Vier jaar geleden sprak Benjamin Netanyahu in de Portugese Synagoge in Amsterdam, de historische woorden: "Ik ben bereid vandaag nog met de Palestijnse president Abbas aan tafel te gaan zitten, zonder voorwaarden vooraf, maar ik zal nooit een toezegging doen, of een akkoord sluiten, dat een bedreiging voor het Israëlische volk zou zijn." Dit standpunt is Netanyahu blijven herhalen, ook tijdens zijn bezoek aan Barack Obama. In de afgelopen vier jaar heeft hij Barack Obama slechts éénmaal ontmoet, maar hij heeft al vier keer persoonlijk met de Russische president Putin gesproken.
Na het laatste schandalig verlopen bezoek aan Barack Obama, waarbij Obama doodleuk ging eten en Netanyahu in een achterkamertje achterliet, daarmee zijn verachting blijk gevende, is er steeds meer toenadering tussen Rusland en Israël opgetreden. Ook bij de laatste pogingen een vredesproces op gang te helpen, waarbij president Sissi van Egypte een belangrijke rol speelt, blijft Netanyahu hameren op het statement: "Geen voorwaarden vooraf", hetgeen voor Abbas moeilijk te verkroppen is. In de wandelgangen is echter al duidelijk geworden, dat Netanyahu steeds meer onder druk wordt gezet, toch een toezegging op het gebied van de 'settlements' in Judea en Samaria te doen.
Ook als Netanyahu op 6 september voor anderhalve dag op bezoek in Den Haag is en de Koning evenals premier Rutte ontmoet, zal de boodschap van de Nederlandse regering hetzelfde zijn. De 'settlements' worden als obstakel voor vrede gezien. De Nederlandse zal deze boodschap echter niet te luid laten horen, aangezien het Nederlandse bedrijfsleven er alle belang bij heeft de samenwerking met Israëlische bedrijven te zoeken. Veiligheids- en chiptechnologie zijn belangrijk voor de Nederlandse economie.
In de herfst van 2016 is de Secretary of State, John Kerry van plan in Parijs een veiligheidsconferentie te houden, waar Israël en de Palestijnen niet bij zijn uitgenodigd, en waar de grootmachten van de wereld zullen proberen de problematiek in het Midden-Oosten op te lossen. Netanyahu heeft er dus alle belang bij, zijn vrienden in deze wereld te bezoeken. Nederland is, ondanks de jarenlange anti-Israëlcampagne van pro-Palestijnse groepen, blijkbaar nog steeds zo'n vriend.
Benjamin Netanyahu zal in Nederland overleg voeren en de veiligheidsconferentie voorbereiden. Opvallende ontwikkeling is nu echter, dat Hamas-aanhangers en vroegere Fatah-aanhangers, samen met de relschoppertjes van de Haagse Schilderswijk samen aan één tafel de campagne tegen het bezoek aan het voorbereiden zijn. 'Never miss a chance to miss a chance" wordt wel eens over de Palestijnen gezegd. Steeds op het verkeerde paard wedden. Net nu Natanyahu de steun van Amerika minder voelt en de krachtdadige steun van Rusland hem concessies afdwingt, willen mensen tegen het bezoek van Netanyahu gaan demonstreren. Maar wat is nieuw in deze reeds vijftig jaar durende soap van het Palestina Komitee.
blog over Palestijnen, terrorisme, Islam, Israël, misstanden en persoonlijke belevenissen.
Disclaimer
De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.
Tuesday, August 30, 2016
Monday, August 29, 2016
Leon de Winter over Israël en de Amerikaanse verkiezingen
Likoed Nederland geeft een feestje en iedereen mag komen. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen en rijd helemaal vanuit Duitsland naar Amsterdam. De beroemde schrijver Leon de Winter heeft beloofd in een lezing alles over de relatie Israël, met de Amerikaanse verkiezingen te vertellen. In een voornaam hotel op een top-locatie, zit de fine-fleur van pro-Israëlisch activistisch Nederland bij elkaar. En dat zijn er toch nog meer, dan je zou verwachten. De zaal zat stampend vol.
Leon de Winter had een heel lang verhaal over hoe slecht Barack Obama voor de Verenigde Staten en de wereld is geweest. Dat hij zelfs in de Democratisch partij aanvankelijk niet serieus genomen werd. Dat hij veel conflicten in de wereld niet op tijd heeft herkend en niet heeft ingegrepen, zodat we nu met de shit zitten. In Syrië zou Barack Obama ingrijpen als er gifgas gebruikt zou worden. Heeft hij niet gedaan. In Iran was een burgerrechtsbeweging tegen de Ayatollahs. Heeft hij niet gesteund. En in Lybië heeft zijn minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton grote fouten gemaakt. Barack Obama heeft in het Witte Huis alleen maar mensen met zijn mening toegang gegeven. Mensen met een andere politieke opvattingen komen er niet in. De CIA was op een gegeven moment zo bang voor zijn woede-uitbarstingen, dat ze de ambtsberichten maar af gingen vlakken.
Dus Barack Obaman kon in de ogen van Leon de Winter niet veel goed doen en heeft ook niet veel goeds gedaan. Maar wie komt er next? Volgt een heel lang verhaal over de foute ondersteuners van de Clinton-Foundation, het verkiezingsfonds van Hillary. De staat Algerije geeft een half miljoen. Why? De postcodeloterij geeft haar geld. Ons geld. En het verhaal gaat maar door over de foute vrienden van Hillary. Bill Clinton krijgt per lezing een paar ton en kan ruimschoots aan het succes van zijn vrouw bijdragen. Het is duidelijk dat Leon de Winter geen groot voorstander van Hillary is.
Donald Trump heeft al die financiële ondersteuning niet. Hij behoort niet bij het establishment. Het krankzinnige is, volgens Leon de Winter, dat de 'white trash', slachtoffers van de globalisering en de verdwenen midden-klasse, ook slachtoffer van veranderende economische ontwikkelingen, denken dat een miljardair ze kan vertegenwoordigen.Donald Trump spreekt met zijn radicale taal juist hen aan. Vrienden van Leon de Winter, die in California woont, zeggen achter de hand en als niemand het kan horen, dat de Donald wel eens zou kunnen winnen. Omdat hij niet bij het establishment hoort. Leon de Winter zelf waagt zich niet aan deze voorspelling, maar het is duidelijk dat hij sympathie voor de outsider heeft, In dat kader breekt hij een lans voor de mensen die door iedereen uitgekotst worden, zoals advocaat Moskowitz.
De grote vraag van de avond kwam pas in het vragenuurtje aan bod. Welke kandidaat is beter voor de Joden en dus voor Israël? Daarbij moest ik denken aan een verhaal van Philip Roth, waarin een tante bij iedere vliegramp de lijsten met omgekomen passagiers nakijkt om te zien of er Joden bij zijn. Hoeveel Joden zitten er in het campagne team van Donald Trump en hoeveel bij Hillary? Het antwoord op deze vraag spitste zich toe op het aantal Joodse schoonzoons van de kandidaten. Donald Trump heeft er twee en Hillary heeft slechts één Joodse schoonzoon. De som van de optelling zou kunnen aantonen welke kandidaat het beste is.
Uiteindelijk denkt Leon de Winter dat er niet veel gaat veranderen voor de relatie met Israël. De geheime diensten werken samen. Er wordt enorme militaire hulp gegeven aan Israël. De economische- en militaire belangen zijn groot. Voor Europa en voor de Verenigde Staten zelf, maakt het wel veel uit. Europa zal haar eigen defensiebudget moeten verhogen. Als Trump wint zal dat gebeuren omdat hij het heeft aangekondigd en bij Hillary zal de voortzetting van het isolationisme van de Verenigde Staten ons ertoe dwingen meer geld aan defensie uit te geven.
Donald zou, ondanks alle tegenwerking kunnen winnen. Veel hangt daarbij af van het stemgedrag van de wedergeboren Christenen. Gaan ze stemmen en zo ja op wie? Er zijn tekenen dat delen van deze electorale groep, ondanks zijn pro-Gay standpunten, op Donald Trump gaat stemmen. Het zal uiteindelijk maar van een paar counties afhangen of Hillary of Donald wint. We zullen het zien en Leon de Winter waagt zich opnieuw niet aan een voorspelling.
Na een paar uur vol met vragen, discussie en nieuwe ontmoetingen, keerde het zionistische deel der natie tevreden huiswaarts.
Friday, August 05, 2016
Hedy Epstein (91) vaart niet meer naar Gaza
De pro-Palestina activiste Hedy Epstein is op 26 mei 2016, op 91-jarige leeftijd in haar huis in St. Louis (USA) gestorven. Vanaf de Tweede Wereldoorlog tot aan haar dood, heeft Hedy zich ononderbroken ingezet voor sociale rechtvaardigheid en mensenrechten. In Nederland kwam ze in het nieuws doordat ze zich tot vijfmaal toe op een zogenaamde Gazaboot, dan wel Gaza-konvooi liet inschrijven, maar steeds weer net op tijd uitstapte.
Geboren als Hedwig Wachenheimer op vijftien augustus 1924, in Freiburg (Duitsland), kreeg ze al op jonge leeftijd te maken met de antisemitische maatregelen en gewelddaden in Nazi-Duitsland. Tijdens de Pogromnacht in 1938 werd het huis bestormd door SA-troepen en haar vader naar Dachau gebracht. Hedwig mocht niet meer naar school. Haar vader keerde gebroken en mishandeld uit Dachau terug.
Pogingen te emigreren mislukten en Hedwig werd als één van de laatsten op een Kindertransport naar London gezet. Ze zou haar ouders nooit meer terugzien. Eenmaal aangekomen in London kwam ze onder invloed van de communistische Freie Deutsche Jugend. Sinds die tijd is ze de communistische ideologie steeds trouw gebleven.
Na haar bijdrage als vertaler tijdens de Neurenberg-processen verhuisde Hedwig Wachenheimer naar de Verenigde Staten, waar ze door haar lidmaatschap van de communistische partij na jaren wachten pas het staatsburgerschap verwierf. Getrouwd met de heer Epstein werd ze voortaan Hedy Epstein genoemd.
Tijdens de roerige jaren zestig doofde het activisme van Hedy niet en werd ze achteréénvolgens lid van de pro-choice-, vrouwen-, en anti-racisme- bewegingen. In 2014 liet ze zich nog, 89 jaar oud, arresteren tijdens een Black Live Matter demonstratie.
Terwijl het IJzeren Gordijn viel en de DDR-burgers met hun Trabanten richting West-Duitsland reden, de vrijheid tegemoet, bezocht Hedy Epstein Cambodja en beweerde daar 'als Holocaust-survivor' te mogen zeggen, dat de oorlog in Cambodja en de daaropvolgende massa-moord op intellectuelen allemaal de schuld van de Verenigde Staten was.
Eenmaal geconfronteerd met het geweld in Libanon en later tijdens een bezoek aan de bezette Westbank, werd Hedy Epstein één van de meest fanatieke pro-Palestina activisten die Amerika rijk is. De activisten van de Solidarity Movement waren erg blij een echte "Holocaust survivor" in hun midden te hebben en maakten propagandistisch gebruik van haar.
Tot vijfmaal toe maakte Hedy Epstein aanstalten middels een Gaza-boot dan wel een Gaza-konvooi het zo door blokkades en militaire overheersing geplaagde Gaza te bezoeken. Steeds weer kwam er een enorme media-campagne op gang over deze fragile Joodse mevrouw die enorm solidair met de Gazanen was. Toch wist haar overlevingsdrang, die haar uit de klauwen van de nazi's redde, ook in de huidige tijd een knopje om te zetten en ging ze niet.
Zowel in de Verenigde Staten als in het naoorlogse Duitsland was Hedy Epstein door haar opvattingen over Gaza omstreden. In de Verenigde Staten werd ze beschuldigd van antisemitisme, omdat ze de daden van het nazi-regime gelijkstelde aan de Israëlische politiek. In Freiburg, haar geboortestad, mocht ze niet spreken tijdens een pro-Palestina bijeenkomst vanwege haar steun aan het verboden Hamas-regiem.
Nu is de strijd van Hedwig Wachenheimer voorbij en mogen we hopen dat ze in het hiernamaals de genade en rust kan vinden, die ze tijdens haar leven hier moest ontberen.
Geboren als Hedwig Wachenheimer op vijftien augustus 1924, in Freiburg (Duitsland), kreeg ze al op jonge leeftijd te maken met de antisemitische maatregelen en gewelddaden in Nazi-Duitsland. Tijdens de Pogromnacht in 1938 werd het huis bestormd door SA-troepen en haar vader naar Dachau gebracht. Hedwig mocht niet meer naar school. Haar vader keerde gebroken en mishandeld uit Dachau terug.
Pogingen te emigreren mislukten en Hedwig werd als één van de laatsten op een Kindertransport naar London gezet. Ze zou haar ouders nooit meer terugzien. Eenmaal aangekomen in London kwam ze onder invloed van de communistische Freie Deutsche Jugend. Sinds die tijd is ze de communistische ideologie steeds trouw gebleven.
Na haar bijdrage als vertaler tijdens de Neurenberg-processen verhuisde Hedwig Wachenheimer naar de Verenigde Staten, waar ze door haar lidmaatschap van de communistische partij na jaren wachten pas het staatsburgerschap verwierf. Getrouwd met de heer Epstein werd ze voortaan Hedy Epstein genoemd.
Tijdens de roerige jaren zestig doofde het activisme van Hedy niet en werd ze achteréénvolgens lid van de pro-choice-, vrouwen-, en anti-racisme- bewegingen. In 2014 liet ze zich nog, 89 jaar oud, arresteren tijdens een Black Live Matter demonstratie.
Terwijl het IJzeren Gordijn viel en de DDR-burgers met hun Trabanten richting West-Duitsland reden, de vrijheid tegemoet, bezocht Hedy Epstein Cambodja en beweerde daar 'als Holocaust-survivor' te mogen zeggen, dat de oorlog in Cambodja en de daaropvolgende massa-moord op intellectuelen allemaal de schuld van de Verenigde Staten was.
Eenmaal geconfronteerd met het geweld in Libanon en later tijdens een bezoek aan de bezette Westbank, werd Hedy Epstein één van de meest fanatieke pro-Palestina activisten die Amerika rijk is. De activisten van de Solidarity Movement waren erg blij een echte "Holocaust survivor" in hun midden te hebben en maakten propagandistisch gebruik van haar.
Tot vijfmaal toe maakte Hedy Epstein aanstalten middels een Gaza-boot dan wel een Gaza-konvooi het zo door blokkades en militaire overheersing geplaagde Gaza te bezoeken. Steeds weer kwam er een enorme media-campagne op gang over deze fragile Joodse mevrouw die enorm solidair met de Gazanen was. Toch wist haar overlevingsdrang, die haar uit de klauwen van de nazi's redde, ook in de huidige tijd een knopje om te zetten en ging ze niet.
Zowel in de Verenigde Staten als in het naoorlogse Duitsland was Hedy Epstein door haar opvattingen over Gaza omstreden. In de Verenigde Staten werd ze beschuldigd van antisemitisme, omdat ze de daden van het nazi-regime gelijkstelde aan de Israëlische politiek. In Freiburg, haar geboortestad, mocht ze niet spreken tijdens een pro-Palestina bijeenkomst vanwege haar steun aan het verboden Hamas-regiem.
Nu is de strijd van Hedwig Wachenheimer voorbij en mogen we hopen dat ze in het hiernamaals de genade en rust kan vinden, die ze tijdens haar leven hier moest ontberen.
Monday, August 01, 2016
Waarom Dyab Abou Jahjah faalt in Nederland
Qua media-aandacht is de eerste uitzending van Zomergasten 2016 met de Libanees/Belgische activist Dyab Abou Jahjah een groot succes. Zelfs zijn actiegroep Movement X wordt uitgebreid genoemd. Alle thema's van de huidige strijd worden genoemd: Black Panther, Zwarte Piet, Diescriemienasie, Israël, noem het maar op.
Anderhalf jaar geleden benoemt Abou Jahjah de Iraaks/Nederlandse activist Abulkasim Al-Jaberi tot contactpersoon voor MovementX in Nederland. De groep rond Al-Jaberi weet te mobiliseren. Als er een arrestant/verdachte wordt doodgeschoten of gewurgd, dan is MovementX ter plaatse. Alle Zwarte Pieten-demonstraties worden begeleid door leden van MovementX. De rellen in de Schilderswijk zijn geprovoceerd door MovementX.
Abulkasim Al-Jaberi lijkt erg op Abou Jahjah. Hij spreekt goed Nederlands, heeft een opleiding en kan verbinden. Door de benoeming tot contactpersoon van MovementX kan hij een grote bijdrage aan het succes van MovementX leveren. Toch is er iets misgegaan.
De officiële reden dat Abulkasim Al-Jaberi geen lid meer van MovementXis: Mogen blanke linkse activisten spreken namens MovementX? De Vlaamse activist Abou Jahjah wil geen onderscheid in etniciteit meer maken en vindt van wel. Abulkasim Al-Jaberi wil de invloed van de overwegend blanke Internationale Socialisten beperken en wil liever leden van buitenlandse afkomst in zijn club.
De inoffiële reden is, dat Dyab Abou Jahjah te veel ego en prestige toont en vanuit België wil bepalen hoe het beleid in Nederland binnen MovementX is. Intussen werkt Al-Jaberi veel samen met de Surinaamse activist Sandew Hira, die tevergeefs probeerde de Surinaamse president Desi Bouterse ter verantwoording te roepen. Juist de Surinaamse groeperingen maken een onderscheid in etniciteit, omdat ze anders helemaal niet van de Nederlanders te onderscheiden zijn.
Het is onduidelijk waarom Abulkasim Al-Jaberi nu zo graag de mensen met een kleurtje in zijn groepering wil hebben en een brede volksstrijd afwijst. Waarschijnlijk is zijn machtsbasis in de Nederlandse actiebeweging te groot om zich de wet door Abou Jahjah te laten voorschrijven.
Sinds het vertrek van Al-Jaberi is er van MovementX in Nederland niets meer vernomen. Dyab Abou Jahjah heeft opnieuw gefaald in zijn pogingen de strijd naar Nederland uit te breiden.
Anderhalf jaar geleden benoemt Abou Jahjah de Iraaks/Nederlandse activist Abulkasim Al-Jaberi tot contactpersoon voor MovementX in Nederland. De groep rond Al-Jaberi weet te mobiliseren. Als er een arrestant/verdachte wordt doodgeschoten of gewurgd, dan is MovementX ter plaatse. Alle Zwarte Pieten-demonstraties worden begeleid door leden van MovementX. De rellen in de Schilderswijk zijn geprovoceerd door MovementX.
Abulkasim Al-Jaberi lijkt erg op Abou Jahjah. Hij spreekt goed Nederlands, heeft een opleiding en kan verbinden. Door de benoeming tot contactpersoon van MovementX kan hij een grote bijdrage aan het succes van MovementX leveren. Toch is er iets misgegaan.
De officiële reden dat Abulkasim Al-Jaberi geen lid meer van MovementXis: Mogen blanke linkse activisten spreken namens MovementX? De Vlaamse activist Abou Jahjah wil geen onderscheid in etniciteit meer maken en vindt van wel. Abulkasim Al-Jaberi wil de invloed van de overwegend blanke Internationale Socialisten beperken en wil liever leden van buitenlandse afkomst in zijn club.
De inoffiële reden is, dat Dyab Abou Jahjah te veel ego en prestige toont en vanuit België wil bepalen hoe het beleid in Nederland binnen MovementX is. Intussen werkt Al-Jaberi veel samen met de Surinaamse activist Sandew Hira, die tevergeefs probeerde de Surinaamse president Desi Bouterse ter verantwoording te roepen. Juist de Surinaamse groeperingen maken een onderscheid in etniciteit, omdat ze anders helemaal niet van de Nederlanders te onderscheiden zijn.
Het is onduidelijk waarom Abulkasim Al-Jaberi nu zo graag de mensen met een kleurtje in zijn groepering wil hebben en een brede volksstrijd afwijst. Waarschijnlijk is zijn machtsbasis in de Nederlandse actiebeweging te groot om zich de wet door Abou Jahjah te laten voorschrijven.
Sinds het vertrek van Al-Jaberi is er van MovementX in Nederland niets meer vernomen. Dyab Abou Jahjah heeft opnieuw gefaald in zijn pogingen de strijd naar Nederland uit te breiden.
Subscribe to:
Posts (Atom)