Door Keesjemaduraatje
En we hebben beeld. Vreemd is dat. Er wordt de laatste tijd heel erg weinig gereageerd op de Vrankrijk-artikelen, maar er worden wel foto's en verhalen opgestuurd. Dit weblog dreigt dan wel de Story en Privé van de kraaksien te worden. Maar dat is ook goed zo.
Zoals we in het stuk over de Sanne's van de Vrankrijk hebben kunnen lezen, wordt Sanne Mo J. aangeklaagd vanwege mishandeling van Yoghurt in en bij het kraakpand Vrankrijk in de Spuistraat, op 13 september 2009 om ongeveer 23.00 's avonds. Inhoudelijke behandeling van de zaak in de rechtbank zal waarschijnlijk op 1 oktober 2009 plaats vinden. Nadere details (tijdstip, plaats) worden nog gezocht.
Zoals we intussen bij krakers gewend zijn, kan het nog veel gekker. Wat blijkt namelijk? Enkele weken voor de mishandeling heeft Yoghurt samen met Carlo, Sanne Punk geholpen zijn spullen uit het kraakpand Citex, in de Oosterparkbuurt te verhuizen. Om het verhaal rond te maken, had ik geschreven dat dit met het busje van Jeroen Macho is gebeurd, maar dat wordt door de betrokkenen niet bevestigd. Bij de ontruiming van het pand Citrix in de Oosterparkstraat werden volgens Indymedia, door de politie wapens gevonden. (Zie foto.)
De derde Sanne, (Hippie) is door aanwezigen wel degelijk ten tijde van de mishandeling bij de deur van Kraakcafé Vrankrijk gesignaleerd. Maar of hij geslagen heeft en waar hij daarna gebleven is, dat vertelt de historie niet. Met drie Sanne's tegelijk iemand in elkaar slaan, dat zijn details die ik zo niet in een boek kan neerschrijven. Dat gelooft niemand. Waarom heten überhaupt al die krakers Sanne of Jeroen? Dat is toch niet meer normaal!
(Op de foto staat Sanne Punk ten tijde van zijn eerste kraak in februari 1999 in de Uithoornstraat.)
Monday, August 31, 2009
Sanne Punk
Sunday, August 30, 2009
Krakers met woonwagens in Kreuzberg, Berlin, 2009
Volg Keesjemaduraatje ook op Twitter
Wordt een vriend van Keesjemaduraatje op Facebook
Een mooi weblog
Door Keesjemaduraatje
In 2005 ben ik met dit weblog gestart. Aanvankelijk een weblog vóór de globalisering en ook tegen de islamisering. Positieve thema's dus. Na de dood van Theo van Gogh was er genoeg over de islam te schrijven. Als er weer een één of andere minkukel op NOVA verscheen, om over de woede van de Marokkanen of andere populaire islam-thema's te praten, hoefde je alleen maar even te googlen om te zien wat voor uitspraken over "De Profeet" die vogel in het verleden gemaakt had en dat schreef je op. Prijsschieten.
Op 15 november 2005, midden in de dreigingen van Al Quaida en Samir A. en in de hoogtijdagen van Ayaan Hirsi Ali, zat ik in een café te praten met een prominent lid van de Internationale Socialisten, Peter Storm. De thema's waren anarchisme, marxisme en Israel. In die volgorde. Ik kan er niets aan doen. Mijn zoon zat tegelijktijd bij de jongerenafdeling van D66. Zo liberaal waren we in die tijd nog. Maar dat terzijde. Na de respectievelijke zittingen met de IS en D66, reden we naar huis en hoorden op de radio al dat Louis Seveke vermoord was. Sindsdien is dit een krakers-web-log geworden. Ik heb sindsdien consequent alles over de moord op Seveke bijgehouden en doe dat nog. Want het laatste woord is erover nog niet gesproken.
Elma Drayer van Trouw vroeg me een artikel over de moord te schrijven en dat werden er twee. Aanvankelijk was ik nog een beetje teleurgesteld dat ik niks over de islam mocht schrijven. Maar daar zie je maar weer, dat iedereen zo zijn specialiteit heeft. De stukken over de islam en ook over Israel zijn in feite meningen. En meningen willen de Main Stream Media alleen op hun opiniepagina's. Ze zoeken mensen die een specialisme hebben.
Zo zag ik dat blogger Peter Breedveld tegenwoordig in VN over strips schrijft en zijn vriendin mag alleen over Arabische realiteit praten. Er zijn maar heel weinig mensen die columns over van alles mogen schrijven. Maar zo ben ik wel weer een krakerswereld ingetrokken waar ik me met veel moeite aan ontworsteld had. Het zij zo.
Hoe moet dit nu verder? Sommigen van de lezers worden schijtziek van dat gezeik over Palestijnen. Anderen vinden dat krakers jaren '80 zijn. En weer anderen, vooral vrouwen, willen weten hoe het mij zelf gaat. Gaat wel ja.
Over de zaak Louis Seveke en over de mishandeling van Yoghurt in Vrankrijk, heb ik genoeg materiaal voor respectievelijk twee boeken. Zal ik dan ook maar, net als enkele reaguurders, een echt boek van papier maken? En dan blijf ik voor jullie schrijven over de dingen die mij bezig houden.
Saturday, August 29, 2009
Wie is Yoghurt?
Jochem (34) is geboren en getogen in Amsterdam. Woonde rond zijn zestiende op een oud zeilschip in de Oude Haven. "In die tijd vond er een kraakdemonstratie plaats, waaraan ik deelnam. Deze leidde uiteindelijk naar de Nieuwendijk, waar het complex De Gaten werd gekraakt, naast het kraakpand De Kolk. De Gaten werd mijn eerste kraak.
--------
De Dirk, de Kolk en de Gaten Nieuwezijds Kolk 7-11, Dirk van Hasseltsteeg 2-6, 20, 22-30
" Wat volgde was zijn betrokkenheid bij een reeks kraakacties, zoals in de Vondelstraat naast het Marriot Hotel en de 'Kronenbunker' in de PC Hooftstraat (waar hij Harmjan leerde kennen).
Berlijn
Tussentijds verbleef hij ook in Berlijn.
Lassen
Al snel blonk Jochem uit in het laswerk, en was niet te beroerd mening met knokploeg of ontruiming bedreigd kraakpand te beveiligingen met stalen barricades. "Op een dag werd ik in Berlijn gebeld om te komen helpen bij het kraakpand Casa Nostra in de Van Ostadestraat, in eigendom van de maffiosa. Omdat de kraakgroep in vergaande onderhandeling was met de deelraad voor legalisatie van het pand, en ik er langdurig in wilde gaan wonen, laste ik uitschuifbare barricades om zo min mogelijk beschadigingen aan te brengen aan de gevel. Uiteindelijk werden we toch ontruimd."
Jeroen Macho
Een van mijn aanvalles, Jeroen, heb ik voor het eerst leren kennen in De Gaten. Jeroen woonde in 1992 in De Kolk, boven het kraakkafee De Dirk. Jaren later kwam ik hem weer tegen in Hotel Fox, een kraakpand aan de Weteringschans dat een aantal keren is gekraakt.
Gouden Ketting
Ik was ook betrokken bij de kraak van de Gouden Ketting, een door bierpunks bewoond pand aan de Keizersgracht. "Bij Vrankrijk waar ze er bepaald niet blij mee, want wij openden een kraakkafee waar Grolsch werd verkocht, een merk dat Vrankrijk juist de deur uit had gedaan. We concurreerden bewust, want als bierpunk mocht je geen bar draaien in Vrankrijk. Op een avond was er knokploeg dreiging voor de Gouden Ketting. We belden de alarmlijn af, maar de knokploeg bestond uit gabbers die wij als bierpunxs goed kenden uit het circuit. Uiteindelijk belandde de knokploeg bij ons in de kroeg, nadat we ze een biertje aan hadden geboden, tot ontsteltenis van krakers die op het alarm af waren gekomen. Uiteindelijk werd de Gouden Ketting een junkenpand. In 1998 werd Vrankrijk voor Jochem een stamcafé. Hij woonde in die tijd gekraakt in een voormalige peuterschool in de Staats, en in een klein pandje aan de Amstel. Als lasser had hij zich inmiddels dermate gespecialiseerd, dat hij in dienst trad bij de OBA, een havenbedrijf in Amsterdam West. In 2000 draaide Jochem alsnog bar in Vrankrijk, samen met bierpunk Annet. "Op dinsdag, werd een drukke avond met leuke muziek, zoals Abba. Maar barlid werd ik niet, want ik meed de vergaderingen. Er werd ook druk gediscussieerd over legalisatie van de kroeg, iets waar ik op tegen was. Toen Vrankrijk een nieuwe voordeur nodig had, laste ik die in elkaar. Anderen hebben deze deur ingesmeerd met olie in plaats van graniet, dat werd dus niks." Sinds 2006 woont Jochem op vrijplaats Villa Friekens in Amsterdam Noord. "Ik heb daar mooie dingen gemaakt, werkte tot voor kort aan een woonboot."
Friday, August 28, 2009
Alle Kraakpand-Vrankrijk verhalen op een rijtje
Op 13 september 2008 vond er een vechtpartij in en buiten kraakpand Vrankijk in Amsterdam plaats. Kraker Yoghurt werd zodanig mishandeld, dat hij waarschijnlijk levenslang invalide zal zijn. Keesjemaduraatje schreef erover en bleef erover schrijven. Net zolang totdat de main stream "dode bomen" media het verhaal ook oppikten. Eervolle vermeldingen over mijn Vrankrijk saga verschenen:
Geenstijl: Tweespalt in de krakerscene wegsn matpartij
Geenstijl: Vrankrijk moet sluiten, ies feest
In Trouw: "Bloedend lag de kraker op de stoep"
Carel Brendel: Bloggers zijn sneller met het niet-correcte nieuws
Carel Brendel: http://home.hetnet.nl/~c.brendel/Gezellig.htm
Ravage: Hond luidde drama Vrankrijk in
Ravage: Zes jaar geëist tegen mishandelaars Vrankrijk
Geen eigen Palestijnse staat
In het artikel hieronder staat geschreven wat vele mensen denken:
http://brabosh.com/2009/05/30/israel/#comment-1124
De oprichting van een Palestijnse staat op de Westelijke Jordaanoever, is nu onmogelijk en door de Palestijnse Autoriteiten ook helemaal niet gewenst.
De Sannes van de Vrankrijk
Door Keesjemaduraatje
Veel mensen denken dat krakers arme mensen zijn. Zo arm dat ze uit noodzaak een huis moeten kraken om te kunnen wonen. Best wel een beetje zielig dus. Voor de vele Oost-Europese jongeren die in Nederland willen komen werken en studeren is dat misschien ook zo. Voor de wat oudere krakers die een beetje in de beweging geworteld zijn, komen echter interessante verdienstmogelijkheden in zicht.
Krakers moeten veel klussen, want de huizen waar ze in zitten zijn oud en er moet veel getimmerd en aangelegd worden. Een klusbedrijf is dan ook een optie om aan geld te komen. Waarom vertel ik dit allemaal? Er is een interessante link tussen alle bij de Vrankrijk-saga betrokken krakers.
Jeroen Macho (echte naam, schoenmaat en geboorteplaats bij de redactie bekend) heeft een groen legerbusje en een klusbedrijf. Daarmee heeft hij zoveel geld verdiend, dat hij in augustus 2008 voor de somma van € 183.000, een Zaans houten huis in Krommenie kon kopen. Dat deed hij niet alleen. Het huis staat ook op naam van Sanne T. Ook genoemd "Blonde Sanne Meisje". 
Consulaat van Jeruzalem in gesprek
Gesprek met de Amerikaanse Consul in Jeruzalem. Onder andere over de vraag waarom de teksten op de website vertaald zijn in Arabisch en niet in Ivriet.
Thursday, August 27, 2009
Palestina Komitee
Keesjemaduraatje
Dat is al weer anderhalf jaar geleden en er is zoveel veranderd in de tussentijd. Ik kwam in januari 2008 in het Eurodusnie Kraakcafé te Leiden, voor iets geheel anders. Ik wilde David, die mij erop wees dat mijn strijd heel erg op de strijd van het blad Bahamas in Berlijn lijkt, een keer ontmoeten. Ik wilde onderzoeken of de moordenaar van Louis Seveke ook wel eens in dat kraakcafe kwam. (Was hij niet) Maar ik zag die avond ook een heel boeiend schouwspel dat ik hier aan de vergetelheid wil ontrukken.
De krakersters in de zaal slikten haar pro-Palestijnse verhaal voor zoete koek en stelden nog enkele aanvullende vragen. In de zaal zat ook Wim Lankamp van het Palestina Komitee en die was erg sjaggerijnig. Kristel noemde soms net effe het verkeerde jaartal en dat corrigeerde hij dan nors. Hij was die avond op de fiets, met nog twee of drie getrouwe Palestina Komitee types. Oude kwade mannen en vrouwen. Konden zomaar oud-CPN-ers zijn.
Wednesday, August 26, 2009
Alle Vrankrijk afleveringen op een rijtje
Tuesday, August 25, 2009
Itamar Marcus (Palestinian Media Watch) in Nederland
Nijkerk, augustus 2009
U I T N O D I G I N G
Geachte heer/mevrouw,
Itamar Marcus uit Israël, directeur van de Palestinian Media Watch (PMW),
op woensdag 30 september in het Israëlcentrum, Patroonstraat 1 in Nijkerk,
aanvang 16.00 uur en einde circa 21.00 uur.
Thema: "De strijd om Israël in de media"
Let op: de voertaal is Engels. Er wordt niet in het Nederlands vertaald.
De kosten voor het seminar bedragen 7,50 per persoon. De prijs is inclusief koffie, thee en soep met broodjes.
Uw aanwezigheid aan dit seminar wordt op hoge prijs gesteld. Tijdige aanmelding is noodzakelijk.
U kunt zich tot maandag 21 september a.s. opgeven bij Christenen voor Israël:
schriftelijk via Postbus 1100, 3860 BC Nijkerk
Monday, August 24, 2009
Vervangingstheorie bij de Olijfbomen
Door Keesjemaduraatje
Dat schreef ik toch laatst al. De Palestijnse activisten kunnen het niet hebben dat Onze Jezus Christus een lijdensweg gegaan is en dat die lijdensweg in Jeruzalem in 15 stappen is uitgebeeld. Het liefst zouden ze die lijdensweg helemaal afschaffen en er een eigen lijdensweg voor in de plaats stellen.
Ik heb weer een mooi staaltje gevonden op de website van de Planteenolijfboom.nl actie. Jullie weten misschien dat die actie ook door een kraakster geleid wordt. Kristel Letschert, kraakster uit Utrecht, ging 
Nu is Kristel de woordvoerster van de Plant-Een-Olijfboom-Actie. Op die website staat een dagboek van Europese reizigers in het Beloofde Land en daar staat het volgende citaat (18 maart):
"Op het programma staat vervolgens de ‘Contemporary Way of the Cross, de alternatieve kruisweg, welke in 14 staties weergeeft met welk lijden de Palestijnen in het dagelijks leven te maken hebben. Onze eerste halteplaats is een uitkijkpunt enkele kilometers buiten Jeruzalem, waar we de hele oude stad kunnen overzien. We bedenken dat deze van oorsprong Palestijnse stad, met steun van de Israëlische regering, stukje voor stukje in beslag wordt genomen door de zionistische joden, met als doel hier een meerderheid te vormen. Onze volgende halteplaats is het vluchtelingenkamp Shu’fat. Op het eind van dit dorp bezoeken we een middelbare school voor jongens. Enkele jaren geleden heeft het Israëlische leger om onduidelijke redenen het schoolplein gehalveerd met een 8 meter hoge muur. Deze provocerende daad heeft in het toch al zo geteisterde dorp tot een opstand geleid van de scholieren. Het leger heeft met groot geweld ingegrepen. Veel kinderen zijn ernstig gewond geraakt."
Het spreekt vanzelf dat de achtergronden van de Intifada op een volkomen naieve en verkeerde manier worden voorgesteld, maar het ging mij nu even over de Vervangingstheorie.
Van Kristel Letschert gaan we de komende tijd in Nederland nog veel horen, want vanaf 24 september, de start van de vredesweek, is zij van plan om met groepen activisten samen bij de supermarkten te gaan staan en op te roepen tot boycot van Israelische producten.
Ik ben heel benieuwd of de Nederlanders dit gaan pikken. Tenslotte hebben we net de opmars van Tariq Ramadan een halt toe geroepen. Dan kunnen we deze miesemausers toch niet hun gang laten gaan?
Sunday, August 23, 2009
Doe mij maar Nederland
Door Keesjemaduraatje
Kijk toch eens wat voor talent er uit de wijk Woensel-West in Eindhoven komt! Lesley van der Aa, de achtergrondzangeres van Jan Smit heeft ook een eigen hit gemaakt, genaamd "Footzy, die mij maar Nederland"
Lesley heeft deze zomer de Rockacademie in Tilburg afgemaakt en we zijn heel benieuwd wat ze het komende seizoen allemaal gaat doen.
Saturday, August 22, 2009
Jeroen de Diskjockey
Door Keesjemaduraatje
Nadat Yoghurt op 13 september 2008 in het kraakcaf Vrankrijk met een steigerpijp invalide is geslagen, was er meteen al sprake van een "Jeroen" die erbij betrokken zou zijn geweest. Jeroen zou Harmjan, de vriend van Yoghurt met de vuist geslagen hebben. Wie is Jeroen?
Dat dacht de recherche ook en die heeft dan ook een paar dagen met een foto van Jeroen Flamman lopen leuren. Jeroen Flamman, bekend van het TeeVee-programma Spuiten en Slikken. Disc jockey in de beruchte danstent Mazzo en bovendien begenadigd Housemuziek-DeeJee.
Wat veel mensen niet weten, is dat Jeroen ook veel heeft gedaan in de strijd tegen racisme. Onder andere door zijn bijdrage aan de 'United Gabbers against Racism & Facism' . Hij zou in Vrankrijk benefietfeesten voor de AFA hebben georganiseerd.
De slachtoffers Yoghurt en HarmJan herkennen Jeroen Flamman echter niet van de foto. Daarom gaat de politie op zoek naar de andere Jeroen. Die wij op dit weblog intussen kennen onder de naam "Jeroen Macho", wonende in het pand Vrankrijk.
Friday, August 21, 2009
De Krakers van de Vrankrijk
Door Keesjemaduraatje
Dat ik dat in mijn stoutste dromen nooit had kunnen bedenken en als ik het in een boek had opgeschreven, dat iedereen dan gezegd zou hebben: "Doe es normaal, zoiets bestaat niet". Dat op mijn eigen weblog Natasha bekvecht met Peter Siebelt over een terreurgroep die al 13 jaar geleden gestopt is en dat op dat zelfde weblog Guus Kogel een oplossing voor conflicten in het Beloofde Land bedenkt, die alle andere oplossingen overbodig maakt en bespreekt met mijn vroegere schoolvriend en op heden gewaardeerde Goede Doelen Specialist Wim Nusselder. Wat kan ik daar nog tegenover stellen? Daar past een nieuwe voortzetting van mijn gewaardeerde Vrankrijk-Saga.
Na enige tijd en nadat de ambulance met de zwaar gewonde Yoghurt was verdwenen en zijn vriend Harm Jan was opgepakt door de politie omdat hij zijn middelvinger opstak, (Daar kunnen ze dan weer niét tegen) kwam er een woordvoerder van de Stichting Barst, waarschijnlijk Guus Klijn, naar buiten en vertelde dat er één politieagent naar binnen mocht. Ook daar hield de politie zich keurig aan. Je moet de toekomstige GroenLinks wethouders nooit tegen je in het harnas jagen.
Vrankrijk was heel erg netjes opgeruimd en er lag heel opvallend een stoelpoot bij de bar. Ingeslagnemen! Je moet de wolven af en toe iets te vreten geven. Hier komt ook het hartnekkige gerucht vandaan dat Yoghurt en HarmJan met stoelpoten zijn geslagen. Terwijl uit latere ooggetuigenverslagen duidelijk blijkt dat er steigerpijpen zijn gebruikt.
Thursday, August 20, 2009
Een klaagmuur in Rijssen
Door Keesjemaduraatje
Dat komt toch regelmatig voor in het vierjarige bestaan van dit politiek incorrecte weblog. Dat er iemand reaguurt en dat ik denk:"Die naam zegt me wel wat". Dan google je wat en dan blijkt die persoon een echt boek van papier geschreven te hebben. En dat lees je dan soms.
Nu ben ik het boek "Een klaagmuur in Rijssen" van reaguurster Wiesje de Lange aan het lezen. Als je het zoekt op Bol.com, dan blijkt het uitverkocht (tweede hands 7,99 Euro), maar in de bibliotheek van Eindhoven kan je het gewoon lenen. Het gaat over de reis die Wiesje samen met haar zoon Daniel maakt langs de plaatsen waar haar familie heeft gewoond en waarvandaan de Joodse familieleden ook zijn weggehaald, gedeporteerd en vermoord.
Wiesje legt uit dat de Joden in Nederland koningsgezind waren en zich dus Nederlander voelde. Daniel kan dat niet helemaal geloven. Hij zegt dat er ook in die tijd, voor de Tweede Wereldoorlog in die familie al over zionisme gepraat moet zijn. Wiesje antwoord hem: "We kunnen niet weten wat er omging in de harten van de Pagrachs, de Samuels. Laten we zeggen dat de tijd eenvoudig niet rijp was om het gezamenlijke lot in eigen handen te nemen. Wat jou, wat ons zo vanzelfsprekend lijkt, onafhankelijkheid, opkomen voor landsverdediging, daar ws men in die dagen eenvoudig niet aan toe"
Begrijp me goed, dit is geen recensie. Ik schrijf gewoon op wat mij geraakt heeft. En ook om aan de andere reaguurders uit te leggen waarom iemand soms reageert zoals hij/zij reageert. De achtergrond speelt een grote rol.
Bijvoorbeeld dat tegen de Joodse mannen gezegd werd: "Als jullie nu even tijdelijk naar dat werkkamp gaan, dan blijven de anderen gespaard" als je dat een keer hebt meegemaakt, dan ga je nooit meer zomaar tijdelijk even uit je huis om de lieve vredeswil. Begrijpelijk ook dat je dan wantrouwen hebt tegen onderhandelen met een partij die eerst zelfmoordterroristen op je af heeft gestuurd.
Wednesday, August 19, 2009
De Islamofobe Campagne tegen Tariq Ramadan
Door Keesjemaduraatje
Nu de stad Rotterdam en de Erasmus-Universiteit eindelijk de banden met Tariq Ramadan verbroken hebben, rommelt het nog wat na op de universiteiten. Twee brieven ter ondersteuning van Tariq Ramadan ondertekent door een hele lange lijst van agogen en sociologen en filosofen, zijn in Trouw en de Volkskrant gepubliceerd. De usual suspects staan natuurlijk nog steeds achter Tariq Ramadan:
Shervin Nekuee, socioloog en schrijver,
Peyman Jafari, politicoloog en bestuurslid Internationale Socialisten.
Mohammed Benzakour, socioloog en auteur van Stinkende heelmeesters.
Stine Jensen, filosoof en universitair docent VU.
Mohammed Rabbae, econoom en oud-Kamerlid GroenLinks.
In de Volkskrant staat bijvoorbeeld deze zin:"Van meet af aan waren rechts- en later ook links-populistische krachten in politiek en opinie werkzaam om de hoogleraar op het schavot te krijgen." Ik heb me afgevraagd of dat waar is. Er zijn wel artikelen over Tariq Ramadan geschreven, maar als het aan mij had gelegen waren we er veel harder tegenaan gegaan. Vergelijk het eens met de ene lezing die Ayaan Hirsi Ali op de Universiteit van Amsterdam mocht geven. Meteen stonden er activisten voor de deur om haar het spreken te beletten. Natuurlijk wilde ik niemand het spreken beletten, maar dat alle lezingen van Tariq Ramadan volkomen ongehinderd en zonder demonstraties door zijn gegaan is twee jaar lang een dorn in mijn oog geweest.
Nu ben ik blij dat het zo gegaan is. Tariq Ramadan is geen strobreed in de weg gelegd en toch is hij gestruikeld. Gestruikeld over Iran. Gestruikeld over de mening over de acties en de houding ten opzichte van de democratische oppositie in Iran.
Tuesday, August 18, 2009
Boeken van Reaguurders (+update)
Door Keesjemaduraatje
Sommige regelmatig terugkerende reaguurders van Keesjemaduraatje.web-log.nl hebben een echt boek van papier geschreven, of zelfs meerdere. Hier noem ik er een paar:
Natasha Gerson
Plaatstaal
De zielen van Midgard
Wiesje de Lange
Om je tranen te lachen
Een Klaagmuur in Rijssen
Wanneer gij ten strijde trekt
Peter Siebelt
Rara wie ben ik?
Econostra, het netwerk achter Volkert van der Graaf
Vierde Wereldoorlog, het pad van Marx naar Allah
Stan de Jong
Prettig weekend ondanks alles
Carel Brendel
Het Verraad van Links
Wim Nusselder
Economics of Want and Greed (weer actueel in de huidige crisis)
Update: Nog niet uit, maar wel van een reaguurster:
Ellen ten Bruggencate
Weg van mijn moeder
Ben ik iemand vergeten? Mail me dan! Misschien krijg je een plaatsje in de Hall of Fame!
Sunday, August 16, 2009
Rara waar ben je?
Door Keesjemaduraatje
Twee opmerkelijke berichten in de Main Stream Media van deze week:
Oud BVD-er Paul Herrie beweert in de Vrij Nederland dat de toenmalige geheime dienst van Nederland precies wist wie de leden van Rara waren (zo'n 20 tot 30 mensen) en dat ze die ook gevolgd hebben. De BVD heeft zelfs gewaarschuwd voor een aanslag, maar helaas wisten ze niet waar die zou plaats vinden.
Klinkt goed, maar dat klopt van voren en achteren niet. Je kan altijd wel eens waarschuwen voor een aanslag en er komt er altijd ook wel eentje, zeker in de jaren 80, maar wat is dat voor een spionagewerk? Bovendien wil het niet zeggen dat als je 20 á 30 mensen volgt, dat je dan ook weet wie er bij Rara horen.
Als je ook nog bedenkt dat Paul Herrie net is veroordeeld wegens het lekken van informatie aan de Telegraaf, dan kan je ongeveer wel inschatten welke geloofwaardigheid er in zijn informatie zit. Het is een grote vraag waarom Vrij Nederland dit soort dingen publiceert.
Wijnand Duijvendak moest precies een jaar geleden terugtreden als parlementslid voor Groenlinks, omdat hij gelogen heeft over zijn betrokkenheid bij een inbraak in het Ministerie van Economische zaken. Na de inbraak werden persoonlijke gegevens van ambtenaren gepubliceerd en werd en een hoge anbtenaar bedreigd. Een poging tot brandstichting hoorde daarbij.
Wat zegt Wijnand nu na een jaar in de NRC hierover:
Friday, August 14, 2009
Afgunst over slachtofferschap
Door Keesjemaduraatje
Mijn zoon was eens bij een lezing van Henryk M. Broder, een Duitse columnist, bekend geworden door het boek: "Hurra wir Kapitulieren", over de graagte waarmee Duitse overheden zwichten voor druk vanuit islamitische dictaturen, maar dat geheel terzijde. In ieder geval had Broder een interessant verhaal over de jaloezie over slachtofferschap. Letterlijk zei hij: "Ze proberen allemaal Joden te worden". 
Later wees Barry Oostheim mij er op dat er binnen de Christen-Unie een latent antisemitisme dreigt te ontstaan ten gevolge van de beruchte vervangingstheorie, waarin de Joden als het Uitverkoren Volk vervangen worden door de christenen als Uitverkoren Volk. Maar dat was nog niet genoeg zei hij. Nu dreigen in de Christelijke praktijk ook nog de Palestijnen de positie van de Joden te vervangen als zijnde de slachtoffers van verdrijving en uitmoording. Je moet er maar opkomen en het is allemaal erg ingewikkeld. (Zie ook de brief aan Barack Obama van Wiesje de Lange, waarin ze spreekt over vervangingstheorie made in Mekka)
Tuesday, August 11, 2009
De Dialectiek van de Dreiging
Door Keesjemaduraatje
De grote uitdaging waar de Palestijnse terreurorganisatie Fatah nu voor staat is een midden te vinden, tussen de dreiging met geweld aan de ene kant en het bereiken van hun doel, een zelfstandige Palestijnse staat, aan de andere kant. Dat is veel moeilijker dan het lijkt. Het is namelijk een bijna onoverbrugbare tegenstelling, een democratische staat op te willen richten, terwijl het middel van terreur niet uitdrukkelijk wordt afgezworen.
Tegelijkertijd heeft Yasser Arafat geweld nooit afgezworen, de vredesonderhandelingen gefrustreerd en zelfs de opstand der jongeren, de Intifada, gesteund. Dat lijkt tegenstrijdig, maar dat is het in feite niet, omdat de indruk werd gewekt, dat terreur geld oplevert. Hoe meer zelfmoordaanslagen er gepleegd werden, hoe meer geld er werd gedoneerd. Het is een goed voorbeeld van de regel: "Meer van hetzelfde". Het middel werkt namelijk niet en daarom gaan de VS en Europa nog meer toedienen.
De terreur werd pas minder, toen Israel alle onderhandelingen met Yasser Arafat stopzette en een muur ging bouwen. Dat werkt en nu stijgt het BNP van de bevolking op de Westelijke Jordaanoever zelfs. De wegblokkades worden nu al minder en er is weer een reeële kans op vrede. Jammer, dat het congres van Fatah van deze week toch nog het middel terreur achter de hand wil houden. Kan je het ze kwalijk nemen? De leiders hebben er al miljoenen mee verdiend en ze kunnen zich niet voorstellen dat er in de toekomst geen geld meer mee te verdienen zou zijn.
Wat kan Europa doen?
De oplossing ligt, zoals altijd, voor de hand en is te simpel om waar te zijn:
Ruil vrede voor geld
Elke donatie aan Palestijnse gebieden, of het nu humanitair, economisch of militair is, zou van concrete stappen naar vrede en gerechtigheid afhankelijk gemaakt moeten worden. Kleine stapjes richting vrede zetten. De volgende donatie van Minister Koenders aan Hamas zou afhankelijk gemaakt moeten worden van het stoppen met afschieten van raketten richting Israel. De donaties van Europa zouden als voorwaarde moeten hebben, dat de politieke gevangenen van Fatah vrijgelaten worden. Een economische hulp heeft alleen zin als er een grote transparantie in de economie komt (Dat is eufemisme voor minder corruptie)
Als de Europese staten en de VS deze handelswijze volgen, wordt de dodelijk link tussen geweld en gelddonaties doorbroken. De kans is groot dat ze dan helemaal geen geld meer hoeven te geven en dat ze daarmee het gevoel krijgen geen invloed meer uit te kunnen oefenen, maar de Europese leiders zullen moeten gaan inzien dat hun beleid juist terreur in stand heeft gehouden.
Monday, August 10, 2009
Fatah Congres
Door Keesjemaduraatje
Wat Jan Fleischhauer, de schrijver van Unter Linken, ook heel erg goed beschrijft, is de krankzinnige obsessie die veel linkse Duitsers met Het Beloofde Land hebben. Stel je nu eens voor dat er in Mexico een discussie over Duitsland plaats vindt en de opponenten vliegen elkaar in de haren over elke demonstrant die in elkaar geslagen wordt? Stel je voor dat er in Mexico een "Duitsland comitee" opgericht wordt dat de eenwording van Duitsland scherp bekritiseert? Die brochures uitgeven over "De Muur". Dan zouden we toch op zijn minst zeggen dat de Mexicanen een "Duitsland-probleem" hebben. Dan zouden we misschien zeggen: "Bemoeien jullie je met jullie eigen zaken"
Wisten jullie dat de Syrische-, Libanese- en Jordaanse- afgevaardigden van de Palestijnse organisatie Fatah hun auto mee naar de Westelijke Jordaanoever mochten nemen en dat de bewoners met open mond staan te kijken wat voor een mooie auto's die afgevaardigden hebben? Kan je allemaal nalezen op de website van de United Civilians for Peace. Er woont namelijk een Nederlander in Bethlehem en die schrijft het allemaal in het Nederlands voor ons op.
Een ander interessant feit dat deze Toine van Teeffelen naar boven haalt is, dat zijn dochter bij een Fatah-baas op bezoek gaat en die heeft een villa met drie woonkamers en zes computers. De jaloezie druipt er vanaf, zoals hij dat beschrijft. Ja Toine, dat geld van de Europese Unie moet toch ergens blijven. De Palestijnen zijn per hoofd van de bevolking het meest gesubsideerde volk ter wereld van alle tijden. De paar miljoen Palestijnen hebben al meer geld van de Europese Unie ontvangen dan heel Europa Marshall-hulp heeft gekregen na de oorlog. En toch doet het licht het niet.
Is toch wel heel aardig van Israel dat die afgevaardigden van Fatah een paar weken bij elkaar mogen zitten en besluiten nemen. Dat is sinds 1989 niet meer voorgekomen. Het is alleen een beetje jammer dat er geen financieële balans en geen jaarbericht wordt gepresenteerd. Dan zou namelijk blijken waar dat geld allemaal gebleven is.
De geachte Fatah afgevaardigden hebben nu nog een beetje ruzie over de vraag of de Gaza-vertegenwoordigers, die er niet bij mogen zijn, nu wel of niet mee mogen stemmen. Maar dat hindert ze er niet aan om alvast twee duidelijk besluiten te nemen:
-Yasser Arafat is vermoord door Israel
-Jeruzalem moet volledig onder Palestijns beheer komen.
Ze weten natuurlijk heel goed dat deze twee absurde besluiten het vredesproces de komende jaren zal frustreren, maar ze zijn de komende jaren wel weer zeker van de ruimhartige donaties van Europa. Jij en ik betalen die onzin dus eigenlijk.
Sunday, August 09, 2009
Unter Linken
Door Keesjemaduraatje
Het boek heet "Unter Linken", het is geschreven door Jan Fleischhauer, die boven elke verdenking staat, omdat hij al jarenlang journalist en redacteur van het beroemde linkse Der Spiegel is. Dus, hij mag het zeggen en kritiek op "De Linksen" leveren. Bij deze en met veel plezier gelezen. Vooral de scene-beschrijvingen zijn kostelijk. 
De schrijver Jan Fleischhouwer gaat voor de eerste keer tegen deze linkse mythe van het slechte USA in en zegt tegen ze:"Omdat we onvermijdelijk toch uiteindelijk op dit punt van het gesprek terechtkomen: Ik heb jarenlang heel graag in de USA geleefd en ik geloof niet dat de CIA de aanslagen van 11 september 2001 gepleegd heeft"
Dat komt heel erg hard aan. De gasten drinken zwijgend hun thee en gaan naar huis. Zo houdt hij weinig vrienden over. Zijn vrouw zegt tegen hem: "als je je boek schrijft, wil je dan niet ons adres erbij zetten?
Het is alsof de scene in mijn eigen woonkamer gefilmd is. Ik was op een gegeven moment op een feestje van leraren in Eindhoven en een collega van mijn vrouw begint over George W. Bush te praten. Vooral daarover dat die zo dom zou zijn. En dat de oorlog in Irak zo ontzettend erg is enzo. Jullie kennen die gesprekken wel. Ik zei tegen hem dat ik George W. wel een te gekke man vond. Dat ik zelf ook aanvankelijk tegen de oorlog in Irak gedemonstreerd had, vóórdat die begon, maar dat ik uiteindelijk toch wel wilde dat de Amerikanen hem wonnen. Want die dictatuur van Saddam Hussein is ook heel erg.
Twee weken later werd aan mijn vrouw gevraagd of ik altijd van die cynische humor had en dat ik dat toch nooit kon menen. Die collega heeft nooit meer een woord tegen me gezegd.
Friday, August 07, 2009
Gewoon Gelukkig in Weimar
Door Keesjemaduraatje
Na Dresden zijn we doorgereden naar Weimar. De reis zit er al bijna weer op. Ik breng mijn vrouw straks naar haar dorpje in Noord-Duitsland en de dag daarop ga ik al weer terug naar Eindhoven. De arbeidsproductiviteit een beetje opkrikken.
Weimar is een stad van heel erg veel cultuur. Bach, Schiller en Goethe, om maar een paar hele grote dichtende en denkende Duitsers te noemen. Maar ook Nietsche. Ik ben er ongetwijfeld nog een paar vergeten. 
Ik ben hier natuurlijk in eerste instantie voor de politiek en daarom heb ik vandaag het Stadsmuseum bezocht al waar een hele mooie tentoonstelling over de Weimar Republik is uitgestald. Veel over alle gevechten tussen socialistische soldatenraden en losgeslagen groepen Eerste Wereldoorlogsoldaten. Veel over de voortdurende moordaanslagen die de politieke tegenstanders op elkaar pleegden. Een hele lange burgerloorlog, daar lijkt het op.
Maar het was in ieder geval een poging tot democratie en zo wordt het ook tentoongesteld.
Wednesday, August 05, 2009
Mijn oog
Door Keesjemaduraatje
Intussen ben ik aangekomen in Dresden. De Jeugdherberg met 6 etages ziet eruit als het "Haus der Hochseefisher" in Rostock, waar ik in 1992 een cursus "Grundlagen der Netzwerktechnologie" aan een groep van 20 werlozen gegeven heb. Maar de sfeer in deze voormalige Oostduitse stad is wel veel beter dan 17 jaar geleden. Wat een bedrijvigheid en wat een leuke sfeer. Veel musea en cultuur. Vandaag bezocht ik het "Hygienemuseum", met een bijzondere tentoonstelling over "Oorlog en Gezondheidszorg".
Ik liep in de richting van de Neustadt, waar de studenten, alternatieven en punkers zich ophouden. Daar is ook een Feng Shui winkeltje en heel veel leuke achterhofjes waar je kan eten. Hier worden binnenkort verkiezingen gehouden en er stond een CDU standje op de stoep. Een groepje jongeren stonden voor de CDU stand te demonstreren en moeilijk te doen. "Dat zijn zeker geen CDU mensen?" vroeg ik aan de politicus. Het werd echter niet geheel duidelijk waar ze zelf voor staan. Alleen maar tegen de CDU. Maar, dat kan allemaal in het huidige Duitsland.
Jullie willen weten hoe het met mijn oog gaat? Het doet geen pijn meer, maar is blauw geworden. Jammer dat ik er geen mooi verhaal bij kan vertellen. Dat een communistische schrijver in de winkelstraat van Dresden. met een hamer-en- sikkel-vlag op zijn schouder, mij een blauw oog zou hebben geslagen ofzo. Maar hij draaide zich alleen om, omdat ik zei dat ik de Bundesrepubliek Duitsland wel een heel cool land vond en Angela Merkel is de profeet. Dat vond hij geen leuke grap.
Gedenkstätte Bautzen
Door Keesjemaduraatje
We rijden door. We kunnen niet de gehele vakantie over Erwin Strittmatter blijven praten. Op weg naar 
Het is zeer emotioneel om te zien hoe lang de families hebben moeten wachten, voor dat duidelijk werd waar de lichamen lagen. Op de grafstenen kan je lezen hoe oud de slachtoffers waren en bij sommigen welke functie ze hebben gehad. Daar ligt een burgemeester bij en een fabrikant.
Nu is hier nog steeds een gevangenis en we verbazen ons erover dat de gevangenissen gewoon blijven bestaan, die worden gewoon door het volgende regiem overgenomen.
Tuesday, August 04, 2009
Erwin Strittmatter Gymnasium
Door Keesjemaduraatje
Mijn vrouw wilde onbedingd naar Spremberg en daar het Erwin Strittmatter Gymnasium bekijken. Een school in Eindhoven heeft een uitwisselingsprogramma met deze school in het voormalige DDR gebied. Nu wilden we wel eens met eigen ogen de school die naar deze beroemde DDR schrijver en voormalige secreatris van de DDR Schriftstellerverband, Erwin Strittmatter, genoemd is.
We hebben in Spremberg in een hotel overnacht en we hebben alle Erwin Strittmatter herinneringen in ons opgenomen. Erwin Strittmatter is pas echt in heel Duitsland bekend geworden, nadat de West-Duitse TV zijn trilogie Der laden (De winkel) heeft uitgezonden. Het gaat over een bakkersfamilie van voor de Tweede Wereldoorlog. Aangezien mijn vrouw bakkersdochter pur sang is, en wij gisteren de oude bakkerij van Erwin Strittmatter zijn ouders bekeken hebben, is het een heel interessant bezoek.
S' avonds ben ik naar de plaatselijk casino gegaan om daar te internetten. Het is wel tegen mijn geloof om te gokken en me in casino's op te houden, maar het was de enige plek in Spremberg waar je kan internetten. Ik google Erwin Strittmatter en wat vind ik natuurlijk? Erwin Strittmatter was in de Tweede Wereldoorlog als Gebirgsjäger lid van de SS. Je houdt het toch niet voor mogelijk!! Blijkbaar kunnen de Duitsers niet zo goed googlen, want in 2005 heeft een middelbare school zich nog tot Erwin Strittmatter Gymnasium ombenoemd. Nu zijn het er dus twee.
Lees ook hier de verdediging door de Tagesspiegel . De verdediging komt er op neer dat hij steeds heeft beweerd dat hij bij de "Ordnungspolizei" was en dat hij had moeten vertellen dat hij bij de "Schutspolizei" was geweest. Maar zijn vrienden vinden dat een "prive"-aangelegenheid.
Het heeft een heel hoog Willem Aantjes gehalte dit hele verhaal. Het kan natuurliuk evengoed een hele goede schrijver zijn. We weten het niet.
Sunday, August 02, 2009
Meulenbelten krijgt nieuwe dimensie
Door Keesjemaduraatje
Ha eindelijk, mevrouw Meulenbelt is weer terug van vakantie. De discussie kan doorgaan. Maar wat is er nu aan de hand? Lees het volgende citaat:
"Wat mij al veel minder bevalt is de tijd die ik nodig heb om reacties te verwerken en er op te reageren. Minder dan een procent van het aantal bezoekers schrijft een reactie en naar schatting de helft daarvan is afkomstig van wat ik maar even samenvat als ‘de tegenstanders’. Nu zou ik graag nog eens meemaken dat het mogelijk was een echt gesprek te voeren met mensen waar ik het inhoudelijk gezien mee oneens ben, maar dat lukt zelden. Dat ligt aan het medium weblog, dat meer geschikt lijkt om te kiften dan om een gesprek te voeren, het ligt ook aan de polarisatie en de stijl van de tegenstanders. Hoe dan ook: ik 
Het vreemde is, dat vele islamcritici aanvankelijk met mevrouw Meulenbelt in discussie wilden gaan en op haar weblog gereageerd hebben en normale vragen gesteld hebben zoals: " Hoe is het mogelijk dat een feministe van het eerste uur een vrouwvijandige religie gaat verdedigen" Dat is toch een interessante vraag? Maar dan wordt je meteen verwijderd en krijgt nooit antwoord.
Nu komt er een geheel nieuwe en heel interessante periode in het woelige leven van mevrouw Meulenbelt. Ze moet nu namelijk met zichzelf discussieren!! Er zijn twee actuele thema's in de wereldpolitiek die niet met een eenvoudig welles nietes zijn op te lossen: Iran en Oigoeren in China.
Want nu gaat het erom of de SP en Meulenbelt werkelijk de beweging voor democratie steunen, of dat ze liever de terreur in stand wilen houden. Wij kennen al sinds jaren het antwoord, maar ik hou het voor mogelijk dat vele SP-ers zelf het antwoord nog niet kennen. Bij de Oigoeren is het antwoord nog interessanter. Oigoeren zijn namelijk een onderdrukt volk, bovendien islamitisch en ze strijden met gewelddadige middelen, net als de Palestijnen. Een kind kan de was doen. Kom op Meulenbelt!! Steun die strijd!!
Tot nu toe geen woord over de Oigoeren op het web-log van Meulenbelt natuurlijk. Want de ideologen moeten er eerst nog even goed over nadenken.
Saturday, August 01, 2009
Blauw Oog
Door Keesjemaduraatje
Intussen is mijn linkeroog geheel blauw geworden. Mijn vrouw dacht al dat ik met iemand gevochten had, wat vreemd is, want dat doe ik normaal nooit. Maar er is iets geheel anders gebeurd. Ik kwam dus in die linkse boekhandel OH21 en het eerste boek dat ik zag, was een boek van Cajo Brendel, de vader van de geachte islam-criticus en tevens criticus van links Nederland, Carel Brendel. Zoals ik gisteren al schreef, kocht ik daar in die 
Mijn pech was, dat het boek over antisemitisme behoorlijk gebonden is en een harde kaft heeft. Ik loop dus naar buiten en steek de straat over. Daar ga ik een cafe in en bestel een broodje kaas en een Cafe au Lait. Enfin. Ik loop op een gegeven moment naar boven om naar het toilet te gaan en struikel daarbij over mijn sandalen. Ik knal op die trap en de punt van het hardgekafte boek recht in mijn oog. Of dat een straf van God is, daar zullen we wel nooit achter komen.