Yasser Arafat, nu dooier dan ooit tevoren

Waar blijft eigenlijk het eindresultaat van het onderzoek naar de dood van de grote Palestijnse leider Yasser Arafat? Een jaar geleden , november 2012, werd zijn lichaam in Ramalah opgegraven om een onderzoek naar een eventuele poloniumvergiftiging mogelijk te maken. In januari 2013 stond ik nog aan zijn lege graf. 'Zou hij wederom opgestaan zijn uit den doden' vroeg ik me nog bezorgd af. Daarna is het een hele tijd stil.

Halfwaardetijd
Intussen werken Russische-, Franse- en Zwitserse- wetenschappers koortsachtig aan een onderzoek op de monsters die van zijn lichaam zijn genomen. Zo lang kan dat toch niet duren?

Zelfs al zou er nu een bepaalde minimale waarde van polonium in zijn lichaamsresten worden gevonden, dan nog zou niet bewezen kunnen worden wie die vergiftiging heeft veroorzaakt. Een ander probleem is het natuurlijke verval van polonium-210. Het breekt zichzelf af en er blijft lood over. Polonium-210 heeft een halfwaardetijd van 138,376 dagen. Na 138,4 dagen is dus nog maar de helft van de hoeveelheid polonium over. Na nog eens 138,4 dagen is de helft van de helft over. Intussen is er al 23,8 keer een halfwaardetijd over heen gegaan. Dat betekent, dat er nu nog maar één-zestien-miljoenste van de hoeveelheid polonium-210 over is. Reken maar uit met MS Excel. Een sigaret bevat nog meer polonium-210. Het is dus feitelijk onmogelijk de poloniumvergiftiging van negen jaar geleden aan te tonen en de wetenschappers wisten dit al toen ze begonnen.

(op de foto: Keesjemaduraatje bezoekt het lege graf van Yasser Arafat)

Litvinenko
Waarom werd er pas vorig jaar begonnen met het onderzoek naar de poloniumvergiftiging van Yasser Arafat? Ten tijde van de dood van Arafat was poloniumvergiftiging nog niet zo populair. Pas in 2006, nadat de Brits-Russische dubbelspion Alexander Litvinenko met polonium werd vermoord, kwam de mogelijkheid van een poloniumvergiftiging ter sprake.Op 3 juni 2012 kwam Al Jazeera met een artikel, waarin het vermoeden is geopperd dat Yasser Arafat met polonium verfitigd zou kunnen zijn. Bepaalde bezittingen waaronder zijn tandenborstel en zijn Palestijnse sjaal, maar niet alle bezittingen, hadden een verhoogd gehalte van polonium. Dit kan ook door sigarettenrook zijn veroorzaakt. Pas daarna werd begonnen met serieus onderzoek naar de poloniumvergiftiging.

Braakneigingen
Volgens al-Jazeera had Arafat in de weken voor zijn dood last van ernstige diarree, gewichtsverlies en braakneigingen. Dat zijn dezelfde symptomen als het bekendste slachtoffer van poloniumvergiftiging, de Russische ex-spion Aleksander Litvinenko had. Het Britse medische tijdschrift The Lancet schrijft dat er ook enkele belangrijke ziekteverschijnselen bij Arafat ontbreken : Melyosuppression (beenmergonderdrukking) en haaruitval.

Geen resultaten
Bijna een jaar na het nemen van monsters uit het lichaam van Arafat, is er nog steeds geen officieel rapport gepubliceerd. De Palestijnse Authoriteiten zijn de enigen die toestemming voor het publiceren van een rapport mogen geven., maar dat is nog niet gebeurd. Het Zwitsers-Franse team uit Lausanne komt in oktober 2013 opnieuw met het opgewarmde bericht uit The Lancet, waarin wordt gesproken over verhoogde concentraties polonium210 op zijn tandenborstel en zijn sjaal. De Nederlandse persbureaus citeren het bericht graag, maar vertellen er niet bij dat het onderzoek naar het lichaam niet is gepubliceerd.

De Russen
Twee journalisten van het persbureau Interfax spreken op 15 oktober 2013 met de Russische onderzoeksleider Vladimir Oeïba en horen van hem dat er geen verhoogde polonium210 waarden in het lichaam van Arafat gevonden zijn. Dezelfde middag wordt het bericht weer ingetrokken. Blijkbaar worden de resultaten van het onderzoek politiek gebruikt en komt het nu niet goed uit het bericht te verspreiden. De Russen hebben nu door de crisis in Syrië weer een bepaalde invloed op het wereldtoneel en konden zelfs de Amerikaanse president Obama aftroeven. Dat feestje willen ze niet laten verstoren door een neutraal wetenschappelijk onderzoeksresultaat.

Politiek belang
De Palestijnse Authoriteiten en eigenlijk de gehele islamitische wereld hebben er belang bij de mythe van een vergiftigde Yasser Arafat te laten voortbestaan. Daarmee wordt de Palestijnse leider tot een martelaar van de Palestijnse zaak, in plaats van een mislukt staatshoofd en een terroristenleider die hij in werkelijkheid was.
De werkelijke oorzaken voor de dood van Yasser Arafat zijn te banaal om aan de grote klok te hangen. Zijn lijfartsen waren minder goed dan werd beweerd. Arafat was al 75 jaar toen hij stierf en leefde een ongezond leven. Goede artsen werden in de laatste twee weken van zijn leven niet meer tot zijn bed toegelaten. De eerste berichten van Franse artsen vlak na zijn dood spreken over een uitval van de lever en nieren door een bloedziekte en een hersenattack. Bewijzen voor vergiftiging zijn nooit gevonden.

Nederlandse Palestijnenvrienden
Het verbaasd niemand, maar toch moet op deze plaats nog even vermeld worden hoe de Palestijnenvrienden in Nederland op de zogenaamde poloniumvergiftiging gereageerd hebben:

De ex-journalist Maarten Jan Hijmans (Abu Pessoptimist): 'Onderzoek kleren Arafat wijst uit: Palestijnse leider werd vergiftigd'. In de update vermeldt Maarten-Jan dan nog wel dat The Lancet slechts schrijft dat een vergiftiging mogelijk is en over het ontbreken van haaruitval en beenmerg-verdringing. Dat wordt dan echter niet meer vertaald door Hijmans.

Stan van Houcke:  Heeft niet over een polonium vergiftiging van Arafat geschreven

Anja Meulenbelt: Heeft niet over een polonium vergiftiging van Arafat geschreven

Redactioneel commentaar in Soemoed (Palestina Komitee): "Gehoopt moet worden dat aan de hand van autopsie uitsluitsel gegeven wordt of Arafat inderdaad slachtoffer is geweest van een moordaanslag met polonium-210."

Stop de Bezetting (Gretta Duisenberg): "All clues point to Israel in Yasser Arafat death".

Nederlandse dagbladen:
Trouw: schrijft een buitengewoon objectief en gematigd artikel waarin ale feiten worden verteld. Schimmig spel rond doodsoorzaak Arafat.
Volkskrant: "De Palestijnse leider Arafat is in 2004 'mogelijk' vergiftigd met polonium-210". Verdere informatie over de Russen die dan weer wel en dan weer niet iets niet gevonden hebben ontbreekt bij deze krant.
NRC: In 2013 geen artikel over de laatste polonium onderzoeken op Arafat meer.
Telegraaf: "De Palestijnse leider Yasser Arafat is hoogstwaarschijnlijk vergiftigd met de stof polonium-210" en een dag daarna schrijft deze krant dat de Russische onderzoekers niets hebben gevonden.

Conclusie:
De Nederlandse dagbladen zijn er goed in buitenlandse persberichten over te schrijven en doen zelf geen onderzoek. Ze nemen zelfs niet de moeite het onderzoeksrapport van The Lancet te lezen. De Nederlandse Palestina-activisten  zijn Arafat moe en doen geen moeite meer het vuurtje nog eens op te stoken.
Het wachten is nog steeds op de officiele Russische onderzoeksresultaten, maar het is maar de vraag of die resultaten de mythes rond de dood van Yasser Arafat kunnen wegnemen.

Hoe Kees zwarte piet werd

Kees heeft maar één wens en dat is Piet worden. En niet zomaar een Piet, maar een zwarte Piet die Sinterklaas helpt met pakjes rondbrengen. Alle Pieten in het pakhuis van Sinterklaas zijn ergens heel erg goed in, maar wat voor Piet kan Kees worden? Waar is Kees echt het allerbeste in? Een leuk voorleesboek met schattige tekeningen! Ideaal voor kleintjes die zélf Zwarte Piet willen worden.

Hij gaat hiervoor met een plattegrond op zoek naar het pakhuis van Sinterklaas. Als hij eindelijk voor Zwarte Piet mag oefenen, eet hij alle pepernoten op. Hoe moet hij dit uitleggen aan Sinterklaas? Het verhaal heeft een verhaallijn en is voor jonge kinderen goed te begrijpen. De teksten maken soms onderdeel uit van de tekeningen. De sfeer in dit prentenboek is gemoedelijk.

Het gebruik van pasteltinten bij de vrolijke illustraties draagt hieraan bij. De paginagrote illustraties zijn bijzonder door de combinatie van meerdere materialen. Er is bijvoorbeeld gebruikgemaakt van jute, schrijfpapier, een plattegrond, stof, inpakpapier en kurk. Hierdoor lijken de illustraties op de prenten van het in de Kinderboekenweek 2010 verschenen boek 'Stimmy of het oerwoud in de stad' van Daan Remmerts de Vries en Philip Hopman. De illustratrice is ook bekend van de boekenserie over 'Kolletje'. Een origineel sinterklaasverhaal voor kinderen vanaf ca. 4 jaar.

Keesjemaduraatje was communistische correspondent !!!

De man die steeds weer allerlei dingetjes ontdekt en onthult en andere mensen op hun zenuwen werkt, is zelf niet van vreemde smetten vrij. Nu blijkt uit onderzoek in de Koninklijke Bibliotheek, dat Keesjemaduraatje in 1987 correspondent voor het communistische dagblad De Waarheid was en vanuit het toenmalige West-Duitsland een drietal revolutionaire geschriften heeft gepubliceerd.

Interessant detail is, dat het belangrijkste thema van het blog Keesjemaduraatje, namelijk terrorisme, toen ook al een thema voor de artikelenreeks was. Eén van de artikelen gaat over de huiszoekingsgolf bij linkse kranten in verband met de terreurgroep Rote Zora. Het andere artikel gaat over de moord op twee politieagenten door de bezetters van de Startbahn West in Frankfurt.
Met name in het laatste artikel is al een glimp van de latere houding van Keesjemaduraatje te zien, als het gaat over de invloed van extreem-linkse terreurgroepen op sociale bewegingen. Het zou tot 2005 duren totdat Keesjemaduraatje deze trend weer oppakte en begon te schrijven over de invloed van Palestijnse terreurgroepen op Nederlandse sociale bewegingen.