Antropologische Activisten aan de VU

Anne de Jong, studente antropologie in London weet het zeker: "Apartheid in Israel is erger dan destijds in Zuid-Afrika". Dat zegt ze in een radio interview op FunX Spoken-radio tegen een medewerker van de Vrije Universiteit Amsterdam. Is de studie Culturele Antropologie aan de VU een opmaat voor radicaal activisme geworden?

Als een wetenschapper dit soort boute beweringen doet, moet er altijd een soort bewijs of een onderzoek bij geleverd worden. Het gaat bij de wetenschap namelijk niet om propaganda of emoties, maar om bewijsbare en falcificeerbare feiten. Falcificeerbaar betekent dat je ook zoekt naar het tegendeel.

Natuurlijk heb ik tijdens mijn studie Antropologie aan de VU ook wel eens radicale, extreme dingen gezegd. Ik herinner mij nog dat ik over de onderdukking van het Erithrese Volk door het Ethiopische Volk een scriptie voor Politieke Antropologie had geschreven. Peter Geschiere, één van de meest vooraanstaande Politiek Antropologen van dit moment, zei toen tegen mij dat ik meer moest problematiseren. Met andere woorden de standpunten van beide kanten verwoorden en daarbij dan de bewijsbare feiten zoeken. Daar heb ik toen veel van geleerd.

De vraag is, of Antropologe Anne de Jong de kunst van het problematiseren ook verstaat. Ze lijkt vooral de propaganda van de Palestijnse Autoriteiten en Hamas na te praten en dat komt erg hard aan. Ze heeft het bijvoorbeeld consequent over "Israël/Palestina". Meisje, als je op Tel Aviv met het vliegtuig aankomt, in welke staat land je dan? Wat staat er op het hekje van de paspoortcontrole? "Israël". Take it or leave it. Ze moest ook meteen weer terug, want ze had de vorige keer dat ze naar "Israël/Palestina" wilde per ongeluk de verkeerde boot genomen. Die boot wilde naar gaza.

Als Anne de Jong bijvoorbeeld spreekt over een "Hulpconvooi naar Gaza" en ze pretendeert wetenschapper te zijn, dan moet daar op zijn minst een kantekening bij. Die paar rugzakken met spullen en die paar dozen medicijnen over datum, kunnen natuurlijk nooit een echt hulpconvooi zijn. Een antropoloog, juist een antropoloog, zou het symbolische karakter van de bootreis zeker moeten benadrukken. Onafhankelijk of je het daar mee eens bent.

Anne de Jong zegt in het interview dat ze in het buitenland als "Antropologe met een Mening" wordt gezien en dat ze haar in Nederland nog steeds "meisje" noemen. Dat is wel grappig, want ik heb haar op mijn weblog consequent als "Moedig Gaza Meisje" afgestempeld en die boodschap  is dus blijkbaar blijven hangen. Framing.

"Je staat hier in Nederland te boek als activiste, maar je bent wel degelijk een Antropoloog", zegt de radiomaker nog. Wees der maar trots op meid.  Anne heeft onderzoek gedaan naar geweldloos verzet van Palestijnen in Israel. Dat onderzoek doet ze juist in Israel omdat daar volgens haar sprake is van veel geweld. En geweldloos verzet is er juist omdat in de samenleving veel geweld is. Een redenering waar bijna geen speld tussen te krijgen is, maar het is natuurlijk onzin, want in een echte dictatuur wordt je meteen van de straat geschoten. Daar hoef je heus geen "sit-in" te gaan proberen.

Anne noemt het organiseren van demonstraties en sit-ins: "Direct Action", een term uit het extreem-linkse anarchistische milieu, zoals ik zelf maar al te goed weet. Ze ziet niet in waarom het hebben van twee identiteiten: activiste en antropologe, een probleem zou moeten zijn. Dan is het toch vreemd waarom ze moet liegen over de "Gaza Flotilla", toen ze met geweld van de ChallengerI boot gehaald werd. Ze beweert dat ze 6 rubberen kogels tegen haar rug heeft gekregen. Volgens mij kan je na 6 rubberen kogels tegen je rug niet meer rechtop lopen en we zien haar op de foto toch gezellig met Amin Abou Rachid (van de Al Aqsa-Stichting)  op Schiphol aankomen.

Anne verraad tenslotte nog dat er in het voorjaar weer een Gaza Freedom Flotilla gaat varen en dat er een Nederlandse boot bij zal zijn. Het zal toch niet, dat Gretta nu eindelijk ook eens in het bootje stapt? Anders kunnen ze altijd nog Hedy Epstein vragen.