Slavernij, Gastarbeid en Offshoring

Door Keesjemaduraatje
Nu wordt het even heel erg moeilijk hier op de website van Keesjemaduraatje. Dus als je even een koffiepauze wilt nemen en later de "reader" door wilt lezen in plaats van te luisteren, dan mag dat. Vroeger, toen ik nog kraker was, studeerde ik namelijk Culturele Antropologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Mooie tijd was dat. Maar dat zeggen alle oude lullen. Zelfs de Oud-Oostfront strijders die ik in Duitsland wel eens tegen kwam. Waarmee ik geenszins en op geen enkele wijze de kraakbeweging met de Oostfrontstrijders wil vergelijken. Hoewel ze wel allebei van vechten houden. Maar dat geheel waardevrij en terzijde opgemerkt.

Dus toen moesten wij de samenlevingen in Afrika opeens op een marxistische manier bekijken en dat betekent, dat je de economie altijd als eerste punt van aandacht moet nemen. Zo gezegd zo gedaan. Dus wat kost dat, wie betaald dat en hoe kunnen we kosten reduceren? Ook een mensen leven kan je geheel economisch bekijken. De "Human Lifecycle" wat kost die eigenlijk en wat levert die op?

Reproductieve rollen
Nu moeten feministen even hun oortjes sluiten, want nu ga ik iets heel macho-achtigs zeggen, maar dat mag, want Karl Marx  legt de nadruk op economie en dat gaat altijd over harde feiten. Namelijk dat de zogenaamde reproducerende rol in het leven van de mens. Dat wil zeggen de huismoeder, de oma, de oppas en min, dat die alleen maar geld kosten en niets opleveren. Hard maar waar. Vandaar ook dat de communistische landen altijd hebben gestreefd naar het oprichten van creches en het laten werken van de vrouw. Want dat levert nog iets op.

Niet-productieve levensfase
Tweede punt van aandacht zijn de periodes in een mensenleven, waar je alleen geld kost en niets produceert. Dat is je kindheid tot 20 jaar (in Nederland) en op je 50ste begint de werkgever al weer methodes te zoeken hoe ze je met zachte hand de deur uit kunnen werken. Maar officieel ligt die leeftijd bij 65 jaar. Je bent dus maar 45 jaar economisch rendabel. Nooit bij stilgestaan zeker? Aangezien veel mensen rustig 85 worden, is het probeem van de sociale verzorgingsstaat en van de kapitalisten in het algemeen, dat er 40 jaar aan inproductieve levensfase gefinancierd moet worden. Want iemand moet dat betalen. Ze simpel is dat.

Slaven
Hoe hebben de kapitalisten, de machthebber of zoals Agnes Kant ze noemt "de bazen", dat nou opgelost? In de Gouden Eeuw, toen de VOC-mentaliteit nog hoog in het vaandel stond, werd dat heel handig en efficient opgelost, namelijk door slaven te kopen. Dan hoef je de eerste levensfase van de mens niet te financieren. Als je de slaaf te hard laat werken, dan hoef je hem ook geen pensioen uit te betalen.


Contractarbeid
Nadat de slavernij werd afgeschaft, uit economische overwegingen, omdat het toch nog te duur bleek te zijn. Toen werden er methodes gezocht om contractarbeiders naar de Surinaamse plantages te halen. Zo zijn de Hindoestanen naar Suriname gekomen. De Nederlandse planters gaven die contractarbeiders vaak een landje, zodat ze na hun pensioen gewoon zelf wat groente konden verbouwen. Dat is geen menslievendheid, maar kan je in het licht zien van de kostenreductie van de laatste levensfase.

Gastarbeid
In de jaren 60, toen de Nederlandse industrie eindelijk een beetje begon te groeien en steeds meer arbeidskrachten nodig had, was het eigenlijk beter geweest de Nederlandse vrouw te laten werken. Maar de Gereformeerde- en Katholieke mentaliteit was hier nog ze sterk, dat de vrouwen liever thuis bleven. Of moesten van hun man. Daar wil ik van afwezen. Goede raad was duur. Kostenefficientie is heel belangrijk in deze, dus werd gezocht naar een oplossing die de kosten van de eerste en derde levensfases, die immers inproductief zijn, uitsluit. Die werd gevonden in de gastarbeid. Spanjaarden, Italianen, Turken en Marokkanen werden gezocht en gevonden. Die waren oud genoeg om meteen te produceren en hun pensioen mochten ze lekker in hun eigen land gaan uitzitten.

Offshoring
We weten nu ook wel achteraf, dat de industrie slechts 10 jaar op deze manier heeft kunnen werken. In het midden van de jaren 70 verdween de autoindustrie, de vliegtuigbouw en de scheepsbouw uit ons land. De gastarbeiders van Italiaans- en Spaanse afkomst gingen terug en de Turken en Marokkanen kwamen massaal in de WAO en de WW. De grote industrieën namen echter niet hun sociale verantwoording, zodat de Nederlandse samenleving deze derde levensfase van de gastarbeiders moest betalen.

Nu zijn de industrie en de andere grote bedrijven nog steeds op zoek naar economische oplossingen voor het probleem van de twee inproductieve levensfases en die wordt gevonden in de offshoring. Je besteedt werk uit aan een jonge economie als India of China, omdat je daar alleen de productieve uren betaald. Je betaald niet mee aan de opvoeding van de kinderen en de pensioenen. De arbeiders starten met werken als ze volwassen zijn en als ze met pensioen zouden moeten , dan zeg je het contract gewoon weer op. Makkelijk, economisch en goedkoop.

Oplossingen
Vaak wordt mij verweten, dat ik alleen maar scheld en niet met oplossingen kom. Die kritiek wil ik mij aantrekken. Daarom komt de volgende keer een pasklare en voor Nederland inzetbare oplossing op dit weblog te staan. Dat gaat dan over verhoging van de productiviteit door arbeidstijdverlenging, standaardisering, automatisering door middel van scripts en het invoeren van een systeem van volkstuintjes in de uit te polderen Markerwaard. Ja, lach maar even.

Commentaren zijn hieronder welkom