True Believers

door Keesjemaduraatje
in een dictatuur kan je niet zeggen wat je echt denkt. Er is geen meningsvrijheid en de mensen die een dissidente mening verkondigen worden opgepakt en in het ergste geval vermoord. Omdat de mensen toch moeten leven en zich met de situatie willen arrangeren, bestaat de grootste groep van de bevolking in een dictatuur uit hypocrieten, baantjesjagers en meelopers. Toch zijn er altijd twee groepen die wel gewoon zeggen wat ze denken. De eerste groep zijn de "true believers". In een communistische dictatuur zijn de echte communisten de "true believers". In feite dus oprechte personen, omdat ze er echt in geloven en ook echt geloven dat dit het beste is voor de mensen en het land. Als blijkt dat de situatie niet zo rooskleurig is als voorgesteld, of als vrienden het slachtoffers worden van het regime, kunnen "true believers" ook dissident worden. Dan verschillen ze niet eens zoveel van de eerste groep, want ook dissidenten zeggen wat ze denken. Ze komen dan wel in de gevangenis of worden vermoord, maar dissidenten zeggen altijd wat ze echt denken. Dat maakt ze vrij.

Gisteren zat er een "true believer" aan onze etenstafel, want mijn zoon had gekookt en zijn basketball vriend Wan Shu, was uitgenodigd.  Hij komt uit China en gelooft echt in het systeem en de regering in China.

Dat is soms wel moeilijk, want als je dan zelf ook iets van China weet, dan wil je uit beleefdheid ook niet meteen beginnen over de schending van mensenrechten daar en het feit dat er geen internet- en persvrijheid is. Je wilt niet meteen lullig doen. Maar mijn zoon sprak het toch aan en het antwoord was, dat China zoveel studenten heeft, dat er wel een beetje orde gehouden moet worden en dat nu eenmaal niet alles mag. China heeft zijn eigen tempo op de weg naar hogere standaarden en ontwikkeling.
Een ander interessant punt was, dat Wan Shu wel in Europa wilde blijven, of de VS, maar dat hij zijn kinderen altijd in China wilde laten opvoeden, omdat ze hier slap worden. De westerse democratie wordt dus, door mensen uit een dictatuur, als slap gezien. De Nederlandse studenten werken niet hard en willen alleen maar plezier hebben.

Er zat nog iemand anders aan tafel, namelijk "Het Chinese Meisje". Dat is een andere kennis van mijn zoon en die heeft in haar eigen leven ervaren dat China een dictatuur is. Haar moeder was namelijk in China bekeerd tot baptiste en dat is daar verboden. Die zijn dus blij hier in Nederland te zijn, waar wel godsdienstvrijheid is. De basketball Chinees merkte op een gegeven moment dat "Het Chinese Meisje" niet veel van de Chinese Cultuur af wist en wees haar terecht. Het grappige is echter, dat hij wel veel van de Chinese geschiedenis afweet, maar dat het meisje toch meer weet dan hij. Ze is namelijk in staat om de Chinese maatschappij te beoordelen en van meerdere kanten te bekijken. Dat is een zienswijze die alleen in een democratie bestaat. Als je maar wilt natuurlijk.