"Wij hechten aan transparantie"

"Die hele Nee-campagne kan ik nu pas plaatsen in het kader van de opkomst van alt-rechts en de Russische inmenging in Westerse verkiezingen." Aan het woord is de vroegere PvdA voorzitter Michiel van Hulten in Vrij Nederland (jan 2019). Hij scheert daarmee het hele Nee-kamp tegen het associatieverdrag met Oekraïne over één kam. Iets verder wordt hij geciteerd zeggende: "Wij hechten aan transparantie en waren open over de financiering, maar wat maar wat er aan de andere kant gebeurde, weten we nog steeds niet" 

Misschien wordt het maandblad Vrij Nederland helemaal niet meer gelezen of er is iets anders aan de hand. In ieder geval worden deze beschuldigingen gewoon voor zoete koek geslikt en wordt er geen aandacht aan besteed. Michiel van Hulten levert geen enkel bewijs en er wordt geen enkele poging gedaan zijn bewering met feiten te staven.

Feiten die wel in het Vrij Nederland artikel over George Soros genoemd worden: Er is twee ton betaald aan de campagne voor het Ja-kamp in het referendum over Oekraïne. Bovendien is er 38.000 Euro in de anti-Zwarte-Pieten-campagne van Jerry Afriyie gestoken.

Het is opvallend dat een artikel over complottheorieën rond multi-miljardair George Soros zo makkelijk nieuwe complottheorieën de wereld in helpt, alsof het hele Nee-Kamp bij het referendum over Oekraïne door Rusland is gefinancierd en uit Alt-right activisten bestaat.


   

Wie is Frank van der Linde?

Op 19 nov 2016 demonstreren  168 anarchisten en autonomen  tegen politiegeweld in Den  Haag,  onder hen de beruchte beroepsactivist Frank van der Linde. Omdat enkele demonstranten gezichtsbedekking dragen, wordt de demonstratie ontbonden. De demonstranten worden opgepakt.

Wij herinneren ons nog de oproep van Frank van der Linde:  "Jullie mogen mij nu arresteren". Deze uitspraak krijgt een wel heel vreemde nasmaak, als afgelopen week de demonstranten voor de rechter moeten komen.

In de dossiers van één van de opgepakte demonstranten bevindt zich een transcript van whatsapp-conversatie, die Frank van der Linde met één van de politieagenten heeft gevoerd. Uit de berichten blijkt, dat Frank van der Linde vraagt, of de politie in burger naar een afspraak wil komen en of ze een onopvallende plaats willen kiezen, zodat ze niet herkend worden.

 

De extreem-linkse bloggers van Indymedia, Krapuul en dhjana.nl concluderen  al snel dat Frank van der Linde een verrader en dus 'een rat' is. Als dat inderdaad zo is, krijgt de hele fittie van Frank van der Linde met Geenstijl en Forum voor Democratie een heel vreemd staartje.

Als Frank van der Linde een agent-provocateur van de Haagse politie is, dan betekent dit, dat de staat een aanklacht tegen Geenstijl heeft ingediend. Dat betekent ook, dat een agent-provocateur tegen Annabel Nanninga, gemeenteraadslid van Forum voor Democratie, tekeer gaat.

  

Donald Trump bij de Hanukka-viering

Toespraak van Donald Trump bij de Hanukka-viering in het Witte Huis.

Nederland verzuipt

De zeespiegel stijgt of gaat stijgen. Dat is een zekerheid die ons bijna dagelijks wordt ingepeperd. Tegelijkertijd daalt de bodem, door inzakken van het veen en de klei! Dit zijn geen theorieën, waar je door eigen waarnemingen of falsificatie, iets tegen in zou kunnen brengen. De wetenschappers of journalisten die de zeespiegel-theorie in twijfel durven te trekken, of schrijven dat het wel meevalt, worden als ketters behandeld.

Laten we even aannemen, dat Nederland vroeg of laat verzuipt. Of dat door CO2 of door verandering van de stand van de zon wordt veroorzaakt, speelt even geen rol. we gaan er allemaal aan! Maar... wat kunnen we er nog tegen doen? 

De Hoge Veluwe
De naam zegt het eigenlijk al: De Hoge Veluwe. Dat is een stuk land, waar de zee voorlopig niet aan kan tippen. Nu nog een jachtreservaat voor de koninklijke familie en een wandelgebied voor de gestresste randstedeling. Helaas zal dit gebied bebouwd moeten worden. Het voorstel is, alvast voor de grote Kladderadatsch uitbreekt, op de Hoge Veluwe woonwijken en bedrijven te gaan bouwen. Een hogesnelheidstrein vanuit de Randstad zal er voor zorgen, dat het, qua tijd,  niet meer uitmaakt of je op de Zuidas werkt of op bedrijventerrein Hoge Veluwe. Zo blijft kostbare land behouden en Nederland leefbaar. Tegen de tijd dat het zeewater over Amsterdam spoelt, zal het leven op de Veluwe doorgaan.

Flevoland

De Noordoostpolder (460,05 km²) en Zuidelijk Flevoland (430 km²) hebben beide nog de meeste kans de vloedgolven vanuit de zee te overleven. De door de Nederlanders geschapen polders zijn omringd door stevige dijken, die gemakkelijk op te hogen zijn. Er vloeit geen rivier doorheen, die roet in het eten kan gooien. Bovendien zorgen de poldergemalen (pompen) ervoor, dat het overtollige water weg wordt gepompt. Is dit gebied nu nog verantwoordelijk voor een groot deel van de voedselvoorziening van Nederland, zal het straks de woonplaats van miljoenen voor het water gevluchte Nederlanders zijn. Lelystad wordt opeens een gewilde woonstad.

Waddenzee
Tot nog toe wordt de Waddenzee behoed voor al te opdringerige industriegiganten en oliemaatschappijen. Het is een beschermd natuurgebied, maar aan alles komt een einde. De duinen op de Waddeneilanden en de stevige afsluitdijk zijn een begin van een ring van  dijken om dit voormalige natuurgebied. Er lopen geen rivieren  door dit gebied en de duinen liggen er al. Inpolderen! De Waddenzee zal leeggepompt worden om plaats te maken voor een nieuwe stad: Nieuw Amsterdam.

Waar eens de boterbloempjes bloeiden, staat nu een mooie nieuw stad. We zouden wel binnenkort moeten beginnen met pompen en bouwen, maar dan heb je ook iets.

Activist Frank van der Linde in de Amsterdamse gemeenteraad

Wordt de mond gesnoerd. Sylvana Simons schiet hem te hulp.

Zie hier alle andere blogs over Frank van der Linde.

Mijn gevoel zegt iets anders

Kunstmatige inseminatie, dat spreekt voor zich! Stel je voor, dat ik gewoon door zoiets banaals en lichamelijks als neuken zou zijn verwekt. Daar moet je toch echt niet aan denken. Mijn vader is een blonde Deense professor, tenminste, dat staat op het formulier. Mijn draagmoeder is een lesbische kennis van mijn moeder. Nou ja, moeder, ik noem haar 'verzorgende'.

Helaas hebben mijn ouders de bevalling in Leeuwarden laten plaatsvinden. Dat is even een minpuntje, omdat ik nu door het leven moet als Fries. Nou ja, een Leeuwarden-Fries dan. Keizersnede, natuurlijk, stel je voor dat ik met een kut in aanraking kom! 

Bij de burgerlijke stand wordt als geslacht 'meisje' opgegeven. Hoe komen ze erbij. De naam die ze toen hebben bedacht is "Annette Vogel". Ik denk er nog over na, of ik mijn draagouders daarvoor kan aanklagen. Een kwelling!

Zodra ik praten kon, heb ik al bij mijn verzorgers aangegeven, dat ik de naam "Kees" wil dragen. De poppenwagen is door mij nooit aangeraakt. Ik speelde met hamer en spijkers.

Al gauw merkte ik, dat ik in een verkeerd lichaam geboren ben. In werkelijkheid ben ik een man. Geen Friese-, maar een West-Friese man. Natuurlijk werd ik daarom uitgelachen, wel het meest door mijn verzorgers. Toch heb ik mij al op mijn zestiende bij de VU aangemeld, voor een geslachtsveranderende operatie. De psycholoog op het VU begrijpt mij gelukkig helemaal. Ik mocht op mijn zeventiende al beginnen met hormonen.

De naam 'Vogel' stoort mij ook. Het is een fladderende- en luchtige naam, die niet bij mij past. Ik heb jarenlang  nagedacht over een hele mannelijke naam. De naam 'Broer' lijkt me wel wat. Dat is mannelijk en zakelijk. Kees Broer, de naam zegt het al.

De VU-chirurgen hebben mij gelukkig heel ruim bedeeld, qua lengte en dikte, zodat ik door mijn kennissen wordt aangeduid als 'aubergine'. De nieuwe geslachtsorganen passen nu bij mijn naam.
Geboorteplaats en geboortedatum zijn nog even lastige dingetjes, die geregeld moeten worden. Toch ben ik al heel tevreden.

Ik ben in Leeuwarden geboren als een meisje, met de naam Annette Vogel. Daar was ik niet tevreden mee. Nu ben ik een man met de naam Kees Broer. Qua identiteit ben ik helemaal niet veranderd. Ik heb me namelijk altijd als mannelijke Kees Broer gevoeld. Qua gevoel zit ik nu goed!

Geboorteplaats is ook discriminerend!

Afgelopen dinsdag bezocht ik het bevolkingsregister in mijn woonplaats en verzocht de ter plaatse aanwezige ambtenaar een verandering in mijn persoonsgegevens uit te voeren. Als geboorteplaats is namelijk de plaats 'Leeuwarden' geregistreerd. Ik verzocht de ambtenaar in plaats daarvan 'Enkhuizen' in te vullen. Dit werd geweigerd.

Voor mij is de geboorteplaats 'Leeuwarden' op mijn persoonskaart, een ondragelijke last van het bestaan. Het is discriminerend, met als geboorteplaats 'Leeuwarden' te boek te staan. Zodra collega's er achter komen dat 'Leeuwarden' mijn zogenaamde geboorteplaats is, beginnen de opmerkingen. "Stugge Fries"; "Friese doorloper"; "Stijve Fries"; "Waar zijn je klompen?" en dat zijn nog de mildste vooroordelen.

Friezen die de Friese taal machtig zijn, beginnen opeens in het Fries tegen mij te praten. Nu weet iedereen, dat er in Leeuwarden helemaal geen Fries wordt gesproken, maar dat zijn argumenten waar opeens geen rekening mee wordt gehouden. Mijn beide ouders zijn niet Fries. Ik heb slechts één jaar in Friesland gewoond en daarom heb ik de taal van mijn zogenaamde geboorteprovincie ook nooit kunnen leren. Ik voel me niet Fries en ik ben qua identiteit geen Fries. Daarom moet dat veranderd worden!

Nadat je geboren bent, wordt er bij de burgerlijke stand, aangifte van geboorte gedaan. Zes gegevens worden er over de nieuwe wereldburger vastgelegd: Voornaam, achternaam, geslacht, geboortedatum, nationaliteit en geboorteplaats. Intussen is het mogelijk bijna al deze gegevens aan te passen aan jouw eigen gevoel. De voornaam is gemakkelijk te veranderen. Bij de verandering van de familienaam moet de rechter er aan te pas komen. Voor een verandering van het geslacht is tegenwoordig al niet meer vereist, dat een medische ingreep heeft plaatsgevonden. Alleen al het gevoel, dat je van het andere geslacht bent, en een verklaring van een psycholoog volstaan.  Emile Ratelband is bezig een lans te breken voor hen, die het niet eens zijn met hun leeftijd.

Nu is het tijd, na de transgenders en de slachtoffers van leeftijdsdiscriminatie, op te staan voor de rechten van de geboorteplaats-diffusen. Na afwijzing van mijn aanvraag, zal ik naar de rechter stappen. Ik word de Lech Walensa van de geboorteplaats-slachtoffers!

Alleen al het gevoel, in een andere plaats geboren te zijn, moet voldoende zijn om een aanpassing in het geboorteregister uit te voeren.

Wat staat er echt in het Rosa Luxemburg rapport?

De Palestijn Shawan Jabarin van Al Haq heeft vorige week Nederland bezocht en nam deel aan een discussie in de Tweede Kamer, een bijeenkomst van de politieke jongerenorganisaties en een discussie op de Leidse Universiteit. De anti-Israëlische organisatie Een Ander Joods Geluid speelde een belangrjjke rol bij de organisatie van deze propagandareis. EAJG-medewerker Daphne Meijer was bijvoorbeeld de contactpersoon bij de aanmelding voor de discussie.   

Intussen worden er, door de 'usual suspects', woeste beschuldigingen richting "Israël-Lobby" geuit, over het bezoek van Shawan Jabarin (Al Haq) aan Nederland. Palestijnen-chroniqueur Maarten Jan Hijmans op zijn blog: "(...)halve waarheden en verzinsels over zogenaamde ''terroristischer banden'' van de leiders van die organisaties ..."  en "Het bezoek van de delegatie werd begeleid door de meest vunzige anti-propaganda in wat er aan joodse lobby, joodse pers en rechtse Israel supporters bestaat. ". Waarvan acte.

Waar gaat het allemaal over?

De Rosa Luxemburg Stiftung van Die Linke partij in Duitsland, heeft een rapport gepresenteerd, waarin wordt beschreven hoe Palestijnse- en Israëlische mensenrechtenorganisaties het steeds moeilijker krijgen. Het rapport beschrijft dit proces met de de treffende term: "Shrinking Spaces"

Dit rapport "Shrinking Spaces" wordt klakkeloos gekopieerd en opnieuw gepresenteerd. Er wordt zelfs op de Universiteit Leiden een lezing over de "Shrinking Spaces" gehouden, zonder dat iemand het rapport in zijn originele vorm ooit heeft gelezen.

Je kan veel van de Duitsers zeggen en nog meer over de Oost-Duitsers, maar als ze een rapport schrijven, dan doen ze dat grondig. Vandaar dat alle beschuldigingen over de samenwerking tussen PFLP en de Palestijnse mensenrechtenorganisaties gewoon in het rapport staan.

Bladzijde 9 van het rapport Shrinking spaces:
"The second tactic that NGO Monitor employs to defame Palestinian NGOs is associating them with armed groups, in particular by claiming they have alleged ties with the Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP), which is listed as a terrorist organization by Israel, the US and the EU." Om vervolgens uit te leggen dat:
"The accusations are largely based on references to outdated information, on a small number of cases in the 1970s and 1980s". Wij zijn intussen heel erg benieuwd, naar de zaken in de jaren zeventig en tachtig  en de 'outdated information'  

Bladzijde 33:  Er wordt door de Stichting  Rosa Luxemburg een onderscheid gemaakt, tussen de gewapende groepen van de PFLP en de politieke tak van de PFLP.

"NGO Monitor uses the listing of the PFLP as a terrorist organization to accuse anyone who politically identifies with the PFLP of involvement with terrorism. It does not differentiate between the militant arm of the PFLP and the group’s political wing. The latter participated in the 2006 Palestinian parliamentary elections – with Israel’s knowledge and consent."

Met andere woorden: Er is een legale politieke tak van de PFLP en een bewapende illegale tak van de PFLP. Daarom mag NGO-monitor, volgens de Rosa Luxemburg Stichting , niet zomaar iemand beschuldigen van lidmaatschap van een terreur organisatie.

Bladzijde 34: Vervolgens wordt door het rapport onderzocht, waar de beschuldigingen vandaan komen. Over het  'Palestinian Center for Human Rights (PCHR)':

"NGO Monitor has concentrated its attacks on general director Raji Sourani,whom it accuses of “PFLP ties”.As ‘evidence’, NGO Monitor quotes an interview with Sourani published in 1995, suggesting that Sourani admitted in the interview that he served “a three-year sentence imposed by an Israeli court which convicted him of membership in the illegal Popular Front for the Liberation of Palestine”. However, this ascribed quote is in fact taken from the journalist’s introduction to the interview with Sourani. Moreover, NGO Monitor omits a crucial clarification by the journalist: that “he [Sourani] is no longer affiliated” with the PFLP. "

Raji Sourani was dus ooit in 1995 betrokken bij PFLP activiteiten, maar nu niet meer. Maar er staat niet, dat hij er afstand van genomen heeft.

Op bladzijde 35 van het rapport staat, dat Sourani de 'Alternatieve Nobelprijs' heeft gewonnen en daarom aan de PFLP-bijeenkomst in Gaza heeft deelgenomen.
  
Verder op bladzijde 35, wordt geschreven over Shawan Jabarin (Al Haq) :
“In 1985, Jabarin was brought to trial” and “apparently convicted for recruiting new members for the PFLP and for arranging guerilla training outside of Israel. He was apparently sentenced to 24 months imprisonment, 9 months of which were served and 15 months suspended.”

Shawan Jabarin, vorige week nog op bezoek bij een politieke jongerendiscussie in Den Haag, is dus in 1985 veroordeeld, voor het recruteren van jongeren voor de PFLP. Wat is daar 'vunzig' aan, om dat te  melden?

Daarna werd Shawan Jabarin nog zes keer opgepakt en in administratieve detentie gehouden. In die gevallen werd hij echter niet aangeklaagd, noch veroordeeld. Vandaar dat de een werkgroep van de Verenigde Naties deze zes arrestaties als 'niet-rechterlijk' heeft beoordeeld.

De NGO-monitor baseert zich ook op geheime informatie van de Israëlische regering, die stelt dat: " Shawan Jabarin had not discontinued his terrorist involvement and maintains his position in the leadership of the PFLP.”  (blz 36)

De Rosa Luxemburg Stiftung schrijft het dus allemaal maar op. Weliswaar beschouwt deze extreemlinkse stichting de informatie van de Israëlische overheid en veroordelingen door de Israëlische rechters, niet als betrouwbaar, maar ze schrijven alle beschuldigingen wel netjes op. Wie hore wil die hore.

Op bladzijde 37 gaat het verder, over de Palestijnse gevangenen-organisatie Addameer: " Addameer is a primary target of NGO Monitor, which goes so far as to accuse it of being “an official PFLP affiliate” To support this allegation, NGO Monitor references a website of the Fatah party."
De Fatah organisatie zegt het dus zelf!

Er zijn ook Addameer bestuurders , zoals Khalida Jarrar, die gewoon toegeven lid van PFLP te zijn.
Zo wordt op bladzijde 37 geschreven: "NGO Monitor’s allegations have largely been directed at Khalida Jarrar,“a senior PFLP official” according to NGO Monitor. Jarrar is Addameer’s
former director and vice-chairperson and admits to being a PFLP member. In 2006, she was elected on behalf of the PFLP as a member of the Palestinian Legislative Council (parliament). Before becoming a member of parliament, she resigned as Addameer’s director and joined the organization’s board, until leaving the organization in 2017. In April 2015, Jarrar was arrested and placed in administrative detention. In December 2015 she accepted a plea bargain and was convicted for belonging to an illegal organization – the PFLP. All of her alleged offenses relate exclusively to political activism outside her past work for Addameer."

Op bladzijde 38 over Salah Hamouri van Addameer: ".. after he had been convicted of
“attempting to assassinate Ovadia Yosef…and for his involvement with the Popular Front for the Liberation of Palestine”. No evidence is presented by NGO Monitor that Hamouri is currently affiliated with the PFLP."

Het argument van Die Linke is dus:  Hij is wel veroordeeld voor poging tot moord en terrorisme, maar er is geen bewijs dat hij nog steeds lid van de PFLP is.

Moreover, NGO Monitor lists Addameer’s researcher Ayman Nasser, who
was arrested by Israel in October 2012. NGO Monitor writes that “the Judea
Military Court convicted Nasser, who admitted to being a member of the
terrorist organization and for providing services to the organization.”
It references a statement by Amnesty International that contains vital

Bladzijde 38:
Another Addameer staffer listed by NGO Monitor is lawyer Anas Barghouthi. NGO Monitor writes that in February 2017, Barghouti “pleaded guilty to membership in the PFLP”. However, it omits that Barghouti denied both charges against him – being a member of the PFLP and leading demonstrations against Israeli policies.

Bladzijde 39
Finally, Sumoud Saadat (field researcher) and Suha Barghouthi (board
member) are listed, merely because Saadat is the daughter of PFLP
Secretary General Ahmad Saadat and Barghouthi is the wife of “reported
PFLP member Ahmed Qatamesh”. This is pure guilt-by-association: NGO

Door al deze referenties in het rapport Shrinking Spaces van de Rosa Luxemburg Stiftung, krijgt de onbevangen lezer de indruk, dat er toch iets aan de hand is. Waar rook is, is vuur. Als al deze mensen nu zouden zeggen:  "Inderdaad, we waren terroristen, maar nu niet meer en we nemen er afstand van", dan zouden we niet zo moeilijk doen. Maar nu stapelen de bewijzen zich op en moeten we NGO-monitor wel gelijk geven.

Laat Anja uitwijken naar 27 februari

Nu de alternatieve kristallnachtherdenking in steeds kleinere zaaltjes en met steeds minder geselecteerd publiek wordt gehouden, is het tijd voor iets anders. Er zijn goede redenen op 27 februari de Reichstagsbrand van 1933 te herdenken. Weliswaar kan het op 27 februari nog behoorlijk koud zijn, veel kouder dan op een 9 november, maar er staan vele voordelen tegenover.

De brand in het Reichstags-gebouw in Berlijn, op 27 februari 1933, is het begin van de nazi-dictatuur, die tot 1945 zal duren. Als we tegen het opkomende fascisme willen waarschuwen, is dit een geschikte datum. De slachtoffers van de dictatuur die direct na de brand begint, zijn sociaal-democraten, communisten, Joden, Katholieken en democraten.

 De vermeende of echte dader van de brandstichting, is een jonge raden-communist uit Leiden: Marinus van der Lubbe. Daarmee heeft deze gebeurtenis een directe link met Nederland en met Nederlands extreem-links. Eén van de na de Reichstagsbrand opgepakte communisten is Georgi Dimitrov. Deze Bulgaarse communist houdt tijdens zijn proces een zodanig vlammende redevoering, dat de nazi's  hem vrij moeten laten.

Later zal Georgi Dimitrov de dictator van Bulgarije worden, met vele doden tot gevolg. Dit is een geschikt symbool-figuur voor extreem-links, vanwege het idealisme en het aantal doden. Nog regelmatig rijden leden van de bond van anti-fascistische oud-verzetsstrijders AFVN naar Sofia, om het graf van de dictator te eren. (zie foto)
De herdenking van de Reichstagsbrand sluit aan bij het Duitse adagium "Wehret den Anfängen", waarbij de anti-fascistische actievoerders er van uit gaan, dat als je heel vroeg tegen fascistische tendensen waarschuwt en er actie tegen onderneemt, het fascisme nog te stoppen zal zijn. Bovendien sluit de herdenking aan bij het idee, dat je best iets in de fik mag steken, zolang het maar het anti-fascistische doel dient. (Kedichem)

Rene Danen heeft dus in het begin van de jaren negentig de verkeerde Duitse historische gebeurtenis gekozen, om zijn waarschuwing tegen het opkomende fascisme te uiten.

De spreekster op de aanstaande alternatieve Kristallnachtherdenking, Nadia Bouras, zou in het geheel niet misstaan  op een Reichstags-herdenking. Ze waarschuwt al in een vroeg stadium tegen racisme en witte puntmutsen. Ze past goed in de stal van Anja Meulenbelt, Jaap Hamburger en Maarten Jan Hijmans. Ze is bevriend met het nichtje van Hassnae Bouazza, die weer de vriendin van nazi-jager Peter Breedveld is.

De reeks van omstreden en verdachte sprekers tijdens de Alternatieve Kristallnachtherdenking is lang:  Een imam, een dominee, Abdelkader Benali, Haneen Zoabi, Dries van Agt. Je kreeg bijna medelijden met de Anja's en de pappa's. Wie hadden ze nu nog moeten vragen? Amin Abou Rashed?  Shawan Jabarin? De keuze van dit jaar, Nadia Bouras, is natuurlijk een zwaktebod. Die heeft helemaal geen relatie tot het Lijdende Palestijnse Volk en vormt dus geen provocatie tegen de échte Kristallnachtherdenking, van het CJO, die 300 meter verderop plaatsvindt.

Stop het gebekvecht en de stammenstrijd:  Herdenkt de Reichstagbrand, van 27 februari 1933!

Waarom Lydia de Leeuw Israël is uitgezet

Shawan Jabarin (Al Haq) bezoekt Den Haag op woensdag 31 oktober

De wonderen zijn de wereld nog niet uit. In 2009 moest de directeur van Al Haq, Shawan Jabarin, nog per Skype zijn Geuzenpenning in ontvangst nemen. Hij mocht destijds Israël niet verlaten vanwege zijn PFLP lidmaatschap en anti-Israëlische activiteiten (ANP  3 Maart 2009). Het Palestijnse land Jordanië mag hij om dezelfde reden al jaren niet meer in.

Nu wordt Shawan Jabarin zelfs op woensdag 31 oktober 2018 uitgenodigd bij een bijeenkomst voor de Nederlandse politieke jongerenorganisaties. (19:30, Brasserie Buitenhof, Kettingstraat 1 B Den Haag)

Een Ander Joods Geluid (Daphne Meijer) , PAX, The Rights Forum (van Agt) en Oxfam Novib hebben zich verenigd in het   Israël-Palestina Platform (IPP) en leek het een goed idee de politieke jongerenorganisaties te berichten over de "Krimpende Maatschappelijk Ruimte in Israël en de bezette gebieden".

Het rapport "Shrinking Space", waar het NRC destijds zo enthousiast over berichtte, is rechtstreeks overgenomen van de Rosa Luxemburg Stiftung (Die Linke).  Het rapport bevat diverse verwijzingen van Palestijnse "mensenrechtenorganisaties" naar de terreurgroep PFLP. In die zin is het rapport vrij eerlijk. Directeur Shawan Jabarin van Al Haq is zelfs veroordeeld wegens PFLP-lidmaatschap. De Israëlische inlichtingendienst Shabak houdt vol dat Shawan Jabarin nog steeds lid is van de organisatie PFLP.

De 'krimpende maatschappelijke invloed in Israël' heeft alles te maken met Europese landen die anti-Israëlische organisaties steunen en zelfs de boycot van Israël bevorderen. De bijeenkomst op woensdag 31 oktober in Den Haag is bijzonder, omdat nu in Israël gevestigde organisaties helemaal naar Nederland komen om hun eigen land zwart te maken.

BDS bestrijder David Collier in Amsterdam

In een volgepakte Uilenburgersjoel in Amsterdam komen 200 bezoekers luisteren naar het vlammende betoog van David Collier, die jarenlang undercover onderzoek deed binnen de Britse anti-Israël-beweging. Door middel van een presentatie vol met statistieken en screenshots toont David Collier aan dat 42 procent van de anti-Israëlische uitingen van Britse BDS-activisten op Facebook, bestaat uit puur antisemitisme.

Onder antisemitisme verstaat David Collier: Complottheorieën over Joden, geweld fantasieën waarin Joden als gewelddadig of bloeddorstig worden voorgesteld, gedachtes over wereldheerschappij en uitingen waarin Joden als rijk en corrupt worden neergezet.
De anti-Israëlische uitingen over de muur, bezetting en kolonialisme heeft hij bij zijn onderzoek buiten beschouwing gelaten.

Eén van de complottheorieën die hij beschrijft en die door een groot aantal pro-Palestijnse activisten wordt onderschreven is: "Did you know that the only people to be arrested on September 11th in connection to the attacks were 5 Israeli Mossad agents?"

Door de slechte geluidsinstallatie en de volle benauwde zaal is de lezing soms moeilijk te volgen. De journalist Chris Aalberts heeft echter een volledige transcriptie op Twitter gezet. Toch was het volgen van de powerpoint-show en de beschrijving van Chris Aalberts nog niet genoeg om mij geheel te overtuigen. Is dat nu wel echt zo? Is het verwijt van antisemitisme misschien teveel vanuit een Israëlisch perspectief gemaakt? Vragen die nog beantwoord moeten worden.

Wie wil weten hoe het onderzoek tot stand kwam en welke methodes er zijn gebruikt, heeft veel aan het rapport met 79 bladzijden, dat David Collier heeft geschreven. In dat rapport staan nog meer screenshots met antisemitische uitingen. Dat gelezen hebbende sla je inderdaad steil achterover.

De reacties in de pro-Palestijnse pers zijn natuurlijk heel fel, nu iemand zo duidelijk beschrijft wat de werkelijke aard van BDS is. Door David Collier als "rechts", "rabiaat", "kolonialistisch"en "racistisch" te beschrijven, denken de pro-Arabische schrijvers in ieder geval hun achterban gerust te kunnen stellen.

Jonathan Ofir beschrijft hoe hij het gehele rapport heeft doorgelezen en maakt  daarna wel enkele zinnige opmerkingen, namelijk dat David Collier zijn telwerk niet voldoende heeft uitgelegd. Zo'n onderzoek kan je alleen serieus doen, als je in een bepaalde periode precies telt, hoeveel normale uitingen en hoeveel antisemitische uitingen er zijn. Nu lijkt het er op alsof hij het resultaat al van te voren wist.

Toch is het resultaat schokkend, nu we weten dat de BDS beweging geen zelfcorrigerend vermogen heeft. Hoe is dat mogelijk? Zijn de antisemitische uitingen in andere landen van Europa net zo groot? Is het resultaat te vergelijken met de situatie in de USA? Het is een onderzoek waard. De anti-globale sentimenten die gepaard gaan met de Brexit en de tanende positie van het Britse rijk kunnen ermee te maken hebben. In landen waar de Holocaust heeft huisgehouden lijkt het taboe op antisemitisme echter groter.

Mijn probleem tijdens de avond was echter niet of de nummertjes kloppen. Elke antisemitische uiting in een pro-Palestijnse groep is natuurlijk te verwerpen. Mij stoorde, dat David Collier bleef hameren op het antisemitisme. Veel feiten over de Islamitische invloed op Europa heeft hij niet paraat. Zo beweert hij dat de BDS beweging een uitvinding van de Europeanen is. Er is echter bewijs, dat de Iraanse overheid een belangrijke rol bij de stimulering van een boycot tegen Israël  heeft. Onze eigen  Gretta Duisenberg heeft zelfs zitting in een internationaal comité "March to Jerusalem", gefinacierd door Iran.

Bovendien beweert David Collier, dat de Palestijnse demonstranten niet gefinancierd worden en ook maar weinig geld nodig hebben. Onderzoek van Carel Brendel laat echter zien, dat de moslimbroederschappen een dikke vinger in de Palestijnse pap hebben. Die doen dat echt niet gratis en voor niks. Het lijkt erop, dat David Collier hier geen onderzoek naar heeft gedaan.

Verder een hele gezellige avond met veel bekende zionistische activisten en oude bekenden. Verder zo CIDI!
 

Kritische Israëli's worden geweerd van de Birzeit Universiteit in Ramallah (Westbank)

Uitsluiting, discriminatie en 'ethnic cleansing', wat zijn het toch afschuwelijke uitingen van bekrompenheid en alleenheerschappij. Dat ondervond ook Haaretz-journaliste Amira Hass, bij het bezoek aan de conferentie "Alternatives to Neo-Liberal Development in the Occupied Palestinian Territories – Critical Perspectives" op de Birzeit Universiteit te Ramallah (Westelijke Jordaanoever). Ze werd verwijderd van de conferentie, omdat ze Israëlisch is. Sterker nog: Ze werd verwijderd omdat ze een Joodse Israëliër is.

De organisator van de bijeenkomst, de Rosa Luxemburg Stiftung, gefinancierd door de Duitse Die Linke partij,  is pijnlijk getroffen door het incident. Later schrijft Katja Hermann, hoofd van de afdeling Israël van de RSL, weliswaar, dat het niet de bedoeling was en de universiteit biedt wel zijn verontschuldigingen aan, maar het incident heeft toch plaats gevonden.

Hoe kan Ilan Pappé eigenlijk, Israeli zijnde , op de Birzeit Universiteit lezingen over het conflict geven? Dat kon alleen maar door de lezing buiten de universiteit te houden, zodat de ban op Israëlische Joden werd omzeild.

De leegte van D66

Opmerkelijk feitje rond het lidmaatschap van D66: Op de aanvraag tot het verkrijgen van het D66 lidmaatschap staat dat het kandidaat lid geen fascistische overtuigingen mag hebben. Daarmee is D66 waarschijnlijk de enige partij in Nederland die deze voorwaarde stelt, omdat andere democratische partijen het als vanzelfsprekend beschouwen.

In 2006 werd ik lid van D66, omdat ik nu een 'middle of the road' wilde blijven. Niets steeds van die extreme uitwassen als anarchisme, kraken etc. Gewoon lekker aansluiten bij mijn status als ICT-consultant. Geen gekke dingen doen. 

Al snel was ik lid van de werkgroep buitenland van D66, zodat ik af en toe in de Tweede Kamer zat te luisteren naar de uitleg van buitenland specialist Bert Bakker. Veel jonge mensen met bekende namen namen deel aan de werkgroep. Het viel mij op dat het vooral luisteren was. Het was niet de bedoeling dat je teveel terug zei. Bibi van Ginkel is de vrouw die als terrorisme expert bij Clingendael ter berde bracht, dat je meer kans op sterven door het vallen van een keukentrap hebt, dan te streven door terrorisme. Deze Bibi van Ginkel was destijds, in 2006  degene die de werkgroep buitenland van D66 organiseerde.

Ik kan natuurlijk mijn mond niet houden, dus toen Bert Bakker uitgebreid vertelde hoe slecht George W. Bush toch wel was, omdat hij Irak had aangevallen, gaf ik weerwoord. Ik vertelde dat destijds iedereen tegen de Vietnam-oorlog was en kijk eens waar Vietnam nu staat. Nu snakken ze in Vietnam naar kapitalisme en vragen om investeringen door de USA. Die opmerking viel volledig verkeerd, in het illustere gezelschap.

Na de volgende bijeenkomst zaten we op het terras van Het Plein en Bert Bakker vertelde uitgebreid over een ontmoeting met Amerikaanse moslima's en hoeveel bewondering hij voor hen had. Het werd al snel duidelijk, dat ik bij de verkeerde partij zat. 

Ik sprak Alexander Pechtold op een congres en stelde hem vragen over de missie naar Uruzgan. Hij kwam met een heel verhaal over een stamhoofd, die hij in Kunduz gesproken had, en waar hij enorm veel respect voor had. Een week later zat Pechtold in een TV-programma en vertelde precies hetzelfde verhaal over het stamhoofd. Totale leegte. Geen eigen  ideologie.

Het einde van mijn lidmaatschap kwam tijdens een congres van D66, toen de partij net  nog een derde zetel binnen zou kunnen halen. Dat was mogelijk door de "Turkse Stem". Alexander Pechtold verdedigde in zijn speech voor het congres uitgebreid Fatma Koser Kaja, die van Turkse afkomst zijnde, helemaal niet meer precies wist of en hoe de Armeense genocide had plaats gevonden.

Ik zegde mijn lidmaatschap onmiddellijk op, nadat bleek, dat Fatma Koser Kaya onduidelijk deed over de Armeense genocide. Ze heeft me dezelfde dag nog opgebeld om mij uitleg te geven, maar dat mocht niet baten.

De enorme voorkeur voor euthanasie, het stimuleren van abortus, de orgaanroof, de uitverkoop van ons land en het omarmen en faciliteren van de Islam in Nederland, het ontkennen van genocide. Het is een totale leegte die nog het meest weg  heeft van fascisme.   

De bronnen van Jannie Schipper (NRC)

De verbazing over het NRC artikel van vrijdag 28 september 2018, over de NGO-monitor, wordt steeds groter, nu blijkt, dat het NRC gewoon een rapport van de extreem linkse Duitse partij Die Linke heeft overgeschreven. Jannie Schipper schrijft over de Israëlische organisatie NGO-Monitor dat die met valse beschuldigingen  en 'guilty-by-association' roddel, Palestijnse mensenrechtenorganisaties zwart zou maken.

Maarten Jan Hijmans
De haat-blogger Maarten Jan Hijmans komt op zijn anti-Israëlische Hamas-blog Abu-pessoptimist met de onthulling, dat het rapport 'Shrinking Space' eigenlijk door de Rosa Luxemburg Stiftung (Wetenschappelijk bureau van Die Linke) is uitgebracht en  daarna overgenomen door de Policy Working Group. Jannie Schipper van de NRC deed niets anders dan overschrijven van delen van het rapport.

Shrinking Space
De pro-Israëlische organisatie NGO-monitor geeft een reactie op de beschuldigingen van het rapport 'Shrinking Space' van de Rosa Luxemburg Stiftung: "Dit door een extreem-linkse politieke stichting gefinancierde pseudo-rapport is opnieuw een voorbeeld van  gezamenlijke pogingen kritische analyse van NGO's tot zwijgen te brengen. Serieus onderzoek is niet gebaseerd op rand-ideologieën met belangenverstrengeling, die wanhopig proberen hun subsidie van Europese Unie-budgetten veilig te stellen.

Wie of wat is de Rosa Luxemburg Stiftung?
De Rosa Luxemburg Stiftung (RLS) is het wetenschappelijke bureau van de extreem-linkse partij Die Linke. De partij komt voort uit de voormalige DDR eenheidspartij SED en heeft een neo-marxistische ideologie.

De stichting financiert gepolitiseerde NGO's en projecten, inclusief de 'Union of Agricultural Work Committees (UAWC), Culture and Free Thought Association (CFTA), Al-Marsad, Combatants for Peace (CFP), and Aid Watch Palestine (AWP).

De 'Union of Agricultural Work Committees (UAWC)' wordt door Fatah gezien als een officiëel Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP) “filliaal” en door de USAID als de “agriculturele tak" van PFLP. De PFLP is een terroristische organisatie en verboden door de USA, EU, Canada, en Israel. Volgens de academicus  Glenn E. Robinson, is de UAWC opgericht door landbouwkundigen, die losjes met de PFLP in verbinding staan.

'Culture and Free Thought Association' (CFTA) onderschrijft wereldwijde verklaringen die oproepen tot de boycot van Israël.

'Combatants for Peace' (CFP) ondersteunt de boycot tegen Israël.

'Aid Watch Palestine' bekritiseert de internationale hulp voor Palestijnen, omdat het geen bijdrage levert aan de 'decolonisatie van Palestina'. Bovendien wil de organisatie geen bijdrage aan de bestrijding van terrorisme geven.

Kortom, de NRC publiceerde een artikel dat geheel van een rapport door een extreem-linkse ondemocratische anti-Israëlische organisatie, de Rosa Luxemburg Stiftung , was overgeschreven.

Slechte journalistiek over Al-Haq

Jannie Schipper schrijft een heel merkwaardig artikel over de Palestijnse mensenrechtorganisatie Al-Haq, in de NRC van vrijdag 28 september 2018. In het artikel wordt gesteld, dat Al-Haq wordt belasterd en belaagd door pro-Israëlische 'waakhonden'. De NGO-Monitor zou onjuist informatie en 'halve waarheden' over Al-Haq verkondigen.

Waar is het artikel van NRC-journaliste Jannie Schipper op  gebaseerd? Vreemd genoeg heeft ze, in tegenstelling tot NGO-Monitor,  niet zelf onderzoek naar Al -Haq gedaan. Ze citeert haar gehele artikel uit het rapport "Shrinking Space",van de policy working group. In het hele NRC artikel wordt nergens een weerwoord van de NGO-monitor zelf gevraagd. Er wordt niks onderzocht, alleen overgeschreven.

Nog vreemder wordt het artikel, als Jannie Schipper beschrijft waar de baas van Al-Haq, Shawan Jabarin, allemaal van beschuldigd wordt. "NGO Monitor beschuldigt Jabarin ervan een „senior activist” te zijn van de PFLP, een extreem-linkse beweging die in Europa en de VS op de terrorismelijst staat." Een hele zware beschuldiging. Het zou heel erg zijn als een dergelijke beschuldiging niet waar blijkt te zijn. Nagevraagd, opgezocht en inderdaad: "In 1985 veroordeelde Israël Jabarin tot enkele maanden cel wegens vermeende PFLP-activiteiten.". Dat zou wel eens de rede kunnen zijn, dat NGO-monitor schrijft dat Shawan Jabarin een PFLP-terrorist is.

Plea bargain
Shawan Jabarin mocht zelfs in 2009 niet naar Nederland reizen, omdat hij een voormalige PFLP-terrorist is. De Geuzenpenning die hem uitgereikt had moeten worden, kon hij niet zelf in ontvangst nemen. Shawan Jabarin mag ook niet naar Jordanië reizen, om dezelfde reden. 

NGO-monitor heeft dus geen halve waarheden over Shawan Jabarin geschreven, maar slechts de rechtbankverslagen geciteerd en waargenomen wat er in de Jerusalem Post staat.

Vervolgens heeft Jannie Schipper het rapport van de Policy Working Group helemaal niet tot het einde doorgelezen, want dan zou ze gelezen hebben, dat de andere Palestijnse mensenrechtenorganisatie waar NGO-monitor regelmatige over schrijft, Addameer, ook van PFLP-connecties wordt beschuldigd. De stafleden van Addameer, Anas Barghouthi en Ayman Nasser, zijn beide veroordeeld wegens lidmaatschap van de organisatie. Anas Barghouti heeft de beschuldiging toegegeven in ruil voor strafvermindering. Jannie Schipper moet dus voorzichtig zijn met beweren dat NGO-monitor "halve waarheden" vertelt.

Is dit nieuw?
De Nederlandse krant NRC en de Palestijnse organisatie Al-Haq hebben een vreemde en on-kritische relatie met elkaar.  Zo Schrijft Leonie van Nierop op 10 Augustus 2010 in het NRC: "Al Haq geniet bovendien een uitstekende reputatie. Zo ontving de organisatie in 2009 de Nederlandse Geuzenpenning uit handen van de Haagse burgemeester Jozias van Aartsen, onder meer vanwege haar ‘betrouwbare aanpak’." Niet vermeldende dat de voorzitter Shawan Jabarin de Geuzenpenning per Skype in ontvangst moest nemen, omdat er verdenkingen tegen hem zijn.

In hetzelfde artikel beweert Leonie van Nierop, dat Nada Kiswanson van Al-Haq in Den Haag bedreigd wordt en dat er "...glimmende folders in de brievenbussen van het postcodegebied rond Kiswansons huis gestopt. Met daarop haar naam, adres en geheime telefoonnummer. ". Zowel journalist Carel Brendel als ikzelf hebben meerdere keren aan Leonie van Nierop en aan de hoofdredactie van het NRC gevraagd, of er foto's van de glimmende folders beschikbaar zijn.  Geen antwoord. Waarschijnlijk  heeft Leonie van Nierop het verhaal gewoon opgeschreven zoals door Nada Kiswanson is verteld, zonder om bewijzen te vragen.

Geenstijl reageert op de beschuldigingen  van  Nada Kiswanson als volgt:  "Alle kudo's voor Van Nierop als ze een Mossadcomplot aan het licht brengt, maar voorlopig heeft ze vooral laten zien dat de cultuur van complottheoriën en verdichtsels van het Palestinakamp bon ton is in wat voorheen een kwaliteitskrant mocht heten. Nou jommes, dit was dan weer het stukje "hatelijke kritiek van NRC-bashers" voor vandaag."   

Vrij Links

In Vrij Nederland van september 2018 geven filmmaker Eddy Terstall en oud PvdA kamerlid Keklik Yücel hun mening  over het huidige linkse debat en over hun manifest "Vrij Links".

Het manifest "Vrij Links" pleit voor een vrij en onbelemmerd debat, een levensbeschouwelijk-neutrale staat, seculier onderwijs voor alle kinderen en herwaardering van de individuele vrijheid".

De titel van het manifest prikkelt mij en het interview in Vrij Nederland staat als volgt aangekondigd op de voorpagina: "Natúúrlijk moet je hoofddoeken verbieden op de basisschool". Genoeg aanleiding voor een antwoord. Daarbij richt ik mij vooral op het interview in Vrij Nederland.

Eddy Terstall stelt dat hij voor de vrijheid op wil komen, tegen de het 'patriarchaat van de conservatieve islam' en de betutteling van 'regressief links' aan de ene kant en de stemmingmakerij van populistisch rechts aan de andere kant. Hiermee wordt duidelijk dat het thema "universele seculiere waarden" niet langer een uniek links standpunt is, maar door nieuwe partijen als PVV en FVD gekaapt wordt.  Enkele van de punten uit het "Vrij Links" manifest hebben dan ook betrekking op deze doelstelling.

Seculier onderwijs voor alle kinderen, is een rechtstreekse aanval op het islamitische onderwijs en niet zozeer op het bijzondere christelijke onderwijs. De unieke Nederlandse situatie, waarin iedere levensbeschouwing zijn eigen onderwijs kan organiseren, is een rechtstreeks gevolg van de  Schoolstrijd (1806-1917) en heeft meer met de strijd om gelijkberechtiging van de Rooms-Katholieken en Gereformeerden, dan met Sociaal-Democratie te maken. Nu de ontkerkelijking zo ver is voortgeschreden, dat de Rooms-Katholieke- en Protestantse Kerken  nauwelijks nog leden hebben, zou een hernieuwde gezamenlijke aanval van liberale- en linkse- partijen op de vrijheid van onderwijs kans van slagen hebben. Dat zou echter alleen zin hebben, als je de islamitische scholen van subsidie wilt ontdoen.

"Polarisatie en identiteitspolitiek doorbreken", waarbij sprake is van een "loopgravenoorlog tussen populistisch rechts en het slachtofferisme. Mijn mening daarover:  Het slachtofferisme is een rechtstreeks gevolg van de subsidie-cultuur sinds 1966. Juist de subsidie dwingt de actiegroepen en comités ertoe de eigen identiteit te blijven benadrukken en zichzelf als slachtoffer te blijven zien. Het afschaffen van subsidies aan identiteitsbewegingen zou dan ook het doel moeten zijn.

VerheffingsideaalHet grote verschil tussen "Vrij Links" en nieuw rechts is volgens Eddy Terstall: het verheffingsideaal. Meisjes mogen geen slachtoffer van een patriarchale religieuze cultuur worden. Opvallend dat bij "Vrij Links" de economische componenten van linkse politiek geheel weggevallen zijn. Zelfs bij het thema 'verheffingsideaal' gaat het weer over islam. Er staan geen opvattingen over Europa, globalisering of spreiding van macht en inkomen in het manifest. Blijkbaar zijn dat, volgens de schrijvers, geen thema's van links meer. In het interview in Vrij Nederland zegt Eddy Terstall, dat de grootste strijd binnen links niet op sociaal-economisch vlak wordt gevoerd.

Het manifest "Vrij Links" moet volgens mij gezien worden als poging de PvdA weer inhoud te geven. Het is dus, niet zozeer een nieuwe politieke partij. Helaas worden er alleen non-economische, culturele- en religieuze- doelen geformuleerd. Dat kan nooit de basis van een sociaal democratische partij zijn. De enige kans voor de PvdA weer stemmen en leden te werven is, zich op de  (lagere) middenklasse te richten.   


       

Waar zit Maarten Jan Hijmans nu weer fout?

Sinds dit jaar weten we dat Maarten Jan Hijmans, de onsympathieke schrijver van het blog Abu-Pessoptimist, steun verleent aan de Hamas-boot naar Gaza. Op een bijeenkomst in buurthuis de Horizon te Amsterdam, leidt hij de avond, in aanwezigheid van Zaher Birawi, de organisator van de Hamas-vloot. Zie video.




Afgelopen week stootte Maarten Jan Hijmans lelijk zijn neus, toen bleek dat zijn versie van het verhaal over de detentie van Salah Hamouri een hele zwarte achtergrond heeft. Sala Hamouri is namelijk in het verleden verdacht van deelname aan een aanslag en het lidmaatschap van de terreurbeweging PFLP. Twee dagen later, na de publiciteit hierover, haastte Maarten Jan Hijmans dit euvel recht te zetten.

Vandaag gaat hij al weer in de fout, bij de arrestatie van Ayman Nasser van de mensenrechten organisatie Addameer, beweert Maarten Jan Hijmans opnieuw dat er geen enkele aanleiding is voor de arrestatie. Nota bene op 23 oktober 2013 schrijft Maarten-Jan Hijmans zelf, dat Ayman Nasser wordt beschuldigd van lidmaatschap van de verboden terreurorganisatie PFLP.

De afgelopen acht jaar heeft Maarten Jan Hijmans in totaal twaalf keer over Ayman Nasser geschreven, vaak bij de arrestatie van deze mensenrechtenactivist. Soms schrijft Maarten Jan Hijmans erbij, dat Ayman Nasser lid van de PFLP is. Maar iemand die openlijk, in Nederland de terreurbeweging HAMAS steunt, heeft natuurlijk geen enkele moeite met de PFLP.

Op de Snijtafel: Inspreken over antisemitisme in Amsterdam.

Tijdens de inspraak beurten van Sasha en Michael Jacobs in de Amsterdamse gemeenteraad, tegen antisemitisme op de Dam, hebben de leden van Bij1 en Denk kleur bekend. Ze kennen de activisten met Palestijnse vlaggen op de Dam en ze doen soms mee. Enkele opmerkingen van Jazie Veldhuyzen en Sherer Khan schreeuwen om een analyse en weerwoord. Daarom hebben we een extra inteview met Sasha en Michael Jacobs opgenomen.

Op de Snijtafel: Inspreken over antisemitisme in  Amsterdam.

Wat Maarten Jan Hijmans niet vertelt

Eén van de meest gevaarlijke Nederlandse propagandisten van de Arabische terreur, Maarten Jan Hijmans (links op de foto), vergiftigt dagelijks het maatschappelijke debat, door verhalen over Israël uit zijn context te trekken en aldus te publiceren.

Vaak volgt Abu-pessoptimist, het blog van Maarten Jan Hijmans, de campagnes van de PLO en Hamas, waarbij termen als 'blokkade, muur, deportatie, boycot en bezetting' een rol spelen. In de verhalen over Arabische terroristen die bij een terreurdaad door het Israëlische leger worden gedood, heeft Maarten Jan Hijmans het steevast over "moord", terwijl Israëlische kolonisten "gedood" worden. Dat is allemaal een kwestie van frame en woordgebruik.

Nu wordt het helemaal te bont, als een schijnbaar onschuldige Frans-Palestijnse advocaat in administratieve detentie wordt gehouden en  Maarten Jan Hijmans willens en wetens verzwijgt, wat deze Salah Hamouri dan wel misdaan heeft. Maarten Jan Hijmans hitst met zijn artikelen naïeve activisten op, om tegen Israël in actie te komen, zonder de gehele waarheid te vertellen. Want waarom wordt Salah Hamouri opgepakt en in administratieve  detentie gehouden?

De Shalit-deal
Salah Hamouri, 26, is één van de 550 gevangenen die vrijkomen, in fase twee  van de Shalit-overeenkomst, waarin Israel gevangenen vrijlaat in ruil voor de gegijzelde Israëlische  soldaat Gilad Shalit. In totaal liet Israël 1027 gevangenen vrij.

Salah Hamouri (PFLP) zat vast vanwege het beramen van een moord op de sefardische rabbi Ovadia Yosefin 2005.

"Deze man is en blijft een symbool van racisme en fanatisme in Israël" zei Hamouri tegen persbureau Reuters. Hoewel Yosef de afgelopen jaren zeer anti-Palestijnse en opruiende uitspraken heeft gedaan, geeft hij toch toestemming voor de vrijlating. De Palestijnse gevangene Sala Hamouri toont geen enkel berouw.

In vloeiend Frans vertelt Hamouri, die een Frans paspoort heeft, dat hij na zijn vrijlating naar Frankrijk zal gaan. Dat doet hij echter niet. Hij laat zich als advocaat in Jeruzalem inschrijven en blijft in het land.

Al deze verhalen vertelt Abu-Pessoptimist niet, waardoor de misleidende indruk ontstaat, dat Israël zomaar mensen opsluit.

110 jaar "De Vrije Socialist"

Honderdentien jaar geleden richtte Domela Nieuwenhuis, het tijdschrift "De Vrije Socialist" op. Bijna ononderbroken hebben anarchisten sindsdien de gedachte van het vrije socialisme in het blad gepropageerd. De laatste jaren bestond het tijdschrift alleen nog als website. Daar is nu ook een einde aan gekomen. Op de titelbalk van de zwarte bladzijde op de website staat: "Beëindigd". Daarmee is een einde gekomen aan de titel "De Vrije Socialist" en "De Vrije".

Haagsche courant

 28-03-1898

De achtergrond van de opheffing is een ruzie tussen de Stichting tot Vrijheidsbezinning, die het anarchistische kampeerterrein in Appelscha beheert en de groep die de Pinksterlanddagen organiseert. In mei 2018 gingen de Pinksterlanddagen al niet door en nu wordt ook de website "De Vrije", die door de stichting is geregistreerd, opgeheven. 

Twee krankzinnige weken

De werkmannen gaan grondig te werk. De badkuip wordt de trap af gesleept. Alle tegels van de badkamer zijn van de muur gebikt. Een gapend gat staart ons aan. Gelukkig hebben we de avond ervoor lappen plastic voor alle deuren en het trapgat gehangen. Toch dringt het stof door alle poriën. Ik douche al twee weken lang in het zwembad, hetgeen mijn 'street credibility enigszins opkrikt. Ik kan nu zeggen dat ik sporter ben en elke dag zwem. 

Als de stofwolken zijn nedergedaald en we ons gewone leven weer proberen op te pakken, komt de oudste zoon met zijn Kirgizische vriendin op bezoek. In de chaos van de verbouwing wonen we met zijn vijven in het rijtjeshuis. We vragen de Kirgizische verloofde of ze het erg vindt, als ze in de tuin, met een tuinslang moet douchen. Dat blijkt geen enkel probleem te zijn. Ze is in Kirgizië wel wat gewend. 

Mijn vrouw moet de werkmannen vertellen waar de nieuwe douche moet komen en hoe hoog de spiegelkast opgehangen moet worden. Iedere dag weer een nieuwe verrassing betreffende de ligging van de riolering en de waterleidingen. Net als ze gewend is aan de rol van bouwleidster, vindt haar moeder in Duitsland het tijd om in een Osnabrücks ziekenhuis in coma te geraken. Op stel en sprong rijden we naar Duitsland waar we haar nog net levend aantreffen.

In de wachtruimte van het ziekenhuis bespreken de oudste zussen alvast de begrafenis, terwijl de middelste zus, probeert met de Duitse Oberarzt in gesprek te komen. Een vriendelijke demente dame zit naast mij in de wachtruimte. Ze is alles vergeten: hoe de mensen heten en waar de mensen vandaan komen. Ze wordt steeds vermanend toegesproken door haar dochter. "Nu hebben we een duur verpleeghuis met aanleunwoning voor je uitgezocht en nu vergeet je steeds te ontbijten, terwijl we er wel voor betalen."  De demente moeder blijft vriendelijk en vertelt, dat ze helemaal niet meer weet hoe laat het is en waar je kan ontbijten.

De tweede week van de verbouwing gaat in. De badkuip staat al en er zijn tegels gezet. Maar waar moeten de haakjes voor de handdoeken? Al sla je me dood. We rijden naar Barenburg voor de begrafenis van mijn schoonmoeder. De gehele familie van mijn vrouw staat in het zwart gekleed "angetreten", voor het oude huis, als er een auto met Nederlands kenteken komt aan gesjeesd. Het is mijn broer en zijn vriend, die achterin mijn eigen oude moeder meegenomen hebben. Ze laat weten nu toch wel wat te willen eten, een half uur voor de begrafenis. Ik trek het niet meer.

De Barenburgse Schuttersvereniging zwaait met vaandels en legt de eerste krans. Daarna pas wordt het Onze Vader gebeden en gooien we één voor één bloemen of een schep zand op de kist. De uitgebreide koffietafel achteraf, in Gasthaus Maschmann, maakt veel goed. Dezelfde avond rijd ik met mijn zoon weer terug naar Nederland.

Nu is mijn vrouw nog steeds in Duitsland en de haakjes, de WC-rol-houder en het handdoekenrekje moeten opgehangen worden. We besluiten het heft in eigen hand te nemen en nemen een besluit over de juiste hoogte en breedte van de accessoires. Badkamer bijna klaar. De Poolse schilder verft nog even het plafond en nodigt ons en passant uit een keer zijn dorp in Polen te bezoeken. Gaan we zeker doen.

Nog meer krantenartikelen over Jos Brech

Intussen vraag je je af, of de politie en Peter R. de Vries wel de modernste digitale middelen gebruiken bij de opsporing van moordverdachten. Een simpele zoekactie op Delpher.nl levert al deze krantenartikelen op:

(21-06-1980; Limburgsch Dagblad)
Na het verlaten van de LTS, zet Jos Brech er al meteen vaart achter:

(25-06-1980, Limburgsch Dagblad)

Drie jaar later zoekt hij gericht naar jongens uit de leeftijdscategorie van zijn voorkeur:

(06-12-1983 Limburgsch Dagblad)

Anja krijgt het benauwd

(Kifaia penningmeester Brechtje van Bergen ,vooraan, boycot  Ahava)

"Stichting Kifaia noch haar bestuursleden zijn actief in de BDS-campagne. Wel onderschrijven wij nadrukkelijk het recht om te kiezen voor deze vreedzame vorm van verzet tegen schending van internationaal recht en mensenrechtenverdragen."

Jarenlang mag senator Anja Meulenbelt ongehinderd, voor haar werk met gehandicapten, Gaza betreden. Ze mag zelfs trouwen met de directeur van de gehandicaptenorganisatie. Ahmed Marcouch trouwt haar zelfs in Amsterdam. Mag allemaal, kan allemaal. Nu dreigt er een kink in de kabel te komen. Israël wil BDS-activisten de toegang tot het land weigeren. Lydia de Leeuw, bestuurslid van Kifaia mocht Israël al niet meer in. Anja noemt dat pathetisch: 'deportatie'.

De belangrijkste vraag, voor Anja, voor Israël en voor de wereld is nu: Behoort de Stichting Kifaia tot de Boycot-Disinvestment en Sanctions (BDS)-beweging, ja of nee?   Volgens het statement op de website van Kifaia, horen ze er niet bij. Klopt dit wel?

Anja Meulenbelt heeft op haar eigen website herhaaldelijk boycot-initiatieven gepromoot. Ze heeft zelfs een 'tag' voor dit thema gemaakt. Het woord 'boycot' krijgt op haar site 1490 hits. Het woord BDS krijgt 232 hits. In 2014 schrijft ze als kritiek op haar partij SP: "maar de SP sluit zich niet aan bij de BDS beweging – dat zal ook wel te controversieel zijn, ". Ze schrijft er over, ze beveelt het aan, ze is er een deel van.

Hoe zit het met haar bestuursleden? Lydia de Leeuw is over duidelijk in woord, daad en geschrift, helemaal 'in to' de BDS.  Lydia de Leeuw schaadt de belangen van Israël in binnen-en buitenland, wat Volkskrant en NRC ook proberen te verdoezelen.

Bestuurslid Nadia Benaissa werd al een keer een visum voor Israël geweigerd.

Penningmeester van Kifaia, Brechtje van Bergen, maakte op 21 februari 2012 de foto's bij een toespraak van Omar Barghouti, één van de leiders van BDS, in Amsterdam. Op 20 januari 2015 schrijft ze als lid van de 'Bathrobe Brigade': “We are happy that the sale of Ahava has stopped". Ik schrijf het allemaal maar even op, want de journalisten van de Volkskrant en NRC kunnen niet googlen.

Voorzitter Christine de Vos van Kifaia maakt op 1 juni 2010 de foto voor een reportage van BDS Nederland.

Dat vinden de bestuursleden van Kifaia allemaal geen probleem, totdat één van haar leden de toegang tot Israël wordt ontzegd. Dan maken ze opeens geen deel van BDS meer uit. Anja krijgt het terecht benauwd. Binnenkort zal niemand van haar Kifaia-team meer naar Israël mogen. Kunnen ze proberen via Egypte Gaza binnen te komen.

De boekhouder Max Papilaja

Voor maandag 23 mei 1977 heeft Max Papilaja, boekhouder op het provinciehuis Drenthe, een afspraak bij de huidarts gemaakt. De collega's stellen geen verdere vragen. In plaats van naar de huidarts te gaan, kaapt Max, samen met negen andere Zuid-Molukkers, een trein bij De Punt. Tegelijkertijd gijzelen Zuid-Molukkers 105 leerlingen en vijf leraren van de basisschool in Bovensmilde.

Max Papilaja is een gewaardeerde  medewerker van het provinciehuis. Mijn oom is een collega van hem. Niemand heeft ooit wantrouwen gehad of heeft vermoed, dat Max Papilaja een trein zou gijzelen.

Nadat de gijzeling met geweld is beëindigd, zijn mijn nichtjes helemaal kapot door de dood van Max,die ze persoonlijk kennen. Was dit nu nodig geweest, met zoveel geweld een kaping te beëindigen? In de naïeve jaren zeventig komt de hardhandige actie als een klap aan.

Nu we zelf kinderen hebben stellen we ons voor, dat er een kind van ons op de basisschool zou zitten. Bovendien is dit de periode waarin er bijna  wekelijks aanslagen op burgers in West-Europa plaats vinden. Theo van Gogh, Bataclan, Charlie Hebdo, 5 mei Den Haag, ga maar door. Je zou verwachten, dat in de huidige tijd er meer begrip is  voor de mariniers die de treinkaping, met gevaar voor hun eigen leven, hebben beëindigd. Begrip voor Dries van Agt die de opdracht voor de bevrijding van de trein heeft gegeven.

De familieleden van Max Papilaja, die zelfs nog de kogels en de schrijfmachine van Max in een sloot hebben gegooid en daarmee het onderzoek naar de kaping hebben gefrustreerd, schiet niks anders te binnen dan de staat aan te klagen, in plaats van bij zichzelf te rade te gaan.

De gijzeling van het provinciehuis Assen, op 13 maart 1978, is een tweede traumatische ervaring, waar mijn Drentse familie onder te lijden heeft gehad. Mijn oom moest door een nooduitgang vluchten, om aan de kapers te ontkomen. Daarna  nog de moord op collega Ko de Groot door de kapers. Heeft Max Papilaja de plattegronden van het provinciehuis nog gemaakt?

Dries van  Agt heeft in zijn leven veel fouten gemaakt, maar de opdracht tot hardhandige beëindiging van de kaping in De Punt is toch een juiste beslissing geweest. Het heeft Nederland vele vervolgacties bespaard.

De familie Papilaja moet zich schamen, na het verraad van hun zoon en de moorden en terreur, nu nog tegen de staat te procederen. Nederland is een pussy-land geworden, deze processen nu nog toe te laten. Het is ook gevaarlijk deze mariniers aan te klagen, omdat het andere veiligheidsdiensten in de huidige tijd vleugellam maakt.

Nieuwe Palestijnen op de Dam

Dachten we enkele weken geleden nog, dat de Dam op de maandagen, dinsdagen en woensdagen verschoond zou blijven van Palestijnse vlaggen en Gaza-collectanten, blijkt opeens een nieuwe loot aan de Palestijnse stam gegroeid te zijn. Maandag 23 juli 2018 staat een Gaza-collectant op de Dam. Vlak er naast staat Bessam, de Hamas-lijfwacht, Robert-Willem van Norren, de scootmobiel en een dame zonder Vietcong-hoed.

Nadat ik een foto neem, wordt er onmiddellijk verbaal op mij geschoten, hetgeen ik met ijzige kalmte over mij heen liet gaan.Robert Willem van Norren sust de boel, door te zeggen, dat ik een journalist van het NIW ben.  Nadat ik vraag of er ook een vergunning voor het collecteren is verstrekt wordt de collectant erg kwaad. "Ik weet wel wat jij aan het doen bent..." Dat is weer meegenomen, want ik wist het zelf niet eens.

Momenteel wordt nog onderzocht of er inderdaad een vergunning is verstrekt en aan wie. De folder die op de Dam tijdens het collecteren wordt uitgedeeld belooft niet veel goeds. (Zie hieronder) Het is een folder uit het jaar 2017, van de Wilde Ganzen en de club Rotterdam voor Gaza. Het doel is:  Geld inzamelen voor zonnepanelen op ziekenhuizen in Gaza.

'Rotterdam voor Gaza' is geen rechtspersoon en heeft geen ANBI status en mag dus niet collecteren. Bovendien schurkt voorzitter Benji de Levie bij verschillenden gelegenheden heel dicht tegen Hamas aan. De Wilde Ganzen hebben in 2018 helemaal geen actie voor Gaza lopen. Erg mysterieus, hoe een Palestijnse clubje op de Dam in Amsterdam, met een pamflet uit 2017,  geld kan inzamelen.

Lydia de Leeuw: geweigerd door Israël, maar niet zonder reden.

Volgens het NRC is Lydia Catharina de Leeuw (31-01-1986, Tilburg) de eerste Nederlandse pro-Palestijnse activist, die de toegang tot Israël ontzegd is. Dat gebeurde afgelopen vrijdag op het vliegveld Ben Goerion. Wat zou de reden kunnen zijn, juist deze activiste te weigeren als gast in het land Israël?

Gazavloot
Laten we beginnen in het heden. Dit jaar varen er vier boten vanuit Scandinavië naar de Gaza-strook, om demonstratief  'de blokkade' te doorbreken. Voor de vorm worden er in Italië wat medicijnen ingeladen, maar dat is puur symbolisch. Enkele weken geleden zijn twee grotere van de vier schepen in Amsterdam te gast. Er wordt een besloten anti-Israëlische bijeenkomst georganiseerd in een buurthuis van de Spaarndammerbuurt. Lydia de Leeuw is één van de sprekers. Buitenstaanders, zoals Keesjemaduraatje, die de bijeenkomst willen bezoeken, worden met duwen en trekken naar buiten gewerkt.

Op dit moment liggen de Gazaboten klaar om vanuit Palermo (Sicilië) naar Gaza te varen. Lydia de Leeuw zou juist ten tijde van de geplande aankomst van de boten, in Gaza zijn. Dit kan een zwaarwegende reden zijn om Lydia de Leeuw de toegang tot Israël te weigeren. Er is tenslotte een zeer gespannen situatie tussen Hamas en Israël en een extra anti-Israëlische actie, daar zitten ze niet op te wachten.

Free Ahed Tamimi

Op zondag 11 maart 2018 neemt Lydia de Leeuw deel aan de demonstratie voor de vrijlating van Ahed Tamimi. Dat is het blonde Palestijnse meisje, dat geweld tegen een Israëlische militair heeft gebruikt en intussen is veroordeeld. In de demonstratie staan ook borden, die oproepen tot boycot van Israëlisch producten.






Groente en Fruit
Op 21 juni 2018 publiceert SOMO een onderzoek van Lydia de Leeuw, waarin bekend wordt gemaakt, welke groente en fruit in de Nederlandse supermarkten er precies uit Judea en Samaria komen. De titel van het onderzoek: "Verkopen Nederlandse supermarkten groenten en fruit uit illegaal bezette gebieden in Palestina?" alleen al bevat drie leugens en een ontkenning van het bestaan van het land Israël.  Dan kan de Gerhard Schuil, de directeur van het SOMO, wel beweren, dat Lydia de Leeuw en het SOMO niet aan de boycot van Israël meedoen, maar de onderzoeken naar Israëlische producten hebben er in de praktijk wel toe geleid dat consumenten deze producten minder snel kopen.

Gazaoorlog 2014
Op 27 juli 2014 houdt Lydia de Leeuw een toespraak voor een demonstratie in Rotterdam en zegt daar:" Om te beginnen zijn wij consumenten. Vele bedrijven zijn actief in de nederzettingen; in het transport, de landbouw, beveiliging, en vele andere sectoren. Voor iedere euro die wij uitgeven aan producten uit Israëlische nederzettingen, steunen wij de bezetting en de onderdrukking. Wees bewust en steun de internationale boycot beweging!"

Rode Jeugd
In 2011 komt Lydia de Leeuw voor het eerst in opspraak, als ze secretaris van de Stichting Nederland-Gaza wordt. Deze stichting organiseert een anti-Israëlische campagne met een boot naar Gaza. Opvallend en verontrustend is de naam van de voorzitter: Rob Groenhuijzen. Als lid van de Rode Jeugd en de Capelse Groep wordt hij eind jaren zeventig veroordeeld wegens het voorbereiden van terroristische daden. De fondsenwerver van Hamas in Nederland, Amin Abu Rashed, is de andere persoon, waarmee je niet in één adem genoemd wil worden. Nadat de Telegraaf over het schandaal heeft gepubliceerd (Keesjemaduraatje had het onderzocht), treedt Lydia Catharina de Leeuw op 16 mei 2011, haastig terug als secretaris.

Kortom: Lydia de Leeuw is minder naïef als ze doet. Het moment van aankomst op Ben Goerion is slecht gekozen en bovendien kan je ook te ver gaan, bij je acties tegen Israël.

Bullshit Jobs, door David Graeber

De Cultureel Antropoloog David Graeber wordt opgevoed door communistische ouders, is zelf een anarchist die bij de anti-kapitalistische Occupy actief is geweest en heeft als gevolg van al deze kenmerken, nog nooit een commecieel bedrijf van binnen gezien. Hoe is deze professor in de antropologie dan toch in staat geweest, een boek over nutteloos werk te schrijven, dat wereldwijd een hit is en waar zeer velen, inclusief NRC-lezers, zich in herkennen?

Naar aanleiding van vorige artikelen over nutteloze banen, krijgt David Graeber zoveel emails over nutteloze banen toegestuurd, dat een echte sociaal-wetenschappelijke theorie over nutteloze banen gemaakt kan worden en er al weldra een echt boek over nutteloze banen op de plank ligt.

De sociaal wetenschappelijke theorie over nutteloze banen laat helaas te wensen over. De schrijver maakt een indeling in bullebakken, oplapwerkers, afvinkers en opzichters. Bij elke categorie beschrijft hij met voorbeelden, waarom deze banen onzinbanen zijn. Zoals gewoonlijk bij linkse wetenschappers, kijkt David Graeber alleen met een kritisch oog naar de westerse kapitalistische samenleving en laat hij een brede wereldwijde kijk op de zaak achterwege. '

Tibetaanse Monnik
Wat denken we bijvoorbeeld over Tibetaanse monniken, die bedelend langs de huizen gaan en geen productieve bijdrage aan de samenleving leveren? Hoe beoordeelt de geachte antropoloog het arme land Egypte, met een van de tien grootste legers van de wereld. Worden deze banen ook als 'bullshit jobs' ingeschaald? Het kapitalisme is juist zo succesvol, omdat de arbeidsproductiviteit zo hoog is.

Het is een buitengewoon interessant boek, omdat het ons weer even met de neus op te feiten drukt:  Je kan wel een baan hebben, maar is het ook zinvol werk wat je doet? Het is al bekend, dat sommige taken die je tijdens het kantoorwerk uitvoert, onzinnig of nutteloos zijn. Zo schrijf ik regelmatig 'business cases' , die zonder gelezen te worden in een la verdwijnen. Toch moeten deze rapporten geschreven worden, vanwege 'compliancy' . Toch beschouw ik mijn baan niet als onzinbaan, omdat ik er geld voor krijg. Zolang er mensen zijn die geld willen uitgeven voor een ongelezen 'business case' , heeft het ook zin er een te schrijven.

Kritiek
Twee serieuze kritiekpunten, zijn er op de nutteloze banen theorie te geven:

1) We leven in een hoog-productieve laat-kapitalistische samenleving, die een enorme rijkdom produceert. Deze samenleving is alleen mogelijk geworden door onzinbanen uit het verleden uit te bannen. Onzinbanen in de Middeleeuwen zijn de adel en de geestelijkheid. Alleen de boeren zijn in die periode productief. Later, in de negentiende eeuw wordt het werk van de boeren gemechaniseeerd door machines, waardoor de welvaart pas echt uitbreekt. Het weven in de weefstoel op de boerderij wordt dan een onzinbaan. Elke periode van de geschiedenis kent zijn onzinbanen en het is de taak van de automatiseerder en de revolutionair die uit te bannen.

2) Het probleem van de leden van de westerse middenklasse is niet zozeer het hebben van een onzinbaan, zoals het nutteloos 'copy-and-pasten' van informatie die niemand leest. De snelle automatisering en robotisering van het werk zorgt er juist voor dat repeteerbaar werk verdwijnt. Was je vijftien jaar geleden nog een gerespecteerd medewerker met een levenslange baangarantie bij de bank, sta je nu anno 2018 op straat, omdat een simpele bankautomaat jouw werk 7*24 uur zonder haperen uitvoert.

De oplossing
De occupy-activist zou de occupy-activist niet zijn als hij niet met een hele simpele oplossing zou komen: Het basisinkomen. Dat zouden ze wel willen, de uitkeringstrekkers, de academici en de activisten. Gewoon lekker gratis geld krijgen, zonder dat iemand zegt dat je er iets voor moet doen. Het hele productiviteitsdenken en de efficiency, die al twee eeuwen zorgt voor stijging van welvaart, in een keer over boord gooien. Opvallend is wel, dat de overheid dat basisinkomen moet uitkeren.

Het is staats-georienteerd overheidsdenken, een anarchist onwaardig, dat tot dit idee komt. Er is heel veel kritiek op de huidige kapitalistische samenleving te geven, maar tegelijkertijd is het gevaarlijk hem af te breken.