Soldaat over de reling gegooid. Film

bron: Israel Defence Force

Gaza militanten wilden martelaar worden

Volgens Palestinian Media Watch riepen de Gaza-activisten, die afgelopen nacht met messen en staven  Israelische commando's aanvielen, anti-Joodse teksten en "Gaza bereiken of Martelaar worden.

Hier is de bijbehorende film:

Live beelden van gevecht op Gaza boot

Bron: Israeli Defence Force

Gaza vloot gestopt: 2 tot 10 doden, film van Al Jazeera

De Turkse en Arabische media berichten dat de schepen met hulpgoederen vor Gaza werden beschoten door Israelische marineschepen. Westerse-en Israelische media stellen dat Israelische commando's vanuit helicopters op enkele schepen zijn geland en daar door de activistenn met stikken en messen werden aangevallen. Activisten probeerden de wapens van Israelische commando's af te pakken. Er werd op de activisten geschoten. Tenminste één commando is gewond.

Ziekenhuizen in Israel hebben extra bedden gereserveerd voor de gewonden en er zijn reeds gewonden van de schepen naar Israel gebracht.

Hedy Epstein, de vrouw die niet naar Gaza ging

Voor de vierde achtereenvolgende keer is de Amerikaanse anti-Israel-activiste Hedy Epstein er in geslaagd wel aan een Free-Gaza campagne deel te nemen, maar op het allerlaatste moment toch niet in het bootje te stappen. De in Duitsland geboren Joodse activiste verblijft op dit moment in Cyprus, terwijl de acht boten met hulpgoederen vanmiddag richting Gaza zijn vertrokken.

Cyprus
Hedy Epstein was enkele jaren geleden al eens op Cyprus en is toen ook niet aan boord van het Free-Gaza-Schip gestapt. Een jaar later beweerde ze op straat aangevallen te zijn en door haar verwondingen niet in staat naar Gaza te reizen. Vorig jaar was Hedy al in Cairo (Egypte) aangekomen en begon onverwacht een hongerstaking op straat. Toen de bus naar Gaza eindelijk vertrok was ze niet in staat mee te reizen. Dit jaar in 2010 is de vierde keer dat Hedy niet naar Gaza gaat.

De boten zouden gisteren vertrekken, maar de Grieks-Cypriotische regering deed ontzettend moeilijk. De boten mochten de haven niet in en ze mochten ook niet buiten de 12 mijls zone  passagiers opnemen. Uiteindelijk zijn de activisten naar het Turkse gedeelte van Cyprus uitgeweken om de passagiers te laten vertrekken.

Sabotage
Opvallend was, dat twee boten precies tegelijkertijd een storing aan de hydraulische stuurinstallatie kregen. Daardoor dreven de boten stuurloos voor de kust van Cyprus. Ze werden niet meer in het Grieks-Cypriotische deel toegelaten. De deelmers aan de anti-Israel ralley zien hier een "zionistisch complot"  in. Waarschijnlijker is, dat de Verenigde Staten en Europa geen steun willen verlenen aan Hamas dat zij als een terroristische organisatie beschouwen. Vooral niet nu Iran zowel de Libanese Hezbollah als Hamas met wapens steunt.

Hedy Epstein, een survivor 
Veel mensen denken dat de oude vrouw van 86 reeds levensmoe en in ieder geval knettergek moet zijn om op haar leeftijd nog naar een door terreurgroepen beheerst gebied te gaan. Volgens mij is ze nog heel goed bij haar hoofd. Ze weet immers iedere keer weer een reden te vinden om op het laatste moment niet te gaan. 

Gaza Flotilla wordt opgebracht. MFA Legal Expert legt het FF uit

Gaza, een jaar later

Gaza, een jaar later

Joes Meens

26 Mei 2010

Op 13 februari 2010, na een totaal onverwachte toestemming van Israel om de Gazastrook in te mogen, zijn we met een ploeg van vier Kifaia-mannen afgereisd om te gaan kijken hoe het er voor stond, in Gaza in het algemeen en natuurlijk in het bijzonder bij het National Centre fort Community Rehabilitation (NCCR), onze partnerorganisatie. Naast ondergetekende waren mee Deny de Jong, Jan Andreae en Theo Andreae. Voor het eerst sinds tijden was ons aller Anja Meulenbelt er niet bij, om privéredenen moest ze afzeggen. Omdat we pas zo laat (eind januari) wisten dat we toestemming hadden, was het erg moeilijk om alle persoonlijke agenda’s gematcht te krijgen en konden we uiteindelijk maar vier dagen gaan, waarvan twee reisdagen. Het was dus zaak om efficiënt te plannen en goed voor te bereiden. Allemaal hadden we een volle lijst van af te handelen punten. Het team Jan Andreae was vooral geïnteresseerd in het functioneren van de teams het afgelopen jaar, Deny de Jong, inmiddels ook door het NCCR ingelijfd als organisatie-adviseur, wilde alles over de organisatiestructuur en de financiën weten (en dat is iedere keer weer anders…). Theo Andreae ging als ‘rookie’ mee, om te kijken of hij in de toekomst wil en kan aansluiten bij het bestuur van Kifaia, en dan is een ‘personal experience’ de allerbeste lakmoesproef! En ondergetekende was natuurlijk vooral geïnteresseerd in het wel en wee van de thuiszorgteams, zowel vanuit het perspectief van de medewerkers als vanuit dat van de cliënten/patiënten. De reis We vertrokken, zoals gebruikelijk, rond acht uur ‘s morgens van Schiphol, om via Zürich uiteindelijk om drie uur ‘s middags op Ben Gurion (Tel Aviv) te landen. Omdat de grens pas op zondag opengaat, hebben we noodgedwongen een nacht in Tel Aviv in een hotelletje gebivakkeerd. Op zondag was het om kwart over acht ‘s morgens al een behoorlijke drukte aan de grens. Om kwart over tien zaten we aan de koffie op het kantoor van de NCCR. Na een kwartiertje begroeten van alle collega’s en vrienden en een rappe koffie op het kantoor van het NCCR zijn we meteen aan de slag gegaan. De werkzaamheden Deny heeft het managementteam tot op het bot doorgezaagd over de organisatie. inmiddels zijn er weer een aantal wijzigingen vergeleken bij vorig jaar, deels door ziekte, deels door interne overplaatsingen. Maar het was opvallend hoe goed de plekken opgevuld waren met enthousiaste en kundige medewerkers. Zo heeft Reem, voormalig administratief medewerkster, zich enorm ontwikkeld en beheert zij nu op interim basis de financiële afdeling. Vervolgens heeft Deny de financiële situatie van het bedrijf doorgelicht, zowel de jaarrekening 2009 (die nagenoeg sluitend was) en de begroting 2010. Er gaat ruim zeven ton (US$) om in de organisatie. Inmiddels is voor ruim 50 % daarvan een dekking. Dat was even schrikken, maar bij dóórvragen blijkt dat de salarissen en de lopende kosten in ieder geval gedekt zijn. Groot probleem is dat NCCR heel veel geld besteedt aan het verstrekken van medicijnen, verbandmiddelen, incontinentiematerialen  en hulpmaterialen zoals krukken, rolstoelen, looprekken, antidoorligmatrassen etc..  Al deze voorzieningen zijn erg duur, duurder dan in Nederland. Conclusie: de bedrijfsvoering is in ieder geval gedekt, de thuiszorg is in ieder geval gewaarborgd. Als er niet méér geld binnenkomt zal de verstrekking van materialen wel in gevaar komen. Jammer maar helaas…. Want  de gemiddelde gehandicapte Palestijn heeft geen eigen middelen van bestaan. Hamas Opvallend is dat de invloed van Hamas zich nu toch veel duidelijker dan een jaar geleden doet gelden. De vrouwen op straat zijn zwaarder gesluierd en de sfeer op straat is veel minder open. Ook is het bijvoorbeeld verboden om alcohol mee de Gazastrook in te nemen. Bij binnenkomst in Gaza wordt je paspoort gecontroleerd, maar ook je bagage. En er hangt een groot bord in het kantoor dat alcoholhoudende dranken ‘voor de ogen van de eigenaar uit de fles gelaten zal worden en vernietigd zal worden’. We hadden  weer een halve vrachtwagen  aan medicijnen en verbandmiddelen bij ons, die zijn gelukkig ongemoeid gelaten. Ook NCCR ondervindt de nodige problemen van Hamas. Zoals bekend blijft NCCR strikt neutraal en wil het zich aan geen enkele politieke of religieuze organisatie binden. Ook in de aangeboden diensten is NCCR neutraal: alle gehandicapten die zich melden zijn welkom. Iedereen krijgt dezelfde behandeling, ongeacht rang of stand, geslacht, leeftijd, politieke voorkeur of geloof. Een dat is Hamas een doorn in het oog. Geen enkele poging wordt nagelaten om het NCCR te betrappen op een foutje. Regelmatig zijn er invallen waarbij de administratie (weer) wordt doorgelicht, maar tot nu toe (al meer dan twee jaar) is dat gelukkig tevergeefs. Wat wel uitermate irritant, onrechtvaardig en niet te accepteren is, is dat Hamas de auto’s van NCCR gevorderd heeft, inclusief de door Kinderpostzegels gedoneerde Volkswagen Bus! Daardoor is men nu voor het afleggen van huisbezoeken aangewezen op het huren van taxi’s met chauffeur, wat natuurlijk weer een extra kostenpost is. Gastvrije bedrijvigheid Op zaterdagmiddag hebben we, om zelf wat indrukken op te doen en om Theo nader kennis te laten maken met Gaza, per auto een tocht van Gaza stad naar Rafah (in het zuiden, bij de grens met Egypte) gemaakt. Opvallende zaken: de enorme bedrijvigheid die je ziet langs de straten, bij de huizen. Er zijn weer veel groententuinen ingezaaid en kassen opgericht, er zijn veel bouwactiviteiten, waarbij oud puin gerecycled wordt tot nieuw bouwmateriaal. Met man en macht wordt getracht de dagelijkse economie weer op poten te krijgen want het is duidelijk dat men vanuit het buitenland of vanuit Israel helemaal niets hoeft te verwachten. Weer opnieuw was het zeer indrukwekkend om te ervaren hoe veerkrachtig dit volk is. En men blijft vriendelijk, zeer gastvrij en iedereen  is als altijd geïnteresseerd in hoe het met ons gaat. De tunnels We hebben kennis gemaakt met een tot dan toe voor ons onbekend aspect van de maatschappij: de tunneleconomie. In de wijken waar we vier jaar geleden ronddoolden tussen de enorme puinhopen na de bombardementen door Israel is nu een grote egale vlakte met tientallen grote plastic tenten. In iedere tent een put met een diameter van 1.5 meter, op een diepte van 20-30 meter, overgaand in een tunnel richting Egypte. We konden zonder enig probleem een aantal van die tunnelingangen bezoeken, men was/is er trots op. En alles wat maar enigszins door zo’n tunnel kan, komt ook binnen. Voedsel, brandstof, kleding, sigaretten, stroomaggregaten, koelkasten, flat screen TV’s, hele motorfietsen. Ja, zelfs bruiden, geiten en ezels worden getransporteerd! Even verderop bezochten we een markt van tunnelgoederen. Complete wit- en bruingoedzaken! En het is opvallend hoe Rafah zich heeft ontwikkeld. Tien jaar geleden een klein, vies, stoffig stadje met enorme armoede, nu een bruisend handelscentrum waar ongeveer alles te koop is. Opvallend is de grote hoeveelheid (Chinese en Egyptische) motorfietsen dat nu rondrijdt in Gaza, al dan niet voorzien van een bak. Wat wel zorgelijk is, is dat de home care teams er weer een nieuwe doelgroep bijhebben: na Intifadah-slachtoffers, gewonden van bombardementen en slachtoffers van intern geweld zijn er nu veel verkeersslachtoffers van motor ongevallen, want helmen worden nauwelijks geïmporteerd, helaas. Tunnelongeluk Op de terugweg hebben we een huisbezoek afgelegd bij een 23-jarige jongeman, die ruim 1 ½ jaar geleden in een tunnel was gevallen en een dwarslaesie heeft opgelopen. Gevolg: verlamd vanaf zijn navel, incontinent, vatbaar voor doorligwonden. Kortom, het bekende verhaal. Hij woont samen met zijn familie op de tweede etage van een overigens goed verzorgd en ingericht appartement. Hij spreekt heel goed Engels, hij was student op de Universiteit, maar zijn ouders vonden het belangrijker dat hij geld ging verdienen in plaats van studeren. De ingehouden woede en frustratie druipen er van af. Ook hier weer aan mij de ‘eer’ om als buitenlandse arts helder te maken dat er helemaal geen enkele arts op de hele wereld is die deze ellende kan opheffen door een operatie of iets dergelijks. Ook hij is vergiftigd door de valse praatjes en plaatjes van allerlei kunst- en hulpmiddelen van Internet die zoveel beloven. Zo wil hij naar China, want daar…. Jan  en ik doen een poging hem uit te leggen dat het zinvoller is om te kijken naar wat hij nog wel kan in plaats van wat hij niet meer kan, hoe veel hij aan de maatschappij kan bijdragen met zijn Engelse vaardigheden, bijvoorbeeld als leraar. Het komt allemaal nauwelijks aan.  Hij schaamt zich om naar buiten te gaan, hij schaamt zich voor zijn verlamming en voor mogelijke geurtjes. Hier is nog het nodige werk voor de psycholoog te verrichten. Er is wel een goed contact met c.q. vertrouwen in het NCCR, met name  met de fysiotherapeut. Even bijkomen ’s Avonds op de flat achter de borrel (toch weer wel gelukt…) verzucht Theo dat hij zo wel even genoeg heeft meegemaakt. Arme Theo, voor ervaren Gaza cracks als Jan, Deny en ik is dit allemaal bijna ‘business-as-usual’ maar voor een nieuweling is dit voortdurend aanhoudende bombardement op al je zintuigen en op je morele gestel, dat Gaza heet, wel heel heftig. Duidelijk dat we onder mannen zijn, Anja heeft daar meer feeling voor… Op maandagochtend hebben we een korte vervolgsessie op het kantoor, waarbij Deny verder is gegaan met zijn financiële en organisatorische speurtocht. Om negen uur hebben we een bijeenkomst gepland met de Home Care Teams. Een zeer hartelijk, emotioneel weerzien, met collega’s en vrienden die weer ontzaglijk blij zijn dat we er weer zijn. Ze hadden wel gehoord dat we zouden komen. Maar hoe vaak was deze aankondiging geëindigd  in een teleurstelling omdat de grens dicht bleef? We pakken de draad die we een jaar geleden (noodgedwongen) hebben neergelegd weer op alsof het gisteren was. Iedereen krijgt de gelegenheid te vertellen hoe het met hem/haar gaat, zowel privé, als over het werk, als over de algehele situatie in Gaza. Men is in het algemeen tevreden met de bereikte resultaten op het werk. Doordat er problemen ontstonden met het transport na de confisquatie van de auto’s door Hamas, heeft men de planning helemaal omgegooid en werkt een team nu  op drie  à vier adressen tegelijk, iedere professional individueel, en brengt de taxi de medewerkers naar het volgende adres. Door deze nieuwe ‘carrousel’ aanpak hebben ze veel nieuwe klanten aan kunnen nemen. Wildgroei buitenlandse hulporganisaties Eén van de grootste problemen die men heeft ervaren is de ‘tsunami’ aan buitenlandse hulporganisaties  die een jaar geleden, na de oorlog, Gaza heeft overstroomd. Die zonder veel coördinatie en zonder afstemming met Gazaanse organisaties allerlei noodhulp heeft gegeven, vaak van inferieure kwaliteit en die, na een half jaar weer is vertrokken, zonder nazorg. Het gevolg is dat NCCR er zeer veel nieuwe gevallen bij kreeg.  Waarbij door de vertrokken hulporganisatie kwalitatief onvoldoende zorg was verleend, waar geen materialen waren geleverd en waarbij noodzakelijke therapie (te) lang niet was gegeven. Vele schrijnende voorbeelden volgden. Maar gelukkig heeft men de zaak inmiddels aardig op orde en onder controle. Conclusie: tien jaar investering loont! We hebben uitgebreid stilgestaan bij hoe om te gaan met het voortdurend overvraagd worden met name op het vlak van geld, voedsel en hulpmaterialen (pampers, verbandmiddelen, medicijnen). Hoe moeilijk het is om vaak  ‘neen’ te moeten verkopen. Maar ook hoeveel men geleerd heeft om als team elkaar te ondersteunen bij dreigende uitputting. Langzaamaan wordt duidelijk wat het allerbelangrijkste is (naast het geld natuurlijk), wat wij als Kifaiateam te bieden hebben: gewoon onze aanwezigheid. Het feit dat men dan de tijd en gelegenheid heeft om te kunnen spuien, zowel collectief als individueel, dat er begrip is voor ieders noden, dat er mensen zijn die tegen alle stromen in gewoon blijven komen, dat  ze toch niet helemaal aan hun lot overgelaten worden. Natuurlijk hebben ze heel veel geleerd van de talloze trainingen die in tien jaar zijn gegeven, natuurlijk moet allerlei kennis weer opgefrist worden, maar het gewone menselijke contact is en blijft het belangrijkste. Ze vertellen trots over succescases, maar ook heel vrij over hopeloze gevallen. Het is duidelijk, ze kunnen het werk ook doen zonder ons; ze hebben een heel jaar moeten varen op eigen koers en dat hebben ze fantastisch gedaan. Nu wordt duidelijk dat tien jaar investeren in kennis, vaardigheden en vooral in elkaar goed leren kennen ongelofelijk vruchtbaar is geweest. We overladen hen met complimenten, door de een schuchter ontvangen, door de ander glunderend. Maar bovenal, voor het eerst durf ik ook bij mezelf te voelen hoe ongelooflijk trots ik ben op dit resultaat, dat we met zoveel mensen in zo’n lange periode, onder zulke vaak moeilijke omstandigheden hebben bereikt!!!! En wéér opnieuw wordt duidelijk:  het is nog niet af, onze samenwerking is nog niet ‘klaar’. We moeten blijven trainen, maar vooral, we moeten blijven komen, onze aanwezigheid is voor deze teams onmisbaar. De terugreis Inmiddels waren Jan en broer Theo afgereisd naar Erez, want Theo moest dinsdag weer werken en dus maandagavond terugvliegen. Hem wachtte nog een speciale behandeling in Erez.   Toen ze net binnen waren, ging de grensovergang dicht om onbekende redenen. Een vertraging van een uur kan dan erg stresserend zijn…  En op Ben Gurion kreeg hij ook de ‘VIP’-behandeling die ons bijna iedere keer ten dele valt. Een persoonlijke lijfwacht die je letterlijk en figuurlijk de kleren van het lijf vraagt, die je koffer tot op de diepste naad uitspit als ware het de reistas van Bin Laden en die je begeleidt tot ongeveer onderaan de vliegtuigtrap. Voor ons als ervaren rotten nog steeds een behoorlijke vernedering, maar voor Theo, die in zijn eentje moest reizen eigenlijk wel iets te veel. Op maandag namiddag zijn Deny en ik ook weer teruggekeerd naar ‘de beschaafde wereld’, maar niet nadat ik in Erez weer een speciale behandeling moest ondergaan. Waarom ìk iedere keer? Enfin, nadat ik mijn bewaker, tijdens de gebruikelijke partij ‘strippen-for-safety’ van een inmiddels al totaal gebodyscand lijf, gratis de binnenkant van mijn billen had laten zien (‘But that is not necessary, sir’; ‘Okay, then you get it for free…’) kon ik me weer ergeren aan het feit dat ze mijn laptop en PDA op de grond lieten vallen. Hoezo, ‘Sorry seems te be the hardest word’? Daarna naar Tel Aviv, om daar op jacht te gaan naar een cadeautje voor het thuisfront. En op dinsdag weer op tijd op, terug naar Nederland, naar Verhagen met zijn mensenrechtenbeleid, naar het verpleeghuis met zijn beperkte budget. Wat zit de wereld toch raar in elkaar. Maar ik wil wel weer gauw terug! Joes Meens, Bestuurslid Stichting Kifaia Coördinator trainingen

Mooie Anne bedreiging voor Hamas

De Israelische regering kan de 550 Gaza-vaarders maar beter toelaten. Mooie idealistische vrouwen en kritische activisten zijn een grotere bedreiging voor de rigide en dictatoriale Hamas dan bommen en granaten.

Na de machtsovername door Hamas in de Gazastrook heerst er een gewelddadig en religieus fanatiek regiem. Zelfs de Nederlandse supporters van Gaza, Kifaia, kunnen hun kritiek niet meer onder stoelen of banken steken. Dat de auto geschonken door de Kinderpostzegelactie is gestolen door Hamas. Dat ze Fatah aanhangers door de knieën schieten. Dat vrouwen gedwongen worden een hoofddoek te dragen. Dat alcoholische dranken nu in beslag worden genomen. Dat bedenk ik niet zelf. Dat schrijft Joes Meens van de Meulenbelt organisatie Kifaia zelf.

De vorige keer dat er Westerse waarnemers in Hamas land op bezoek waren, liep het bezoek niet helemaal op rolletjes. Ik schreef daar op 15 januari 2010 het volgende over:

"Wie mochten er uiteindelijk naar Gaza reizen? Een Israelische journaliste met de Nomen est Omen naam van Amira Hass. Wat vreemd is, want in 2008 moest ze nog halsoverkop naar Israel terugvluchten vanwege de doodbedreigingen van de kant van Hamas. Bovendien drie Amerikaanse rabbies, die tot een anti-Israelische sekte (Naturei Karta) behoren en zich graag door Hamas voor propaganda-doeleinden laten gebruiken. Ook de Deense Jezus-Lookalike Poya Pakzad , van Iraanse kommaf, was van de partij en schildert op zijn Deense weblog ongewild een ontluisterend beeld van de Hamas-propaganda tijdens de reis.

Ondergebracht in een luxe hotel aan de Middellandse zee, verbaast Poya zich over de schrille tegenstelling tussen de gebombardeerde huizen in Gaza en het hotel. Hij realiseert zich dat de reis door Hamas propagandistisch wordt uitgebuit. Amira Hass mag haar vrienden niet bezoeken en de activisten mogen alleen met Hamas bodyguards naar buiten.  "Om veiligheidsredenen".

Tijdens de obligate demonstratie lopen alleen mannen mee. De vrouwen worden in een bus achterin de tocht meegereden. De Amerikaanse feministes protesteren en uiteindelijk mogen een paar Palestijnse vrouwen een spandoek met de tekst "Women say Free Gaza" vasthouden.

De rondleiding met de bus, de volgende dag is een complete mislukking. Ze mogen maar één keer uitstappen om foto's te maken. Ze krijgen geen normale mensen te spreken. De begeleiders zijn volkomen onwetend. Zelfs in hun poging de aantallen slachtoffers en daklozen door de oorlog te overdrijven, maken ze nog fouten. Ze spreken van 18.000 daklozen, terwijl het er volgens de Hamas 50.000 moeten zijn.

Na protesten mogen ze toch nog met de bewoners van Gaza spreken. Poya bezoekt een getroffen familie en een weeshuis. Hij is ontroerd door de verhalen en het aanzicht van de ellende die de oorlog heeft veroorzaakt. Maar Hamas roept ze weer terug voor een voetbalwedstrijd. Meisjes mogen vanzelfsprekend niet meespelen. Regeringspropaganda is overal gelijk zegt Poya.

Veel activisten willen in Gaza blijven. Maar Hamas vertelt ze dat het niet mogelijk is. Alleen de rabbis mochten blijven omdat ze vanwege de sabat niet mochten reizen....

Er zitten nu drie leuke Nederlands sprekende meiden op die boot naar Gaza. Anne en de Vlaamse Griet en Inge (zie filmpjes hieronder). Ze spreken de propaganda taal van Hamas na. Ze weten niet beter. Maar moeten ze straks ook achterin de demonstratie met een hoofddoek op lopen? Mogen ze zelf met Arabische vrouwen van de Gaza praten? Zullen ze straks teleurgesteld hun weblog vullen met verschrikkelijke verhalen over Hamas? Ik denk het wel.

Dus doorlaten die leuke meisjes. Ze zullen met eigen ogen de verschrikkingen van de Hamas-terreur kunnen zien.

Moedig Gaza meisje op de boot

Voor zover bekend, zit er maar één Nederlander op de boot naar Gaza en dat is Anne de Jong.
Op de Twitter heeft Anne slechts 39 Followers. En daar moet snel verandering in komen. Tenslotte gebeurt het niet iedere dag, dat er 8 boten naar Gaza varen om cement te brengen.
http://twitter.com/anne2gaza

Max van den Burg zingt "Het Dorp 2009"

Genoeg is Genoeg: SP haalt haatwebsite van Anja Meulenbelt uit de lucht

onverwachts en toch nog verheugend: de website van Anja Meulenbelt, Senator voor Haat en Terreur, is door de SP uit de lucht gehaald. Kijk zelf maar:

www.anjameulenbelt.sp.nl

Turks Feestje bij het vertrek van de boot naar Gaza

De Mavi Marmara is één van de 9 boten die deze week naar Gaza vertrekt om cement en andere verboden goederen te brengen. De Turken maken een feestje bij het vertrek van de boot.

Mavi Marmara Menuju Gaza from Sahabat Al-Aqsha on Vimeo.

Anarchisten voor Hamas: Weer een boot naar Gaza

Na drie jaar "blokkade" van de Gazastrook, waar 1,3 miljoen mensen wonen, zou er toch wel eens honger en gebrek moeten ontstaan, in deze door de terreurgroep Hamas beheerste zone. Maar nog geen filmbeelden van kinderen met bolle buikjes gezien. Intussen doen enkele linkse en islamitische organisaties weer verwoede pogingen de "blokkade te doorbreken".

Het eerste schip dat vanaf Kreta vertrekt heet Rachel Corrie, naar het meisje dat in 2003 door een Israelische bulldozer werd overreden. De namen van de andere schepen worden bedacht door Palestijnse kinderen en wie af en toe de Palestinian Media Watch bekijkt houdt zijn hart vast over de namen die deze namenwedstrijd op zal leveren. Ongetwijfeld allemaal dappere martelarennamen. Maar tot nu worden deze namen nog angstvallig geheimgehouden.

Opvallend, dat mijn vroegere anarchistische kameraden zo'n enorme sympathie met deze Hamas-ondersteunende operatie hebben.  In hun eigen land bekritiseren ze het geloof en gaan ze zelfs nooit naar een kerk. In hun eigen land willen ze vrijheid van meningsuiting en mensenrechten. Maar in Gaza ondersteunen ze een totalitaire en zelfs moordzuchtige groep die tegenstanders zonder pardon door de benen schiet en geen andere mening toelaat. Vreemd.

Het meest prominente voorbeeld van een anarchist die Gaza steunt is toch wel de Zweedse anarchist Mattias Gardell. Docent vergelijkende religiestudies aan de Universteit Uppsala in hetzelfde Zweden. Gardell heeft het Zweedse parlement gevraagd een motie aan te nemen waarin wordt geeist dat de schepen die nu naar Gaza varen, om de vermeende blokkade te breken, veilig door kunnen varen. Daar maakt hij zich dus zorgen over. Gardell wil zelfs dat Europa maatregelen neemt om een veilige overtocht te garanderen.

Mattias Gardell heeft boeken geschreven over sektarische groepen als Klu-Klux-Klan en Nation of Islam. Het zou een goed idee zijn als hij zelf eens een jaar in Hamas-land ging wonen, net als hij bij de rechts-extremisten in de VS gedaan heeft. Dan kon hij met eigen ogen zien wat voor een sectarisch en moorddadig bewind er op de Gazastrook heerst. Zelfs de senator van Haat en Terreur gaat er niet meer heen. Ze houdt zich de laatste tijd bezig met homo- en lesbo-emancipatiegroepen in Israel. Wat ook wel weer een complimentje waard is.

Keesje is 43% fundamentalist: Trouw Funditest

http://www.trouw.nl/religie-filosofie/funditest/

Kamerleden met gevaarlijke contacten

Gidi Markuszower moest zich als kandidaat PVV-er, vanwege zijn vermeende contacten die de veiligheid van de staat in gevaar zouden kunnen brengen, terugtrekken. (bron: NRC)  Dat gaat ongetwijfed over de contacten van Gidi met de Israelische staatsdiensten. En hoe zit het eigenlijk met andere kamerleden? Harry van Bommel die glorieus op de foto gaat met Yasser Arafat.  Khadija Arib (PvdA), die lid is van een koninklijke commissie in Marokko.  De Staatssecretaris van Justitie, Albayrat die veel contacten in Turkije heeft. Daar hoor je de AIVD dan weer niet over. Of misschien zijn die contacten toch niet zo gevaarlijk voor Nederland.

Indymedia krakers over Keesjemaduraatje

keesstad is misschien al 60 jaar, maar kan maar niet begrijpen dat ook linkse mensen hun afschuw uitspreken over het fascistoide karakter van van islamfundamentalisme. als er ook maar iets gepost wordt over de islam op deze site, denkt ie dat het keesjemaduratje is. de man is niet alleen paranoide maar ook humorloos, een zuurpruim. denk dat ik deze cartoon ga verspreiden in appelscha, hebben we meteen een leuk debatje in het leven geroepen. hoe denken anarchisten over de islam? hoe ze over christendom denken, is genoegzaam bekend.
 

Teken-Zelf-Mohammed-Dag

Gewoon omdat het kán. Teken de profeet Mohammed en opload je tekening hier.

Interessant radio interview met Ayaan Hirsi Ali

Twee broers verdacht van brandaanslag op Lars Vilks (Zweedse Cartoonist)

Vermoedelijk banden met islamitisch netwerk . (bron: Politiskinkorrekt.info)

In de nacht van zaterdag worden er twee brandbommen in het huis van Lars Vilks buiten Nyhamnsläge gegooid. Een venster kapot en een smeulende brand in de woning. De cartoonist is dan niet thuis. Het vuur dooft vanzelf.

Op 21 uur gisteravond arresteert de politie een 21-jarige (foto) migrant in de kansenwijk Copper Farm in Landskrona. De vermoedelijke dader heet Mentor Alija, geboren 1989-04-20. Het is een Kosovo-Albanees. Het adres waar hij wortd gearresteerd is 43 Copper Farm B. Zondagmorgen wordt er nog een andere verdachte gearresteerd. Een 19-jarige student uit Helsingborg. Het is zijn kleine broertje, Mensur Alija, geboren 1990-09-05. Hij woont ook in Landskrona. Mensur moet zich in het ziekenhuis laten behandelen aan brandwonden opgelopen tijdens de brandaanslag.

Zijn Facebook-pagina toont een grote interesse in de beruchte islamitische fundamentalist, Anas Khalifa en andere radicalen. Een verband met moslimbroederschappen wordt aangenomen

David Horowitz: Moslim Studentenorganisaties ondersteunen Hamas en Hezbollah

Filmpje:

De stelling van David Horowitz, conservatief spreker in de VS is, dat er een international netwerk van moslimbroederschappen bestaat en dat moslim studentenorganisaties in de VS daar deel van uitmaken. De studente vraagt in de zaal: "Kunt u bewijzen dat wij geld krijgen van Hamas?" . David Horowitz antwoort met de vraag of de studente Hamas en Hezbollah veroordeelt. Dat doet ze niet. "Case closed", aldus Horowitz. Je veroordeelt deze terreurorganisaties niet en dus steun je ze. Vervolgens vertelt Horowitz, dat de Hezbollah leider het goed vindt dat alle Joden zich in Israel verzamelen, zodat ze gemakkelijker uit te moorden zijn. Vindt de studente dat ook een goed uitspraak? Daar durft ze dan weer wel een antwoord op te geven en bevestigt dat ze achter deze vreselijke uitspraak staat.

Aanval op de woning van Lars Vilks, tekenaar van Mohammed Cartoon

Film:

PVV wil Europa van binnenuit slopen

Laurence Stassen (PVV) over vrouwenrechten in Europa

De aanval op Lars Vilks, Zweedse cartoonist, in beeld:

Wat moet Geert Wilders nu doen?

Indien hij vantevoren wist wat Hero Brinkman bij Pauw en Witteman ging zeggen, dan heeft hij genoeg tijd gehad hierover na te denken en dan zullen we deze week wel horen wat zijn reactie is. Het is echter aan te nemen, dat Hero Brinkman op eigen houtje heeft gehandeld en het partijleiderschap van Geert Wilders onverwacht en openlijk ter discussie stelt. Uitgerekend bij Pauw en Witteman.

In dat geval doet hij er goed aan deze week nog te verklaren dat hij LPF-achtige toestanden wil voorkomen en dat hij daarom een interne partijdemocratie nog niet wil invoeren. Take it or leave it. Hero Brinkman laat zelf zien waar het toe kan leiden. Elke PVV-er die ook maar een beetje van zichzelf overtuigd is en een paar aanhangers heeft zou in de pers en tegen wie het maar wil horen gaan roepen wat hij wil en binnen de kortste keren wordt de gehele partij verscheurd. Kijk maar naar "De Joop" van vandaag en zie dat daar Paul Wilders, de broer van, al weer in stelling wordt gebracht.

De PVV fractie bestaat uit een paar ideologen: Wilders, Bosma, Agema en de Roon. Dat is de harde kern die de grote lijnen uitzet. Hero hoort daar niet meer bij. Hero Brinkman zou zich moeten schikken in de rol van stemmentrekker en publiekslieveling binnen de fractie. Maar hij wil een grotere rol voor zichzelf. Juist door zijn drankprobleem en zijn opvliegende aard is dat niet mogelijk. 

Heeft Hero Brinkman gelijk? Volgens mij wel als hij zegt dat een minderheidskabinet met gedoogsteun van de PVV op dit moment in Nederland niet wenselijk is. Wilders noemt die optie om maar geen compromissen aan te hoeven gaan. In feite zegt hij dat de PVV nog niet klaar is voor deelname aan een kabinet. Of hij denkt dat de PVV nog niet groot genoeg is voor deelname aan een kabinet. Het voordeel van die strategie van Wilders is, dat hij in lange termijnen denkt. Over een paar jaar zullen we weten of die strategie heeft gewerkt. Het is kortzichtig van Hero Brinkman om nu bij Pauw en Witteman te roepen dat die strategie verkeerd is.

Moet de PVV een interne partijdemocratie met congressen en moties gaan invoeren? Op den duur wel, maar stel je er niet te veel van voor. Bij alle partijen wordt het gewone klootjesvolk, de leden, gemanipuleerd. Hoogstens de plaats van kandidaten op de kandidatenlijst kan nog een beetje naar boven en naar beneden worden geschoven. De echte grote lijn wordt door een paar ideologen achter gesloten deurenbepaald. In dat opzicht verschilt de PVV niet van andere partijen.

Update: Zie je wel. Geert is niet boos, maar wel teleurgesteld.

Job Cohen is al jarenlang de weg kwijt

Martien Pennings, alias Kassander, alias Leo Sar, schrijver van onderstaande tekst,  is één van de "Boze Bloggers van de Rode Hoed" die treffend beschreven werden in een opzienbarend artikel op 15-12-2007, van Margalith Kleijwegt in Vrij Nederland. De 'Boze Bloggers' zijn sinds 2007 steeds actief gebleven. Ook al komt Job Cohen nu bijna elke dag wel een keer op de TV en wordt hij door de Publieke Omroep gepropageerd, de invloed van internet, Twitter en Blogs is niet weg te denken en kan hem nog onderuit halen.

(...)Job Cohen is, zoals je weet, een academische gevormde ex-minister. Als burgemeester van Amsterdam publiceerde hij desondanks over de multiculturele samenleving een artikel dat een intellectuele karikatuur is. Bij-elkaar-houden verwerd hier tot een openlijke uitbarsting van krankzinnigheid.

Het walgelijke artikel stond in "Socialisme & Democratie". Ik baseer me op de versie die stond afgedrukt op de opinie-pagina van Trouw. Verschijningsdatum: 12 september 2006, dus een dag nadat we herdacht hadden hoe “religie” weer eens een bloedbad had aangericht. En het was een pleidooi om meer islam de westerse wereld binnen te halen.

Cohen: “(…) als religie in de samenleving van de 21ste eeuw een politieke factor is, dan moet de sociaal-democratie een relatie met de religie aangaan.”

Met wat voor religie? De islam natuurlijk, maar vermoedelijk wil Cohen ook een “relatie” aangaan met het soort christendom dat we in Nederland steeds meer zien, aanschurkend tegen de islam en dezelfde methodes overnemend, namelijk verhuld intimideren: "jullie moeten ons niet kwetsen want anders worden wij nog radicaler".

Cohens analyse van de “relatie” tussen sociaal-democratie en “religie” is plat simplistisch. Aan de ene kant zet hij: eigenbelang, pragmatisme, alcohol- en drugsgebruik, echtscheiding, pornografie, eenzijdig economisch denken annex de commercialisering van het bestaan. Deze uitstalling van kwalijke abstracta vat Cohen samen als: ons collectieve lijden aan een “moreel tekort”. Wij willen, zegt hij, “de existentiële leegte van de seculiere samenleving ontstijgen”. En daar gaat dus de islam ons bij helpen. Niet de "Universele Verklaring van de Rechten van de Mens" om maar eens een dwarsstraat te noemen uit de Joods-Christelijke (jazeker!) en Humanistische traditie die de lichte zijde van de Verlichting in onze cultuur representeert.

“Er is weinig discussie in onze partij” zegt Cohen, ”welke betekenis aan belangrijke begrippen als solidariteit, gelijkheid, gerechtigheid, naastenliefde en verantwoordelijkheid in deze postmoderne tijd gegeven moet worden.” En dat wordt beter als de islam onze inspiratiebron is?

En dan zo’n cliché: “in deze postmoderne tijd”. Wat zal ik daar, als menselijke humanist, eens op antwoorden? In de eerste plaats dat “post-modern” in ons hedendagelijks leven nu juist vooral betekent: cultuur-relativistische multiklets zoals Cohen die debiteert. Dus als Cohen lijdt aan de leegte van het postmodernisme, moet hij in de eerste plaats ophouden met het propageren van de meest triviale vormen ervan, te weten genoemde multiklets waarin tenslotte, omdat het verhaal van de blanke koloniale overheerser toch ook maar één van de verhalen is, de koppen-snellers-cultuur óók “respect” gaat verdienen. En de islamitische, natuurlijk. Dit stuk was niet het voorzichtige pleidooi van een burgervader, dit was een ideologisch verhaal van iemand in geestelijke nood die persóónlijk redding zoekt in “religie”.

In de tweede plaats is het inhoudelijke onzin wat Cohen zegt, want “solidariteit , gelijkheid, gerechtigheid, naastenliefde en verantwoordelijkheid” werden met name in het verkiezings-programma van de PvdA tot in detail uitgewerkt op allerlei praktische terreinen. Daar zijn blijkbaar mensen aan het werk geweest die uitstekend weten om te gaan met het goede uit de erfenis van de Verlichting en daarvoor geen bebaarde praatjesmakers in jurken voor nodig hebben.

Zonder “religie” hoeven wij helemaal niet te lijden aan de existentële leegte die Cohen voelt en ziet. Ik kan heel veel met “anti-wreedheid”(Richard Rorty) , anti-genocide (Handvest VN), “humanisme van het slechte nieuws” annex “humanitaire interventie” (André Glucksmann, Bernard Kouchner). Zonder “religie” heb ik genoeg moreel kompas aan onze eigen Nederlandse manifesten waarin wij begin 17e eeuw afscheid namen van het bloeddorstige brandstapel-katholicisme uit Spanje. Gedachten uit die manifesten kwamen terecht in de Poolse grondwet, in de Amerikaanse Declaration of Independence, Constitution en Bill of Rights. Alle verdere internationale documenten rond mensenrechten komen uit die traditie, van het Atlantic Charter tot de Universele Verklaring van de rechten van de Mens en het Handvest van de Verenigde Naties. Deze documenten en begrippen zijn oneindig superieur aan bijbelwartaal en korangezwets, dat “archaïsch koeterwaals, waaraan zich in anderhalf millennium het aangroeisel van ontelbare interpretaties heeft gehecht” (Abram de Swaan) Existentiële leegte? Waar dan? Ik niet.

Er dan is er nog de Verlichtings-traditie van de expliciete religie-kritiek, in zijn scherpste vorm die van het “écrasez l’infâme!”. In dat licht is de sociaal-democratie er altijd op uit geweest om de werkelijke noden van mensen op aardse wijze te lenigen, hun waarachtige behoeften reëel te vervullen. En de ayatolla’s, ammahoela’s en verdere dejellaba’s van hun gezag te ontdoen. Maar wat doet deze burgervader van de sociaal-democratie? Hij zet de deur van de opiumkit open. Want was godsdienst niet de opium van het volk? Of vind je, Monika, dat te populistisch dan wel te one-linerig geformuleerd? Dan zal ik het anders zeggen. Godsdienst is het misleidende, onderdrukkende antwoord op echte vragen, is het surrogaat van de vervulling van echte behoeften, is de fopspeen als antwoord op echte honger, is de fata morgana in de woestijn. Wat geeft de in weelde badende en in het rond neukende sjeik aan het volk? De islam! Dat wil zeggen vrouwenhaat, jodenhaat en het paradijs met 72 maagden na de dood. Voor de maagden zelf zijn er dadels. En die ene islamitische hufter die ze moeten delen natuurlijk. Godsdienst is een virus, een ziekte. Godsdienst is waanzin. En gekte, inderdaad, hoort bij de mens. Irrationaliteit is iets waar de werkelijk Verlichte rekening mee houdt. Maar waanzin subsidiëren, via moskee en bijzondere school, en er zelfs de redding van de beschaving in zien, is nog even iets anders.

Cohen wil niet alleen nóg meer begrip voor deze waanzin, dan wel het narcisme van de individuele gelovige, nee, er moet gewerkt worden aan de institutionalisering van het geloof, met status-mannetjes, woordvoerders die salarissen opstrijken en hun kuddes beletten individuen te worden die zelf in staat zijn morele afwegingen te maken en derhalve de kudde zouden kunnen verlaten. De overheid moet religieuze burgers “bescherming bieden als dat nodig” is, vindt Cohen. Begin dan maar met de Amsterdamse Joden, zou ik zeggen en blijf dus vooral kritisch op de islam. Maar Cohen is er juist voorstander van dat “religie” zich kan “ontplooien in het publieke domein”. Hier zal niet in de eerste plaats bedoeld zijn meer politie op straat in wijken waar Joden hun keppeltjes nog nauwelijks durven opzetten. Dat zal in de praktijk wel neer komen op het subsidiëren van moskeeën en bijzonder islamitisch onderwijs. Nou, dan kan Cohen zijn “opvoeding waarin respect voor (…) pluraliteit wordt bijgebracht” wel op zijn buik schrijven. Segregatie begint met bijzonder onderwijs.
Van een sociaal-democratische beweging waarin een leidende figuur dit dermate onweersproken kan publiceren, is de quasi-elite de weg helemaal kwijt.

Meer van Martien Pennings:

Dit is een passage uit een langer artikel van 8 juni 2007 van "Leo Sar" met als titel: OPEN BRIEF AAN MONIKA SIE DHIAN HO, kersverse directeur van de WIARDI BECKMAN-STICHTING, "DENKTANK" van de PvdA.
http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/2007/06/open_brief_aan_.html#more

"Al-Qaeda wil virtuele jihad universiteit"

Opsporingsdiensten moeten het internet afspeuren naar virtuele jihadistische trainingskampen en ze stoppen voordat ze martelaren worden, aldus de Canadese procureur-generaal Dominique Dudemaine. Tijdens de Francopol conferentie over cybercrime, liet hij weten dat cyberterrorisme in Canada wel degelijk voorkomt. Sinds september 2001 zouden verschillende mensen wegens online terreur zijn aangeklaagd. Het gaat dan met name om personen die via het web plannen voor een mogelijke aanslag bespreken of propaganda verspreiden.

Onderzoek naar deze verdachten wordt bemoeilijkt doordat de mappen, bestandsnamen en inhoud vaak Arabische karakters bevatten. "Om te begrijpen hoe Islamitische terroristen het internet gebruiken, moeten we begrijpen wat het Global Islamic Media Front (GIMF) is", zegt Francois Paget van McAfee. Volgens hem is het GIMF één van de belangrijkste virtuele jihadistische groepen, die zich bezighoudt met het rekruteren van nieuwe leden en het verspreiden van de ideologie via internet. 

Lees het hele artikel op Security.nl

Hans Spekman heeft veel te vertellen, op Twitter

Het non-conformistische PvdA TweedeKamerlid heeft 0 tweets en 64 volgelingen. Toch knap

Keesjemaduraatje geblocked door @FemkeHalsema. What's next?

Op Twitter. En dit is het laatste dat ze tegen mij zei:

PvdA haalt naam van Fietsenmaker Ondiep van Youtube

Job Cohen was vandaag in de Utrechtse wijk Ondiep en kreeg daar van de fietsenmaker het hele verhaal te horen. Marokkanen, Overlast, Straatterreur. Vanmiddag werd de beste man nog met naam en toenaam op Youtube genoemd. Gelukkig nu reeds weggecensureerd.



Dit zei Job Cohen erover:
" Daarna ben ik in Ondiep geweest en daar heb ik kennis gemaakt met [onverstaanbaar].  Nou, die was helemaal niet tevreden over hoe het daar ging. Die had ontzettend veel last van Marokkaanse jongeren met name, en wat je daar dan van hoort. Je weet het en als je daar dan nog een keer van hoort , dan is dat ook echt verschrikkelijk. En hij liet ook heel erg duidelijk blijken dat daar veel aan moet gebeuren. En de kunst zal zijn en hij liet ook heel erg duidelijk blijken dat dat niet eenvoudig is, om toch weer mensen met elkaar in gesprek te laten gaan. Ik denk dat dat de enige oplossing is. Hij zei ook: 'Ik heb er geen zin meer in. Ik vind het mooi geweest en als zij dat willen dan komen zij maar naar me toe.' Nou kijken of dat gaat lukken"

Dat is dus de oplossing van Job Cohen. "Mensen weer met elkaar in gesprek brengen"

Thomas Schlijper klaagt Mat Herben (LPF) aan

De in Amsterdam en Tel Aviv wonende fotograaf beschrijft op Twitter hoe de vroegere LPF fractieleider Mat Herben verkeerde informatie over hem verspreidde en hem daarmee in gevaar bracht. (van onder naar boven lezen, want het is Twitter)

...was. Wat zal het je goed uitgekomen zijn dat zowel Fortuyn als Van Gogh het zwijgen is opgelegd. En nu maar janken over 'wederhoor' Haha about 8 hours ago via Tweetie

...goed wat jouw rol was bij de JSF. En dat je via chantage bij Leefbaar Nederland binnen probeerde te komen toen Fortuyn daar nog leider... about 8 hours ago via Tweetie

...geweest zijn vanwege de moord op Pim èn die van Theo, terwijl Theo gvd die ochtend pas vermoord was. Overigens: Theo wist maar al te... about 9 hours ago via Tweetie

...om de jonge fortuynisten, die jou voorzien hadden van die crap over mij, te dekken. Ze zouden namelijk maanden eerder al in de war... about 9 hours ago via Tweetie

...het lijk van Van Gogh nog niet koud was, en ik je 's avonds van man tot man sprak, je de moord op Theo al misbruikte als argument... about 9 hours ago via Tweetie

...te verspreiden. Dit alles in een poging mij te laten arresteren. Weetje nog Matje Herben? En weetje ook nog dat je maanden later, toen... about 9 hours ago via Tweetie

...en me er in de TK tijdens het live uitgezonden vragenuurtje van beschuldigde de huizen van LPF-policiti te fotograferen en op internet... about 9 hours ago via Tweetie

...weerwoord vroeg toen je mij in de Tweede Kamer bij de groep van potentiele minstermoordenaars schaarde (de verdonk-ketchupgooiers)... about 9 hours ago via Tweetie

http://bit.ly/dDyFJp Ja Matje Herben, zo voelt dat als je niet om weerwoord wordt gevraagd. Weet je nog dat je mij in 2004 niet om... about 9 hours ago via Tweetie

Van Agt noemt Israel niet

tijdens zijn speech bij de dodenherdenking in de Nijmeegse St Stevenskerk op 4 mei. Het heeft alom verbazing gewekt, dat van oud-premier Agt de toespraak op 4 mei in Nijmegen mocht houden. Heeft hij niet de Drie van Breda vrij gelaten? Heeft hij niet door nalatigheid oorlogsmisdadiger Menten laten ontsnappen? Bovendien houdt van Agt zich de laatste jaren op nadrukkelijk ongenuanceerde wijze met het Beloofde Land bezig.

Rabbijn Evers zegt er het volgende over: "Dries van Agt heeft zich niet laten kennen als een man met gevoel voor het leed van de Tweede Wereldoorlog. ‘Ik ben een ariër’, zei Van Agt toen hij het middelpunt was van zijn voornemen de Drie van Breda vrij te laten. Er moest een publieke hoorzitting aan te pas komen waar eerste generatie oorlogsslachtoffers getuigden, om het tij te keren." 

Daarom waren wij in gespannen afwachting naar de St Stevenskerk gekomen, afgelopen dinsdag. Zou de geachte oud-premier de bezetting van Nederland in '40-'45 gaan vergelijken met de Bezette Gebieden in Galilea en Samaria?  Zou hij de oorlog in Gaza gaan vergelijken met de gruwelijkheden van Nijmegen in de Tweede Wereldoorlog? De man is tot alles in staat.

Ik heb alles op film vastgelegd en zal ter zijner tijd de gehele speech op Youtube zetten. Als mijn jongste zoon het kabeltje van zijn videocamera heeft gevonden. Maar ik kan jullie al wel verklappen dat Van Agt allerlei onderwerpen heeft genoemd zoals daar zijn: Mensenrechten, Gebrek aan Water, Milieuverontreiniging, Bezetting, Klimaatveranderingen. Allemaal in verband met het thema Vrijheid en Bevrijding. Maar de gevreesde link met het Heilige Land is door hem tijdens deze toespraak niet genoemd. Tevreden keerden wij waarnemers huiswaarts. 

Kieskompas vermijdt moeilijke vragen

Het is haast onmogelijk een PVV-stemadvies van Kieskompas.nl te krijgen. Vragen over de Kopvoddentax of over sluiten van moskeeen staan er niet in. Zelfs als je extreme antwoorden geeft over immigratie, toelating van Turkije tot de EU of veiligheid, kom je op TrotsOpNederland van Rita Verdonk uit.

Alleen als je alle onderwerpen behalve immigratie uitsluit, kom je op een PVV positie terecht.

 

mijn politieke voorkeur 2010