Is radicalisering een wetenschappelijk begrip?

Sociale wetenschappen produceren maar weinig verifieerbare en 100% onweerlegbare feiten. Zelfs de keiharde sociale statistiek is niet onomstreden. Je kan wel aantonen dat 35,5% van de respondenten " ja" op een vraag hebben geantwoord, maar de formulering van de vraag kan gemanipuleerd zijn. Bovendien hebben mensen de neiging sociaal wenselijke antwoorden te geven.

Welke methodes kan je als wetenschapper gebruiken om toch een engzins wetenschappelijk verantwoord verhaal in elkaar te draaien?

Je kan citaten van bekende wetenschappers in je artikel verwerken. Dat heeft wel tot gevolg dat de ene wetenschapper zich baseerd op weerlegbare feiten van een andere. Maar het geheel wordt wel consistenter en de lezer weet waar je jouw meningen op baseert.

De waarnemingen van de wetenschapper kunnen getoetst worden aan een algemene theorie. Daarmee zet je het geheel in een kader. Dat laatste mist bijvoorbeeld in het wetenschappelijke rapport "Polarisatie en radicalisering in Nederland"   dat zojuist over Geert Wilders is gepubliceerd.

De opkomst en vermeende radicalisering van de PVV zou met de opkomst van andere nieuwe en radicale partijen vergeleken moeten worden en als het niet teveel gevraagd is en de dames en heren politicologen het op kunnen brengen, graag ook een een of andere politieke theorie er aan koppelen. Als de sociale wetenschappen dat niet kunnen bedenken, dan hebben we hier te maken met journalistiek of propaganda, of allebei. En daar lijkt het nu op.

Extreme standpunten innemen is noodzakelijk voor een nieuwe politieke partij, om zich te kunnen onderscheiden van de reeds bestaande partijen. Anders weten de kiezers niet wat er zo nieuw aan is en waarom er zonodig een politieke partij bij moet komen. De PVV kan je dus best vergelijken met  de SP. De PvdA had in de loop van de jaren de ideologische veren afgeschud en dus was er plaats voor een echte socialistische arbeiderspartij. Jarenlang was het voordelig voor de SP om extreem-linkse standpunten in te nemen.

De VVD was 5  jaar geleden al akkoord gegaan met de toetreding van Turkije tot de EU en Hans Dijkstal de toenmalige fractievoorzitter van de VVD, vond de multiculturele samenleving wel een goed idee. Twee standpunten die weliswaar heel redelijk waren en goedbedoeld, maar die de VVD niet meer van de PvdA en de D66 lieten onderscheiden.

Polarisatie en radicalisering in Nederland

0.2.4 Links radicalisme
Links radicalisme was geen onderwerp in de Trendanalyse 2008. Het onderhavige
rapport brengt de links radicale stromingen en formaties in kaart. Recente wetenschappelijke
literatuur is nauwelijks voorhanden. Over enkele ‘single issues’ die (extreem)
links tot zijn aandachtsgebied rekent, zoals verzet tegen het Nederlandse
asiel- en vreemdelingenbeleid, de strijd voor dierenwelzijn en dierenrechten, of de
kraakbeweging zijn de afgelopen jaren enkele (wetenschappelijke) studies verschenen.
De twee eerstgenoemde ‘single issues’ waren eveneens onderwerp van recente
analyses van de AIVD. Niettemin mag gesteld worden dat de informatiepositie met
betrekking tot links radicalisme als sociaal verschijnsel verbetering behoeft.
Er is in 2009 op een drietal gebieden sprake van ontwikkelingen met betrekking tot
links radicalisme. Ten eerste is er in 2009 in links radicale kringen sprake van een
verharding van de confrontatie met tegenstanders, in het bijzonder de antifascisten,
anarchisten enerzijds, extreemrechts anderzijds. Groeperingen en formaties die zich
richten op antifascistische actie maken gebruik van intimidatie. Veel extreemrechtse
demonstraties – die over de afgelopen jaren in aantal gestaag toenemen – vallen
samen met extreemlinkse, antifascistische tegendemonstraties en/of verstoringsacties.
Onderwerpen als kraken en dierenleed worden door autonome neonazistische
formaties ‘overgenomen’. Niet alleen uit extreemrechtse hoek, maar ook en traditioneel
vanuit antifascistische hoek wordt daar kritisch op gereageerd. Internet wordt
door antifascisten gebruikt om informatie te verwerven, verslag te doen van acties,
campagnes te voeren, maar ook om foto’s te tonen van en informatie te verstekken
over (vermeend extreemrechtse) personen. Behalve onder antifascisten is ook onder
krakers sprake van toenemend geweld, dreiging en vernieling.

Bij acties zijn buitenlandse activisten die kraken en een zekere mate van ervaring en gewenning hebben als het gaat om gewelddadige confrontatie met de politie betrokken. Linkse radicalen
zetten zich af tegen de (in de media zeer zichtbare) houding van de PVV ten aanzien
van de islam en de moslims, met het argument dat parlementair links, noch de bestaande
rechtsorde een afdoend weerwoord heeft op de culturele én etnische polarisatie
die de PVV in hun ogen nastreeft. De toegenomen (en gepercipieerde) zichtbaarheid
in de afgelopen jaren van zowel extreemrechtse formaties, als de PVV, én
het gegeven dat extreemrechtse formaties zich in toenemende mate bewegen op terreinen,
zoals dierenleed, kraken, softdrugs(legalisatie), die links tot zijn maatschappelijk
actiegebied rekent, zouden ten grondslag kunnen liggen aan de frequenter en
IVA beleidsonderzoek en advies 17
grimmiger confrontatie tussen links en rechts. Dat er sprake is van een kennelijke
voedingsbodem voor polarisatie is evident.
In de tweede plaats profileren radicaal linkse formaties zich in 2009 in toenemende
mate op zogeheten ‘single issues’. De ‘grote ideologie’ heeft in de praktijk plaats gemaakt
voor ‘kleine verhalen’. Extreemlinks richt zich in toenemende mate op een
aantal specifieke ‘issues’ en/of ‘targets’. Tussen deze aandachtsgebieden is sprake
van ‘cross over’ van tactieken, vermoedelijk ook van personen. Behalve voor de antifascistische
actie geldt dat vooral voor het verzet tegen dierproeven, de reactie op
het Nederlandse asiel-, en vreemdelingenbeleid, alsmede het verzet tegen islamofobie.
De actie tegen het asiel- en vreemdelingenbeleid betreft verzet tegen (uitbreiding
of nieuwbouw van) detentiecentra voor illegalen en ondersteuning van illegale vluchtelingen.
Vooral anarchisten lijken zich op dit gebied te manifesteren. Men hanteert in
toenemende mate de tactieken van ‘anti-imperialisten’ uit de jaren tachtig en van de
huidige dierenrechtenactivisten (‘autonome celvorming’, ‘home visits’ en ‘naming &
shaming’ (via internet)). Formaties van individuele activisten of extremisten zijn onder
gelegenheidsnamen betrokken bij diverse acties tegelijkertijd. Individuele linkse activisten
en extremisten zijn veelal niet binnen één groep, rond één thema actief. De
betekenis van het internationale netwerk van personen en formaties moet hierbij niet
worden onderschat.

Teken van Leven

tientallen mensen kijken dagelijk op dit weblog of ik nog iets geschreven heb. Vandaar hierbij een teken van leven. Nog steeds bezig met mijn pretentieuze ICT-project. Geen tijd gehad om bij de Parnassusweg te gaan demonstreren voor de Vrijheid van Meningsuiting. Intussen hoorde ik dat de klant bij de hogere legerleiding had geklaagd over mij vanwege het ontbreken van projectmanagementscapaciteiten. Dus die wilden mij wel weg hebben. Jammer dan. Mijn eigen firma wilden mij niet laten gaan en gingen pal voor mij staan. Anders was ik al weg geweest. Dus ik moet nog even doorgaan tot 01-april 2010. Hopelijk is dan alles klaar.

Vond ik het erg er niet bij te zijn op 20 januari, bij de demonstratie ter gelegenheid van het proces van de eeuw? Achteraf natuurlijk niet. Tot nu toe heeft niemand er over geklaagd dat Ben van der Kooij weer prominent in beeld was. Ben is in het filmpje van Rutger de enige die normaal uit zijn woorden komt. Ik heb mij daar al bij een eerdere demonstratie over verwonderd. Dat de demonstranten het normaal vinden een man die bij alle neo-nazistische en fascistische demonstraties aanwezig is, tussen hen in te laten staan. Alleen een politieagente zag het incident en kwam in actie, direct voor de camera van Rutger. Het is trouwens dezelfde politieagente die mij wegstuurde toen ik door die maffe Wally van de Vrankrijk werd bedreigd, tijdens de Anti-Islam-Demo op de Dam in 2008. Misschien behoordt zij wel tot een speciale extreem-rechts-brigade van de politie. Je weet het niet.

Ik ga hier geen foto's  van Ben van der Kooij neerzetten en ook geen verdere details. Ga zelf maar googlen en vergeet niet op pictures te googlen. Dan begrijp je dat Ben ook wel "de man met de muts en de jerrycan" wordt genoemd. En bedenk dan of je de volgende keer weer naar zo'n demonstratie toe gaat. Volgens mij kan je beter elke dag op weblogs demonstreren, in plaats van jezelf dit aan te doen. Maar wie ben ik?

Wie kreeg de auto's van George Galloway?

Dat was een mooi gebaar van de Britse politicus George Galloway voor Gaza. Vrachtwagens, geld ($1 miljoen), medicijnen en goederen.  Nu is er ruzie tussen de politieke tak en de militaire tak van Hamas uitgebroken, over wie nu die auto's mag houden. Het volk van Gaza ziet niet veel van het geld.

Ahmad al Ja'abari, het hoofd van de Qassam brigades – de militaire tak van Hamas, maakt ruzie met premier Ismail Haniyeh over de distributie van de Viva Palestinia goederen. Op een gegeven moment stormde hij het kantoor van Haniyeh binnen en eiste 600.000 dollar van het geld op. "en vergeet niet een deel van de auto's aan ons te geven".

Nu blijkt dus dat George Galloway het geld en de goederen gewoon aan Hamas (een terreurorganisatie) heeft overhandigd en dat het dus niet ten goede komt aan het Palestijnse Volk.

Lees meer op: http://www.investigativeproject.org/blog/

hieronder in het Engels

Participerende observatie bij D66Eindhoven

Jan Willem Dijk  was in 2006 een enorm actieve voorzitter van D66 Eindhoven. Pamfletten uitdelen. Posters plakken. Vergaderingen over de standpunten van de partij. Dat was het moment, in februari 2006, dat ik lid van D66 werd.

Het was wel een beetje vreemd, dat er twee weken voor de verkiezingen nog naar standpunten gezocht werd. Alsof  je gewoon even een paar denkbeelden uit de mouw trekt en daarmee zieltjes wint. Het idee van D66 Eindhoven voor een fietspad dwars door de stad, zonder onderbrekingen door straten, is in die vergadering geboren.

Vreemd dat Mary-Ann Schreurs, de fractieleidster en lijsttrekker van D66Eindhoven niet op de vergadering kwam. Later bij het pamfletten uitdelen in de stad was ze er ook niet bij. Ik maakte mijn handen vies met afiches plakken, maar Mary-Ann zeker niet.

http://www.mary-annschreurs.nl/2009/12/declaraties.html

http://www.google.nl/search?source=ig&hl=nl&rlz=1R2ADBF_nlNL350&q=%22Jan+Willem+Dijk+%22+d66+eindhoven&meta=lr%3D&aq=f&oq=

http://www.mary-annschreurs.nl/2009/12/declaraties.html

http://web.archive.org/web/20060226040257/http://www.d66eindhoven.nl/

Ben op de fiets

http://www.blokwatch.be/content/view/420/47/lang,nl/

Veilig in Jezus armen

De kartonnen dozen stapelen zich op. Veel boeken en meubelen moeten weggegooid worden. Maar het is moeilijk te beslissen wat weg kan en wat moet blijven. "De Geuzen", "Veertig jaar Trouw", "Een ophitsend geschrift", "Je was er niet bij", "Noord in de Oorlog". Dat zijn boeken die je niet zomaar mag weggooien. Ik breng een doos naar beneden.

"Veilig in Jezus armen", zeg ik tegen mijn moeder. "Daar mag je niet mee spotten", zegt ze berustend.

Alle boeken over druktechnieken gaan in een doos. Daarna pakken we de kunstzinnige boeken ook in. Wat moet hij in vredesnaam met een boek over Astrologie? Weg daarmee. Naar beneden brengen.

"Met Gods zegen", zeg ik. "Ik weet nooit of je nou serieus bent of niet", zegt mijn moeder. "Altijd serieus", zeg ik.

Foto's maken van de houtkachel. "Een echte Deense Tasso-haard." Zonde om weg te doen. Mijn broer zoekt een tekening uit voor zijn veertigste verjaardag. De zolder is bijna leeg. De boekenkast zal door de scandinavische-design-goeroe uit Alkmaar hoogst persoonlijk worden gedemonteerd en wederom opgebouwd.

"In God we trust", zeg ik tegen mijn broer. Hij begrijpt mij niet.

Nog 31 dagen en dan is het zover. We zijn nog lang niet klaar. Door de sneeuw en door ziekte hebben we het lelijk laten afweten. Nou moeten we vaart maken. De laatste loodjes. Wie krijgt de kist met houten blokken? Wie krijgt de rest van het houten speelgoed? Wie krijgt het verhalenboek en de kinderbijbel?

"Ten derde dage wederom opgestaan van de doden" denk ik bij mezelf. Dat durf ik dan weer niet te zeggen. Ook ik heb mijn grenzen.

(Tasso haard is te koop voor trouwe reaguurders)

Hans van Zijl

http://www.hansvanzijl.nl/

Israel en de derde partij in het conflict

De rol van NOS Journaal en andere media in Nederland bij het vormen van de publieke opinie over Israel.

Door Yochanan Visser
Een onderwerp dat de laatste weken in het nieuws is in Nederland, is de rol van de media in het Arabisch Israëlische conflict. De PVV kende onlangs Sander van Hoorn de "Maartje van Weegen bokaal" toe voor de meest bevooroordeelde verslaggeving in 2009. Wim Kortenoeven, die als onderzoeker verbonden is aan het CIDI, publiceerde een rapport over de rol van de media in het Arabisch Israëlische conflict. Uit dat rapport komt sterk naar voren dat de media een de facto partij zijn in het conflict. http://www.cidi.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=632&Itemid=1

Sommigen, zoals ARD journalist Esther Shapira, gaan nog verder en zeggen dat de media een oorlog tegen Israel voeren die in feite- qua effecten- belangrijker is geworden, dan het militaire conflict. Kortenoeven die de auteur is van een van de beste boeken die ooit over het conflict geschreven zijn (De kern van de zaak- ISBN 90-5911-349-7) toont aan dat alle partijen in het conflict het nieuws over het conflict beïnvloeden. De publieke opinie beïnvloedt de beslissingen van de politiek, en de opinie wordt gevormd door de media. Hij schrijft dat waarnemers (correspondenten YV) normaliter een marginale positie hebben in conflicten. Maar wanneer zij, al dan niet bewust, in staat blijken de tactische en/of strategische belangen van een der conflictpartijen te schaden, er geen sprake meer kan zijn van waarnemerschap. Dan worden zij de facto bondgenoot van een de partijen in het conflict.

Een NOS Journaal reportage op 29 december 2009 was zo’n voorbeeld waar Kortenoeven op doelt. NOS verslaggever Sander van Hoorn blikte met zijn ingehuurde Palestijnse cameraman Mahmoed Al Jahrami terug op de Gazaoorlog.  http://www.israelfacts.eu/over-ons/gaza-geen-journalistiek-maar-dramatiek/index.html#6753449cfa110e401 .   

Uit de reportage kwamen twee zaken duidelijk naar voren. Van Hoorn heeft een politieke visie op de partijen in het conflict en hij bewaart geen afstand tot een der partijen in het conflict. Hij doet daar overigens niet eens geheimzinnig over, getuige zijn uitlatingen in een EO reportage over de verslaggevers in de Gazaoorlog.

http://www.radio1.nl/contents/11777-israelcorrespondenten-kregen-aivd-advies-blijf-weg-uit-gaza?autostart=13926 (de bewuste uitlatingen vindt u aan het eind van het programma.)

Van Hoorn zei in die reportage dat wanneer hij in Gaza had kunnen zijn tijdens de oorlog en het "fosforbombardement" op de VN school had kunnen verslaan, dat dan de Tweede Kamer anders had geoordeeld over de houding van minister Verhagen. Deze weigerde het woord disproportioneel in mond te nemen. ( NB. Er was dus geen fosfor "bombardement" op de VN school)

Van Hoorn huurde dus een Palestijnse cameraploeg in, maar het inhuren van Palestijnse cameraploegen is controversieel. Van Hoorn was zich daar goed van bewust, dat bleek uit een reportage uit het begin van de Gazaoorlog toen hij uitlegde waarom hij een Palestijnse cameraploeg had ingehuurd. Van Hoorn gebruikte de woorden "neiging tot toneelspel" toen hij de werkwijze van Palestijnse TV ploegen omschreef. Als we van Hoorn mochten geloven bestond zijn ploeg echter uit koele professionals.

Kritiek op deze opmerkingen van van Hoorn kwam onlangs ook uit pro Palestijnse hoek. Die gooide er zelfs een You Tube tegenaan om te "bewijzen" dat NOS reporter Sander van Hoorn een "agent" voor Israel zou zijn door zijn opmerking over toneelspel van Palestijnen.  http://www.youtube.com:80/watch?v=kfcQfNcxyZ

Beelden uit het Shifa ziekenhuis die slachtoffers van de oorlog vertoonden moesten bewijzen dat van Hoorn onder een hoedje speelt met Israel. Los van het demagogische gehalte van deze You Tube video, rijst de vraag wat echt en niet echt is en wat waar en niet waar is.

Hieronder drie video's die gaan over "Pallywood", het toneelspel waar van Hoorn het over had. Een daarvan is een film die geschoten is in het zelfde Shifa ziekenhuis als waar de beelden van You Tube NOS Journaal video gechoten zijn. http://littlegreenfootballs.com/article/32393_A_Staged_Scene_in_a_Gaza_Hospital_-_Update-_CNN_Yanks_Video

Uit het commentaar van een arts die de film beoordeelde bleek dat ook tijdens de Gazaoorlog in het Shifa ziekenhuis, beelden gemanipuleerd werden. NOS is zich goed bewust van het manipulatieve karakter van het werk van Palestijnense TV ploegen. Tijdens een gesprek dat wij met de NOS Journaal redactie hadden over het rapport "NOS Journaal berichtgeving over de Gazaoorlog", bleek men hypergevoelig voor kritiek op dit onderwerp. De reportage over de Palestijnse cameraman was echter een nieuw bewijs dat NOS niets leerde van de fouten die men eerder maakte. Sterker nog de reportage had alle ingrediënten van een nieuwe Pallywood productie, deze keer onder de regie van Sander van Hoorn.

Het is te hopen dat het rapport van Wim Kortenoeven en de recente onthullingen over NOS journaal zullen leiden tot een openbaar debat over de rol van de Nederlandse media in de opinievorming over het Arabisch- Israëlische conflict.

Yochanan Visser

Alg. Manager Israel Facts group

Israel

www.israelfacts.eu

Waer is the föcking Button?

Cartoon van Cortoon

Factiestrijd tussen Palestijnen

Palestinian fighting spreads in Beirut suburb
By RACHELLE KLIGER
http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1263147883844&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull 

A row between the Palestinian Islamic Jihad and a clan affiliated with Fatah has turned violent as both sides claim control over a mosque in a Beirut suburb.

Palestinian refugees stockpile weapons in Lebanon. [file]
Photo: Jerusalem Post

SLIDESHOW: Israel & Region  |  World The Furqan Mosque, located in the southern suburb of the Lebanese capital, has become a new battleground for the intra-Palestinian struggle.

Two people were lightly wounded in a brawl between the parties on Tuesday, according to Lebanese news reports.

Tensions between the two sides began around two weeks ago when the Islamic Jihad decided to take control of the mosque, which was renovated with charity money the organization collected.

The Al-Ashwah family, which is affiliated with the Fatah movement, was consequently barred from running the mosque even though they have controlled it since the building was constructed on their land.

The brawl is highlighting broader inter-factional differences between the various Palestinian political divisions.

"Within the camps you always have competition between the factions," Sahar Atrache, an analyst for the International Crisis Group in Beirut told The Media Line. "Mainly [it's] between what's called the PLO and the Tahaluf, which is an alliance of factions that includes the Islamic Jihad, Hamas and several other factions which are, for the most part, pro-Syrian."

"Most of the camps have conflicts between the two sides," she continued. "In some cases there's a conflict between Hamas and Fatah and in other cases it's broader. Each side or faction is trying to control the camp or part of the camp."

The conflict in Burj Al-Barajneh was taken up a notch when members of the Al-Ashwah family set fire to Islamic Jihad offices in the camp.

On Tuesday morning masked and armed men belonging to Islamic Jihad proceeded to surround the mosque and open fire in order to seize it by force.

Worshipers inside the mosque fled with the mosque's imam to a smaller mosque inside the camp.

Atrache said political and family affiliations were often interlocked in the Palestinian refugee camps in Lebanon and it was hard to separate the two factors.

"You can't talk about the individual or family dispute without including the political side," she said. "The politics will affect any individual conflict because in one way or another, the family or individual belongs to a group or a faction, so this generates a broader conflict and it will be inter-factional."

According to local media there are suggestions fighting was sparked by rumors of a weapons cache hidden beneath the Furqan mosque but many locals are skeptical weapons would be hidden near such a main throughway rather than inside the camp itself.

The mosque is located at the entrance to the Burj Al-Barajneh refugee camp, located on a main road connecting Beirut's international airport to Beirut's southern suburb.

Hassan Nassar, a resident of the camp, told A-Sharq Al-Awsat that the security situation in the camp was not as bad as reports were making it out to be.

"Compared to other camps, Burj Al-Barajneh is considered a quiet and secure camp," he said. "Any problems that arise among the residents can be resolved quickly so they don't get worse and most of the incidents are isolated. There are no extremist radical movements in the camp, as there are in other camps like Ein Al-Hilweh."

Burj Al-Barajna is one of 12 Palestinian refugee camps in Lebanon and accommodates approximately 16,000 refugees.

More than 420,000 Palestinian refugees are registered in Lebanon with the United Nations Relief and Works Agency (UNRWA). Most are descendents of those who either fled or were forced out of their homes during the war of 1948. They are deprived of basic economic and political rights and many live in inadequate conditions. They are allowed to bear weapons within the camps, which are off limits to the Lebanese authorities.

Rivalries and violent conflicts among the political factions in Lebanese refugee camps are not new, and often reflect tension between factions in the Gaza Strip and the West Bank, especially between Fatah and Hamas.

Een plastic Roos van Mevrouw Mubarak

De voormalige terroristen van de Weather Underground (USA) mochten het Heilige Beloofde Gazaland niet binnen gaan. Hedy Epstein presteerde het voor de derde achtereenvolgende keer om op het laatste moment toch niet naar Gaza te gaan. Ook het Wijblijvenhier-meisje bleef in Cairo achter. Waarschijnlijk moeten zij net als Mozes nog 40 jaar door de woestijn dolen voor zij een hernieuwde poging tot betreden van Gaza mogen wagen.

De protesten van de Free-Gaza-Activisten werden steeds luider, toen de bus met 100 uitgekozen activisten richting Gaza grens vertrok. De achterblijvers beschuldigden de uitverkorenen van verraad. Gelukkig werd de pijn enigzins verzacht door de plastic rozen en de bittere chocolade die mevrouw Mubarak vriendelijkerwijze aan de helden van de Free Gaza Movement heeft uitgereikt.

Wie mochten er uiteindelijk naar Gaza reizen? Een Israelische journaliste met de Nomen est Omen naam van Amira Hass. Wat vreemd is, want in 2008 moest ze nog halsoverkop naar Israel terugvluchten vanwege de doodbedreigingen van de kant van Hamas. Bovendien drie Amerikaanse rabbies, die tot een anti-Israelische sekte (Naturei Karta) behoren en zich graag door Hamas voor propaganda-doeleinden laten gebruiken. Ook de Deense Jezus-Lookalike Poya Pakzad , van Iraanse kommaf, was van de partij en schildert op zijn Deense weblog ongewild een ontluisterend beeld van de Hamas-propaganda tijdens de reis.

Ondergebracht in een luxe hotel aan de Middellandse zee, verbaast Poya zich over de schrille tegenstelling tussen de gebombardeerde huizen in Gaza en het hotel. Hij realiseert zich dat de reis door Hamas propagandistisch wordt uitgebuit. Amira Hass mag haar vrienden niet bezoeken en de activisten mogen alleen met Hamas bodyguards naar buiten.  "Om veiligheidsredenen".

Tijdens de obligate demonstratie lopen alleen mannen mee. De vrouwen worden in een bus achterin de tocht meegereden. De Amerikaanse feministes protesteren en uiteindelijk mogen een paar Palestijnse vrouwen een spandoek met de tekst "Women say Free Gaza" vasthouden.

De rondleiding met de bus, de volgende dag is een complete mislukking. Ze mogen maar één keer uitstappen om foto's te maken. Ze krijgen geen normale mensen te spreken. De begeleiders zijn volkomen onwetend. Zelfs in hun poging de aantallen slachtoffers en daklozen door de oorlog te overdrijven, maken ze nog fouten. Ze spreken van 18.000 daklozen, terwijl het er volgens de Hamas 50.000 moeten zijn.

Na protesten mogen ze toch nog met de bewoners van Gaza spreken. Poya bezoekt een getroffen familie en een weeshuis. Hij is ontroerd door de verhalen en het aanzicht van de ellende die de oorlog heeft veroorzaakt. Maar Hamas roept ze weer terug voor een voetbalwedstrijd. Meisjes mogen vanzelfsprekend niet meespelen. Regeringspropaganda is overal gelijk zegt Poya.

Veel activisten willen in Gaza blijven. Maar Hamas vertelt ze dat het niet mogelijk is. Alleen de rabbis mochten blijven omdat ze vanwege de sabat niet mochten reizen....

De Vrouwen van de Free Gaza Movement

male chauvinist Pigs!! Hebben wij met vier vrouwen de Free Gaza Movement opgericht. Sharyn Locke, Eliza Ernshire, Mary Hughes-Thompson en Greta Berlin. Nou goed, er was ook een man bij: Paul Larudee. En dan wordt er een mooie film over Gaza gemaakt:"To Gaza with Love," (http://electronicintifada.net/v2/article10981.shtml) , hebben ze elke vrouwelijke invloed en gezichtsbepaling uit de recensie van de film gehaald. Het lijkt wel of de Hele Free Gaza Movement uit stoere mannen bestaat!!

Ken O'Keefe en Jeff Halper worden wel uitvoerig aan het woord gelaten, maar dat zijn passagiers en geen organisatoren.De mannen gingen uitvoerig bespreken of de tocht van Cyprus naar Gaza niet uitgesteld kon worden, terwijl de vrouwen gewoon door wilden gaan.. Maar dat komt weer niet aan bod.

Het hele verhaal wordt weer in een "Oude Jongens krentenbrood" verhaal omgesmeed, terwijl de vrouwen de drijvende kracht waren.

Was getekend:

Greta Berlin
Co-Founder, The Free Gaza movement
www.freegaza.org

Wat pro-Gaza activisten werkelijk beleven

Amira Hass wordt vaak en graag door de Anja Meulenbelts en de Stan van Houckes van deze wereld geciteerd. Stoer, om met een bootje naar Gaza te gaan en dan bij terugkeer door de Israelische politie gearresteerd te worden. Het is wel dezelfde Israelische overheid die haar moet vrijkopen mocht ze door de Hamas gegijzeld worden.

Nu heeft Amira Hass voor Haaretz.com een opmerkelijk artikel over de Free-Gaza-March geschreven. De demonstranten, veelal afkomstig uit democratisch geregeerde landen als VS, Groot-Brittannie en Frankrijk,  wilden op 31 december de Gazanen een hart onder de riem steken, als herdenking aan de oorlog van een jaar geleden. Vaak zijn het mensen die basis-democratisch zijn georganiseerd en gewend zijn over alles te discussieren. Nu merkten ze echter dat hun tocht door Hamas werd gekaapt.

Hamas bepaalde vooraf dat er maar 5000 demonstranten naar binnen mochten. Met wie ze mochten praten en wat het programma zou zijn. Gewone mensen kregen ze niet te zien. Gazanen die met de demonstranten wilden praten werden weggejaagd. Alleen een kleine groep van anti-Israelisch georienteerde Joden werden gepresenteerd aan de pers als een relikwie. Die foto kwam ook in de Westerse media. Wat bijzonder. Amerikaanse joden die tegen de staat Israel zijn.

Ze mochten zich niet vrije bewegen. Bij wandelingen dor Gaza was er steeds een security man achter hen. Toen ze eindelijk een paar Fatah aanhangers spraken, bleek dat die angst voor Hamas hadden. "Nu begrijp ik eindelijk wat de kreet "Free Gaza" betekent", schrijft één van hen.

Veel pro-Gaza demonstranten zijn teleurgesteld over het dictatoriale optreden van Hamas. Uiteindelijk zijn er maar 80 activisten Gaza binnen gelaten, na bemiddeling van mevrouw Mubarak. Opvallend weinig berichten achteraf. Ook het Nederlandse Wijblijvenhier-meisje heeft er niets meer over geschreven.

Het begint ook op te vallen dat Anja Meulenbelt de laatste tijd wel over Israelische homosexuelen schrijft, maar heel weinig over haar "familie" in Gaza. Ze is er al een tijdje niet meer geweest. Misschien beginnen de extreem-linkse activisten eindelijk in te zien dat Hamas helemaal niet links is en ook geen mensenrechten respecteerd.

(Zie ook Engelse tekst hieronder:)

Krakers zijn niet zo hard als ze denken

"Er is veel veranderd sinds de roerige jaren ’80, toen de rellen rond de kroning een bedenkelijk hoogtepunt vormden. Ondanks het heftige verzet met soms het nodige geweld, bestond er in die periode veel sympathie voor krakers. De hartenkreet dat woningnood een serieus probleem is en speculatie moet worden tegengegaan viel destijds in een goede voedingsbodem. Inmiddels zijn de bakens verzet en lijkt van een brede publieke steun voor kraken is geen sprake meer. Eigendom moet worden beschermd, dat is het belangrijkste argument. Een andere overweging om kraken te
verbieden is dat de kraakbeweging illegaliteit en criminaliteit kan aantrekken. Aangezien in omliggende landen kraken wel verboden is, zou het voor criminele organisaties uit het buitenland
aantrekkelijk zijn om Nederland als vestigingsplaats te kiezen. Er wordt zelfs gesproken over het
voorbereiden van terroristische aanslagen vanuit Nederlandse kraakpanden. In het kraakpand
Vrankrijk zou onderdak zijn geboden aan een inmiddels veroordeelde ETA terrorist. (Elsevier 16-
11-04).
In de actuele discussie rond het kraakverbod wordt verwezen naar een reeks gewelddadige
incidenten die volgens sommigen leidt tot de conclusie dat de kraakbeweging is verhard. Dit
argument wordt in korte tijd vaak herhaald. Het staat ook in een rapport van onderzoeksbureau
Regioplan, dat zich op bronnen van het OM en de politie baseert.

In de memorie van toelichting van het wetsvoorstel zegt men dat ‘het eigendomsrecht ontoelaatbaar wordt aangetast’, maar daarnaast wordt ook daar ‘verharding in de kraakwereld’ expliciet genoemd"

Gelukkig heeft de politieacademie over de verharding binnen de kraakbeweging een rapport laten maken endaar staat in, dat het allemaal wel mee valt.

Hier staat het Kraken in Amsterdam anno 2009

Felle reacties op infiltratiepoging bij D66 !!

Helaas gaan vele mensen bij NuJij.nl reageren, in plaats van op mijn weblog. Wat zijn dat toch voor websites, die andere stukken overnemen en dan alle traffic daarheen zuigen? Schandalig. Ik ben het spuugzat! Oh nee, ik moet volgens Wim de Bie zeggen: "Mag ik even overgeven?" Dat is directer.

Vele reaguurders bij NuJij.nl denken dat mijn Artikel over de Infiltratie bij D66 een Column, dan wel een persiflage is. Niets is minder waar!! Het is een wetenschappelijk artikel over de interne kuiperijen en sexuele intimidaties binnen de gevestigde politieke partijen. En ik ben nog lang niet klaar!! Het is ook geen verdediging van de PVV. De hele naam PVV komt in het stuk niet voor.

Een andere kritiek is, dat er geen verwijzingen naar serieuze referenties in staan. Dat klopt niet. Mijn waarnemingen zijn serieuze referenties. Het is participerende observatie zoals ik dat op hoog wetenschappelijk niveau, qua Culturele Antropologie geleerd heb. Bovendien zijn alle feiten die in mijn artikel beschreven worden, waar gebeurd. Ik moet nog even zoeken, maar er is op het internet nog een artikel te vinden over een journaliste, die meteen al de eerste keer dat ze bij Bert Bakker op bezoek was, op een walgelijke manier "angebaggert"werd. Ik weet daar niet eens het Nederlandse woord voor.

Ik had in 2006 reeds een weblog en het viel me steeds meer tegen, dat ik eigenlijk niets kon schrijven dat tegen de D66-lijn inging. Als Alexander Pechtold absolute onzin uitkraamt, wat nogal eens gebeurt, dan kan je dat niet midden in een verkiezingscampagne gaan opschrijven. Als je tenminste nog een positie binnen een partij wil bereiken. Frans Verhagen, de voorziter van die Werkgroep Internationale Betrekkingen van D66, doet dat trouwens wel. En het maakt een hele slechte indruk.

Een andere kritiek op mijn blog over de infiltratiepoging bij D66 is, dat ik een PVV-aanhanger zou zijn. Dat is eigenlijk geen ter zake doende kritiek, maar ik wil er toch op in gaan. Als de hele pers en de Publieke Omroep probeert Geert Wilders onderuit te halen en hij bovendien dag en nacht beschermd moet worden, dan heb ik inderdaad moeite om er nog een schepje bovenop te doen. Het is de enige Nederlandse politicus die het islamitische gevaar herkent en er iets tegen doet. Dat is een grote verdienste. Mijn taak is schrijven en dat doe ik. Voorlopig geen politieke functies voor mij. Als het echte de spuigaten uit gaat lopen, bijvoorbeeld als de PVV de doodstraf voor pedofielen gaat eisen, of als er grote beperkingen van vrijheden gaan plaats vinden, dan ga ik ook weer tegen de PVV schrijven. Maar voorlopig vindt ik het bijzonder grappig en belangrijk dat de bestaande orde eens flink door elkaar geschud wordt. In die zin ben ik revolutionair gebleven.

Nog meer lezen over Bert Bakker:
http://willemzwijgtnietmeer.web-log.nl/willemzwijgtnietmeer/2007/01/bert_bakker.html
http://www.frontaalnaakt.nl/archives/00000503.html


(Hieronder staan de reacties van Nujij in een nogal ongelukkig formaat. Maar het is wel lachen..)

Geen Gaza transporten via Egypte meer

Egypte heeft er nu ook genoeg van. Het laatste transport met hulpgoederen vanuit Engeland leidde tot rellen in de havenstad Arish, toen Engelse en Turkse activisten, na een oproep van de Britse MP George Galloway, stene naar de Egyptische politie gebonnen te gooien. Nu heeft Egypte besloten dat er geen transporten via Gaza meer mogen reizen.

Een jaar infiltratie binnen D66

Je kunt natuurlijk ook in andere partijen infiltreren. Zoals ik in 2006 bij D66. Interessant en schokkend. Ik ben een paar maanden lid geweest van de werkgroep Internationale Betrekking van D66. Vergaderde destijds in de Tweede Kamer met Bert Bakker. Sterker nog: Ik had Bert Bakker gemakkelijk kunnen doden. Niet dat daar iemand een fuck om gegeven had. Maar ik had het best kunnen doen. Vreemd eigenlijk dat de media alleen spreken over rechtse politici die gedood kunnen worden. Oh ja, dat komt natuurlijk doordat de laatste 20 jaar ook alleen maar rechtse politici gedood zijn.

Lid worden van de werkgroep Internationale Betrekkingen van D66 was heel gemakkelijk. Ik deed dat onder mijn eigen naam en hoefde alleen even een gesprekje met de voorzitter te voeren. Ik deed dat op een congres in Zutphen en Alexander Pechtold kwam er zelfs nog even bijstaan. Hij vertelde iets over hoofdonderwijzers in Uruzgan en het belang van onderwijs. Een paar maanden later hoorde ik hem precies hetzelfde verhaal in de Tweede Kamer ophangen. Blijkbaar uit zijn hoofd geleerd.

Als je lid bent van de werkgroep Internationale Betrekkingen van D66, dan denk je dat de leden van die werkgroep wel iets weten van Internationale betrekkingen. Niets is minder waar. 22-jarige blonde meisjes met namen als Terlouw, van Boxtel en  andere achternamen van partijgroten uit het verleden, die er gewoon bij zitten omdat hun vader een plaatsje voor ze geregeld heeft. Bert Bakker werd altijd vergezeld van zo'n jong huppelkutje en het gerucht ging dat die zich graag door hem liet neuken in ruil voor een interessante regel in haar CV.

Culemborg: Gelukkig. Geen etnisch conflict.

Of de volkskrant redactie mijn weblog nou gelezen heeft of niet. Het zou niet de eerste keer zijn. Maar toen ging het over Duijvendak. Deze keer gaat het over Culemborg. In mijn blog "Wij zijn allemaal Molukkers" maakte ik gewag van een medestudent van mij. Cultureel Antropoloog, Molukker en ervaring in Noord-Afrika. Dat zou nu eens een interessante man zijn om te vragen hoe het geweld in Culemborg nou kan ontstaan.

Nu ik het interview met Ferry Siwabessy, in de bijlage van de Volkskrant van vandaag gelezen heb, ben ik toch nog teleurgesteld.  Hij zegt namelijk dat Molukkers nooit alleen vechten en de Marokkanen ook niet . Dat het een ruzie tussen groepen jongeren betreft. Geen etnisch conflict volgens hem. Ferry bevestigd wel dat er vroeger ook al door Molukker gevochten werd.  Volgens Ferry bestaat er op de Molukken geen vijandschap tussen moslims en christenen. Als je alleen al de NRC leest weet je al beter. Er worden op de Molukken regelmatig kerken verwoest.

Soms vraag ik me wel eens af wat de Culturele Antropologie überhaupt aan deze samenleving kan bijdragen, als de vertegenwoordigers van deze beroepsgroep politiek correcte meningen herhalen en het begrip etniciteit zo uit hun verband rukken.

George Galloway gedeporteerd uit Egypte

Opgepakt en Egypte uitgezet. Zeven Gaza-gangers gearresteerd. Brit parlementslid maakt reis met 200 vrachtwagens naar Gaza. Na 48 uur in Gaza het land uitgezet.

Het waren spannende 48 uur verblijf in Gaza. Vannacht werden er door Israelische vliegtuigen bombardementen uitgevoerd. De Gaza-activisten, ondergebracht in hotels in Gazastad maakten angstige momenten mee. Gelukkig werden alleen geheime tunnels en een wapenfabriek geraakt. De beschietingen door Israelische vliegtuigen waren een antwoord op een door Hamas afgeschoten raket richting Sdrot een dag eerder.

Vanochtend betrad George Galloway, na 48 uur verblijf in Gaza, Egyptisch grondgebied en werd onmiddelijk door een groep stillen in een wagen geduwd. Op het vliegveld aangekomen, hoorde hij dat er 7 activisten gearresteerd waren. Hij wilde terug naar Rafah, wat met geweld verhinderd werd. Officieren van de geheime dienst duwden hem een vliegtuig in en hij vetrok naar London.

In London aangekomen gaf Galloway op hoge poten een persconferentie. Helaas heeft hij een stempeltje in zijn paspoort en mag hij voorlopig Egypte niet meer in. Dat wordt voortaan weer met de boot vanuit Cyprus naar het Heilige Land varen.

George Galloway was de aanstichter van hevige rellen tussen Gaza-activisten en Egyptische oproerpolitie, afgelopen woensdag. Hij riep op de haven van Arish te bezetten, uit protest tegen de stroeve onderhandelingen over het transport. Hij weigerde een deel van de lading via Israel naar Gaza te laten brengen.

Holocaust-Survivor als full-time job

De anti-Israelische activiteiten van Hedy Epstein worden nu ook  in de Jeruzalem Post besproken, net als de acties van Hajo Meyer en Felicia Langer.  Volgens deze krant is er in de Europese Media een groeiende behoefte aan oude Joden die het bestaan van de staat Israel bekritiseren of zelfs ontkennen. Het optreden van deze oude activisten, niet zelden onder het predicaat "Holocaust-Overlevende", verleent de Europese een excuus om oude schuldgevoelens te vergeten en nieuwe haatgevoelens aan te wakkeren.

Wij zijn allemaal Molukkers

want zeg nou zelf. Was het vroeger niet veel beter? Toen we nog met zijn allen op een eiland zaten. Verlangen we niet allemaal terug naar de tijd, toen we gewoon met één ethnische groep in een straat woonden, kratje bier erbij en gewoon gezellig? Ja toch?

Het beste is altijd om een Cultureel Antropoloog naar de NOVA te halen, het liefste met Clairy Polak als presentatrice. En als je dan een beetje geluk hebt, dan zegt die Cultureel Antropoloog, dat het geen ethnisch conflict is. Zijn we klaar. Kunnen we naar huis en verder dromen van ons eiland.

Toevallig was er op de Vrije Universiteit een student Culturele Antropologie uit Culemborg, van Molukse afkomst. Mooier kan het bijna niet. En hij heeft ook nog verschillende artikelen over de Molukkers in Nederland geschreven. Dus een Molukken Deskundige zeg maar. Bovendien onderzoek gedaan in Tunesië. Dus ook nog Noord-Afrika deskundige.

Maar of die combinatie van deskundigheid de jongens er van kan weerhouden bij elkaar ramen in te gooien en met autos op elkaar in te rijden, dat waag ik sterk te betwijfelen. In ieder geval vertelde die student dat ze soms in de beruchte Jaren Zeventig met stenen naar de politie gingen gooien. Omdat ze terug verlangden naar hun eiland. Je moet toch wat. In Culemborg. En toen moesten ze met z'n allen bij elkaar komen in het buurthuis. Politie aan de ene kant en de Molukse straatjeugd aan de andere kant. En maar praten. Dat hielp. Toen nog.   

Hij is nu Adviseur Veiligheid bij een één of ander Sociaal Ministerie. VWS ofzo. Een kind kan de was doen.

George Galloway: Ik zat aan Yasser Arafats sterfbed

Eindelijk is het Viva Palestina convooi aangekomen in Gaza (1 dode, 53 gewonden). De Britse MP George Galloway doet op Al Jazeraa enkele interessante uitspraken:

" We zullen nooit een stap in Israel zetten. We zullen Israel nooit erkennen.(...)" (3:30 min.)
"Ik was 22 toen ik Yasser Arafat voor het eerst ontmoette. Ik zat in Parijs aan zijn sterfbed ." (4:40 min.)

Daar kan Harry van Bommel nog een puntje aan zuigen.

George Galloway heeft wel iets van zijn vriend Arafat geleerd. Hij is namelijk de aanstichter van het geweld dat een Egyptische grenswachter vandaag het leven kostte. Toen de onderhandelingen over het transport niet snel genoeg gingen heeft hij de begeleiders van het convooi tot rellen aangezet, om de onderhandelingen te versnellen. Met name jonge Engelse en Turkse activisten gingen daar gretig op in.

Rellen in Arish, Egypte, vanwege Gaza transport

Het door de  extreem-linkse Engelse politicus George Galloway georganiseerde Viva Palestina transport naar Gaza is vastgelopen in de Egyptische havenstad Arish. 198 Trucks volgeladen met hulpgoederen voor het omsingelde Hamas-bolwerk Gaza vertrokken begin december vanuit London. De route langs de Rode Zee werd door Egypte versperd, zodat het transport een omweg via Jordanië en Syrië nam. Uiteindelijk werden de vrachtwagens in een hele grote veerpont geladen en voeren van Syrië naar Arish, vlakbij Gaza.

De deelnemers van het transport, moslims, extreem-linkse demonstranten en vredesactivisten, kregen in de havenstad een inreisstempel en een uitreisstempel in hun paspoort gezet . De Egyptische politie drong er op aan dat ze heel snel het land weer zouden verlaten richting Gaza-grens. De Israëlische grensport naar Gaza is de algemeen internationaal afgesproken overgang voor hulp transporten. Medische goederen mogen wel via Rafah, maar 60 door USA-activisten betaalde trucks , met pickup trucks, sedans, generators en andere apparaten mogen niet via ht Egyptische Rafah grensovergang Gaza in.

George Galloway weigerde echter de Israëlische grensovergang te nemen en startte een bezettingsactie in de haven van Arish. Bovendien gingen vele convooi-deelnemers op de grond zitten en riepen om eten en hotelovernachtingen. Ze eisten dat ook de 400 overige deelnemers, die per vliegtuig zouden aankomen, mee de grens over mochten. De Egyptische politie begon te slaan en de eerste gewonden waren een feit. Wekenlang hebben de Gaza-transport-demonstranten een vreedzame houding aangenomen, maar nu ging het fout. De Turkse en Engelse delegatie (met name islamitische jongeren) wilden de confrontatie met de Egyptische politie wel aangaan.

In de nacht van gisteren op vandaag heeft de Egyptische politie het convooi aangevallen. De veiligheidstroepen gooiden stenen naar de  demonstranten. 53 mensen raakten gewond. Een tiental mensen werden opgesloten in een vrachtwagen net buiten de haven. De extreemlinkse actievoerders gijzelden daarop 4 Egyptische officieren.

Nu rijden de vrachtwagens langzaam het kamp uit en proberen toch naar de Egyptische grensovergang met Gaza te komen.

Generaal is weg, leve de soldaten

jullie willen natuurlijk wel weten hoe of het met mijn project gaat. Ik heb er een paar keer over geschreven, hoe ik onder druk gezet wordt en hoe de crisis het allemaal nog erger maakt. (Hoogste Legerleiding I , Hoogste Legerleiding II en Terugslaan met Prince2 terminologie). Hoe gaat het nu?

We zijn intussen bezig de data van de klant naar ons data center te transporteren. Dat zijn in totaal, alleen voor mijn stukje 1,2 terabyte. Intussen bestaan er externe harde schijven, die je met een USB-kabel aan de server kan vastmaken en die 2 Terabyte kunnen opslaan. Hitachi Simple Drive 2TB. Kost 160 Euri. Begrijp je wel dat ik er twee weken over gedaan heb om zo'n schijf te bestellen en geleverd te krijgen? Ik zou zo'n ding zelf moeten kopen, mezelf timmerman noemen en het voortaan als mijn hamer beschouwen.

De schijf werd naar Brussel gebracht en de data zouden er op gezet worden. Maar een Unix server heeft meestal geen USB-poort. Dan kan je hem op een Windows server aansluiten, maar dan moet er weer iemand de data via Windows naar de schijf kopieren. Enfin, dat heeft anderhalve week geduurd. Daarna lag er te veel sneeuw om naar Brussel te rijden. Daarna kwam er iets anders tussen.

Intussen zat ik al hoog en droog in Duitsland, toen er iemand belde en vertelde dat de schijf per koerier was aangekomen, maar dat helaas de stekker er niet bij was gedaan. Dus nu sturen we morgen een koerier naar Brussel om alsnog die stekker te halen.

Er zijn dingen die ik later in mijn memoires ga schrijven en die ik hier niet kan vertellen. In ieder geval heeft het nu de hoogste legerleiding behaagd om directe orders van boven te geven. En dat is niet meer zo leuk. Kan ik je vertellen. Maar intussen behoor ik wel tot de diehards en één van de weinigen die het al een jaar uithoudt. Misschien dat mijn keiharde krakersmentaliteit ook mee helpt deze beproevingen te doorstaan.

Hedy Epstein gaat niet naar Sri Lanka!!

Duitse publicist Hendryk M. Broder ("Hurra wir kapitulieren") over Hedy Epstein die niet naar Sri Lanka gaat:

"Zugegeben, der Boden der deutschen Geschichte reicht nicht bis nach Sri Lanka. Und die Tamil Tigers sind brutale Fieslinge, die ihre eigene Bevölkerung als Geiseln nehmen. Aber das tun die Hamas und die Hisbollah auch. Müßte angesichts der humanitären Katastrophe, die derzeit auf Ceylon stattfindet, die deutsche Friedensbewegung nicht allmählich auf die Straße gehen, um gegen die ethnischen Säuberungen und den Völkermord zu protestieren? Haben die Riesenzwerge der Friedensbewegung alle ihre Kräfte während des Gaza-Krieges verbraucht oder macht es einfach mehr Spass, derzeit im Schwimmbad zu liegen?

Ist Hedy Epstein schon mit einem Blockadebrecher nach Sri Lanka unterwegs? Hat die große Humanistin aus Malsburg-Marzell im hinteren Kandertal schon eine Erklärung im Namen ihres toten Vaters abgegeben oder ist sie noch mit dem Nach-Pessachputz bzw. der Kehrwoche beschäftigt?

Hat Anis schon ein neues Lied geschrieben und vertont? “Freeee Sriiii Lankaaaaa!” Und wo bleibt Prof. Dr. Reuven Moskovitz mit seiner Mundharmonika? Hat Claudia Roth schon was gesagt, die zur Zeit des Karikaturenstreits die Dänen zur De-Eskalation aufrief? Der Rupert? Der Norbert? Völkermord ist eben nicht Völkermord, erst wenn auf der einen oder der anderen Seite eine Uzi entdeckt wird, werden die Pantoffelhelden des Pazifismus ihr Gewissen entdecken und zur Tat schreien: “Hände weg von Sri Lanka!” "

Hedy "ik ga niet" Epstein

Drie keer heeft "mensenrechtactivist" Hedy Epstein zich aangemeld voor een tochtje naar Gaza en al drie keer is ze op het laatst toch niet gegaan. De ene keer werd ze, de dag voor de reis, in haar woonplaats in de USA overvallen en lag ze ziek in bed. De volgende keer blijft ze op het laatste moment in haar hotel op Cyprus. De laatste keer, in december 2009, ging ze in Caïro plotseling in hongerstaking en weigerde ze de bus in te stappen, waar 100 activisten mee naar Gaza zouden rijden.

De Duitse publicist Hendryk M. Broder vroeg zich in augustus 2008 af, wat er was gebeurd als ze toch was gegaan en de Hamas leider Ismail Hanije  had ontmoet:

“Wie war es damals so in Auschwitz?” hätte der Ismail die Hedy gefragt. “Schlimm, ganz schlimm, aber nicht so schlimm wie heute in Gaza”, hätte Hedy geantwortet. Nun sitzt Hedy in einer Pension in Larnaca (Cyprus) und kann sich nicht entscheiden, was sie machen soll.

Blijkbaar laat ook Hendryk M. Broder zich op het verkeerde been zetten door de betiteling "Holocaust-survivor" van Hedy Epstein. Hij gaat er zonder meer vanuit dat Hedy Epstein in een kamp gezeten heeft.

Het incident laat echter ook zien dat Hedy Epstein niet zo dom is als haar acties doen vermoeden. Het gaat haar in de eerste plaats om de publiciteit. Maar ze weet heel  goed dat het voor haar levensgevaarlijk is in Gaza. De Hamas moet namelijk niets hebben van overlevenden van een holocaust die ze zelf ontkennen.

De GazaFreedom beweging in Caïro

Kijk nu eens goed naar onderstaande film. Demonstranten voor het Franse consulaat in Caïro, die eisen naar Gaza af te mogen reizen. De Egyptische politie, die anders wel raad weet met politieke tegenstanders, treedt uiterst gematigd op. Waarom? Omdat de demonstranten Westerlingen zijn. Dat wil zeggen: ze hebben een Frans-, Amerikaans-,Italiaans-, of Nederlands paspoort. Egypte kijkt wel uit om Westerse demonstranten in elkaar te rossen. Zijn de demonstranten ook echt Westerlingen? Volgens de website Wijblijvenhier is de delegatie Algerijnse- en Marokkaanse migranten met een Frans paspoort het grootst.

Gaza Freedom March, Day 2 from Srdjan Stojiljkovic on Vimeo.

Dat zijn dus mensen wiens ouders eerst met veel moeite naar Europa migreren om daar te kunnen werken en die dan zelf opeens weer terug gaan om de Egyptenaren lastig te vallen. Je moet toch wat.
.

Succesvol Keesje Jaar

Genoemd worden op Geenstijl. Dat is een garantie voor één of twee dagen heel veel bezoek op je website. De juiste trefwoorden. Is een tweede mogelijkheid bezoekers te krijgen. "Voorspellingen 2010" is op dit moment de grote hit. Hieronder zie je hoe Keesjemaduraatje het het afgelopen jaar heeft gedaan. Qua traffic dan.

Mohammed Cartoon

1996 aanslag op BASF opgerakeld

Het extreem-linkse webzine Ravagedigitaal.org gaat door met het aanvechten van een huiszoeking in 1996, nadat een cassatieverzoek is verworpen. Nu helpt alleen nog een procedure bij het Europese hof. Wat is er in 1996 gebeurd en waarom is deze zaak nu nog van belang?

Er is in 1996 in Arnhem een aanslag gepleegd op het chemie concern BASF. Het blad Ravage, opvolger van krakerstijdschrift Bluf, publiceert een claimbrief van de daders. De politie wil die brief graag zien en doet een inval in het kantoortje van Ravage in de van Ostadestraat in Amsterdam. Nu ze er toch zijn, nemen ze de gehele administratie-, de computer en documenten mee. Op de youtube-film is te zien hoe de krakers toen nog solidair waren met het blad Ravage en met een demonstratie er voor zorgden dat de politie niet meteen het pand kon verlaten.

Hedendaags Oudejaars Cabaret

Een oudejaars cabarettist neemt alleen leden van de oppositie op de hak. Agnes Kant, Geert Wilders, Hero Brinkman, Fleur Agema. Jan Marijnissen. Wat zegt ons dat? Voor de regeringspartijen niets dan lof. Zelfs de ChristenUnie komt er bekaaid vanaf. Is dat een teken?

Van ouds  her, is het de taak van grappenmakers, jokers en cabarettiers om de machthebbers op de korrel te nemen. Dat is lachen. Eén keer per jaar mogen we lachen over de macht. "Een héél bekwáme man. Weet je wie ook een héél bekwáme man is?" ha ha ha. En dan de grapjes over Dries van Agt. Oh, wat hebben we gelachen.   

En Jan Jaap van de Wal? Die vindt het goed dat Hero Brinkman geen minister van financien is. Die windt zich op over Louis van Gaal die zegt dat Obama nog niets gepresteerd heeft. Die vindt Balkenende en Wouter Bos keurige beschaafde mensen. Nou, nou, nou, dat is helemaal niet lachen op de oudejaarsavond.

Dat er aan een oppositiepartij zo veel waarde wordt gehecht dat er maar liefst drie leden van die partij worden uitgelachen op oudejaarsavond. Dat betekent het failliet van de zittende partijen. Een partij met 9 zetels in het parlement (PVV) krijgt hierdoor een veel grotere invloed op de publieke opinie dan op basis van het aantal zetels normaal het geval zou zijn.

Dat Jan Jaap van der Wal het bovendien nodig vindt om de dood van Geert Wilders binnen nu en tien jaar te voorspellen, dat is morbide en misdadig. Hij houdt het wel voor mogelijk dat Geert Wilders, al is het maar één half jaar, premier wordt. Volgens mij is dat iets dat Geert Wilders zelf ,de komende jaren niet eens meer  tot doel heeft. Maar het is tekenend voor de zwakte van de bestaande machtsverhouding, waarvan Jan Jaap van der Wal blijkbaar een spreekbuis is, dat het voor mogelijk gehouden wordt.

De Holocaust-overlevende als maat van alle dingen

1382 anti-Israel activisten staan op dit moment in Cairo klaar om naar de Gaza-strook te marcheren, te protesteren tegen de omsingeling en hulpgoederen te brengen. De Egyptische regering heeft al een paar keer tegen de organisatoren gezegd dat ze de hulpgoederen af kunnen geven bij de VN, die ze in overleg met Israel naar Gaza gaan brengen. Maar daar gaat het de activisten natuurlijk helemaal niet om. Ze willen graag naar binnen.

De vrouw van President Mubarak heeft een goed hart en heeft geregeld, dat een afvaardiging van 100 activisten naar binnen mag. Elke delegatie mocht een paar mensen afvaardigen en een paar zaten ook al in de bus. Klaar voor vertrek. Ikram Jaballah van Wijblijvenhier.nl mocht ook mee. Helaas was daar een mevrouw Hedy Epstein, die van het Holocaust-overlevingschap haar beroep gemaakt heeft ("Holocaust survivor and speaker") en die weigerde in die bus te stappen. Ze eist dat alle activisten naar Gaza mogen, in plaats van de toegestane 100.

Nou kan je je afvragen waarom een oude mevrouw die reeds één keer een massamoord heeft overleefd, besluit naar een gebied toe te gaan waar geweld heerst, waarvandaan raketten op Joodse wijken worden afgevuurd, waar politieke tegenstanders op straat in hun benen wordt geschoten. waar journalisten worden ontvoerd, waar 77% van de vrouwen met huiselijk geweld te maken heeft, waar een bedrukkende islamitische werkelijkheid heerst. Maar dat geheel terzijde. Blijkbaar heeft elke anti-Israel-beweging zijn eigen holocaust-overlevende nodig, om daarna alle anti-Israel acties te kunnen rechtvaardigen.

Hoe gaat het verder? De Egyptische politie heeft alle activisten op het Tahrir plein omsingeld en nu worden ze opgepakt en het land uitgezet.