Canadese Islam

door Keesjemaduraatje
ik was weer eens met het gehele gezin een dagje op bezoek bij de familie, vanwege de 76ste verjaardag van mijn moeder. Ik had met mijn moslimbroer een tijdelijke wapenstilstand afgesproken. De themas "Lijden van het Palestijnse Volk", "Moslimomroep" en "De islamisering van Nederland" zouden we even niet aansnijden, zodat we ook eens de dagje gewoon gezellig bij elkaar konden zijn. Dat ging heel goed. Mijn broer was al vroeg in de morgen per trein aangereisd om mijn ouders te helpen bij het voorbereiden van de feestelijkheden.
De tweelingzus van mijn moeder, die reeds in 1954 naar Canada is geëmigreerd, was ook aanwezig. Ze gaat deze week de brieven die mijn oom als soldaat uit Nederlands-Indië aan haar stuurde,naar het NIOD brengen. Want die zijn daar erg in geïnteresseerd. Dus we zitten gezellig op het terras en daar begint mijn tweelingtante opeens het thema "Islamofobie in Europa" te omschrijven. Want in Canada hadden ze op de TV een discussie erover gehad, dat ze in Europa zo bang zijn voor de Islam en dat dat toch vreemd is. Waarom zijn ze zo bang voor de Islam? Want in de VS en Canada wonen toch al jaren moslims en daar is niemand bang voor de Islam. Ja, daar vraag je me wat. Gek eigenlijk dat wij in Europa zo bang voor de Islam zijn. Hoe zou dat komen. Ik zat er nog even over na te denken, toen mijn moslimbroer al een hele plausibele verklaring gaf. Dat komt omdat hier moslims uit arme achterlijk gebieden, zoals de Rif en Anatolië wonen, terwijl in Canada en de VS de intellectuele moslims wonen. Zou dat zo zijn? Dat de intellectuele moslims wel de goeie moslims zijn, en dat wij gewoon het verkeerd getroffen hebben met onze moslims? We weten het niet.

Ik vroeg mijn tante of ze daarom ook maar de sharia in wilden voeren in Canada, zodat die Canadese  moslims dan nóg tevredener zijn. Daar wist ze helemaal niets van. Blijkbaar komen dat soort discussies dan weer niét op de Canadese TV.
Dus het thema was nu toch op tafel, ook al wilden we het helemaal niet. En ik merkte ook dat mijn tante precies hetzelfde deed als mijn moeder, namelijk eerst iets poneren en als je dan met argumenten komt, dan verstaat ze je niet of ze weet er helemaal niets van. Ik zei tegen mijn oudste zoon, dat ik dat later als ik oud wordt ook ga doen. Gewoon maar wat roepen en dan net doen of je het allemaal niet begrijpt. Dat vond hij geen goed plan en ook bijzonder vreemd dat iemand zich dat al op zijn 49ste voorneemt.
Maar verder was het evengoed een hele gezellige dag, met strandwandeling en de laatste nieuwtjes over de Moslimomroep die mijn broer me dan toch maar verteld heeft. Zo en nu gaan we kijken wat de reaguurders te zeggen hebben.