanslagen op 9/11 heeft gepleegd. Een ex-terrorist is voorzitter van de Nederlandse Gazaboot. De Hamas fondsenwerver Amin Abu Rashed heeft het geld voor de Nederlandse Gazaboor bij elkaar gesprokkeld. Genoeg redenen om je niet met EAJG te bemoeien.

Ik mag de antwoorden van Markha Valenta citeren en doe dat bij deze:
-Het artikel 'Verbondenheid versus Rechtvaardigheid' verscheen eerst op Facebook en EAJG heeft gevraagd het te mogen plaatsen. Op de website van het Palestina Komitee is het ongevraagd geplaatst.
-Markha Valenta: "D.w.z. voorstanders van Israel hebben meestal de gewoonte om Hamas als terroristisch naar voren te brengen, net zoals voorstanders van de Palestijnen vaak de gewoonte hebben om Israel als terroristisch te benoemen. De rede dat dit kan is omdat de term enorm gepolitiseerd is - (alsook doordat zowel Hamas als Israel buitenrechtelijk geweld toepassen om hun doelen te realiseren) -  waardoor het gebruik daarvan vaak beter aangeeft wat de politieke kleur van iemand is, dan dat het iets zegt over een situatie. Vandaar ook dat nieuwsmedia als de BBC & Reuters, die term afraden aan hun journalisten.
Eind vorig jaar heeft ook het Europese Hoger Rechtshof beoordeeld dat Hamas niet meer op de lijst van terreurorganisaties moet blijven. Een aantal van de EU lidstaten vechten dit besluit aan - maar dit geeft juist aan dat de bestempeling van Hamas als terreurorganisatie een politieke stempel is. (Daarnaast heeft de geheime dienst van Israel zelf een belangrijke rol gespeeld in het ontstaan van Hamas (als tegengewicht voor het seculiere Fatah) - wat de hele discussie vanuit historisch oogpunt erg ingewikkeld maakt.)"

Met andere woorden: De discussieleidster van de Boycot Israël-discussie op de VU, Markha Valenta, ziet Hamas niet als terreurorganisatie en geeft Israël zelfs de schuld van het ontstaan van Hamas.

Later heb ik nog verder gechat met Markha en  dan blijkt dat ze ook van mening is, dat Israël de salafisten in Syrië steunt. Bovendien geeft ze later toe dat ze heel dicht bij EAJG staat. Over Rob Groenhuijzen, de voormalige terrorist van de Rode Jeugd, tevens voorzitter van de Nederlandse Gazaboot, schrijft ze: "Jij laat een veroordeling voor wapenbezit van 40 jaar geleden & steun voor Hamas doorslaggevend zijn voor je evaluatie van deze organisaties, de mensen die erbij betrokken zijn, en voor je handelingen naar aanleiding daarvan. Daarbij maak je echter niet duidelijk waarom steun voor Hamas zo veel erger is dan steun voor Israel." 

Met andere woorden:  De discussieleidster op de VU vindt Hamas niet echt een terreurorganisatie en stelt het geweld van Hamas op één lijn met het geweld van Israël. En dan is ze ook nog een genuanceerde deelneemster aan het debat!!
   

Stedenband Amsterdam is ideologisch dingetje

Waar andere stedenbanden bedoeld zijn om er financieel voordeel uit te halen: Projecten voor ondernemers, handelsbetrekkingen, dienstreisjes, heeft Amsterdam, bij het aangaan van stedenbanden ,altijd ideologische doelen gesteld. Met name de idealistisch bevlogen Ed van Thijn dacht dat een stedenband de opheffing van apartheid kon bevorderen.

"De eerste stedenbanden ging Amsterdam in de jaren tachtig met Managua in Nicaragua en Beira in Mozambique. Het waren stedenbanden met een sterke ideologische lading: in beide landen was een linkse regering aan de macht gekomen, tot ongenoegen van de rechtse krachten in de regio. Een stedenband met deze besturen was een politiek statement van het gemeentebestuur, een verklaring van bereidheid om de politieke steun ook van concrete daden vergezeld te laten gaan. 

Amsterdam koos partij, in geval van Beira tegen het apartheidsbewind in Zuid-Afrika. "Beira was als havenstad van groot economisch en strategisch belang voor het buurland Zimbabwe dat na de onafhankelijkheid in 1980 onder zware druk van Zuid-Afrika was komen te staan," (...)

In de keuze voor de beide zustersteden is ook onmiskenbaar de hand zichtbaar van Ed van Thijn, de bevlogen burgemeester die het antiapartheidsbeleid ook in Amsterdam doorvoerde."

(Parool 2 januari 2014)

Managua
In 2002 werden de stedenbanden met Beira en Managua verbroken, omdat er in beide landen een rechtse regering aan de macht was gekomen. Voor de Amsterdamse bestuurders is de politieke signatuur dus belangrijker dan het handelsvoordeel, of de culturele waarde.

Burgemeester Job Cohen was zakelijker in zijn aanpak en koos voor stedenbanden met Oost-Europese landen en daarnaast met steden in landen van herkomst: Suriname, de Antillen, Ghana, Marokko en Turkije. Zodra Desi Bouterse echter door verkiezingen aan de macht kwam, werden de contacten weer verbroken.

Amsterdam heeft nog steeds de illusie een positie als wereldstad te kunnen behouden. Daarom worden er ook banden met andere wereldsteden, zoals São Paulo, Mumbai, Seoel, Peking, Hanoi, San Francisco, New York en Tokio en de Chinese wereldsteden Xiamen en Shenzen  aangeknoopt. Gelukkig is er in China geen rechtse regering aan de macht, anders moest de SP weer bakzeil halen.

Ghana
De grootste mislukking, qua Amsterdamse stedenband, is tot nog  toe de stedenband met Accra. Grote antropologische fouten, verkeerde inschattingen en misplaatste verwachtingen leidde ertoe dat de stedenband op sterven na dood is.

 "Amsterdam kent een grote Ghanese gemeenschap, maar die is vooral gelieerd aan de stam van de Ashanti. Met Accra wil die eigenlijk niets te maken hebben, laat staan dat er groot enthousiasme is om daar projecten te beginnen."

Niet voor niets ging het stadsdeelbestuur van Zuidoost, de belangrijkste woonplaats van de bijna vijftienduizend Ghanezen in Amsterdam, in 2004 een stedenband aan met Sunyani in het binnenland, dat haar dankbaarheid toonde door toenmalig stadsdeelvoorzitter Elvira Sweet tot chief uit te roepen. 

"De politieke top in Accra is sterk op de Verenigde Staten gericht. Daar wordt een relatie met heel veel dollars ondersteund. De Amsterdamse aanpak, waarbij relatief kleine bedragen worden ingezet, kan daarmee niet concurreren." 

Dat laatste bleek bij het uitwerken van de plannen voor de restauratie van het Usherfort, een eeuwenoude Nederlandse nederzetting in het oudste gedeelte van Accra. Het stadsbestuur hoopte op een royale schenking, waarmee het slavenfort in één klap kon worden gerestaureerd. Amsterdam stelde voor het vervallen monument stapsgewijs op te knappen. 

(..)  Maar in Ghana was men daar teleurgesteld over. En wat ook een rol speelde, was dat het fort de verantwoordelijkheid was van een ministerie en niet van het stadsbestuur. Iedereen wil natuurlijk scoren met de vruchten van een stedenband en gunt de ander het succes niet." (Parool 28 december 2013)

Tel Aviv
Voor dat Amsterdam een stedenband met Tel Aviv en Ramalah aan zou gaan, moet eerst gekeken worden welk ideologisch doel met de stedenband nagestreefd wordt en welke voordelen Amsterdam er zelf van heeft. Bij de stedenband met Tel Aviv kunnen innovatie, handel en ondernemerschap aan beide kanten gestimuleerd worden. Waarschijnlijk zijn alle drie kenmerken in Tel Aviv beter vertegenwoordigd en zou Amsterdam er nog het meest van profiteren. Tel Aviv is een enorm bruisende stad met economische groei, terwijl Amsterdam het vervuilde Disneyland van grote busladingen Chinese toeristen dreigt te worden. Terwijl de grachtengordel-elite mokkend in de bruine cafés over vroeger zit te praten.

Bij de stedenband met Ramalah (Westelijke Jordaanoever) loopt Amsterdam het risico weer in de oude ideologische val te lopen en als suikeroompje, die grote subsidies verstrekt, te worden gezien. De economie in Ramalah is corrupt, volgend en afwachtend. Bovendien is de economie van Ramalah volledig afhankelijk van bezetter Israël. De paar programmeurs die burgemeester van der Laan daar heeft ontmoet, zijn even met de haren erbij gesleept, maar kunnen de innovatieve kracht van Tel-Aviv nooit evenaren.

China
Het is maar de vraag of Israël zo op betere banden met Europa zit te wachten. Er is een grote uitstroom van Joden uit Europa naar Israël op gang gekomen en dat is echt niet alleen omdat de bedreigingen in Europa zo groot zijn. De hele sfeer, zowel economisch als politiek, is in Europa verziekt.

Israel richt zich in toenemende mate op India en China als handelspartners. De innovatieve kracht van Tel Aviv kan deze opkomende wereldmachten ten goede komen.

Anti-Israël-demo bij de Stopera houdt geen rekening met de ramadan

Frank van der Linde

Donderdag 18 juni 2015, om 18:30 uur, demonstreren de Frank van der Lindes, de Al-Jaberi's, de Meulenbeltjes , Rene Danen en de hele anti-Israëlische beweging van Nederland weer eens tegen iets, bij de Stopera te Amsterdam.. Deze keer gaat het tegen de stedenband Amsterdam-Israël.

Opvallende organisator is de ex-Greenpeace-beleidsmedewerker, ex-Fair-Food-directeur, Frank van der Linde, die hierdoor de massa's in beweging hoopt te krijgen. Na de demonstratie vergadert de Gemeenteraad van Amsterdam over de stedenband en de peilingen staan goed. De SP, D66, PvdA, en  VVD doen mee. Alleen de Groenlinks is weer eens tegen.

Op de sociale media wordt vooral tegen de SP tekeer gegaan. Aangezien er ook een stedenband met Ramallah op de 'tegen het internationaal recht, illegaal, bezette Westelijke Jordaanoever' wordt gesloten, vindt de Socialistische Partij de stedenband aanvaardbaar.

Wat Frank van der Linde niet heeft bedacht is, dat de moslims die hij zo graag de straat op wil krijgen, vanaf zonsondergang lekker thuis zitten te eten: Ramadan.   Dus er zullen straks alleen maar extreem-linkse demonstranten en natuurlijk de verzamelde pers aanwezig zijn.

Frank van der Linde vergadert sinds de Gazaoorlog van 2014 (Operation Protective Edge), namens de organisatie 'Youth for Palestine', met burgemeester Eberhard van der Laan over een vreedzaam samenleven tussen Joden en Moslims. Met deze demonstratie laat Frank van der Linde zien, wat hij onder vreedzaam samenleven verstaat.  Als zelfs een stedenband al teveel is!

Genocide, Onwetendheid en Lijden op de Vrije Universiteit

Hadden de rector en de decaan van de Vrije Universiteit geweten, welke activisten er in het schreeuwende en juichende publiek zaten, tijdens hun toespraak voor de conferentie over het boycotten van Israël, dan hadden ze daar zeker niet zo rustig gezeten als gisteravond.

Op de derde rij zat de ex-terrorist, tevens voorzitter van de Nederlandse Gazaboot, Rob Groenhuijzen. Hij deelde ook nog stencils over de boycot van Israël uit. Meevaren op een Gazaboot is op zich niet zo spannend, maar samenwerken met de terreurorganisaties Hamas en PFLP, zoals de Gazaboot doet, is dat wel.

Op de tweede rij zat de meermaals gearresteerde, opkomende ster aan het Palestijnse firnament, Abulkasim Al-Jaberi (Fuck de Koning). Hij verstoorde met de tevens aanwezig ex-greenpeace beleidsmedewerker Frank van der Linde een theatervoorstelling van actrice Lia König.

Achterin de zaal, veel te laat binnengekomen, zat de man die bij de vorige conferentie twee Joodse mannen bedreigde en daarom gearresteerd en aangeklaagd werd. Afgelopen week heeft hij staande op de Herengracht opnieuw één van de slachtoffers uitgescholden.

Mevrouw José van Leeuwen, eveneens aanwezig, maar niet bereid een normaal gesprek te voeren, riep meermaals tegen een rechtenstudent: "Hij is CIDI, hij is CIDI", daarmee ook de tolerantiegrens van de aanwezige activisten demonstrerende. Mevrouw Jose van Leeuwen demonstreerde meermaals samen met de beruchte Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed.

De vertegenwoordiger van de Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina op het podium, Thomas van Beersum, wordt aangeklaagd wegens smaad en belediging van een ambtenaar in functie en werd de Philipijnen uitgezet wegens bedreigen van een politieagent.

De Hamas-fan-girls, die de vorige zomer zo enthousiast pro-Hamas-demonstraties organiseerden, kwamen veel te laat binnen en Sara Beqali vroeg vriendelijk of ze op onze plaats mochten zitten. "Hier moeten andere mensen zitten, jullie kunnen hierachter plaats nemen". Ze kreeg echter pijnlijk een deksel op haar neus toen we vroegen: "Zijn deze plaatsen 'Slegs vir muslims?'"

Het publiek bestond voor een zeer groot gedeelte uit fundamentalistische moslims en extreem-linkse studenten. De weinige zionisten werd het bijna onmogelijk gemaakt te spreken. Zelfs een opmerking over het kankeronderzoek bij de Universiteit van Haifa, werd met hoongelach beantwoord. Een zeer beschamende en smakeloze vertoning, niet passend bij de Geest van Abraham Kuijper, oprichter van de VU, die in geen velden of wegen  te bekennen was.

Het is duidelijk dat de aanjagers van de boycot tegen Israël geenszins de bedoeling hebben een Tweestatenoplossing of een anderszins vreedzame situatie te bevorderen. De boycot van Israël heeft als enige doel Israël als staat te verzwakken. Dat werd letterlijk ook zo gezegd door Thomas van Beersum. De gesprekleidster vroeg het nog een paar keer na. UVA docent Paul Aarts stelde ook dat een democratie gevoeliger voor een boycot is, dan een dictatuur. Daarmee tegelijkertijd erkennende, dat Israël een democratie is en ook dat Israël kapot gemaakt moet worden.

De bestuurders van de VU waren totaal niet voorbereid op de staccato van aanvallen en valse beschuldigingen (Genocide, kolonialisme, massamoord, bezetting)  die door de maöist Thomas van Beersum op de zaal afgevuurd werden. Ze weten er gewoon niets van. De rector gaf zelfs toe, nooit met de rector van een Israëlische universiteit gesproken te hebben. De decaan van de afdeling Rechtsgeleerdheid beweerde zelfs dat Robert Soeterik, die een paar maanden geleden voor de islamitische studenten sprak, een academisch niveau had. Van de bestuurders van de VU hoeven we dus niks te verwachten. Toch geloof ik niet dat de VU snel een boycot van Israël in zal stellen.

Een interessante situatie zal ontstaan, als de gemeenteraad van Amsterdam a.s. donderdag zal besluiten een stedenband met zowel Ramallah als Tel-Aviv aan te gaan. De UVA zal dan natuurlijk vooral de banden met Ramallah aanhalen. De Vrije Universiteit zal een extra reden hebben om eens bij de Universiteit van Tel-Aviv op bezoek te gaan. Het kan het academische niveau van de VU zeker ten goede komen.

Aanstaande donderdag om 18:30 zullen de gebruikelijke verdachten bij het Amsterdamse Stadhuis tegen de stedenband Amsterdam-Tel-Aviv demonstreren. Frank van der Linde heeft de coördinatie op zich genomen.  Ze demonstreren niet tegen de stedenband met Rammalah of de stedenband met   Izmit (Turkije), Casablance (Marocco), Larache (Marocco), Peking (China), Hanoi (Vietnam), Bombay (India), maar uitsluitend tegen de stedenband Amsterdam - Tel Aviv. Het is duidelijk waarom. De enige democratie in het Midden-Oosten moet kapot gemaakt worden. Daarin vinden extreem-linkse studenten, terroristen en fundamentalistische moslims elkaar.

Financiële malversaties in het Palestijnse milieu

Hoe komen de pro-Palestijnse activisten aan geld en waar wordt het aan besteed? Door de ingewikkelde structuur van de vele stichtingen en de ondoorzichtige connecties met Turkse-en Arabische moslimbroederschappen, wordt die vraag steeds moeilijker te beantwoorden. We weten dat de verschillende Palestijnse stichtingen jarenlang geld via ontwikkelingshulpbudgetten hebben gekregen en dat Minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal daar een einde aan heeft gepoogd te maken. Maar de enorme kosten voor mooi glanzend drukwerk, conferenties en zelfs een Nederlandse Gazaboot, die door de Nederlandse Palestino's worden gemaakt, zijn nog steeds niet te verklaren.

De cultureel antropoloog Gerrit Jan Zwier heeft in 2010 een boek geschreven (Op zoek naar meneer Johnsson) dat mogelijk een antwoord op deze financiële vragen geeft. Het boek gaat over de verkoop van Mondriaan schilderijen, oplichting, leegtrekken van stichtingen en het kapotmaken van naïeve, doch goedwillende idealisten.

Op 25 oktober 1990 verschijnt een artikel in de Telegraaf, over een bedrag van 5 miljoen gulden, dat door leden van het Palestina Komitee uit de nalatenschap van de rijke familie Woltjer getrokken zou zijn. De onvermijdelijke ex-Fatah-terrorist Ibrahim Al-Baz, Ben Alofs, Paul Aarts (UVA), G.A. de  Bruyne en John Abdallah Nawas, allen betrokken bij het Palestina Komitee, hebben in het bestuur van de Leonard Woltjer Stichting zitting genomen en worden ervan beschuldigd de bezittingen van de famile Woltjer te hebben verkwanseld. Woordvoerder Paul Aarts van de stichting ontkent alle beschuldigingen en wil geen verdere mededelingen  doen.

In 1984 zette de Haagse Arabiste Lineke Woltjer zich in voor Palestijnen en wilde haar vermogen, dat bestond uit schilderijen van o.a. Mondriaan, bestemmen voor de Stichting Nederlands Instituut voor het Arabisch Cultuurgebied (NIAC) een tegenhanger voor het CIDI, Centrum voor Informatie en Informatie Israel. Op termijn wilde ze een fusie met het Institute for Palestine Studies in Washington. Het instituut zou met bibliotheek en archieven in haar huis worden gevestigd. Met de Mondriaan schilderijen had ze een aardig startkapitaal.
Via PvdA contacten wordt Alex Veldhof  , lid van vele commissies en part-time fractieassistent  van kamerlid Knol, gevraagd aan de stichting mee te helpen. Veldhof had veel belangstelling voor de Palestijnse kwestie en schreef daar ooit een scriptie over. (bron: De Stentor/Sallands Dagblad 22 Augustus 2008)

Zes jaar later beweert Alex Veldhof, dat de andere leden van de stichting het pand van de familie Woltjer , aan de Haagse Nieuwe Parklaan 56, hebben verkocht en het geld aan de Palestijnse zaak hebben besteed. De bibliotheek met kostbare boeken en de Oosterse kunst wordt in een pakhuis in Amsterdam opgeslagen.  Acht Mondriaans worden voor drie miljoen bij veilinghuis Christie's verzilverd.

De schilderijen van Mondriaan spelen nog een belangrijke rol in het proces dat Alex Veldhof tegen de Stichting Leonard Woltjer in vele instanties voert. Pas in 2009 legt hij hij moegestreden en berooid het hoofd in de schoot. Slechts een deel van zijn schamele AOW houdt Alex Veldhof over om van te leven.

In de Volkskrant van 17 januari 2011 staat uiteindelijk het hele verhaal van Alex Veldhof weergegeven. "Hoe het recht een nette burger kapot maakte".

"In 1975 erfde Alex Veldhof een aantal schilderijen van zijn vader, waaronder vier (figuratieve) Mondriaans. Zijn familie kwam uit Winterswijk, waar ook de familie Mondriaan begin 1900 woonde. Hij was van plan ze op een juist moment te verkopen. Die gelegenheid kwam in 1983, toen hij een telefoontje kreeg van een zekere Johnsson, een kunstkoper die hij een paar jaar eerder in Amerika had ontmoet. Veldhof was bereid hem één Mondriaan te verkopen. In 1984 keerde Johnsson naar Nederland terug om ook de andere drie Mondriaans te kopen. Hij kreeg er 270.000 dollar voor, ongeveer een miljoen gulden. Het bedrag werd contant in dollars uitbetaald. Waarom?

Veldhof had de dollars niet voor zichzelf nodig, maar voor Lieneke Woltjer, die hem had ingehuurd om leiding te geven aan een pro-Arabisch en pro-Palestijns instituut, dat na haar dood in haar villa gevestigd moest worden.

Ook mevrouw Woltjer had van haar vader, een arts, vroege Mondriaans geërfd (de jonge Mondriaan betaalde zijn rekeningen geregeld met schilderijen). Te zijner tijd zouden die het financiële fundament van het genoemde instituut moeten vormen. Maar in 1984 had mevrouw Woltjer opeens dringend een miljoen nodig voor een 'goed doel', zoals ze zei. Uit later onderzoek van mr. Yvonne Samuels bleek dat dit verzoek hoogstwaarschijnlijk van Palestijnse kant kwam.

Met Veldhof sloot ze een bijzondere deal: met haar eigen Mondriaans als onderpand ontving ze van hem 270.000 dollar. Haar Mondriaans mochten in het huis blijven hangen. Zodra ze het geld voor het 'goede doel' weer terug had - binnen een jaar, verwachtte ze - dan zou ze 'haar' Mondriaans weer van Veldhof terugkopen.

Een en ander werd in onderhandse akten geregeld, zonder tussenkomst van een notaris of anderen. De reden: mevrouw Woltjer drong er bij Veldhof op aan de transactie geheim te houden. Verder werd alleen haar man, die eveneens tekende, in vertrouwen genomen.

Veldhof heeft zijn geld nooit teruggezien. In 1988 kwam mevrouw Woltjer plotseling te overlijden. In haar testament liet ze haar bezittingen na aan een groep arabisten die het Palestina-instituut van de grond moesten krijgen. Het spreekt vanzelf dat zij zeer onaangenaam verrast waren toen Veldhof met zijn akten op de proppen kwam. Ze beschuldigden hem van fraude en oplichting. Zo werd een slepend conflict geboren.

In eerste instantie kreeg Veldhof gelijk, omdat niet aangetoond kon worden dat de akten vervalst waren. Maar later oordeelde het Haagse Hof negatief. Men vond het verhaal zó onwaarschijnlijk dat het wel onwaar moest zijn. Veldhof kon niet anders dan een zwendelaar en bedrieger zijn.

Maar ook onwaarschijnlijke verhalen kunnen waar zijn. En dat is naar onze overtuiging hier het geval. Hoe vreemd de verhalen van Veldhof op het eerste gezicht ook mogen klinken, bij nader onderzoek bleek altijd weer dat hij de waarheid had gesproken. Hij heeft Mondriaans bezeten. Mevrouw Woltjer had opeens een miljoen nodig, de akten zijn niet vervalst, Johnsson was geen hersenschim, enzovoort.

Beiden zijn wij door de verdedigers van Veldhof bij de zaak betrokken. Politicoloog Lucardie diende een verantwoorde interpretatie van de feiten te geven. Antropoloog Zwier werd in eerste instantie op een spoor in IJsland gezet.(bron: Volkskrant 17 januari 2011)  "

Alex Veldhof verloor niet alleen in hoger beroep zijn claim op de miljoenen van de drie Mondriaans, hij moest ook 1,4 miljoen van de opbrengst van de Mondriaans aan de stichting terugbetalen. In 2009 had de stichting dus zoveel geld ter beschikking. (AD 29 December 2007) Maar Alex Veldhof werd ook door de advocaat van de tegenpartij als bedrieger, oplichter en gek weggezet. Aanvankelijk dus de Palestijnse zaak toegedaan en zelf bereid een miljoen voor de Palestijnse zaak aan mevrouw Woltjer te lenen, werd Alex Veldhof tot een paria van de Palestijnse beweging. Inmiddels 92 jaar oud woont hij berooid ergens in Nederland.

Aanstaande maandag gaat universiteitsprofessor Paul Aarts (UVA) in een debat op de VU, bepleiten dat Israël geboycot zou moeten worden. In 1990 was Paul Aarts de woordvoerder van de Stichting Leonard Woltjer. Nu, 25 jaar later is hij nog steeds secretaris van de welvarende stichting. Intussen is de bekende ex-Groenlinks-fractieleider Mohammed Rabbae ook tot het stichtingsbestuur toegetreden. Dit jaar is ook de bekende Hamas-actievoerster Anne de Jong, die vier jaar geleden , samen met Abou Eenarm op de Nederlandse Gazaboot meevoer, lid van het bestuur. Allemaal mensen die graag met Hamas samenwerken en geen bezwaar tegen de terreur en antisemitische uitingen van deze organisatie hebben.

Is de voormalige medewerker van de PvdA-Tweede Kamer fractie, Alex Veldhof daarmee een heilige, die de goede zaak dient, geworden? Zeker niet. In 1977 toonde de natuurkundeleraar uit Beverwijk Alex Veldhof buitengwoon veel begrip voor de moord door de Rote Armee Fraction (RAF) op de procureur -generaal Buback en werd vanwege dat feit aangeklaagd door de Duitse justitie. (Het Vrije Volk 4 mei 1977) Later heeft Alex Veldhof zitting genomen in de uiterste linkse "Stichting Links Europa International Socialist Foundation" , waarin hij tot op de dag van vandaag de functie van 'nationaal secretaris'en 'internationaal secretaris'  bekleed. De stichting verleent onder andere "Steun aan de weerstand van het Palestijnse Volk."  We willen niet weten wat er was gebeurd als Alex Veldhof de miljoenen van Mondriaan daadwerkelijk in handen had gekregen. Welke organisatie zou er dan mee gesteund zijn?





 

Waarvoor wordt Thomas van Beersum gestraft?

Als je Thomas van Beersum op zijn Twitter ziet, met zijn Stalin-, Lenin-, en Mao-speldjes, geloof je meteen dat het een keiharde activist is. Die politieagenten op de Filipijnen aan het huilen maakt. Die de Vrije Universeit Israël-vrij gaat maken. Een activist die de massa's op het Museumplein toespreekt. Toch heeft Thomas van Beersum nu door de Haagse politiechef zijn Waterloo gevonden en wordt door het Openbaar Ministerie aangeklaagd. Wat heeft deze revolutionair van het eerste uur, die voor niets en niemand bang is, misdaan?

Thomas van Beersum heeft de Haagse politiechef Paul van Musscher een "racist"genoemd. Hilarisch. Onmiddellijk komen de 'usual suspects' in het geweer om deze beroepsactivist te verdedigen. Frank van der Linde is zelfs een beetje kwaad, omdat hij nooit eens opgepakt en aangeklaagd wordt. Frank gaat onmiddellijk ook de Haagse pliessiechef beledigen. Te laat Frank. Alle eer aan Thomas.

Wat is er nu eigenlijk gebeurd? Eind 2013 wordt de ongewapende Rishi Chandrikasing, op station Hollands Spoor te Den Haag, doodgeschoten. Bob Scholte en Thomas van Beersum zijn al langere tijd op zoek naar een 'zwart' politieslachtoffer en zien hun kans schoon. Er wordt een film geproduceerd,waarin de hele toedracht wordt uitgelegd en waarin de Haagse politiechef van 'racisme' wordt beschuldigd. Vanwege deze belediging wordt Thomas van Beersum nu aangeklaagd.

Is dat nu alles? Die zwarte pieten beschuldigen toch voortdurend alles en iedereen van racisme? Is dat nou zo'n groot punt? Nee, dat is nog niet alles. Volgens de activist Bob Scholte heeft Thomas van Beersum op geheel andere manier de Haagse politie tegengewerkt.

Enkele maanden na de Rishi Chandrikasing-demonstratie in Den Haag werd één van de organisatoren benaderd door de AIVD. Er werd hem vriendelijk gevraagd mee te werken en informatie over de revolutionairen te geven. Thomas van Beersum heeft vervolgens deze AIVD-er ontmaskerd en gefimd. Op die video noemt hij de Haagse politiechef een "racist". Daarna pas werd hij aangeklaagd.

Op 22 juni komt Thomas van Beersum voor de rechter en moet zich daar wegens laster en smaad verantwoorden. We zijn benieuwd.

Ex-terrorist beheert gelden NIPI

Volgens de gegevens van de Kamer van Koophandel, heeft het Nederlands Instituut Palestina/Israel (NIPI) zichzelf op 7 februari 2014 opgeheven. Jarenlang kreeg het instituut geld van diverse Nederlandse ontwikkelingshulp organisaties , zoals Oxfam, en kon daarmee PLO-propaganda bedrijven. Nu de geldstroom is opgedroogd, stopt de stichting haar activiteiten.

Opvallend detail van de opheffingsverklaring is, dat de voormalige Rode-Jeugd-terrorist en tevens financier van de Nederlandse Gazaboot , Rob Groenhuijzen de 'bewaarder boeken en bescheiden' is.

Welke relatie onderhoudt de pro-Palestijnse beweging in Nederland met terroristen en ex-terroristen? In elke normale stichting of vereniging zou het hebben van een strafblad alle alarmbellen doen rinkelen, maar bij de Palestinos lijkt het wel een pré te zijn. Anja trouwde met een ex-fatah-terrorist. Hezbollah fan-boy Abujahjah loopt op de UVA rond alsof het zijn thuis is. De voormalige PLO-terrorist Ibrahim Al-Baz zit in het bestuur van het Palestina Komitee en de Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed loopt in Nederland rond alsof er niets aan de hand is.


Interessant detail in verband met het NIPI is, dat de UVA docent Paul Aarts, zelf jarenlang betrokken bij het instituut, nog steeds activiteiten onderneemt. Aanstaande maandag 15 juni zal hij op de Vrije Universiteit , in de plenaire zaal, pleiten voor het boycotten van Israël. Hij wordt daarbij vergezeld, door de maöist en relschopper Thomas van Beersum, van de Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina.
  

Amin Abou Rashed (Hamas) helpt thuisloos Palestijns gezin

Het Lijden van het Palestijnse Volk heeft nu ook ons mooie Nederland bereikt en sublimeert in een keiharde vechtpartij bij het Bredase Hoofdbureau van Politie en het uit huis plaatsen van twee meisjes van 3 en 6 jaar , het opsluiten van twee jongens van 15 en 17 en het slaan van de moeder. De vader, de arts Dr. Adnan Kullab wordt, wegens verzet tegen de politie, opgepakt en moet zich bij de kantonrechter verantwoorden. Gelukkig is heel Palestijn-minnend Nederland , waaronder "Bewust Moslim", Stichting ISRAA en Het Palestijnse Huis, onmiddellijk ter plaatse om eerste hulp te bieden en de broeders en zusters ter zijde te staan. Wat is er gebeurd?

Dr. Adnan Kullab heeft in Rusland medicijnen gestudeerd en heeft daarna in Kazachstan als arts gewerkt. Op een gegeven moment, een aantal jaren geleden, blijkt dat ze hun islamitische geloof in Kazachstan niet zo kunnen uitoefenen als ze dat zelf wensen . Het gezin vlucht naar Nederland. In Nederland aangekomen, blijkt dat de meisjes samen met jongens in één klas les krijgen en dat er op de school gymnastieklessen worden gegeven. Haram. Ouders maken bezwaar en werpen zulke hoge blokkades op, dat jeugdzorg wordt ingeschakeld, door de school van de jongste kinderen, omdat ze vonden dat de islamitische opvoeding te streng was en dus schadelijk zou zijn voor de kinderen.

Het gezin verhuist naar Duitsland en probeert daar opnieuw asiel aan te vragen. Helaas verhinderen de EU-regels een tweede asielverzoek in een Europees land. Daarom worden ze door de Duitse politie vorige week vrijdag 22 mei het land uitgezet en bij de Nederlandse grens gebracht. Omdat ze nergens snel onderdak konden vinden, zoeken ze onderdak bij ’t Koetshuis in Bavel dat ten zuidoosten van Breda ligt. Dit is een crisisopvang voor dak- en thuislozen en/of in een acute crisis verkerende gezinnen, zonder onderdak.

Als de ouder horen dat er op dat moment geen plek voor ze is vertrekken ze met hun koffers om elders in Breda onderdak te vinden. Ondertussen heeft de crisisopvang , in plaats van dit gezin hulp te bieden, de jeugdzorg gealarmeerd Die heeft vervolgens de politie verzocht om de twee meisjes bij het gezin weg te halen, omdat ze volgens de jeugdzorg onder toezicht geplaatst dienen te worden.


De Brabantse politie is daarom uitgerukt om de twee jongste kinderen (3 en 6 jaar) van het Palestijnse gezin Kullab te ontvoeren. De vader en zijn twee oudste zoons hebben zich verzet tegen de politie. Als gevolg hiervan worden zij belaagd met pepperspray en werden de kinderen alsnog letterlijk bij hen weggerukt.  De vader en beide zoons zijn opgepakt voor lichamelijke mishandeling van politieambtenaren en de moeder is alleen achtergelaten met de vele reisbagage, terwijl ze de taal niet machtig is en zonder onderdak.

Intussen is er een grote inzamelingsactie onder orthodoxe moslims gestart en komen de leiders van de moslimbroederschap, waaronder Amin Abou Rashed bij de familie op bezoek. Het is slechts een kwestie van tijd totdat Appa en Abulkasim al-Jaberi de familie op een podium kunnen hijsen. De moslims en de Palestijnen hebben er weer zes slachtoffers bij.

Denk aan de terroristenboot

Het Mavi-Marmara-drama voor de kust van Israël, waarbij negen Turkse activisten op een hulpkonvooi voor Gaza, werden doodgeschoten door Israëlische militairen, is al weer vijf jaar geleden. Sindsdien is nog wel geprobeerd nieuwe Gazaboten te sturen, maar de meeste pogingen mislukten jammerlijk, onder andere doordat de Westerse landen een beetje genoeg hadden, van de betrokkenheid van terroristen bij de hulpkonvooien. Dit blog 'Keesjemaduraatje' droeg een flink steentje bij aan deze sfeer, door te onthullen welke Nederlandse terroristen er aan  de Gazaboot meededen.

Nu vijf jaar later, vaart er opnieuw een Gazaboot, genaamd Marianne, van Göteborg naar Gaza. Zweedse-, Deense- en Noorse activisten varen mee, om de Gazanen de broodnodige zonnepanelen te brengen.

De Vlaardingse- en Rotterdamse Palestijnse activisten hoopten stiekum, dat de Gazaboot Marianne ook de Rotterdamse haven aan  zou doen en dat ze een stukje mee mochten varen. Daarom organiseerden ze op 31 mei, de herinneringsdag van de Mavi Marmara, een boottochtje in de Rotterdamse haven.

Opvallende spreker tijdens het Palestijnse uitje, was de ex-PvdA-parlementariër Tunahan Kuzu. Door zijn deelname bekent hij zich definitief tot betrokkenheid bij de moslimbroederschap.

Een andere spreker was de politicologie student Thomas Hofland van de Internationale Socialisten en tevens de organisator van de manifestatie "De VU Israël-vrij", begin dit jaar.

Andere organisaties die bij het boottochtje betrokken waren zijn Nida, PPMS (van de Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed), DENK, ICBSGG (met als woordvoerder de ex Fatah-terrorist Ibrahim al-Baz) en Ibrahim Akkari (voorheen Stichting ISRAA)

Helaas voer de Gazaboot Marianne verder naar Brest en moest de Nederlandse boot, vol met Hamas-aanhangers en moslimbroeders, het doen met een felle toespraak van Tunahan Kuzu, waarin hij de toehoorder opriep zich in te denken hoe het zou zijn als Germanen na 2000 jaar Nederland zouden bezetten en de Nederlanders alleen nog Gelderland en Zeeland mochten bewonen.  

Het is duidelijk, dat de trotskistische studenten en de Internationale Socialisten zich nog steeds kritiekloos verbinden met Fatah-terroristen en moslimbroeders en dat Hamas-fan-girls en Abulkasim Al-Jaberi-adepten zich in dit giftige sop wentelen.