Domela heeft dit niet gewild

Door Keesjemaduraatje
Domela Nieuwenhuis, de oprichter van de Sociaal-Democratische Partij, beroemd Nederlands socialistisch voorman en op latere leeftijd bekeerd tot het door ons zo geliefde Anarchisme, die Domela dus, zegt dat jij reaguurder en internetschreeuwlelijk JE KOP MOET HOUDEN. Duidelijk zo?

Domela zelf moest in 1887 een half jaar in de gevangenis verblijven, omdat hij het had gewaagd, in het blad Recht Voor Allen (de naam zegt het al), de Koning van Nederland (we hadden toen een koning) "Koning Gorilla" te noemen. Eigenlijk waren de socialistische bladen in 1887 een doorn in het oog van het vorstenhuis en de regenten en vergelijkbaar met de website Geenstijl, Hoeiboei en Gregorius Nekschot nu. De belediging van de machthebbers leidt tot vervolging. Niets nieuws onder de zon.

Geen wonder dan ook dat de Domela Nieuwenhuis lezing dit jaar uitgesproken wordt door een vrouw die haar sporen binnen de feministische- en anarchistische beweging ruimschoots heeft verdiend. Professor Marli Huijer. Hebben wij immers niet samen op de barricades gestaan bij de Kroning van 1980 en bij de ontruiming van de Weteringsschans en bij de protesten tegen kernwapens in 1981? Hebben we gevochten op straat en opgepakt door de politie en de volgende ochtend vrijgelaten en daarna meteen weer verder gevochten? Nou dan! Genoeg reden om een hele mooie toespraak te houden tegen machthebbers en tegen het koningshuis.

Wie schetst onze verbazing en dat van vele andere huisvrouwen, toen we op 30 november 2008 in het Domela Nieuwenhuis museum in Heerenveen (of all places) zaten en aan moesten horen dat de omgangsvormen op het internet en überhaupt binnen het publieke debat zulke ruige vormen aan hebben genomen. Dat we goed naar elkaar moeten luisteren en elkaar niet uitschelden.

Enkele citaten:

"Tegenwoordig gaat het dikwijls niet zozeer om de waarheid, maar om het ventileren van een mening. Moed is er ook nauwelijks voor nodig, omdat de ontvanger meestal niet veel machtiger is dan de spreker. Het doel van het spreken is in veel gevallen het krijgen van individuele erkenning. Je geeft lucht aan je eigen gevoelens van ongenoegen, zonder rekening te houden met de gevolgen die het spreken heeft voor anderen. Het vrije spreken heeft de vorm van een monoloog gekregen. Maar juist in een egalitair, democratisch bestel kan het vrije spreken niet zonder enkele spelregels.  "

"Hij [Domela ]had zelfs zo’n groot vertrouwen in het individu dat hij het niet nodig achtte om de vrijheid van spreken op welke manier dan ook in te perken. Een krachtig individu achtte hij de beste basis voor een goede samenleving. Daarom moest alles wat het individu smoort of verstikt, vermeden en bestreden worden. Hij verwierp het liberale idee, zoals geformuleerd door John Stuart Mill, dat de vrijheid van de een de vrijheid van de ander kan belemmeren, en dat er dus wet of morele druk nodig zijn om te zorgen dat anderen geen schade wordt toegebracht. Hij achtte individuen in staat om zich te allen tijde zelf te besturen. Een staat of ander regulerend orgaan was overbodig. Domela Nieuwenhuis meende dat iedereen het recht heeft te spreken, en dat die vrijheid vanzelf het goede zal brengen."

"De idee dat iedereen moet kunnen zeggen wat hij denkt, heeft er in de praktijk toe geleid dat grote groepen burgers menen dat zij het recht hebben om overal en nergens hun gevoelens van ongenoegen te uiten. Zij zeggen wat ze op het hart hebben, wat hun niet zint, waar ze zich aan ergeren en waar ze volgens hen recht op hebben. De media bieden deze mensen alle ruimte om hun ongenoegen publiekelijk te ventileren. En zij lopen daarbij geen enkel risico."

"Maar als een Kamerlid een minister uitscheldt – en daarmee de gunst van de kiezers hoopt te winnen – loopt hij geen enkele risico op vervolging of gevaar. Als Kamerlid is hij niet van de minister afhankelijk, hij controleert juist zijn beleid. De minister heeft geen gezag over hem en staat dus met lege handen. Wil hij niet in een ordinaire ruzie terechtkomen, dan heeft hij geen andere keuze dan te zwijgen."

"Juist een samenleving die iedereen het recht geeft om openlijk zijn zegje te doen, zal zich bewust moeten zijn van het feit dat mensen niet van nature geneigd zijn tot het goede. Er zullen steeds spelregels nodig zijn om het verbale geweld, het praatzieke gebabbel en de schade die dit kan berokkenen binnen de perken te houden. De zachte kracht van de dialoog is in een horizontale samenleving duizendmaal effectiever."

Tot zover de Schriftlezing. Interessant, dat nu de burger eindelijk de mogelijkheid heeft zelf weblogs op te richten en te zeggen wat hij wil. Wat Domela Nieuwenhuis natuurlijk een enorme grote vooruitgang zou hebben gevonden, dat nu opeens de dames en heren anarchistische revolutionairen het luikje dicht willen doen en niets meer over vrijheid van meningsuiting willen horen.

Nota bene schelden op een kamerlid dat dag en nacht beveiligd moet worden en beweren dat iedereen in Nederland, zonder gevaar voor eigen leven, mag zeggen wat hij wil. Volgens mij zijn de rollen volkomen omgedraaid. In de tijd van Domela werd hij aangevallen door een horde van oranjeklanten en moest hij zich verdedigen met een pistool. Want dat mocht toen nog. Nu worden de mensen die voor de vrijheid van meningsuiting opkomen juist door de zogenaamde antifascisten en socialisten van de straat gejaagd.