Nederland verzuipt

De zeespiegel stijgt of gaat stijgen. Dat is een zekerheid die ons bijna dagelijks wordt ingepeperd. Tegelijkertijd daalt de bodem, door inzakken van het veen en de klei! Dit zijn geen theorieën, waar je door eigen waarnemingen of falsificatie, iets tegen in zou kunnen brengen. De wetenschappers of journalisten die de zeespiegel-theorie in twijfel durven te trekken, of schrijven dat het wel meevalt, worden als ketters behandeld.

Laten we even aannemen, dat Nederland vroeg of laat verzuipt. Of dat door CO2 of door verandering van de stand van de zon wordt veroorzaakt, speelt even geen rol. we gaan er allemaal aan! Maar... wat kunnen we er nog tegen doen? 

De Hoge Veluwe
De naam zegt het eigenlijk al: De Hoge Veluwe. Dat is een stuk land, waar de zee voorlopig niet aan kan tippen. Nu nog een jachtreservaat voor de koninklijke familie en een wandelgebied voor de gestresste randstedeling. Helaas zal dit gebied bebouwd moeten worden. Het voorstel is, alvast voor de grote Kladderadatsch uitbreekt, op de Hoge Veluwe woonwijken en bedrijven te gaan bouwen. Een hogesnelheidstrein vanuit de Randstad zal er voor zorgen, dat het, qua tijd,  niet meer uitmaakt of je op de Zuidas werkt of op bedrijventerrein Hoge Veluwe. Zo blijft kostbare land behouden en Nederland leefbaar. Tegen de tijd dat het zeewater over Amsterdam spoelt, zal het leven op de Veluwe doorgaan.

Flevoland

De Noordoostpolder (460,05 km²) en Zuidelijk Flevoland (430 km²) hebben beide nog de meeste kans de vloedgolven vanuit de zee te overleven. De door de Nederlanders geschapen polders zijn omringd door stevige dijken, die gemakkelijk op te hogen zijn. Er vloeit geen rivier doorheen, die roet in het eten kan gooien. Bovendien zorgen de poldergemalen (pompen) ervoor, dat het overtollige water weg wordt gepompt. Is dit gebied nu nog verantwoordelijk voor een groot deel van de voedselvoorziening van Nederland, zal het straks de woonplaats van miljoenen voor het water gevluchte Nederlanders zijn. Lelystad wordt opeens een gewilde woonstad.

Waddenzee
Tot nog toe wordt de Waddenzee behoed voor al te opdringerige industriegiganten en oliemaatschappijen. Het is een beschermd natuurgebied, maar aan alles komt een einde. De duinen op de Waddeneilanden en de stevige afsluitdijk zijn een begin van een ring van  dijken om dit voormalige natuurgebied. Er lopen geen rivieren  door dit gebied en de duinen liggen er al. Inpolderen! De Waddenzee zal leeggepompt worden om plaats te maken voor een nieuwe stad: Nieuw Amsterdam.

Waar eens de boterbloempjes bloeiden, staat nu een mooie nieuw stad. We zouden wel binnenkort moeten beginnen met pompen en bouwen, maar dan heb je ook iets.

Activist Frank van der Linde in de Amsterdamse gemeenteraad

Wordt de mond gesnoerd. Sylvana Simons schiet hem te hulp.

Zie hier alle andere blogs over Frank van der Linde.

Mijn gevoel zegt iets anders

Kunstmatige inseminatie, dat spreekt voor zich! Stel je voor, dat ik gewoon door zoiets banaals en lichamelijks als neuken zou zijn verwekt. Daar moet je toch echt niet aan denken. Mijn vader is een blonde Deense professor, tenminste, dat staat op het formulier. Mijn draagmoeder is een lesbische kennis van mijn moeder. Nou ja, moeder, ik noem haar 'verzorgende'.

Helaas hebben mijn ouders de bevalling in Leeuwarden laten plaatsvinden. Dat is even een minpuntje, omdat ik nu door het leven moet als Fries. Nou ja, een Leeuwarden-Fries dan. Keizersnede, natuurlijk, stel je voor dat ik met een kut in aanraking kom! 

Bij de burgerlijke stand wordt als geslacht 'meisje' opgegeven. Hoe komen ze erbij. De naam die ze toen hebben bedacht is "Annette Vogel". Ik denk er nog over na, of ik mijn draagouders daarvoor kan aanklagen. Een kwelling!

Zodra ik praten kon, heb ik al bij mijn verzorgers aangegeven, dat ik de naam "Kees" wil dragen. De poppenwagen is door mij nooit aangeraakt. Ik speelde met hamer en spijkers.

Al gauw merkte ik, dat ik in een verkeerd lichaam geboren ben. In werkelijkheid ben ik een man. Geen Friese-, maar een West-Friese man. Natuurlijk werd ik daarom uitgelachen, wel het meest door mijn verzorgers. Toch heb ik mij al op mijn zestiende bij de VU aangemeld, voor een geslachtsveranderende operatie. De psycholoog op het VU begrijpt mij gelukkig helemaal. Ik mocht op mijn zeventiende al beginnen met hormonen.

De naam 'Vogel' stoort mij ook. Het is een fladderende- en luchtige naam, die niet bij mij past. Ik heb jarenlang  nagedacht over een hele mannelijke naam. De naam 'Broer' lijkt me wel wat. Dat is mannelijk en zakelijk. Kees Broer, de naam zegt het al.

De VU-chirurgen hebben mij gelukkig heel ruim bedeeld, qua lengte en dikte, zodat ik door mijn kennissen wordt aangeduid als 'aubergine'. De nieuwe geslachtsorganen passen nu bij mijn naam.
Geboorteplaats en geboortedatum zijn nog even lastige dingetjes, die geregeld moeten worden. Toch ben ik al heel tevreden.

Ik ben in Leeuwarden geboren als een meisje, met de naam Annette Vogel. Daar was ik niet tevreden mee. Nu ben ik een man met de naam Kees Broer. Qua identiteit ben ik helemaal niet veranderd. Ik heb me namelijk altijd als mannelijke Kees Broer gevoeld. Qua gevoel zit ik nu goed!

Geboorteplaats is ook discriminerend!

Afgelopen dinsdag bezocht ik het bevolkingsregister in mijn woonplaats en verzocht de ter plaatse aanwezige ambtenaar een verandering in mijn persoonsgegevens uit te voeren. Als geboorteplaats is namelijk de plaats 'Leeuwarden' geregistreerd. Ik verzocht de ambtenaar in plaats daarvan 'Enkhuizen' in te vullen. Dit werd geweigerd.

Voor mij is de geboorteplaats 'Leeuwarden' op mijn persoonskaart, een ondragelijke last van het bestaan. Het is discriminerend, met als geboorteplaats 'Leeuwarden' te boek te staan. Zodra collega's er achter komen dat 'Leeuwarden' mijn zogenaamde geboorteplaats is, beginnen de opmerkingen. "Stugge Fries"; "Friese doorloper"; "Stijve Fries"; "Waar zijn je klompen?" en dat zijn nog de mildste vooroordelen.

Friezen die de Friese taal machtig zijn, beginnen opeens in het Fries tegen mij te praten. Nu weet iedereen, dat er in Leeuwarden helemaal geen Fries wordt gesproken, maar dat zijn argumenten waar opeens geen rekening mee wordt gehouden. Mijn beide ouders zijn niet Fries. Ik heb slechts één jaar in Friesland gewoond en daarom heb ik de taal van mijn zogenaamde geboorteprovincie ook nooit kunnen leren. Ik voel me niet Fries en ik ben qua identiteit geen Fries. Daarom moet dat veranderd worden!

Nadat je geboren bent, wordt er bij de burgerlijke stand, aangifte van geboorte gedaan. Zes gegevens worden er over de nieuwe wereldburger vastgelegd: Voornaam, achternaam, geslacht, geboortedatum, nationaliteit en geboorteplaats. Intussen is het mogelijk bijna al deze gegevens aan te passen aan jouw eigen gevoel. De voornaam is gemakkelijk te veranderen. Bij de verandering van de familienaam moet de rechter er aan te pas komen. Voor een verandering van het geslacht is tegenwoordig al niet meer vereist, dat een medische ingreep heeft plaatsgevonden. Alleen al het gevoel, dat je van het andere geslacht bent, en een verklaring van een psycholoog volstaan.  Emile Ratelband is bezig een lans te breken voor hen, die het niet eens zijn met hun leeftijd.

Nu is het tijd, na de transgenders en de slachtoffers van leeftijdsdiscriminatie, op te staan voor de rechten van de geboorteplaats-diffusen. Na afwijzing van mijn aanvraag, zal ik naar de rechter stappen. Ik word de Lech Walensa van de geboorteplaats-slachtoffers!

Alleen al het gevoel, in een andere plaats geboren te zijn, moet voldoende zijn om een aanpassing in het geboorteregister uit te voeren.

Wat staat er echt in het Rosa Luxemburg rapport?

De Palestijn Shawan Jabarin van Al Haq heeft vorige week Nederland bezocht en nam deel aan een discussie in de Tweede Kamer, een bijeenkomst van de politieke jongerenorganisaties en een discussie op de Leidse Universiteit. De anti-Israëlische organisatie Een Ander Joods Geluid speelde een belangrjjke rol bij de organisatie van deze propagandareis. EAJG-medewerker Daphne Meijer was bijvoorbeeld de contactpersoon bij de aanmelding voor de discussie.   

Intussen worden er, door de 'usual suspects', woeste beschuldigingen richting "Israël-Lobby" geuit, over het bezoek van Shawan Jabarin (Al Haq) aan Nederland. Palestijnen-chroniqueur Maarten Jan Hijmans op zijn blog: "(...)halve waarheden en verzinsels over zogenaamde ''terroristischer banden'' van de leiders van die organisaties ..."  en "Het bezoek van de delegatie werd begeleid door de meest vunzige anti-propaganda in wat er aan joodse lobby, joodse pers en rechtse Israel supporters bestaat. ". Waarvan acte.

Waar gaat het allemaal over?

De Rosa Luxemburg Stiftung van Die Linke partij in Duitsland, heeft een rapport gepresenteerd, waarin wordt beschreven hoe Palestijnse- en Israëlische mensenrechtenorganisaties het steeds moeilijker krijgen. Het rapport beschrijft dit proces met de de treffende term: "Shrinking Spaces"

Dit rapport "Shrinking Spaces" wordt klakkeloos gekopieerd en opnieuw gepresenteerd. Er wordt zelfs op de Universiteit Leiden een lezing over de "Shrinking Spaces" gehouden, zonder dat iemand het rapport in zijn originele vorm ooit heeft gelezen.

Je kan veel van de Duitsers zeggen en nog meer over de Oost-Duitsers, maar als ze een rapport schrijven, dan doen ze dat grondig. Vandaar dat alle beschuldigingen over de samenwerking tussen PFLP en de Palestijnse mensenrechtenorganisaties gewoon in het rapport staan.

Bladzijde 9 van het rapport Shrinking spaces:
"The second tactic that NGO Monitor employs to defame Palestinian NGOs is associating them with armed groups, in particular by claiming they have alleged ties with the Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP), which is listed as a terrorist organization by Israel, the US and the EU." Om vervolgens uit te leggen dat:
"The accusations are largely based on references to outdated information, on a small number of cases in the 1970s and 1980s". Wij zijn intussen heel erg benieuwd, naar de zaken in de jaren zeventig en tachtig  en de 'outdated information'  

Bladzijde 33:  Er wordt door de Stichting  Rosa Luxemburg een onderscheid gemaakt, tussen de gewapende groepen van de PFLP en de politieke tak van de PFLP.

"NGO Monitor uses the listing of the PFLP as a terrorist organization to accuse anyone who politically identifies with the PFLP of involvement with terrorism. It does not differentiate between the militant arm of the PFLP and the group’s political wing. The latter participated in the 2006 Palestinian parliamentary elections – with Israel’s knowledge and consent."

Met andere woorden: Er is een legale politieke tak van de PFLP en een bewapende illegale tak van de PFLP. Daarom mag NGO-monitor, volgens de Rosa Luxemburg Stichting , niet zomaar iemand beschuldigen van lidmaatschap van een terreur organisatie.

Bladzijde 34: Vervolgens wordt door het rapport onderzocht, waar de beschuldigingen vandaan komen. Over het  'Palestinian Center for Human Rights (PCHR)':

"NGO Monitor has concentrated its attacks on general director Raji Sourani,whom it accuses of “PFLP ties”.As ‘evidence’, NGO Monitor quotes an interview with Sourani published in 1995, suggesting that Sourani admitted in the interview that he served “a three-year sentence imposed by an Israeli court which convicted him of membership in the illegal Popular Front for the Liberation of Palestine”. However, this ascribed quote is in fact taken from the journalist’s introduction to the interview with Sourani. Moreover, NGO Monitor omits a crucial clarification by the journalist: that “he [Sourani] is no longer affiliated” with the PFLP. "

Raji Sourani was dus ooit in 1995 betrokken bij PFLP activiteiten, maar nu niet meer. Maar er staat niet, dat hij er afstand van genomen heeft.

Op bladzijde 35 van het rapport staat, dat Sourani de 'Alternatieve Nobelprijs' heeft gewonnen en daarom aan de PFLP-bijeenkomst in Gaza heeft deelgenomen.
  
Verder op bladzijde 35, wordt geschreven over Shawan Jabarin (Al Haq) :
“In 1985, Jabarin was brought to trial” and “apparently convicted for recruiting new members for the PFLP and for arranging guerilla training outside of Israel. He was apparently sentenced to 24 months imprisonment, 9 months of which were served and 15 months suspended.”

Shawan Jabarin, vorige week nog op bezoek bij een politieke jongerendiscussie in Den Haag, is dus in 1985 veroordeeld, voor het recruteren van jongeren voor de PFLP. Wat is daar 'vunzig' aan, om dat te  melden?

Daarna werd Shawan Jabarin nog zes keer opgepakt en in administratieve detentie gehouden. In die gevallen werd hij echter niet aangeklaagd, noch veroordeeld. Vandaar dat de een werkgroep van de Verenigde Naties deze zes arrestaties als 'niet-rechterlijk' heeft beoordeeld.

De NGO-monitor baseert zich ook op geheime informatie van de Israëlische regering, die stelt dat: " Shawan Jabarin had not discontinued his terrorist involvement and maintains his position in the leadership of the PFLP.”  (blz 36)

De Rosa Luxemburg Stiftung schrijft het dus allemaal maar op. Weliswaar beschouwt deze extreemlinkse stichting de informatie van de Israëlische overheid en veroordelingen door de Israëlische rechters, niet als betrouwbaar, maar ze schrijven alle beschuldigingen wel netjes op. Wie hore wil die hore.

Op bladzijde 37 gaat het verder, over de Palestijnse gevangenen-organisatie Addameer: " Addameer is a primary target of NGO Monitor, which goes so far as to accuse it of being “an official PFLP affiliate” To support this allegation, NGO Monitor references a website of the Fatah party."
De Fatah organisatie zegt het dus zelf!

Er zijn ook Addameer bestuurders , zoals Khalida Jarrar, die gewoon toegeven lid van PFLP te zijn.
Zo wordt op bladzijde 37 geschreven: "NGO Monitor’s allegations have largely been directed at Khalida Jarrar,“a senior PFLP official” according to NGO Monitor. Jarrar is Addameer’s
former director and vice-chairperson and admits to being a PFLP member. In 2006, she was elected on behalf of the PFLP as a member of the Palestinian Legislative Council (parliament). Before becoming a member of parliament, she resigned as Addameer’s director and joined the organization’s board, until leaving the organization in 2017. In April 2015, Jarrar was arrested and placed in administrative detention. In December 2015 she accepted a plea bargain and was convicted for belonging to an illegal organization – the PFLP. All of her alleged offenses relate exclusively to political activism outside her past work for Addameer."

Op bladzijde 38 over Salah Hamouri van Addameer: ".. after he had been convicted of
“attempting to assassinate Ovadia Yosef…and for his involvement with the Popular Front for the Liberation of Palestine”. No evidence is presented by NGO Monitor that Hamouri is currently affiliated with the PFLP."

Het argument van Die Linke is dus:  Hij is wel veroordeeld voor poging tot moord en terrorisme, maar er is geen bewijs dat hij nog steeds lid van de PFLP is.

Moreover, NGO Monitor lists Addameer’s researcher Ayman Nasser, who
was arrested by Israel in October 2012. NGO Monitor writes that “the Judea
Military Court convicted Nasser, who admitted to being a member of the
terrorist organization and for providing services to the organization.”
It references a statement by Amnesty International that contains vital

Bladzijde 38:
Another Addameer staffer listed by NGO Monitor is lawyer Anas Barghouthi. NGO Monitor writes that in February 2017, Barghouti “pleaded guilty to membership in the PFLP”. However, it omits that Barghouti denied both charges against him – being a member of the PFLP and leading demonstrations against Israeli policies.

Bladzijde 39
Finally, Sumoud Saadat (field researcher) and Suha Barghouthi (board
member) are listed, merely because Saadat is the daughter of PFLP
Secretary General Ahmad Saadat and Barghouthi is the wife of “reported
PFLP member Ahmed Qatamesh”. This is pure guilt-by-association: NGO

Door al deze referenties in het rapport Shrinking Spaces van de Rosa Luxemburg Stiftung, krijgt de onbevangen lezer de indruk, dat er toch iets aan de hand is. Waar rook is, is vuur. Als al deze mensen nu zouden zeggen:  "Inderdaad, we waren terroristen, maar nu niet meer en we nemen er afstand van", dan zouden we niet zo moeilijk doen. Maar nu stapelen de bewijzen zich op en moeten we NGO-monitor wel gelijk geven.

Laat Anja uitwijken naar 27 februari

Nu de alternatieve kristallnachtherdenking in steeds kleinere zaaltjes en met steeds minder geselecteerd publiek wordt gehouden, is het tijd voor iets anders. Er zijn goede redenen op 27 februari de Reichstagsbrand van 1933 te herdenken. Weliswaar kan het op 27 februari nog behoorlijk koud zijn, veel kouder dan op een 9 november, maar er staan vele voordelen tegenover.

De brand in het Reichstags-gebouw in Berlijn, op 27 februari 1933, is het begin van de nazi-dictatuur, die tot 1945 zal duren. Als we tegen het opkomende fascisme willen waarschuwen, is dit een geschikte datum. De slachtoffers van de dictatuur die direct na de brand begint, zijn sociaal-democraten, communisten, Joden, Katholieken en democraten.

 De vermeende of echte dader van de brandstichting, is een jonge raden-communist uit Leiden: Marinus van der Lubbe. Daarmee heeft deze gebeurtenis een directe link met Nederland en met Nederlands extreem-links. Eén van de na de Reichstagsbrand opgepakte communisten is Georgi Dimitrov. Deze Bulgaarse communist houdt tijdens zijn proces een zodanig vlammende redevoering, dat de nazi's  hem vrij moeten laten.

Later zal Georgi Dimitrov de dictator van Bulgarije worden, met vele doden tot gevolg. Dit is een geschikt symbool-figuur voor extreem-links, vanwege het idealisme en het aantal doden. Nog regelmatig rijden leden van de bond van anti-fascistische oud-verzetsstrijders AFVN naar Sofia, om het graf van de dictator te eren. (zie foto)
De herdenking van de Reichstagsbrand sluit aan bij het Duitse adagium "Wehret den Anfängen", waarbij de anti-fascistische actievoerders er van uit gaan, dat als je heel vroeg tegen fascistische tendensen waarschuwt en er actie tegen onderneemt, het fascisme nog te stoppen zal zijn. Bovendien sluit de herdenking aan bij het idee, dat je best iets in de fik mag steken, zolang het maar het anti-fascistische doel dient. (Kedichem)

Rene Danen heeft dus in het begin van de jaren negentig de verkeerde Duitse historische gebeurtenis gekozen, om zijn waarschuwing tegen het opkomende fascisme te uiten.

De spreekster op de aanstaande alternatieve Kristallnachtherdenking, Nadia Bouras, zou in het geheel niet misstaan  op een Reichstags-herdenking. Ze waarschuwt al in een vroeg stadium tegen racisme en witte puntmutsen. Ze past goed in de stal van Anja Meulenbelt, Jaap Hamburger en Maarten Jan Hijmans. Ze is bevriend met het nichtje van Hassnae Bouazza, die weer de vriendin van nazi-jager Peter Breedveld is.

De reeks van omstreden en verdachte sprekers tijdens de Alternatieve Kristallnachtherdenking is lang:  Een imam, een dominee, Abdelkader Benali, Haneen Zoabi, Dries van Agt. Je kreeg bijna medelijden met de Anja's en de pappa's. Wie hadden ze nu nog moeten vragen? Amin Abou Rashed?  Shawan Jabarin? De keuze van dit jaar, Nadia Bouras, is natuurlijk een zwaktebod. Die heeft helemaal geen relatie tot het Lijdende Palestijnse Volk en vormt dus geen provocatie tegen de échte Kristallnachtherdenking, van het CJO, die 300 meter verderop plaatsvindt.

Stop het gebekvecht en de stammenstrijd:  Herdenkt de Reichstagbrand, van 27 februari 1933!