De verdediging van Amin Abou Rashed

 

Tijdens de pro-forma zitting met de vermoedelijke Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed, van afgelopen dinsdag 26 september 2023, hanteerde advocate Jill Leyten een opmerkelijke verdedigingsstrategie. Ze probeert twijfel te zaaien en haalt trucjes uit.

Amin Abou Rashed wordt ervan verdacht de activiteiten van de verboden Stichting Al Aqsa te hebben voortgezet. Amin zit zelf niet in het bestuur van de opvolger van Al Aqsa, de stichting ISRAA. Zijn dochter Ieman zat ooit in het bestuur en de laatste tijd zat daar dochter Israa. Abou Rashed zou de lijst van donateurs van de huidige Stichting ISRAA hebben overgenomen, om de activiteiten van Stichting Al Aqsa voort te zetten. Hij zou de donateurs allemaal 35 Euro per maand hebben laten betalen.

Bovendien wordt Amin Abou Rashed er van beschuldigd de Sanctiewet 1977 te hebben overtreden. Deze wet stelt wettelijke eisen aan (financiële) instellingen om hun integriteit te waarborgen en zo ongewenste handel, witwassen en terrorisme te bestrijden. Door deze overtreding te organiseren, wordt Amin Abou Rashed er ook van verdacht deel van een criminele vereniging uit te maken. In totaal zijn er daardoor vier beschuldigingen, die allemaal ernstig genoeg zijn om een voorlopige hechtenis te rechtvaardigen.

Volgens advocate Jill Leyten komen de bewijzen in deze zaak allemaal van de firma Bluewater Intelligence gevestigd in de Verenigde Staten, die ook voor de regering van Israël werkt. De bewijzen zouden daarom minder betrouwbaar zijn. De FIOD stelt echter dat er verdachte girale overboekingen naar de “Mercy Association” zijn gedaan. Deze organisatie is betrokken bij Hamas. De Islamic National Bank staat ook op de sanctielijst en één van de bestuursleden van deze bank is een hoge Hamas-functionaris. Er zijn, op in beslag genomen computers, bankafschriften van deze bank gevonden. Vanuit deze bank worden de salarissen van Hamas-medewerkers betaald. In het huis van Amin Abou Rashed zijn voorwerpen van de militaire tak van Hamas gevonden. Al deze feiten, door de FIOD en politie zelf geconstateerd, laten betrokkenheid bij Hamas zien.

De verdediging bij monde van advocate Jill Leyten formuleert als verweer, dat betrokkenheid een te vage term is en dat die nog bewezen moet worden.

De Stichting ISRAA maakt volgens het Openbaar Ministerie deel uit van de “Union of Good”, dat fondsen voor Hamas verzamelt. Deze organisatie doet zich voor als liefdadigheidsorganisatie, terwijl ook gelden naar Hamas vloeien. De Holy Land Foundation is daar destijds, ruim twintig jaar geleden, in de Verenigde Staten voor veroordeeld. Amin Abou Rashed stond destijds in 2004 al, als vertegenwoordiger van de Stichting Al Aqsa, in de boeken van de Holy Land Foundation . De verdenking is dat hij deze activiteiten heeft voortgezet.

Deze activiteiten van de “Union of Good” worden gecoördineerd door het “Palestinians Relief and Development Fund (Interpal)” dat vooral in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in Nederland optreedt. De Stichting ISRAA heeft ook een afdeling in Gaza, met als directeur Ibrahim Gudai. Deze man heeft een direct contact met de militaire tak van Hamas. Volgens de schoonzoon van Amin Abou Rashed wordt er contant geld meegenomen naar Israël, dat uiteindelijk in Gaza bij de “Union of Good” terecht komt. Natuurlijk zegt de advocate van Amin Abou Rashed, dat die verbanden nog bewezen moet worden. “Is het geld wel echt aan Hamas ten goede gekomen?” en ” Wat betekent het gelieerd zijn aan Hamas nu eigenlijk precies?”. De bestuursleden van ISRAA en de schoonzoon stellen dat het haast niet mogelijk is geld naar Gaza over te maken, zonder dat Hamas erbij betrokken is. Ongeveer tachtig procent van het inkomen van Gaza komt uit geld van NGO’s. “Is het überhaupt mogelijk geld naar Gaza over te maken, zonder dat Hamas erbij betrokken is?”

Een andere truc die de advocate van Amin Abou Rashed uithaalt, is suggereren dat er interne emails zijn, die de rechtbank niet kent, waarin het Openbaar Ministerie stelt dat het onderzoek dit jaar afgerond moet zijn. De Officier van Justitie was kwaad over deze bewering, omdat de advocaat die emails, die niet voor haar bestemd zijn, had moeten melden. Later blijkt dat ook de rechter deze emails in een verzameling documenten heeft ontvangen.

Het onderzoek wordt vertraagd, doordat de telefoon van Amin Abou Rashed niet gekraakt kan worden. Hij weigert de toegangscode te geven. Het Openbaar Minsiterie vermoedt dat op deze telefoon nog meer overboekingen naar verdachte banken staan en dat het netwerk, waar de verdachte deel van uitmaakt nog grotendeels ontsluierd moet worden. Er zijn veel data-dragers en apparaten die nog uitgelezen moeten worden. Het commentaar van de advocate op deze onthulling is: “We moeten nog maar zien wat de FIOD in het dossier stopt.” Ook die opmerking wekt de woede van het Openbaar Ministerie op. Alle FIOD medewerkers werken onder een ambtseed en zullen alle bekende informatie, zowel pro-als ook contra, in het dossier stoppen.

Amin Abou Rashed is tot nog toe nog niet door de reclassering onderzocht, waardoor het onduidelijk is of hij medisch gezien geschikt voor voorarrest is. De verdediging heeft wel de private organisatie Forensisch Maatwerk een rapport laten schrijven. Uit dat rapport blijkt dat Amin Abou Rashed door zijn vele medisch problemen, slechts één oog, hoge bloeddruk, een kunstmatige heup en maar één arm, niet in staat is in voorarrest te blijven en dat hij met een enkelband vrijgelaten zou kunnen worden. Het Openbaar Ministerie stelt echter dat een enkelband niet bij voorarrest wordt gebruikt, omdat het geen herhaling van strafdaden voorkomt. De rechter heeft afgelopen dinsdag een echt officieel reclasseringsonderzoek gelast.

Wat betreft de verwachte strafmaat, refereert de Officier van Justitie naar de zeer kleine verzameling aan jurisprudentie. Er zijn nog haast geen mensen veroordeeld voor overtreden van sanctiewetten. Er is een veroordeling van Tamil Tijgers (Sri Lanka) die vanuit Nederland geld naar deze organisatie hebben doorgesluisd. Die zijn veroordeeld tot zes jaar cel, en dat werd later tot vijf jaar verlaagd. Er hangt Amin Abou Rashed dus een behoorlijke straf boven het hoofd. Zijn dochter komt er waarschijnlijk genadiger vanaf, omdat ze heeft gehandeld onder invloed van de vader en omdat de duur van het plegen van de strafdaden korter is dan bij de vader.

Amin Abou Rashed heeft aangeboden zich helemaal uit alle organisaties terug te trekken en zonder contacten in zijn huis te blijven zitten. Intussen heeft zijn dochter Israa zich op 3 juli 2023 al als bestuurslid van de Stichting ISRAA laten uitschrijven. Het is trouwens onbegrijpelijk dat Anne Jellema zich na alle verhoren die ze heeft ondergaan en alle zware beschuldigingen, nog steeds als bestuurslid staat ingeschreven. Dat geldt ook voor Wilhelmina Johanna Maria Meiland (29-09-1979).

Tijdens de pro-forma zitting maakt de vrouw van Amin Abou Rashed, ondanks alle waarschuwingen dat fotograferen verboden is, toch een foto. Een politieagent moet er aan te pas komen om de foto te verwijderen.

De volgende pro-forma zitting zal op donderdag 7 december om 15:30 uur plaats vinden. Ik moet er wel bij vertellen dat ik op deze pro-forma zitting opmerkzaam werd doordat er door Samidoun een demonstratie werd aangekondigd. Aanvankelijk zou deze zitting op 4 oktober plaatsvinden. Wie dus de volgende keer naar de rechtszaal wil komen, zal dit goed in de gaten moeten houden.

Amin Abou Rashed voor de rechter

 

Eindelijk, na 12 jaar blogs over Amin Abou Rashed en zijn fondsenwerving voor Hamas schrijven, zit ik dan in de wachtruimte voor de publieke tribune, van de Rechtbank Rotterdam. Wat zijn de feiten die het Openbaar Ministerie en de FIOD hebben verzameld, die er toe hebben geleid dat er nu toch een rechtszaak komt? Mag Amin Abou Rashed zijn proces in vrijheid afwachten of moet hij in de PI Sittard blijven, ver weg van zijn familie? Het zijn vragen waarop ik vandaag een antwoord hoop te krijgen.

Oscar Bergamin, de aanvoerder van het comité “Free Amin Abou Rashed” (zie foto) komt de wachtruimte binnen en vraagt of ik weer een blog over hem ga schrijven. “Niet over jou maar over Amin Abou Rashed”, antwoord ik. Er ontspint zich een discussie over de vraag waarom The Rights Forum en het Palestina Komitee geen solidariteit met de vermoedelijke fondsenwerver hebben getoond. Waarom heeft het ELSC, met Liesbeth Zegveld en Brechtje Vossenberg geen advocaat ter beschikking gesteld? Het stellen van de vraag is tegelijkertijd ook al het antwoord geven. Ze trekken hun keutel in en willen niet met deze zaak geassocieerd worden. Oscar Bergamin vertelt mij, dat hij wel regelmatig contact met de overige pro-Palestijnse organisaties heeft.

Er komt een politievrouw de trap naar de wachtruimte op en vraagt naar een mijnheer Broere. Ik mag meekomen naar de rechtszaal zelf om daar plaats te nemen. Er komt een politieman naast mij zitten, voor de veiligheid. Iets verderop zitten dochter Ieman Abou Rashed, haar man, de vrouw van Amin, en de broer van Amin Abou Rashed. Ook in de zaal aanwezig: een man van de FIOD, een reporter van het AD en een vertegenwoordiger van de NPO, die een podcast opneemt. (De winteractie van Anne).

De belangrijkste feiten over Amin Abou Rashed, die je echt alleen in de rechtszaal hoort en die in geen enkel ander medium, zij het Trouw, AD of NPO, worden weergegeven, vind je in mijn Twitter-bericht van direct na de rechtszitting:

Tijdens de pauze blijf ik in de kleine ruimte tussen bewaking en rechtszaal staan. Weliswaar voel ik mij in het geheel niet bedreigd of in gevaar, tenslotte heb ik net nog naast de vrouw van de belangrijkste vertegenwoordiger van Hamas in Nederland gezeten, maar je weet nooit wat er buiten gebeurt. Daardoor kom ik in gesprek met de vertegenwoordiger van de FIOD, die mij vertelt waarom het allemaal zo lang geduurd heeft, voordat Amin Abou Rashed voor de rechter komt. De feiten zijn tenslotte al sinds 2014 bekend. Het heeft te maken met de onderzoekscapaciteit en de focus van banken op witwassen en naleven van internationale regels. Tot voor kort kon er zonder bezwaar geld naar het buitenland worden overgemaakt, maar sinds kort zijn banken verplicht elke verdachte transactie te monitoren. In dit geval zijn er girale overboekingen naar een aan de terreurorganisatie Hamas gelieerde bank geconstateerd.

De tolk van Amin Abou Rashed is ook in de krappe wachtruimte aanwezig en ik praat met hem over het Arabische dialect van Amin Abou Rashed. Dat blijkt een Syrische/Libanese variant van het Arabisch te zijn, die afwijkt van het standaard Arabisch. Ik vraag de tolk ook nog of hij zelf het Egyptische Arabisch spreekt. Hij is daar heel verbaasd over, omdat het inderdaad klopt, maar niemand vraagt dat ooit aan hem. Mijn onderzoekservaring als cultureel antropoloog is dus toch nog ergens goed voor geweest.
(Bestuurslid Ibrahim Al-Baz van het Palestina Komitee is op bovenstaande foto te zien)

De advocaat van Amin Abou Rashed heeft tijdens de zitting een tranentrekkend relaas over de medische toestand van Amin Abou Rashed ten gehore gebracht. Hij heeft slechts één arm, een nieuwe heup en mist een oog. Nu is Amin bang om door hoge bloeddruk ook het andere oog te verliezen. Hij mag vaak niet alle medicijnen, die hij per dag nodig heeft, in één keer in zijn cel hebben. Hij zit ver weg van zijn familie in de PI Sittard en kan daar het Limburgse dialect niet verstaan. Toch mag dat de rechtbank niet vermurwen en wordt besloten dat Amin Abou Rashed in ieder geval tot 7 december, 15:30 uur, het tijdstip van de volgende pro-forma-zitting, in voorarrest blijft. Het vluchtgevaar is hoog en de kans op herhaling is groot. Bovendien zijn alle vier aanklachten, overtreding van de sanctiewet 1977, deelname aan een criminele vereniging, geld witwassen en voortzetting van activiteiten van een verboden stichting (Al Aqsa), ernstig genoeg om een voorarrest te rechtvaardigen.

Eenmaal buiten de rechtbank aangekomen word ik op een hele vervelende manier door Bob Scholte van het videokanaal LeftLaser geïnterviewd. Hij wil me niet laten gaan en blijft mij volgen. Ik ken Bob Scholte uit 2015 toen hij tijdens een discussie op de VU mij intimideerde door 200 foto’s van mij te maken. Bovendien werkte hij in 2017 met Amin Abou Rashed samen bij de organisatie van een demonstratie tegen de Israëlische premier Netanyahu, in Den Haag. Dat alles bedenkende aarzel ik direct naar mijn auto te lopen. Je weet maar nooit met die terreurondersteuners. Ik ben benieuwd of hij de videobeelden gaat gebruiken. Hier onder zie je mijn eigen opname:

LeftLaser maakt hele vervelende interviews en valt mensen lastig.

De hopeloze strijd van Berber van der Woude

 

Regelmatig verschijnen er krantenartikelen van The Rights Forum bestuurslid Berber van der Woude, waarin zij de schuld van het mislukken van de Oslo-akkoorden (1993) en het uitblijven van vrede tussen Palestijnen en Israël, geheel aan de Joodse staat Israël wijt. Wie is deze vrouw en welke hopeloze strijd voert zij?

Op de website van The Rights Forum, de door Dries van Agt opgerichte anti-Israëlische organisatie, staat sinds kort Berber van der Woude genoteerd als bestuurslid. “Berber van der Woude is politicologe. Ze werkte bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken als diplomaat en beleidsadviseur op het gebied van vredesopbouw en ontwikkeling van de veiligheid- en justitiesector in (post-)conflictgebieden zoals Burundi, Democratische Republiek Congo, Colombia en – haar laatste diplomatieke plaatsing – Ramallah. Nu werkt ze als zelfstandig adviseur, coach en facilitator voor (semi)overheidsorganisaties.”

Als diplomate, althans medewerker van het consulaat, in Ramallah op de Westelijke Jordaanoever, had zij mogelijk nog een positieve rol in het vredesproces kunnen spelen. Nu zij echter naar eigen zeggen ontslag heeft genomen bij Buitenlandse Zaken, kan zij hooguit als adviseur en schrijfster van krantenartikelen iets roepen. Het is de vraag of dat dan iets uitricht. Opvallend is wel, dat de Nederlandse regering, samen met andere Europese landen, een goede relatie met Israël onderhoudt, terwijl Berber van de Woude alleen maar Israël de schuld kan geven en geen enkele objectieve positie in schijnt te kunnen nemen.

Berber van der Woude werkt nu bij het consultancybedrijf “Organize Agile”, dat zichzelf ten doel stelt “Het trainen, begeleiden en adviseren van bedrijven en organisaties in de toepassing van wendbare en flexibele werkwijzen door middel van training en opleiding, het bieden van project- en portfolio-management alsmede het bieden van nieuwe vormen van organiseren.” Andere handelsnamen van “Organize Agile” zijn Scrum Company B.V., New Management Carrousel en Organize Reality. Het zijn vertrouwenwekkende namen in een snel veranderende wereld.

De Agile-Scrum-methode gaat er vanuit dat alles in een organisatie, zowel teams, methodes van werken als de organisatie zelf, veranderlijk is. Projecten moeten daarom in kleine stapjes (zogenaamde “runs”) uitgevoerd worden, waarbij elke twee weken een werkbaar product opgeleverd moet worden. Blijkbaar is het Berber van der Woude niet gelukt in Ramallah zo’n project succesvol uit te voeren en gaat ze daarom haar kennis en kunde op Nederlandse overheidsorganisaties botvieren. We houden ons hart vast.

Het bedrijf “Organize Agile” waar de “voormalige diplomaat” Berber van der Woude werkt, is sinds juli 2023 onderdeel van de holding “Changekitchen Groep B.V.” met 150 medewerkers, in Vlijmen. Changekitchen schrijft over zichzelf: “Verandering is er altijd en overal. Changekitchen stapt in om organisaties Fit for Future te maken: slim, snel en wendbaar richting het gestelde doel. Dit brengt energie en beweging.”

Op Youtube stelt “Changekitchen” zich voor met een lied over verandering:

We begrijpen nu een beetje beter waarom Berber van der Woude liever bij een onderdeel van Changekitchen werkt, dan in een suf kantoor in Ramallah. De Palestijnse Autoriteit wil namelijk helemaal niet “Fit for Future” gemaakt worden of veranderen en dat is volgens Berber van der Woude allemaal de schuld van Israël.

PLO wijst “Palestinians in Europe Conference”af

 

De laatste “Palestinians in Europe Conference” werd afgelopen zomer in het Zweedse Malmö gehouden. Deze keer liep de conferentie niet zo soepel als afgelopen jaren. De Nederlandse vermoedelijke Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed kreeg voortdurend vragen over Hamas. Hij dreigde de aanwezige journalisten zelfs met een rechtszaak als ze hem nogmaals met Hamas in verband zouden brengen. De Palestijnse PLO, die nu op de Westelijke Jordaanoever regeert, veroordeelde de conferentie vanwege vermeende steun aan terrorisme en wegens het splijten van de beweging. (Palinfo.com)

Kort naar terugkomst in Nederland werd Amin Abou Rashed, één van de organisatoren van de “Palestinians in Europe Conference”, samen met dochter Israa, gearresteerd wegens deelname aan een terroristische vereniging, geld witwassen en geldelijke steun aan Hamas. Dochter Israa Abou Rashed is intussen weer onder voorwaarden vrij, tot het proces begint. De eerste openbare zitting zal op 4 oktober in Rotterdam plaatsvinden.

(op de foto links: De Belgische publicist Lucas Catherine)

Vroegen we ons vorige week nog af waarom de officiële Nederlandse pro-Palestijnse organisaties, zoals Rights Forum, Palestina Komitee en BDS geen steun aan Amin Abou Rashed verlenen, krijgen we deze week van Palinfo.com dus antwoord. De PLO steunt de “Palestinians in Europe Conference” en de aan Hamas gelieerde Amin Abou Rashed niet en daarom doen zij het ook niet. In het verleden hebben echter al deze Nederlandse pro-Palestijnse organisaties met Amin Abou Rashed samengewerkt en vonden ze het een goed idee om met de authentieke éénarmige Palestijn op de foto te gaan.

Intussen protesteren aanhangers van de moslimbroederschap gebroederlijk met radicaal marxistische studenten van Samidoun voor vrijlating van de oude Hamas-reus. Het pad van Marx naar Allah is nog niet overwoekerd door onkruid. De steun is weliswaar niet bijzonder talrijk, maar in Gaza, Wenen en Milaan werden protestdemonstraties tegen het gevangen houden van Amin Abou Rashed gehouden. Zie de foto’s hieronder :

Gaza 12 september 2023

Demonstratie bij het Nederlandse consulaat in Milaan (1 september 2023)

Demonstratie bij het Nederlandse consulaat in Wenen (8 september 2023*)

Posters in Rotterdam (7 september 2023*)

Muiderpoortstation Amsterdam (3 september 2023*)

* De datum geeft de datum van publicatie weer

Nieuwe Focus in Politiek Den Haag

 

Door het voortijdig einde van het kabinet Rutte, treden er plotseling verschuivingen op, die voorheen niet voorzien waren. Mark Rutte heeft waarschijnlijk gedacht: “Laat de regering nu maar alvast vallen, dan kunnen GL/PvdA, BBB en Omzigt niet zo snel met een lijst komen.” Hij had niet voorzien, dat zijn politieke einde in Den Haag hiermee ook bezegeld werd.

Nu kunnen we het politieke landschap van Den Haag in drie wolken verdelen: Woke/Links/Klimaat onder leiding van Frans Timmermans profiteert van het inzakken van Denk, Partij voor de Dieren en BIJ1. Daarmee is hij de enige gorilla witrug op de klimaatrots geworden.

Het blok “Regio/Boer/Christen” heeft maar liefst twee leiders, namelijk Caroline van der Plas (BBB) en Pieter Omzigt (NSC), die samen het voormalige CDA leegeten. Een andere gemeenschappelijkheid is, dat ze moeite met partijopbouw op korte termijn hebben. Deze wolk heeft het meeste last van de tactische zet van Mark Rutte. De partijen BBB en Nieuw Sociaal Contract hebben programmatisch niet zoveel gemeen, maar ze vallen elkaar vooralsnog ook niet aan. Daarom moeten ze de buit verdelen en missen de kans alleenheerser op de Boerenrots te worden.

De liberalen (VVD) onder leiding van Dilan Yeşilgöz hebben een grote fout gemaakt, door eerst de pijlen op “links” te richten en daarna het thema migratie als verkiezingsthema te kiezen. Beide thema’s geven geen oplossing voor de problemen waar Nederland nu mee kampt. Yeşilgöz is weliswaar de onbetwiste liberale leider in de verkiezingstijd, want Rob Jetten is veel met klimaat en immateriële zaken bezig, maar ze zal snel om moeten schakelen naar de focus op bestaanszekerheid. Helaas zal de kiezer dit thema niet als typisch VVD-thema herkennen. De VVD-kiezer heeft minder last van bestaansonzekerheid.

Oplettende lezers zullen mij vragen waar in deze beschouwing de PVV en Forum voor Democratie gebleven zijn. Het antwoord daarop is, dat dit geen regeringskandidaten zijn. De regering zal uit een coalitie van middenpartijen gevormd moeten worden

Door deze indeling in drie wolken te beschouwen, zien we dat Frans Timmermans grote kansen heeft de grootste te worden. Hij zal daarna samen moeten werken met een ander blok. Als we pech hebben zal dat Nieuw Sociaal Contract van Pieter Omzigt zijn, aangevuld met rest-partijen als D66 en ChristenUnie. Dan gaan we een hele restrictieve en moralistische periode tegemoet. Plat gezegd: “Twee zeikerds aan het roer.”

Een voordeel van de komende kabinetsperiode zal wel zijn, dat de energietransitie wordt doorgezet en het stikstofprobleem eindelijk wordt opgelost.

Verbazing over pro-pal-beweging

Op de “officiële” pro-Palestijnse Nederlandstalige websites, zijnde: Palestina Komitee, Rights Forum en BDS Nederland, wordt met geen woord over de arrestatie en het voorarrest van Amin Abou Rashed gerept. Abou Rashed wordt verdacht van geld witwassen en financiële steun aan Hamas. Alleen het extreem-marxistische Samidoun, Oscar Bergamin (vroeger NIDA) en de stichtingen rond Abou Rashed zelf, voeren actie voor vrijlating.

Discrepantie
Binnen de pro-Abou-Rashed coalitie bestaat verschil van mening over de te voeren strategie. De vrouw van Abou Rashed wil dat haar man wordt vrijgelaten, omdat het medisch slecht met hem gaat. Oscar Bergamin beweert dat er geen harde bewijzen zijn en dat Amin Abou Rashed slechts humanitaire hulp heeft gegeven, terwijl Samidoun Nederland het over een “politieke gevangene” heeft. Samidoun zou Amin Abou Rashed óók steunen als bewezen wordt , dat hij Hamas inderdaad financieel heeft ondersteund.

Juridische hulp
Het bestuur van de Dries van Agt Stichting, The Rights Forum heeft samen met juridische specialisten het ELSC (European Legal Support Center) opgericht. Deze club heeft juist als doelstelling pro-Palestijnse activisten te steunen bij rechtszaken. Een uitgelezen kans om een Nederlandse activist die al maanden in voorarrest zit, juridisch bij te staan. Dan moet Amin Abou Rashed natuurlijk wel Liesbeth Zegveld of Brechtje Vossenberg van Prakken d’Oliveira als advocaat nemen. Heeft hij niet gedaan. Nu steunt het ELSC Abou Rashed niet, tenminste niet openlijk.

Gazaboot 2023
De “Freedom Flotilla Coalition” is met het laten varen van de Gazaboot 2023, zogenaamd om de blokkade van Gaza te doorbreken en hulpgoederen te brengen, een uitstekend voorbeeld van een mantelorganisatie van de moslimbroederschap. Amin Abou Rashed, in 2010 met antropologisch docente Anne de Jong de eerste Nederlandse opvarende van de Gazaboot, zit er met zijn ‘Palestinians in Europe Conference’ vuistdik in. Je zou verwachten, dat Rights Forum directeur Gerard Jonkman nu wat afstand neemt. Niets is minder waar. Toen de gazaboot 2023 deze zomer in Rotterdam aanmeerde, was Gerard Jonkman er gewoon bij. Maar toch geen woord op de website van The Rights Forum over de arrestatie van Amin Abou Rashed.

Geen Steun
De werkgroep Rotterdam voor Gaza, onder de enthousiaste leiding van Benji de Levie, is wel aanwezig bij het afmeren van de Gazaboot 2023 in Rotterdam, maar ook vanuit deze club komt geen ondersteuningsverklaring voor Amin Abou Rashed. Hetzelfde geldt voor Jaap Hamburger, Dorien Ball (BDS Nederland/BIJ1), Tunahan Kuzu (Denk) en Sadet Karabulut (SP). Amin Abou Rashed staat er alleen voor. Sommige mensen zullen denken dat ik dat leuk vind, maar dat is niet zo. Ik constateer het gewoon.

De vraag is nu:”Waarom steunen de Nederlandse officiële pro-Pal organisaties Amin Abou Rashed niet?” Weten ze dat hij fout zit? Wachten ze af of de veroordeling inderdaad doorgaat? Zijn ze laf of verstandig? We weten het niet zeker. Geen van de woordvoerders reageert op onze vragen. Het is zeker dat Amin Abou Rashed symbool voor de authentieke echte Palestijn staat. Hij heeft vele demonstraties georganiseerd, waar de Nederlandse pallies graag aan mee hebben gedaan. Toch staat hij er net buiten.

De Palestijnse Vereniging en alle andere authentieke Palestijnse groepen, waar nauwelijks Nederlands gesproken wordt en waar de strenge islam van de moslimbroederschap de toon aangeeft horen niet helemaal bij de Nederlandse actiebeweging. Nu merkt Amin Abou Rashed dat aan eigen lijf. Straks als hij vrijgesproken zou worden, dan zullen we alle verontwaardigde berichten wel weer lezen. Maar nu hij de steun nodig heeft, is het afwachten geblazen.