Na bijna een jaar voorarrest wegens het overtreden van de Sanctiewet 1977, komt Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed, onder voorwaarden en zonder enkelband, weer vrij. Het is een merkwaardige en onverwachte wending in de rechtszaak tegen Stichting ISRAA en de Europese Coördinator van de financiering van Hamas.
De pro forma rechtszaak in de extra beveiligde rechtbank van Rotterdam van 15 mei 2024 verliep rommelig. Eerst zit Amin Abou Rashed zonder tolk in de rechtszaal, dan komt er een verkeerde, Berbers sprekende, tolk binnen. Uiteindelijk krijgt de éénarmige Hamas-financier zijn vaste Egyptische tolk naast zich en kan het proces beginnen. De aanklachten zijn bijna hetzelfde: Overtreding van de sanctiewet; Voortzetting van de verboden Al Aqsa Stichting; Ter beschikking stellen van geld aan Hamas; Lidmaatschap van een criminele vereniging, zijnde de Stichting ISRAA. Voor een groot deel is deze aanklacht een herhaling van zetten.
Opvallende wending van deze zitting is, dat het Openbaar Ministerie de aanklacht van leiding geven aan een criminele vereniging, vanwege opportuniteitsbeginsel, laat vallen. De aanklacht kan wel bewezen worden, maar Amin Abou Rashed wordt er niet voor vervolgd. De reden zou kunnen zijn, dat het bestuur van de Stichting ISRAA niet wordt vervolgd en dat daarom Amin Abou Rashed ook niet als hoofd van deze criminele vereniging kan worden vervolgd.
Het Openbaar Ministerie komt met veel bewijsmateriaal, waarmee Amin Abou Rashed met de leiders van Hamas in verbinding wordt gebracht. Zo staat hij in direct contact met Ismail Barhoum (إسماعيل برهوم) die in 2021 tot leider van Hamas in de Gazastrook is gekozen. Ismail Barhoum vraagt geld aan Amin Abou Rashed, via het Jerusalem Development Fund. Amin krijgt een Palestijns paspoort uit handen van Ismail Haniyeh. Op foto’s is te zien dat hij een VIP-gast bij het 25-jarig jubileum van Hamas is.
Sinds 1999 houdt Amin Abou Rashed zich uitsluitend met strijd voor de Palestijnse zaak bezig. Hij heeft geen ander werk en leeft ook van deze activiteiten. Tegenover de reclassering vertelt hij echter een geheel ander verhaal, dat de nadruk op humanitair werk legt. De reclassering schat de verdachte dan ook in als niet gewelddadig. Volgens de reclassering vereenzelvigt Amin Abou Rashed zich niet met de ideologie van Hamas. Amin wordt echter helemaal niet van gewelddadige acties of lidmaatschap verdacht, maar van de heimelijke financiering via niet toegelaten instellingen.
De medische situatie van Amin Abou Rashed geeft uiteindelijk de doorslag bij de schorsing van het voorarrest. De gevangenisarts heeft het patiëntendossier van de verdachte niet ontvangen en begint met het onderzoeken van het glazen oog. Bij een bezoek aan het Erasmusziekenhuis is het patiëntendossier nog steeds niet opgestuurd, waardoor er geen vergelijking met de oude toestand van het ene nog functionerende oog kan worden gemaakt. Om zijn verhaal kracht bij te zetten haalt Abou Rashed tijdens de rechtszitting zelfs zijn glazen oog uit de oogkas. Abou Rashed eist nu dat hij naar zijn vaste oogarts in Leiden gebracht wordt.
We moeten ons er echter van bewust zijn, dat Amin Abou Rashed in 2023 nog een druk congres in Malmö heeft bezocht en dat hij de afgelopen jaren door de hele wereld , zoals naar Libanon, Syrië, Turkije en Qatar, is gereisd. Toen was hij blijkbaar niet half blind en toen was zijn bloeddruk niet te hoog. Met de zielige verhalen strooit Amin Abou Rashed woestijnzand in de ogen van de reclassering en de rechtbank, waardoor hij nu al weer, op voorwaarden, op vrije voeten is.
