Vrouwenmoslimorganisatie Al Nisa islamiseert verder

Het leek zo'n leuk multicultureel initiatief, ter gelegenheid van de kroning van Willem Alexander. Een postzegel met de beeltenis van een moslima in het oranje, uitgebracht door de vrouwenmoslimorganisatie Al Nisa. "Postzegels die je ook echt kan versturen", staat erbij. Maar wat wil de vrouwenmoslimorganisatie er mee tot uitdrukking brengen? "De koningin van Nederland zou een moslima moeten zijn"?   Of is het juist heel positief en is de boodschap: "De moslimas van Nederland, ook al dragen ze een hoofddoek, steunen het koningshuis." Je moet niet overal iets achter willen zoeken.


Als geen andere moslimorganisatie is Al Nisa er in geslaagd de moslimbelangen aan te sluiten bij het multiculturele gedachtengoed. Op die manier vele subsidies binnenhalende en bovendien zich verzekerende van de medewerking van vele vrouwen uit allerlei ethnische groepen, zelfs uit liberaal Joodse kringen.

Al Nisa geeft een persbericht  uit, dat nog eens benadrukt dat moslimas een eigen stempel op de Nederlandse samenleving drukken:

"Waardigheid en respect stonden voor Hare Koninklijkheid altijd voorop en dat het niet altijd makkelijk zou zijn, bleek wel uit de reacties op haar bezoek aan de moskee in Abu Dhabi. Voor ons waren haar woorden die daarop volgden bemoedigend. De stelling dat de hoofddoek een symbool van onderdrukking zou zijn, kwalificeerde zij terecht als ‘echte onzin’. Wat ook geen onzin is, is dat het tijd is dat de moslimvrouw anno 2013 haar eigen stempel bepaalt op de Nederlandse samenleving. En dat mag op elke envelop gezien worden. Leve de Koningin!"Opvallende detail van het perbericht is echter dat  Leyla Cakir op 30 april  na 6 jaar de voorzittershamer van Al Nisa overdraagt aan 'Meid van Halal' Esmaa Alariachi. Dat is wel degelijk een verschuiving van een liberalere islam naar een strenge islam. In die zin een verschuiving die overeenkomt met de ontwikkelingen die in Noord-Afrika en het Midden-Oosten te zien zijn. De moslimbroederschap wint terrein.


 “De lat ligt hoog, er staat me een grote uitdaging te wachten en ik sta te popelen om samen met het Al Nisa team aan het werk te gaan”, vertelde Esmaa, ook wel bekend als één van de Meiden van Halal, de verzamelde vrijwilligers. Het is vreemd dat de Kamer van Koophandel nog steeds Leyla Cagir als voorzitter heeft geregistreerd, terwijl de andere bestuursleden, al wel in het register staan geregistreerd.

Aan het uiterlijk van Esmaa Alariachi is al te zien dat ze een strengere islam nastreeft. Geheel in het wit gekleed en met een strakke hoofddoek om het hoofd, verscheen ze om de voorzittershamer in ontvangst te nemen. Ook de gebeurtenissen uit het verleden laten zien dat Esmaa het leven als moslima serieus neemt.

Behalve de kleding zijn er nog andere verontrustende signalen, die wijzen op een verdere islamisering en radicalisering van de moslimagroep. Esmaa Alariachi is al jarenlang ambassadeur van de Islamic Relief Nederland, een organisatie van de moslimbroederschap.

Onmidellijk na het bekendmaken van het voorzitterschap van Esmaa, wordt op Facebook de relatie met Islamic Relief gelegd.   "U bent onze ambassadeur met de hoogte" En Islamic Relief doe mee aan de discussie op de Facebook pagina van Al Nisa.

Het radicale gedachtegoed van de zusjes Alariachi was al vroeg op de TV te zien, toen ze wegliepen uit een TV show van Sonja Barend, nadat er sexueel uitdagende beelden te zien waren. Op youtube is te zien hoe de dames intolerante uitspraken over homosexualiteit doen.

De stichting Al Nisa komt nu in meer radicaal islamitisch vaarwater. Dat is ook te zien aan de namen van de bestuursleden die bij de Kamer van Koophandel staan ingeschreven. Vice-voorzitter Alia Azzouzi is al sinds maart 2009 lid van het bestuur van Al Nisa en was eerder assistent van de wegens contacten met Iran ontslagen hoogleraar Tariq Ramadan.

We zullen moeten afwachten hoe de stichting Al Nisa zich verder onder de bezielende leiding van Esmaa Alariachi zal ontwikkelen en of het tolerante karakter verder onder druk komt te staan. Zeker is wel, dat de propaganda voor de islam nog steeds rijkelijk door gemeentes en provincies gesoepsidieerd wordt.

Harry van Bommel staat in "de Castricummer"

Grillroom Hava Nagilla

Het is weer stil in Castricum. Harry van Bommel (SP) is onder politiebegeleiding naar het station gelopen en per trein vertrokken. Nu herinnert niets meer aan de anti-Israëlische betoging, waarmee tegen de producten van Ahava werd geprotesteerd. De Castricummers blijven verwonderd achter. Was dat nou zo belangrijk? Dat er uit de Dode Zee ingredienten voor schoonheidsproducten gehaald worden? Het lijkt wel of de SP demonstreert tegen het succes en tegen ondernemingszin.

Veel mensen weten niet dat Nicole Hollenberg, parttime medewerkster van de Palestijnse organisatie DocP, in Castricum woont en door deze actie poogt in het Kennemerland een activistische voet aan wal te zetten. Bovendien versterkt de actie de SP-afdeling Castricum. Dat idee moet je eens op je tong laten smelten en proeven wat voor smaak het heeft. Een actie tegen Israëlische producten versterkt de SP-afdeling Castricum. Meer problemen hebben ze namelijk niet in Castricum.

Wij blijven nog even in Castricum en zoeken iets te eten. Kan je in Castricum wel lekker eten?  Dat vragen de heren in Den Haag zich nou nooit af. Rijd je vanaf Limmen naar Castricum en de brede, voormalig tweesporige, Soomerwegh op en laat je het gezellige winkelcentrum Geesterduin links liggen, dan rijd je vanzelf tegen een hele hoge flat aan. Daar bevinden zich twee afhaalrestaurants. De linker is een pizzeria en de rechter is het Israëlische Hava Nagilla, dat pas een maand geleden geopend is.

We besluiten de Israëlische middenstand van Castricum te steunen en juist hier onze afhaalmaaltijd op te halen. Ik parkeer de Toyota Prius op één van de ruimschoots voorhanden parkeerplaatsen in de C.F. Smeetslaan. Mijn vrouw blijft in de auto achter  om recepten uit de Allerhande te lezen. (Ik krijg geen geld voor deze propaganda). Staande voor Grillroom Hava Nagilla bestudeer ik het menu. Je kan er van alles krijgen. Mixed Grill, Shoarma, Kapsalon, Fallafel. Deze week is de Merquez-schotel, met pikante worstjes, in de aanbieding. Tien Euro is inderdaad geen geld.


Gelukkig komt de dochter van de eigenaar naar buiten om mij van advies te dienen. Ze legt me uit dat er bij alle schotels ruimschoots salade en sauzen worden geserveerd en ze overhandigt mij de folder. Ik besluit gewoon te doen en te bestellen wat ik altijd bestel: Twee Falafel-schotels.

Binnen kan je plaats nemen op een oriëntaals aandoende zachte zitbank en dan wachten op de bestelling. De dochter van de eigenaar vertelt dat ze ook een restaurant op het Amsterdamse Cornelis Troostplein hebben. Dat ken ik natuurlijk, want ik heb zelf 7 jaar in de Pijp gewoond. Daarvoor hadden ze al zaken in Leiderdorp en Den Bosch. Door het gesprek en de openheid van de gastvrouw komen we steeds verder in gesprek en al gauw gaat het over het vieren van Pinksteren en op welke datum dit gevierd dient te worden. De Koptische orthodoxe kerk viert pinksteren  pas op 23 juni, want ze hebben Pasen net achter de rug. Nadat we dat besproken hebben, zie ik ook het kruis achter de toonbank hangen. 

Intussen is er hard gewerkt en zijn de twee falafelschotels klaar. We nemen er uiensaus en knoflooksaus bij. Ik loop weer terug naar de auto. De Toyota Prius is vanzelf weer aangesprongen en de ventilator is gaan blazen, hetgeen enige paniek bij de inzittende heeft veroorzaakt. "Dat doet ie zelf als de temperatuur te laag wordt", leg ik uit. "Daar hoef je niets aan te doen."

Het Eurovisie Songfestival is net begonnen. Met een paar biertjes erbij en de mayonaise op tafel, eten we de Falafel-schotels van afhaalrestaurant Hava Nagilla, C.F. Smeetslaan 2 te Castricum op. Heerlijk.

Op de TV verschijnt  de Israëlische zangeres Moran Mazor en zingt Rak bishvilo (Hebreeuws: רק בשבילו, Nederlands: Alleen voor Hem).

Shalom!

Harry , doe het niet

Morgen, dat is vrijdag de 17e mei 2013, zal, als de Heer het wil en ik betwijfel of Hij het wil, maar wie ben ik, het Tweede Kamerlid Harry van Bommel (SP) , staande voor de apotheek van de oude mijnheer Ouwerkerk te Castricum, oproepen de schoonheidsproducten van de firma Ahava uit Israël te boycotten. Waarschijnlijk weet Harry niet welke herinneringen aan deze plaats Torenstraat 64 te Castricum verbonden zijn. Ik weet wel, dat er geen plaats in Castricum is die nog meer goede en heel slechte herinneringen bij mij oproept.

Kijkt Harry vanaf de oude Fortisbank naar het Oosten, dan ziet hij de Maranathakerk waar ik elke zondag weer naar toeging, netjes op een rij, het oudste king achter de vader en moeder aan en dan ik en dan nog twee kleinere broertjes.  Dat was een soort show van gelukkige en ook minder gelukkige gezinnen, die na elkaar de harde banken inschoven om de eredienst bij te wonen.  

Vanaf de huidige apotheek Ouwerkerk naar het westen kijkende ziet hij de Brink liggen, waar ik met de padvinders op zaterdag de autos waste, om geld voor de club te verdienen. Op de Brink werd elke jaar aan het einde van de zomer de rommelmarkt van de jongerensociëteit De Bakkerij gehouden, waar ik ook mijn eerste vriendin ontmoette, op die rommelmarkt dus.

Kijkende naar het Noord-Westen, ziet de geachte afgevaardigde het grote huis van dokter Dekker liggen, die met grote voortvarendheid een verstuikte enkel verbond, nadat ik met teveel enthousiasme van de trap afgesprongen was en verkeerd terecht gekomen.

Op de plaats zelf, waar nu de apotheek is en waar tot voor kort nog de Fortisbank, haalden we altijd bij het bloemenstalletje bloemen voor mijn moeder, als ik weer eens op bezoek ging. En in de Fortisbank waren aardige meisjes achter de balie, die mijn moeder hielpen als ze weer eens niet met het internet om kon gaan en dus geen geld kon overmaken.

Loop je weer richting centrum, dan kom je bij de snackbar, waar we na de catechesatielessen heengingen om een kroket te eten. Ook dan weer met de nodige conversatie met meisjes en de daarbijbehorende stoerdoenerij.

De heer van Bommel moet zich realiseren dat hij zich op Heilige Grond begeeft en dat een protest tegen de producten van Ahava op deze plek eigenlijk gelijkstaat aan heiligschennis. Dit is Maduraatje-territory. Dan heb ik het nog niet eens over argumenten, zoals dat het op dit moment hypocriet is te protesteren tegen de productie van schoonheidsproducten , terwijl in Syrië de bevolking wordt gebombardeerd en de vrijheid in Egypte wordt bedreigd, om over Gaza maar te zwijgen.

Gelukkig gaat de Joods-Christelijke pastor Ben Kok de eer van het Heilige Land verdedigen door ter plekke een open brief aan Harry van Bommel voor te lezen en uit te delen. Dat pamflet kan je hier lezen:
http://tora-yeshua.nl/2013/05/open-brief-aan-harry-van-bommel-sp-nalv-zijn-anti-israel-demonstratie-in-castricum-nh/

Vanuit Nederland en andere landen is een actie op gang gekomen om bij juist deze apotheek de schoonheidsproducten van Ahava te kopen. Ze zijn ook in staat de spullen op te sturen.
Ook vanuit dit blog klinkt nu de oproep:

Koopt Israëlische waar, dan helpen wij elkaar!

Bram van Ojik (Groenlinks) : Koop niet bij Joden

Enkele leden van de Werkgroep Midden-Oosten van Groenlinks delen mij in vertrouwen mede, dat ze voor elk partijcongres moties indienen, voor het boycotten van Israël, of het afbreken van de Muur of voor het doorbreken van de blokkade.  Allemaal enorm zinnige dingen voor linkse Nederlandse kiezers die het hart op de juiste plaats hebben en die de wereld vandaag nog willen veranderen. Maar die moties worden stuk voor stuk telkens weer afgeschoten op het congres, omdat Femke Halsema en hoe-heet-ze-ook-weer-met-die-stekker mee wilden regeren en geen gekke dingen doen nu.

Daar gaat nu verandering in komen, want Bram van Ojik, de nieuwe Groenlinks fractievoorzitter in de Tweede Kamer, die  was laatst op een bevrijdingsfestival in Den Haag, de naam zegt het eigenlijk al, en hij meende daar onderstaand bord omhoog te moeten houden:

Natuurlijk heeft Bram geen ogen in zijn kop en kan dus niet zien, dat achter hem een afbeelding van Sameer Al Issawi, een veroordeelde terrorist van de PFLP, specialist in het vervaardigen van pijpbommen, hangt.  

Top die Kop; Wim Lankamp demonstreert voor Assad

De voorzitter van het Palestina Komitee sloot zich op zaterdag 11 mei 2013 bij een pro-Assad demonstratie van het komitee "Oorlog is geen Oplossing" aan. Officieel is de demonstratie natuurlijk tegen de 'Israëlische agressie' gericht, maar de meegebrachte afbeeldingen en de liederen die gezongen werden lieten geen enkele reden tot twijfel. Het is een pro-Assad-komitee en de deelnemers zijn aanhangers of ondersteuners van Assad. De Twentse stalinist Rik Min (NCPN) en Sonja van den Ende (SP) waren van de partij.

Pikant detail in deze netelige kwestie is, dat de organisatie steun krijgt van onvervalste neo-fascisten als  Ruben Rosiers (Vlaamse NS-A/NDP).  Het komitee "Oorlog is geen oplossing" krijgt intussen steeds meer schijn van legitimiteit door de discussiebijeenkomsten en debatten die met gekozen volksvertegenwoordigers gehouden worden.

Bij de oprichting van het komitee "Oorlog is geen Oplossing"gaf CDA kamerlid Pieter Omzigt acte de presence. Dat lijkt een vergissing om met een stalinistisch-fascistisch komitee in zee te gaan, maar dat is het waarschijnlijk toch niet. Pieter Omtzigt is in 2010 getrouwd met Ayfer Koç. Zij heeft een Syrisch-orthodoxe Turkse achtergrond en is namens het CDA raadslid in Enschede. Op haar negende verhuisde zij vanwege de discriminatie van Christenen in Turkije naar Nederland.

Op maandagavond 27 mei, wordt in Enschede een debatavond met Harry van Bomel (SP) over het thema "Is er nog hoop op een seculier Syrië" gehouden.  Dat zal de tweede keer in korte tijd zijn, dat dit twijfelachtige komitee vanauit de Tweede kamer een schijn van legitimiteit krijgt toegeschoven.

Picketline tegen Israël nu al mislukt

Psalm 9
Voor de koorleider. Op de wijze van: De dood van de zoon. Een psalm van David.

 

Ik zal U loven, HERE, met mijn ganse hart,

ik wil al uw wonderen verhalen;

in U wil ik mij verheugen en juichen,

uw naam psalmzingen, o Allerhoogste,

nu mijn vijanden terugdeinzen,

struikelen en vergaan voor uw aangezicht.

 

De verdeeldheid in de anti-Israëlische gelederen is groot. Ook de soepsidies van IKV-PAX CHRISTI- Oekelele der Kerken en zelfs de schrijfsels van de Verenigde Naties helpen niets als de boodschap een verkeerde- en leugenachtige inhoud heeft. Wat is namelijk het geval?  Nu heeft Israël het gedaan. Reeds twee jaar worden er honderden en duizenden burgers in Syrië vermoord door de eigen regering en door rondreizende groepen terroristen, maar dat heeft tot toe nog niet tot grote eensgezinde actie aanleiding gegeven.

Nu heeft Israël gemeend een wapendepot van de Syrische regering aan te moeten vallen. De reden die hiervoor wordt gegeven is, dat er wapentransporten naar de sjiïetische terreurgroep Hezbollah worden georganiseerd. En deze aanval heeft de Palestijnse demonstranten weer even wakkergeschud: Picketline. Het is Sonja van den Ende zelf die vanuit haar Mediawerkgroep Syrië en de actiegroep "Oorlog heeft geen zin"  oproept een picketline tegen Israel te organiseren.

Helaas pindakaas, maar de dames en heren Palestinos hebben morgen geen zin. Hemelvaart; Weekend en bovendien willen ze zich niet voor het karretje van de stalinisten en neo-fascisten laten spannen.   Slechts acht (8) mensen melden zich aan. Zelfs de sympathieke beroepsdemonstrante Jose van Leeuwen doet deze keer niet mee.

Vriendin van Assad stapt uit bestuur van DocP

Nu is ze toch echt te ver gegaan! Sonja van den Ende heeft met haar Mediawerkgroep Syrië en het initiatief "Oorlog is geen Oplossing" zoveel steun aan Syrische dictator Assad gegeven, dat zelfs haar Palestijnse vrienden er genoeg van hebben.

Precies een jaar geleden trad Sonja van den Ende toe tot het bestuur van de "Stichting Diensten- en Onderzoekscentrum Palestina", ook wel DocP genoemd. Deze stichting houdt zich vooral bezig met het boycotten van Israël en is een samenwerkingsverband tussen verschillende radicale anti-Israëlgroepen. (zie ook het verslag van de oprichtingsvergadering) De voorzitter is, hoe kan het ook anders, de Rotterdamse kunstenaar Benjie de Levie, die we nog kennen van de Nederlandse Gazaboot en van het Palestina Komitee.

Na precies een jaar wordt Sonja van den Ende officieel bij het register van de Kamer van Koophandel als bestuurslid uitgeschreven. Wat kan daarvan de reden zijn? Is Sonja te radicaal geweest? Heeft ze een veroordeelde terrorist in het bestuur gehaald? Nauwelijks denkbaar dat dit soort acties een smet op haar SP-blazoen werpen. De overgebleven bestuursleden hebben nog wel ergere dingen gedaan.

Door de openlijke steun aan de Syrische leider Assad, die er zelfs toe leidt, dat Sonja het doorsnijden van kelen door Syrische soldaten openlijk in twijfel trekt, (dit doen soldaten niet), schopt ze de pro-Palestijnse activisten gemeen tegen de schenen. Je mag wel je mond houden, maar niet steun aan Assad betuigen.

Er is nog een tweede belangrijke reden voor het aftreden van Sonja van den Ende. In de Mediawerkgroep Syrië werkt ze samen met Ruben Rosiers (Vlaamse N-SA/NDP en voorzitter NSV).   (Op de foto tijdens een actie voor Syrië Den Haag 15 september 2012). Ruben Rosiers beschrijft zichzelf als: " anti-imperialist en solidarist", wordt echter door anderen in Vlaanderen als "neo-fascist" beschreven.

 

Natuurlijk hebben we meteen even aan de ordedienst van het Palestina Komitee, onze eigen stalinist Rik Min , gevraagd of hij inderdaad nu samenwerkt met een rechtse extremist. "Geen Commentaar" is zijn antwoord.

Pro-Palestina Beweging is verdeeld over Syrië

Moord en brand gillen als er honderden mensen per dag door bombardementen en moordpartijen worden omgebracht. Dat is een logische reactie van actievoerders, mensenrechtenactivisten en politici op de gebeurtenissen in Syrië. Aangezien er in Syrië honderduizenden Palestijns-Arabische vluchtelingen wonen, is de betrokkenheid van de Pro-Palestijnse beweging ook logisch. Toch blijven de grote demonstraties en petities uit. Hoe komt dat?

Het conflict in Syrië is ingewikkel en daardoor is het moeilijk partij te kiezen. De terreurbeweging Hezbollah, gelegerd in Libanon en gesteund door Iran en Syrië, hebben belang bij een vrije doorvoer van wapens en de blijvende steun van Iran en het Assad-regime. Daarom steunt Hezbollah het Assad-Regime.

De Hamas-beweging, geliëerd aan de Moslimbroederschappen van Egypte, is juist uit Damascus vertrokken en steunt niet langer de regering Assad.

De Fatah beweging van Mahmoud Abbas heeft weliswaar in het verleden ook goede banden met het Assad-regime gehad, maar krijgt politiewapens en training van de Verenigde Staten. Daarom houdt Mahmoud Abbas zich op de vlakte.

Het is begrijpelijk dat de Nederlandse Pro-Palestina-Beweging nu verdeeld is over Syrië. Toch wordt er op de Facebook-pagina's niet openlijk over gediscusieerd. Enkele personen en groepen spreken zich duidelijk ten gunste van Assad uit en de rest maakt alleen opmerkingen over de humanitaire ramp die zich in Syrië volstrekt. Er is onder de activisten een toenemende kloof tussen seculieren, islamisten en mensenrechtactivisten waar te nemen. Zolang ze allemaal op Israël los konden, was het niet zo'n probleem dat deze drie stromingen eigenlijk in tegengestelde doelen en belangen hebben, maar nu zwijgen ze toch over de wreedheid van het Assad-regime. Het internationale recht, één van de meest gehoorde argumenten van de palestinos, blijkt voor Assad opeens niet meer niet te gelden.

Sonja van den Ende, van de vereniging Sloop de Muur, steunt met haar Mediawerkgroep Syrië en de facebookpagina Oorlog is geen Oplossing het regime van Assad. Ze wordt daarbij geholpen door de NCPN-stalinist Rik Min (ordedienst van het Palestinakomitee). Zoals Sonja in één van haar boeken schrijft, is ze zelf met een lid van de Assad-clan getrouwd geweest en heeft ze in Syrië gewoond. De achtergrond van haar steun aan Assad is, dat de seculieren en christenen onder Assad redelijk veilig waren. De vrees voor een salafistische machtsovername, gesteund door Saoudi-Arabië en Al Qaida, sterkt hen in de overtuiging dat Assad het minst erge van de twee kwaden is.

Het Palestina-komitee waarvan de meeste leden uit de seculiere CPN en Groenlinks afkomstig zijn, zwijgt hardnekkig over het lijden van de Syrische bevolking. Anja Meulenbelt steunt de Palestijnse vluchtelingen in Syrië zelf.

Zodra de Verenigde Staten of een andere Westerse mogendheid, onder voorwensel van de inzet van massavenietigingswapens door Assad, ingrijpen in Syrië, dan zullen de dames en heren palestinos en de vrienden van Assad wel weer een grote campagne starten. Maar nu de burgers het slachtoffer worden en de moslims de moslims doodmaken, nu weten ze helemaal niet wat internationaal oorlogsrecht betekent of wat solidariteit met het Palestijnse Volk in Syrië inhoudt.