Inhalen en voorbijstreven

Een vrije samenleving of een angstige samenleving?

Samenvatting van het boek van Nathan Sharansky "The Case for Democracy, the power of freedom to overcome tyranny & terror"
ISBN 1-58648-261-0
2004 Nathan Sharansky

tot nu toe:
Voorwoord, Inleiding, Artikel uit Trouw,
Hoofdstuk 1 , Hoofdstuk 2, Hoofdstuk 3, en dan nu:

Hoofdstuk 3 (Dognat y Peregnat)

Samengevat door KeesjeMaduraatje

Na de van van het ijzeren gordijn koos de Amerikaanse regering ervoor de Sovjet-Unie te steunen bij het in stand houden van een stabiele eenheidsstaat, ondanks de pogingen van de Oekrainers, de Letten en de Litouwers eindelijk onder het juk van de Sovjet Unie uit te komen. De VS en andere westerse staten kozen voor stabiliteit in plaats van vrijheid.

Dit herhaald zich nu in hun houding ten opzichte van het Midden Oosten: liever een stabiele diktatuur dan een instabiele democratie.

Belangen contra moraal
Er bestaat een lange traditie in de geschiedenis van de Amerikaanse diplomatie, die er op neer komt dat de belangen van de VS zwaarder wegen dan moraliteit. Dit wordt als een realistisch standpunt beschouwd. Het standpunt dat alle volken en alle landen recht hebben en uiteindelijk streven naar democratie, wordt als naïef en gevaarlijk beschouwd. Het gaat volgens hen om strategische belangen. Realisten en idealisten delen één mening namelijk dat de stijd voor mensenrechten en democratie een strijd voor "morele waarden" is. Dat het stichten van een democratie ook een veiligheidsbelang van het westen dient, zien slechts weinigen in.

Geen democratie zonder vrijheid
Voorwaarden voor het in stand houden van een democratie zijn: een rechtstaat, een grondwet, politieke partijen, een echte oppositie, vrijheid van religie,vrijheid van pers, enz. enz. Toch zien veel mensen het hebben van verkiezingen als een teken van democratie. Terwijl de verkiezingen een fake kunnen zijn, waarbij de kandidaten van te voren geselecteerd zijn. De eerste Duitse verkiezingen na de oorlog werden pas drie jaar na de bevrijding gehouden, omdat eerst de instituties weer opgebouwd moesten worden.
Het argument dat Hitler door verkiezingen aan de macht is gekomen, is een voorbeeld ervan dat het houden van verkiezingen alleen geen teken van democratie is.

Het mechanisme democratie
Er is een duidelijk verband tussen democratie en veiligheid waarneembaar: democratiën voeren onderling geen oorlog. Het is uit veiligheidsoverwegingen dus al zinvol een democratie na te streven, ook al heeft men aanvankelijk angst dat er een radicale partij aan de macht komt.

De verklaring voor dit fenomeen is heel eenvoudig: vrije mensen willen geen oorlog, dat hebben de regering van Spanje en de VS regering tot hun leedwezen moeten ervaren.

Er zijn weliswaar veel Palestijnen die Israel haten, maar slechts weinigen zijn bereid hun leven in een oorlog op te offeren. Als er een Palestijnse democratie zou bestan, met echte vrijheid, ook van dissidenten, zou het terrorisme meteen ophouden, omdat de vredelievende krachten de overhand zouden krijgen. Op dit moment leven de Palestijnen in een"Angst"-samenleving, waar elke oppositie in de kiem en met wapengeweld gesmoord wordt.

De bevolking in de Palestijnse gebieden wordt voortdurend geïndoctrineerd en in toom gehouden. Dat veroorzaakt de grote geweldbereidheid ook onder jongeren.
Een democratie daarentegen, is afhankelijk van de mening van het volk en zal daarom niet zo gauw gekke dingen doen. Ze kunnen weer weggestemd worden. In angst samenlevingen steunt de bevolking op de regering, die geld en gunsten te verdelen heeft. In een vrije democratische samenleving, steunt de regering op de gunst van het volk.

De Vijand van Buiten

Een samenleving die op angst gebaseerd is, controleerd zijn onderdanen in de eerste plaats met fysiek geweld. De tweede methode is de invloed die van economische macht uit gaat. De economie wordt volledig beheerst en daardoor de bevolking. De derde methode is door propaganda en totale beheersing van de media. Al deze methodes kunnen niet verbloemen dat de situatie is hoe hij is. Als er geen luxe producten te krijgen zijn en de mensen niet mogen zeggen wat ze willen valt dat natuurlijk op.

De uiteindelijke methode, die alle voorgaande acties rechtvaardigt en motiveert, is het creeëren van een externe vijand. Voorbeelden van vijandsbeelden in de historie zijn: joden, klassevijanden, imperialisme, terrorisme, zionisme etc.

Mensen die in angst leven zullen veel meer accepteren, tot en met honger. Tegelijkertijd wordt er in een diktatuur een enorme haat gecreeërd, die ingezet kan worden tegen de vijand of tegen vermeende aanhangers van de vijand. Het is belangrijk dat de vijand diffuus is en geen naam en adres nodig heeft.

Intussen verspreiden de diktaturen hun haatideologie ook over de hele wereld. Ze heeft de Sovjet-Unie hun communistische ideologie over de gehele wereld verspreid, wat zware terreur ten gevolge had. Op dit moment wordt de haat ideologie vanuit Saudi Arabia verspreid. Daarom is er geen vrede mogelijk met dictators.