Wat gaat het ons aan?

Door Keesjemaduraatje
Als je zaterdags door de LIDL loopt en je denkt opeens: "Wat zijn er weinig hoofdoekjes hier!" Als je op een middag door Utrecht loopt en het lijkt net een voetbalwedstrijd met koren over Hamas en Gas. Als je het NOS-journaal bekijkt en het eerste item is een oorlog in het Midden-Oosten. Dan vraag je je wel eens af: Wat hebben wij er eigenlijk mee te maken, met die oorlog in Gaza?  Moeten we er een mening over hebben? Blijkbaar wel dus.

In 1983 gaf ik Nederlandse les aan een groep Marokkanen in Amsterdam-Oost. Gratis les, by the way. Keesjemaduraatje werkte gratis. Dat kan je je nu helemaal niet meer voorstellen. KMAN-Oost was de organisatie en die Marokkanen waren toen nog geheel seculier en communistisch georienteerd. Ik weet nog dat de opstand in Polen door KMAN-Oost werd bekritiseerd omdat Solidarnosk "reactionairen" waren. Intussen hadden de leiders van KMAN-Oost (die wel betaald werden, maar dat geheel terzijde) een voorkeur voor iets dikkere blonde vrouwen en die hoefden nog niet islamitisch te worden als ze met de baas van de KMAN trouwden. Kan dat even in de annalen van de publieke opinie vastgehouden worden?

Evenzogoed waren we daar "lekker bezig" en 's avond zaten we ook af en toe bij de bar van het buurthuis te praten met die Marokkanen. Daar kwam al de vraag der vragen en vandaar ook dat ik het hier weer noem: "Wat is je mening over Israël?" What the fuck?  Waarom zou ik, als ik gewoon les sta te geven aan Marokkaanse medemensen en verder ook geëngageerd voor de buurt en het welzijn van alle mensen, een mening moeten hebben over een bevriend democratisch land in het Midden-Oosten? Mind you, de muur stond nog. In alle landen van het Oostblok heerste nog een strenge dictatuur. In de DDR kon je al 20 jaar gevangenisstraf krijgen als je alleen al sprak over Sociaal-Democratie. Maar een mening over pakweg een land als Bulgarije werd mij niet gevraagd. Wel een mening over Israel.

Blijkbaar is er weinig veranderd, behalve dan dat het allemaal nog veel erger geworden is. Het schijnt dat nu bijna alle moslims in Nederland afgelopen zaterdag een SMS hebben gekregen waarin opgeroepen werd Aldi en LIDL te boycotten, vanwege vermeende betrokkenheid bij Israel. Daaruit blijkt wel dat alle moslims verondersteld worden een mening over Israel te hebben. Het is niet genoeg dat ze hier lekker in een democratisch en welvarend land leven en hun kinderen naar goede scholen kunnen sturen. Nee, ze moeten van hier uit ook nog een onzalige strijd tegen Israël voeren.

Is het toeval dat juist twee Duitse supermarkten slachtoffer van deze hetze zijn? Nee, want Duitsland is het eerste Europese land dat in deze oorlog onvoorwaardelijk achter Israel ging staan. Berlijn is qua aantal Turken de tweede grote Turkse stad ter wereld.

Gaat de oorlog in Israel nu ook de politieke- en maatschappelijke verhoudingen in Nederland beïnvloeden? Wordt het integratieproces weer ter discussie gesteld? Krijgen we hier ook kleine intifadas, met autobranden en andere gewelddaden? Als het aan de ophitsers van de Internationale Socialisten en de SP ligt wel. Het is even afwachten of de PvdA zich uit zijn tent laat lokken, of dat ze zich liever richt op de islamisering van de mega-stadsdelen Amsterdam-west en Amsterdam-Oost.