Feministische Moslima's slaan terug

Door Keesjemaduraatje
Nou krijgt Anja het echt te kwaad. Feministische Moslima's gaan kritiek leveren op het Paarse-Tuinbroek-Feminisme. Op de website "WijBlijvenHier.nl" legt Somaya Akachar uit wat volgens haar het hedendaagse feminisme inhoudt en wat haar kritiek op de eerste en tweede golf feminisme is. 

Een citaat: "Het oude feminisme keerde zich niet alleen tegen mannelijkheid, maar wees basale vormen van vrouwelijkheid af. Dat mannen en vrouwen van nature verschillend zijn, behoeft een betoog dat de aanvankelijke lengte van deze column niet toelaat. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig aan elkaar, maar niet hetzelfde. Het feminisme van de jaren zestig heeft een enigszins verwarrend ideaalbeeld achtergelaten waar hedendaagse vrouwen weinig raad mee weten. Het vrouwelijk kompas is verstoord geraakt door de drang naar eenzelvigheid in gedrag en handelingen met het mannelijke geslacht. Dat feminisme, in mijn ogen feMINIMAlisme, ging op die manier voorbij aan de oorspronkelijke principes van deze beweging. Het fungeerde zelfs als voedingsbodem voor onderdrukking van vrouwen die enerzijds gelijkheid nastreefden, maar anderzijds afscheid weigerden te nemen van, -voor hen-, vrouwelijke kenmerken als huiselijkheid, of volgzaamheid."

Met andere woorden: De feministen uit de jaren 60 hebben zo hun best gedaan dezelfde rechten als mannen te krijgen, dat ze vergeten zijn dat ze vrouwen zijn. Vooral dat laatste woord "volgzaamheid" is natuurlijk een term die in Nederland nooit meer zou zijn genoemd als er niet een nieuwe generatie goed opgeleide moslima's aan het woord zouden zijn gekomen.  Nog een mooie zin die we langzaam op onze tong laten smelten: "Het vrouwelijk kompas is verstoord geraakt door de drang naar eenzelvigheid in gedrag en handelingen met het mannelijke geslacht."

Het betekent concreet, dat een modern moslimmeisje niet aan vier verwachtingen tegelijkertijd kan voldoen. Die vier verwachtingspatronen zijn:

1) Het wereldbeeld van de ouders. Namelijk snel trouwen en kinderen krijgen.
2) De "moderne westerse vrouw" met kenmerken als zelfbewustzijn, goede opleiding, assertiviteit.
3) Het feministische ideaal, van onafhankelijkheid van de man en een eigen leven op een eigen appartement, zonder kinderen.
4) De regels van de fundamentalistische islam, met de eis tot gehoorzaamheid, volgzaamheid en deugden

Verwachtingspatroon 1) en 4) verschillen van elkaar in die zin, dat de nieuwe oprukkende islam steeds meer de oorspronkelijke islamitische regels naar voren probeert te halen, terwijl de ouders nog een dorpse Marokkaanse achtergrond hebben.

Deze vier verwachtingspatronen voor moslimmeisjes zijn heel moeilijk met elkaar te combineren.Eigenlijk moet er altijd minstens één wegvallen wil je een beetje normaal door het leven kunnen gaan. In dit geval kiest Somaya Akachar er dus voor om ideaal 3) op te geven ten gunste van ideaal 4). Ze wil de regels van de fundamentalistische islam volgen en tegelijkertijd meedoen in de moderne westerse samenleving. Die strijd en die keuze zal volgens mij de komende tijd nog veel stof doen opwaaien. 

Anja Meulenbelt, een vertegenwoordigster van het Tuinbroekenfeminisme, is die door de kritiek duidelijk in verlegenheid gebracht. Ze wil wel met de meisjes in discussie. Ze schrijft (in de comments) :

"(...)Ik ben geen moslim, maar ik werk al 15 jaar in Gaza, en mijn man is Palestijn en moslim, dus ik ben ook niet zo’n Nederlandse feministe die denkt dat alle moslims hun vrouw slaan en onderdrukken, want helaas heb je die ook. Ik heb veel geleerd van vrouwen die feministe en moslima zijn. Ik denk dat je in de koran meer gelijkheid tussen vrouwen en mannen kunt vinden als in de bijbel, en ik zeg dat als christen.

Ik denk wel dat ook moslimvrouwen problemen kunnen hebben met moslimmannen, die niet geleerd hebben dat islam respect betekent, en wederkerigheid, en dat je voor elkaar een mantel bent. Ik denk dus dat het probleem vaak niet is te veel islam maar te weinig islam. Maar ik moet ook zeggen dat ik daarmee in Nederland nogal een uitzondering ben, al heb ik gelukkig ook feministische vriendinnen die ook veel hebben bijgeleerd van de ervaringen van mensen die uit andere culturen komen.."

Door dit citaat laat ze zien dat ze helemaal niet heeft begrepen in welk dilemma Somaya zich bevindt. En het laat ook zien dat de zich emanciperende moslimvrouw niets heeft aan de zogenaamde ondersteuning vanuit de SP hoek. Want die steun van Anja is geen echte steun, maar een strijd tegen de Westerse Waarden over de hoofden van de zich van een onderdrukkend juk losschuddende nieuwe generatie.