Kwaliteitsmedia berichten nauwelijks over Hamas-infiltratie in West-Europa

 

Groot risico voor Joodse- en Israëlische instellingen

Palestijnse vluchtelingen uit Libanon, Gaza en Syrië worden in West-Europa in toenemende mate ingezet voor Hamas activiteiten. Vooral Hamas-financiering en het aanleggen van wapenopslagplaatsen is nu aan de orde van de dag. Vreemd genoeg is dit voor de zogenaamde kwaliteitsmedia (NRC, Volkskrant, NOS, NPO) geen thema van belang.

Een paar recente krantenberichten:

(2 december 2025; Deense krant Berlingske)  Twee mannen worden ervan beschuldigd meer dan 5,6 miljoen kronen voor Hamas te hebben ingezameld.

Ze worden aangeklaagd op grond van terrorisme.

Het geld werd via een netwerk van verenigingen in Denemarken of in het buitenland overgemaakt of geprobeerd over te maken naar Hamas. Eén van hen, een 28-jarige man, werd dinsdagochtend om 04.50 uur gearresteerd, terwijl de ander, een 59-jarige man, al ongeveer twee jaar vastzit, op verdenking van terrorismefinanciering.

De 59-jarige man speelt al jaren een zekere rol in het publieke debat. Zijn identiteit mag echter niet worden onthuld, omdat de rechtbank eerder al besloot hem te beschermen met een naamsvermeldingsverbod.

(27-november 2025; Duitse zender RBB) Planden terroristen een aanslag in Berlijn?

Begin oktober werden in Berlijn drie vermoedelijke Hamas-terroristen gearresteerd, beschuldigd van het voorbereiden van een aanslag.Rechercheurs vonden bij dearrestatie een AK-47, acht Glock-pistolen en 525 patronen – genoeg wapens om een ​​bloedbad aan te richten in hartje Berlijn, in de buurt van Joodse instellingen.
Alexander Dobrindt, CSU, federaal minister van Binnenlandse Zaken: “Wij gaan ervan uit dat deze dreigingssituatie concreet is (…) Wij zijn duidelijk een operatiegebied voor terroristen.”

Tot het netwerk behoren onder meer: ​​Adnan A., van wie men denkt dat hij zich in Libanon bevindt; Mohammed A., die in Groot-Brittannië woont; Yousif C., die uit Denemarken komt; en Abed AI G., die in Berlijn woont.

Hij zou een van de wapenleveranciers zijn. Een Duits staatsburger met Libanese roots.

Twee dagen later: Nog een verdachte van terrorisme landt op de luchthaven van BER. Zijn naam: Mohammed A.”Hij is de zoon van een zeer hooggeplaatste Hamas-leider, die beste vrienden is met de huidige interim-leider van Hamas. Het is dus ook duidelijk dat de hoogste Hamas-leiding niet alleen in officiële hoedanigheid bij deze voorbereidingen betrokken was, maar dat er zelfs familiebanden zijn met de hoogste Hamas-leiding.”

Hans-Jakob Schindler, terrorisme-expert:

“Terwijl wij nog dachten dat Hamas alleen geïnteresseerd was in aanvallen in Israël en de Palestijnse gebieden, was Hamas al enkele jaren vóór 7 oktober 2023 bezig met het plannen en voorbereiden van aanvallen in Duitsland en Europa. We hebben het hier over een echt professioneel netwerk; er worden in Europa operationele professionals opgericht met duidelijke instructies.”

In Duitsland berichten alle media, inclusief het linkse Taz en het deftige Die Zeit, over de wapenvondsten en de plannen voor een aanslag.

(20 november; Die Welt) Hamas leiders waren op de hoogte van de aanvalsplannen in Europa

(10 november 2025; Die Welt) Verdachte van terreurcomplot in Berlijn zou zoon zijn van Hamas-leider

(6 november 2025; Telegraaf) Nederlands Hamas -lid (58) zocht wanhopig naar wapendepots in Europa : ’Moeilijk betrouwbare mensen te vinden.’

Hier gaat het om de Rotterdammer Nazih Rustom, die vijftien jaar geleden nog samenwerkte met onze eigen Hamas-financier, Amin Abou Rashed, in de Stichting ISRAA. Hij staat in Berlijn terecht wegens voorbereiding van een aanslag van Hamas. In deze zaak van twee jaar geleden, werden in Denemarken, Polen en Bulgarije naar wapens gezocht.

In NRC en Volkskrant wordt er nog steeds met geen woord over deze zaken geschreven, ook al is er een duidelijke connectie met Nederland.

(19 september 2025 RTL Nieuws) Mustafa Ayyash, journalist bij Gaza Now, wordt op Schiphol gearresteerd op verdenking van financieren van Hamas

Omdat het hier om een journalist gaat, komen alle Nederlandse media, waaronder Villamedia van de Nederlandse Vereniging van Journalisten, in actie. Deze zaak geeft aanknopingspunten, om Israël aan te klagen en het thema persvrijheid hier aan te verbinden. De vermoedelijke Hamas-fondsenwerver werd aan Oostenrijk uitgeleverd.

(13 september; Spectator) Duitsland vaardigde in mei 2025 een arrestatiebevel tegen Majed Al-Zeer uit.

Hij wordt beschouwd als agent van Hamas en fondsenwerver in Europa. Majed Al-Zeer was regelmatig in Nederland en organiseerde samen met Amin Abou Rashed een Hamas conferentie in 2017 in Rotterdam. De Spectator vraagt zich af of Israël de Hamas-agenten in Europa gaat uitschakelen.

Links: Amin Abou Rashed; tweede van links: Majed Al-Zeer

(8 Maart 2025; Kleine Zeitung Oostenrijk) Vermeende Hamas-aanhanger uit Villach staat terecht in Klagenfurt

Onder strenge veiligheidsmaatregelen vindt bij de regionale rechtbank van Klagenfurt een proces plaats tegen een man uit Villach die ervan wordt verdacht lid te zijn van Hamas.

(25 februari 2025) Nazih Rustom staat in Berlijn terecht wegens lidmaatschap van Hamas.

                De Rotterdammer zocht in Polen naar een wapenopslagplaats van Hamas. Samen met drie anderen staat hij terecht. Eén van de samenzweerders komt uit Denemarken. Eén van de wapenopslagplaatsen werd uiteindelijk in Bulgarije gevonden.

(juni 2023) Amin Abou Rashed wordt samen met zijn dochter opgepakt op verdenking van het financieren van Hamas

Sindsdien staat de Palestijnse activist in Rotterdam terecht. In april 2026 begint de definitieve rechtszaak.

De Hamas-activiteiten vinden in ieder geval in Denemarken, Groot-Brittannië , Oostenrijk, Duitsland en Nederland plaats. Er zijn in deze landen meerdere arrestaties verricht. Het gaat niet alleen om fondsenwerving voor Hamas, maar ook over het verschaffen van wapens en het plannen van aanslagen. Er zijn dus genoeg redenen voor de Nederlandse pers om hierover te schrijven en de bevolking te waarschuwen. Tot nog toe is de reactie erg mager.

De onderkin van Cian Thomas Bramwell

 

Op 4 november 2025 stond Cian Thomas Bramwell (13-07-2004; Dubai) in de rechtbank Rotterdam terecht, wegens opruiing tijdens een pro-Palestina-demonstratie, op 5 juli 2025, bij de Fokker-fabriek te Papendrecht. Hij riep de veertig demonstranten op de ruiten van Fokker in te slaan en het gebouw te bekladden. Ook zou hij opgeroepen hebben, de firma Fokker economisch te treffen.

De Officier van Justitie had drie proces-verbalen van drie verschillende opsporingsambtenaren op haar bureau liggen, waaruit bleek dat Cian Bramwell dit allemaal, staande op een podium voor de Fokker-fabriek, echt gezegd zou hebben. De pliessie had Cian echt herkend en ze kenden hem al van andere demonstraties. Er is een onderzoek op de sociale media uitgevoerd, waaruit de foto’s en de video werden vastgelegd. Volgens de Officier van Justitie was er geen twijfel mogelijk en Cian had het gedaan.

Een lange lijst van andere delicten werd tijdens de rechtszitting opgevoerd: Vernielingen, beledigingen van ambtenaar in functie, verzet bij de aanhouding en opruiing. Nu ligt er een dikke map met aanklachten in het dossier Cian Bramwell. Doordat nog niet alle aanklachten tot een veroordeling hebben geleid, was een artikeltje 63 van toepassing, waarbij bij het formuleren van de strafmaat ook al de andere aanklachten mee werden genomen. Het zag er helemaal niet goed uit voor Cian.

Helaas was Cian niet komen opdagen in de rechtbank. Hij had een advocaat uit Amsterdam gemachtigd voor hem op te treden, maar een verdere uitleg van de door hem gepleegde daden en een uiteenzetting over zijn persoonlijke omstandigheden, die werden tijdens de zitting niet verstrekt. Toch was Cian Bramwell best een beetje zielig, want hij was thuis bij zijn moeder van het bed gelicht en medegevoerd naar een koude en kille politiecel. “Ach moeder ik zit hier voor opruiing in de cel, en tuur door getraliede ruiten.” Op de publieke tribune zaten intussen een top-zionist en een onbekende observant. Cian is er gloeiend bij.

De ICT-organisatie van de rechtbank is weer helemaal in orde. Voordat de advocaat een email aan de griffier kan sturen, moet hij eerst even naar voren lopen en een handgeschreven briefje met een code erop halen. Dan tikt hij de code in en kan hij de email met het pleidooi aan de griffier sturen. Die stuurt het ook door aan de Officier van Justitie. Ik denk dat Alan Turing zich in zijn onbekende graf om zou draaien, als hij vervolgens wist dat om de twee minuten gevraagd moest worden of de email al is aangekomen. Hetzelfde proces vond plaats met foto’s van de verdachte, die naar de politierechter gestuurd moesten worden. Het had niet langer moeten duren, anders was “top-zionist numero uno” eigenhandig naar voren gelopen om de datastroom even vakkundig op gang te helpen.

Intussen hadden alle aanwezigen vergeten op de advocaat te letten, want die had nog wat in petto. Hij ontkende namelijk dat Cian Bramwell de hem toegedichte feiten had gepleegd. De persoonsherkenning was namelijk helemaal niet naar voorschrift uitgevoerd. Hoe ver hadden de verbalisanten van de persoon op het podium afgestaan? Hoe lang had de observatie geduurd? Kende de verbalisanten de verdachte al van andere demonstraties of zagen ze hem voor de eerste keer? Hoe wisten ze dan zo zeker dat het de echte Cian Bramwell wel was? Hadden ze zijn huidskleur, stand van de ogen en haarkleur wel goed vergeleken met de politiefoto? Het waren vragen over vragen die de advocaat op de rechtbank afvuurde. Het was allerminst zeker dat de veroordeling wel plaats kon vinden. De zitting, die normaal twintig minuten duurde, liep steeds verder uit.

De Officier van Justitie begon aan een indrukwekkend betoog, waarbij het ontbreken van een kin en de grote omvang van de onderkin, die direct overging in de nek van ruimschootse omvang, een belangrijke rol speelde. Weliswaar waren de mooie groene ogen van Cian Bramwell niet door de verbalisanten in het proces-verbaal omschreven, maar het kapsel, de kleur van het haar en het bijzondere postuur gaven genoeg uitsluitsel over de werkelijke identiteit van de opruiende Palestina-demonstrant. Intussen waren de foto’s via het TCP/IP-netwerk van de afdeling Rechtspraak van het Ministerie van Justitie ook bij de politierechter aangekomen. Ze zat te turen en merkte op dat de foto’s ook vergroot konden worden, omdat ze in Word waren opgeslagen. De politierechter had duidelijk een Word-cursus gevolgd.

Na een omvangrijke pauze, waarbij de aanwezigen op de gang moesten wachten, kwam dan eindelijk de verrassende einduitslag vanachter de rechters tafel: 40 uur taakstraf.

Nieuws van Nazih Rustom

 

Nazih Rustom was ooit bestuurslid van de Hamas-mantelorganisatie ISRAA in Rotterdam, maar werd daar al vijftien jaar niet meer gezien. In december 2023 werd hij in Rotterdam gearresteerd en naar Duitsland uitgewezen. Nazih Rustom wordt verdacht van lidmaatschap van-, en het verschaffen van wapens aan Hamas. Sinds maart 2025 staat hij in Berlijn terecht en nu weten we pas wat hij precies gedaan zou hebben.

De Duitse rechtsgang duurt erg lang en rechtszittingen gaan soms alleen over het indienen van extra vragen aan het Openbaar Ministerie. Daarom ben ik niet helemaal naar Berlijn gereden om de rechtszaak tegen Nazih Rustom te volgen. De rechtszaak tegen Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed duurt ook al twee jaar en het is al moeilijk genoeg om dát allemaal te volgen. In november 2025 begint de echte rechtszaak tegen Nazih Rustom.

Nu druppelt er toch af en toe wat informatie over het wel en wee van onze eigen Rotterdamse terreurverdachte Nazih Rustom naar buiten. Wat heeft hij gedaan en waar wordt hij van beschuldigd?

Tot in 2023 heeft Hamas nooit terreurdaden in Europa uitgevoerd. De leden van Hamas in West-Europa beperkten zich tot het inzamelen van geld, dat naar Gaza gestuurd werd. Een deel van dat geld was ook nog bestemd voor goede doelen, zodat de ‘usual suspects’ en de ‘useful idiots’, zoals Anita Risseeuw, Benji de Levie en Ineke Palm, met een gerust hart konden verklaren dat ze zich alleen uit humanitaire motieven met de Hamas-zaak bezig hielden.

Fatah guerilla eenheid in 1980

Nazih Rustom werd geboren in het Palestijnse vluchtelingenkamp al-Rashidiya in Libanon in juli 1967. Hij hoort dezelfde familie als terreurverdachte Al-Kharaz. Deze familie was begin jaren 80 betrokken bij terroristische activiteiten van het Yusuf al-Najjar-bataljon van de Fatah-beweging langs de grens tussen Israël en Libanon. De foto toont leden van deze guerillagroep, waar Nazih Rustom in 1980 toe behoorde. Hij kwam in 1994 naar Nederland, waar hij het Nederlandse staatsburgerschap en een
paspoort kreeg.

Nazih Rustom bleef door de humanitaire geldinzamelingsacties in Rotterdam lange tijd onder de radar, totdat hij in oktober 2023, enkele dagen voor de aanval van Hamas op Israël, plotseling met een bestelbusje naar Polen ging rijden en op zoek was naar een wapendepot voor Hamas.

Volgens de aanklager zijn de volgende gebeurtenissen waargenomen:
-Op 4 oktober 2023 ontving Nazih Rustom gecodeerde coördinaten over de locatie van het Hamas-wapendepot in Polen. Het wapendepot bevond zich nabij een kruispunt in de regio Jeleniów. Rustom belt verdachte Mohamed Bassiouny op en vertelt, dat hij de volgende dag in Berlijn zou aankomen. Bassiouny bracht Rustom van de luchthaven van Berlijn naar het huis van een andere assistent. Deze man wordt tijdens het proces als “de getuige” genoemd.

-Tegen middernacht haalde Bassiouny Rustom op bij het huis van de getuige in zijn auto en staken de twee de Poolse grens over. Ze voerden een grondige zoektocht uit die ongeveer vijf uur duurde (01:38–06:33) in het bos nabij het kruispunt in de regio Jeleniów, maar zonder succes. Rustom en Bassiouny keerden ’s ochtends terug naar Berlijn en meldden onmiddellijk aan Hamas-leider Al-Kharaz dat ze gefaald hadden.

-Op 7 oktober 2023 gingen Bassiouny en Rustom opnieuw naar Polen en zochten opnieuw in de omgeving, ditmaal bij daglicht, maar opnieuw zonder succes. ’s Avonds keerden ze terug naar Berlijn.

-De volgende dag vloog Rustom van Berlijn naar Beiroet om de twee mislukte pogingen om de wapenopslagplaats te vinden te bespreken met hooggeplaatste leden van de Izz al-Din al-Qassam Brigades. 

-Op 24 oktober 2023, terwijl hij in Libanon was en instructies van Al-Kharaz had ontvangen, droeg Rustom de cachegegevens en zijn zoekdocumentatie over aan een man genaamd “Ziyad de leraar”
in Libanon.

Tijdens de rechtszaak in Amsterdam, die ging over uitlevering naar Duitsland, kon niemand zich voorstellen, dat de strompelende man met zijn rollator een terreurverdachte was en wapendepots in Polen zou kunnen zoeken. Toch blijkt Nazih Rustom volgens de aanklacht een belangrijke rol bij de zoektocht naar wapens te hebben gespeeld.

Gegevens in dit artikel komen uit dit rapport: Arrest of Hamas Terrorist Cells in Europe: Hamas May Carry Out Attacks Abroad

Mustafa Ayash van Gaza Now wilde zelfmoord plegen

Het gaat niet goed met Mustafa Ayash, de oprichter van sociaal-media-platform Gaza Now. Op 19 september 2025 werd hij op Schiphol opgepakt en wacht sindsdien op zijn uitlevering naar Oostenrijk. Ayash wordt beschuldigd van lidmaatschap- en financiële ondersteuning van Hamas. Tijdens de rechtszitting van afgelopen dinsdag bleek dat Ayash intussen in een psychiatrische kliniek verblijft, vanwege een poging tot zelfmoord. Ook wordt hij behandeld voor een oorlogstrauma, opgelopen in Gaza.

Tijdens de rechtszaak werden geen inhoudelijke feiten over de aanklacht tegen Mustafa Ayash (of Mustafa Ayyash volgens sommigen) besproken. De rechtbank moet alleen beoordelen of het verzoek tot overlevering aan Oostenrijk aan de benodigde voorwaarden voldoet. Volgens de officier van justitie is dat het geval. Op 11 november doet de rechtbank uitspraak over de uitlevering aan Oostenrijk.

Door de vele geruchten en valse informatie die op sociale media over Mustafa Ayash worden verspreid, is het moeilijk het ware verhaal bij elkaar te krijgen. Aanvankelijk werd beweerd dat Mustafa Ayash naar Nederland reisde om zijn broer in Arnhem te bezoeken. De broer, Ibrahim Ayash, is lid van de anti-Israëlische groep Arnhem4Palestine. Tijdens de rechtszaak van 21 oktober 2025 vertelde Mustafa Ayash echter, dat hij naar Nederland reisde om Oostenrijk aan te klagen, vanwege de politieke vervolging die hij daar onderging.

Wanneer kwam Mustafa Ayash nou precies naar Oostenrijk? Volgens de berichten op internet en in sommige kranten, zou de familie van Mustafa Ayash, waaronder zijn broer en vader, tijdens een bombardement in 2023 in Gaza zijn omgekomen en zou hij vervolgens naar Oostenrijk zijn gevlucht. In Trouw van 22 oktober 2025 staat echter, dat hij in 2015 naar Oostenrijk vluchtte, waar hij een verblijfsvergunning kreeg en dat hij daar, met zijn vrouw en kinderen van 1 en 3 jaar, woont. Hij zou volgens de beschuldigingen al sinds 2018 lid van Hamas zijn. Ayash ontkende het lidmaatschap van Hamas tijdens de rechtszitting.

De contacten tussen Hamas en de familie Ayash zijn met foto’s op Twitter gedocumenteerd. Mustafa Ayash plaatste zelf de foto van zijn vader en Hamasleider Ismael Haniyeh op zijn account. Door die foto’s te plaatsen neemt de Gaza Now-journalist geen afstand van de terreurbeweging en maakt hij het meer aannemelijk dat hij zelf ook deze contacten onderhoudt.

Volgens de medestanders van Mustafa Ayash zou Israël de beschuldigingen aan zijn adres hebben verzonnen, om hem aan te kunnen houden en te kunnen vervolgen. Dit soort suggesties worden ook door de advocaat van de Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed gebruikt. De sancties tegen Mustafa Ayash en het bevriezen van zijn banktegoeden, werden echter door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië opgelegd. Na de aanval van Hamas op Israël, op 7 oktober 2023, startte Mustafa Ayash, via zijn mediakanaal Gaza Now, een crowd-funding actie voor Palestijnen. Dat geld zou naar Hamas zijn gegaan. Dat zijn gemakkelijk te verifiëren feiten, omdat ook de Hamas-banken in Gaza onder de VS-sancties vallen. Er mag geen geld via die banken worden overgemaakt. Daar hoeft Israël niks bij te verzinnen.

Alle Insta-verhalen en Twitter-stories over de zogenaamd onterechte detentie van Mustafa Ayash en dat hier een journalist terecht zou staan, blijken dus onwaar. De Vereniging van Journalisten, Villamedia, NRC en Trouw kunnen dus weer gerust gaan slapen. Het gaat hier om financiering van Hamas, en beschuldigingen die met bankafschriften en sanctiewetten na te trekken zijn. Doorlopen en doen alsof er niets aan de hand is!

Het hoogtepunt én het dieptepunt van Palestinisme

 

Na 7 oktober 2023 rolde een golf van antisemitisme over ons land. De ongekende gelijkschakeling van Nederlandse media, zoals NRC, Volkskrant en NOS, met Hamas-propaganda, is nauwelijks uit te houden. Toch zijn er ook hoogtepunten, waar we ons aan kunnen vasthouden en die een basis vormen, waarmee de strijd voortgezet kan worden.

Dieptepunten

De twee mediale dieptepunten van de afgelopen twee jaar vonden in de afgelopen twee weken plaats. PGNL-activist en woordvoerder van de Gaza-Flotilla, Mohammed Kotesh, mocht na zijn vrijlating uit Israëlische gevangenschap, ongehinderd in het programma Buitenhof zijn complotverhalen rondbazuinen. Toen moest het ergste nog komen, toen Ayman Nijmeh, de voorzitter van PGNL, prominent op de NOS-app, staande op het Museumplein, zijn verhaal mocht doen. Elke kritische houding van de mainstream-media ten opzichte van Hamas-structuren in Nederland is zoek.

Amin Abou Rashed

De NRC zette de campagne in dienst van de verdediging van Hamasfondsenwerver Amin Abou Rashed voort door op de voorpagina trots te schrijven, dat bewijs uit Israël niet in het proces werd toegelaten. Wat NRC niet schrijft is, dat het heeft te maken met obstructie door de verdediging. Advocaat Jill Leyten dreigde naar de Hoge Raad te stappen, omdat ze de soldaten die het bewijs hebben gevonden, niet mocht ondervragen. Het proces zou op die manier met een jaar vertraagd worden. Daarna werd het bewijs niet toegelaten. De rechter hoopt op die manier het proces tegen de belangrijkste vertegenwoordiger van Hamas in Nederland, nog in 2026 af te kunnen sluiten. Er is tijdens de huiszoeking al genoeg bewijs gevonden. Amin Abou Rashed zal bijna zeker veroordeeld kunnen worden.

Iron Dome

Kati Piri

Een politiek dieptepunt van de afgelopen weken, is het trekken van de antisemitisme-kaart door Frans Timmermans en Kati Piri. Met de motie voor het niét leveren van onderdelen voor het defensiesysteem van Israël, probeert PvdAGroenlinks net nog die paar stemmen van jonge linkse kiezers binnen te halen, die nodig zijn om Franske in het Catshuis te brengen. Het markeert het einde van de ooit sterke relatie tussen de Joodse gemeenschap en de sociaal-democratie.

Zo rommelen we van het ene dieptepunt in het andere, maar er zijn lichtpuntjes. De zionistische strijd is nog niet verloren.

Hoogtepunten
-Door de vrijlating van de laatste twintig gijzelaars vandaag, zijn we al weer een beetje vrolijker geworden. De berichten over de Gazastrook, waaruit blijkt dat Hamas nauwelijks nog in staat is de interne militaire macht uit te oefenen, stemmen ons nog vrolijker. Straks is er helemaal geen Hamas meer over om fondsen voor te werven of geld naar over te maken. De Gaza-flottillas zullen eindelijk tot het verleden behoren.

Martijn Dekker op het spoor

-Israël heeft in de afgelopen twee jaar niet alleen Hezbollah, maar ook Iran verslagen. Op het diplomatieke front zijn er vorderingen gemaakt, nu blijkt dat zelfs Syrië over grenzen wil onderhandelen. Voorzichtige stapjes in de goede richting.
-In de tussentijd zijn de Palestijnse- en pro-Palestijnse groepen in Nederland helemaal op Hamas afgestemd en zullen moeten omdenken. De Extinction Rebellion groepen, die tot nog toe van geen enkel historische besef of ideologie blijk hebben gegeven, zullen nu weer verdwijnen. Zelfs het “genocide”-geschreeuw zal spoedig verleden tijd zijn. Er zullen weer nieuwe termen bedacht moeten worden.
-In de tussentijd heeft Samidoun in Nederland de strijd opgegeven. Thomas Hofland heeft zich teruggetrokken en Jacob Bodden heeft zich een jaar schuilgehouden en duikt nu weer af en toe op. De sjeu is eraf.
-Alle aandacht gaat nu naar Harry Pettit, Martijn Dekker en Jeff Handmaker. Hoe lang kunnen zij hun baan nog houden? De pro-Hamas-acties zullen in hun nadeel uitpakken.

We houden hoop en strijden door.

De vrede is uitgebroken

 

De uitdrukking “De vrede is uitgebroken” komt uit Bertolt Brechts toneelstuk “Moeder Courage en haar kinderen” en wordt uitgesproken door een soldaat die treurt om het onverwachte einde van de oorlog. Het is een cynische uitspraak die de ironie onderstreept dat oorlog niet alleen vernietiging brengt, maar ook een bron van inkomsten is.

Twee maanden geleden had ik mij nog niet voor kunnen stellen, wat de uitkomst van de Gaza-oorlog en het einde van het Midden-Oosten-conflict zou kunnen zijn. Een week geleden werd opeens de aloude “Tweestatenoplossing” weer genoemd en vannacht was er dan eindelijk een wapenstilstand en hoop op vrijlating van alle overgebleven gijzelaars.

Afgelopen zondag was ik bij een zeer indrukwekkende herdenking van 7 oktober 2023, in de De Rav Aharon Schuster  Synagoge in Amsterdam-Zuid. Na de herdenking liep ik naar het concertgebouw en wilde iets drinken in het café ernaast. Het hele café was om 12:00 uur al rood gekleurd. De demonstranten van de rode lijn waren er vroeg bij. Ik zei tegen Ruben: “Laten we weg gaan, de sfeer is hier vijandig.” Een oudere vrouw in het rood, keek mij verbaasd en verontwaardigd aan. Ze had gelijk. Niemand in het café was vijandig. Ze waren juist vrolijk en samen een dagje uit. Lekker samen tegen Israël demonstreren.

De Rode Lijn Demonstratie was een “Frische Fröhliche Krieg”. Iedereen was goed gemutst en er werden geen moeilijke vragen gesteld. Ik liep over het Museumplein en zag de “usual suspects” al tentjes opbouwen en vaandels vasthouden. Een groot deel van de anti-Israëlische activisten die ik ken, verdienen ook geld met dit conflict. Ik zag Thomas van Gool in een PAX-jasje naast zijn medewerkers staan. Gerard Jonkman van Rights Forum gaf een interview. Allemaal mensen met betaalde banen in de Israël-basherij.

Als er vrede uitbreekt, dan zullen deze betaalde anti-Israël-activisten geen baan meer hebben. Geen wonder dat ze allemaal, inclusief Derk Walters van NRC en Peter Malcontent van de NOS, tegen het vredesakkoord zijn. Wat zullen ze gaan doen als de vrede uitbreekt?

Opeens realiseerde ik mij, dat ikzelf dan ook niets meer te doen zal hebben. Met welk thema zal ik mij dan gaan bezighouden, als we niet meer over Palestijnen hoeven te schrijven? Ik word dan weliswaar niet betaald, de “Israël-Lobby” heeft nog niet naar mijn gironummer gevraagd, maar mijn dagen zullen na het uitbreken van de vrede met leegte gevuld zijn. Dat realiseerde ik mij, lopende over het zich snel met rode mensen vullende Museumplein.

Fake News en misbruik rond Mustafa Ayyash (Gaza Now)

 

De oprichter en directeur van Gaza Now, Mustafa Ayyash, werd op Schiphol gearresteerd en sindsdien is de stroom met desinformatie en misbruik niet gestopt. Alle Pro-Palestijnse influencers en -platforms pikken een graantje mee, van deze opvallende journalist. Wat zijn de feiten en laatste ontwikkelingen?

Na zijn aanhouding werd Mustafa Ayyash naar de gevangenis in Zaandam overgebracht. Daar werd een demonstratie voor zijn vrijlating gehouden. Bij deze demonstratie werden antisemitische leuzen gescandeerd. De leus “Khaybar, Khaybar Ya Yahud” die tijdens het protest werd geschreeuwd, verwijst naar een historische massaslachting van Joden in 628 door Mohammeds leger.

Mustafa Ayyash ging vervolgens in hongerstaking, om vrijlating af te dwingen. Na vijf dagen hongerstaking was hij zo verzwakt, dat hij niet meer voor zijn celraam kon verschijnen, zonder om te vallen, aldus zijn medestanders. De leiding van de gevangenis besloot vervolgens om hem in de isoleercel op te sluiten. De volgende dag wilden familieleden hem bezoeken, maar Mustafa Ayyash was intussen overgeplaatst naar de PI Krimpen aan den IJssel.

Intussen beklaagden de aanhangers van Gaza Now en Mustafa Ayyash zich erover, dat tijdens de Flotilla-demonstratie op de Dam te Amsterdam, geen aandacht aan zijn arrestatie werd besteed. Alsof dat nog niet erg genoeg was, gingen vreemde en onbetrouwbare partijen, zoals Annet de Graaf van Whispering Media en de Handala Foundation zich met zijn lot bemoeien. Met deze vrienden heeft de Gaza Now-journalist geen vijanden meer nodig.

Inzamelingsactie voor de borgtocht

Op de website van de Handala Foundation wordt beweerd, dat Mustafa Ayyash tegen een borgtocht van 10.000 Euro vrij zou kunnen komen, daarom is een crowd funding gestart. Intussen hebben twee anonieme donoren reeds 4000 Euro gestort. In Nederland wordt echter geen vrijlating op borgtocht aangeboden en zeker niet als de verdachte ter voorbereiding van zijn uitwijzing vast zit. De inzamelingsactie van de Handala Foundation is dus bedrog.

Betrokkenheid bij Hamas

Intussen wordt steeds meer bekend over de sterke band die Mustafa Ayyash bij de terreurbeweging Hamas lijkt te hebben. Niet alleen wordt hij ervan beschuldigd geld voor Hamas te hebben ingezameld, na de huiszoeking in Oostenrijk, vorig jaar, werden nog heel andere verbanden gelegd. De intussen door Israël geliquideerde leider Ismael Haniyeh kwam op bezoek bij de vader van Mustafa Ayyash. Deze goede familiebanden hadden wel een dramatische afloop, toen bijna de gehele familie, inclusief vader en moeder van Mustafa Ayyash omkwamen bij een bombardement.

Een ander verband van Gaza Now met Hamas is, dat het platform voorkennis van de 7 oktober 2023 pogrom gehad zou hebben.

Fake News
Er wordt veel verkeerde informatie over Mustafa Ayyesh op sociale media gedeeld. Hij zou naar Israël uitgewezen worden. Nederland zou hem vanwege zijn mening opgepakt hebben. Israël zou achter de arrestatie zitten. De Handala Foundation maakt het helemaal bont, als geschreven wordt, dat Mustafa Ayyash een kroongetuige zou zijn. Het is allemaal niet waar. Mustafa Ayyash zit in Nederland gewoon twintig dagen vast, totdat de rechter over zijn uitlevering heeft beslist. De rechter doet geen uitspraak over de inhoudelijke kant van de aanklacht.