Hoi, dit is aan een hoop mensen omdat ik geen zin heb steeds weer hetzelfde verhaal te moeten vertellen.
Nu meer dan 19 maanden nadat ik bijna doodgeslagen werd, ben ik al drie maanden uitbehandeld.
Na ettelijke ziekenhuisopnames en behandelingen, kom ik volgens mijn artsen niet meer uit die rolstoel,
verder bestaat de blijvende schade hier uit:
-ongeveer driekwart gehoorverlies, geen richting meer kunnen horen
-altijd hoofdpijn en een keiharde piep
-zware evenwichtsstoornissen, nonstop het effekt alsof ik net uit een draaimolen ben gestapt
-zware hersenbeschadiging, waardoor ik onder andere in drukte er heel snel niets meer van snap, altijd moe ben en twee keer per dag moet slapen
-verlies van fijne motoriek, niet meer in staat te lassen, tattooeren enz.
-geen reuk en smaak meer
-kapotte kaakgewrichten
Daarbovenop nog een gigantische schuld en het feit dat mijn moeder gestopt is met werken om mij te verzorgen, meer dan 3 jaar voor haar 65ste.
De enige erg kleine kans die we nog hebben om een gedeelte van de financieele schade te verhalen is dat mijn advocaat probeert te voegen in
het proces van het OM op 15 Juni tegen maar twee van de daders.
Het boven de kroeg wonende verantwoordelijke en de bewuste avond aanwezige bestuur heeft zich er na lang en zwaar aandringen
met een fooitje vanaf gemaakt en heeft zich daarna op papier teruggetrokken, zie mijn eerdere twee open mailtjes.
Kortom ik moet het zelf maar uitzoeken.
Groetjes Yoghurt
5 comments:
Wat mij altijd zal blijven verbazen (niet helemaal het juiste woord maar bij gebrek aan beter...) is dat er vanuit de krakerswereld niet allang een fonds voor Yoghurt en medeslachtoffer opgezet is. Tien euro elk en Yoghurt is in ieder geval zonder schuld. Lijkt me niet teveel moeite in een wereld die zich om zijn/haar solidariteit met van alles en nog wat graag op de borst(en) mag kloppen.
Hij/zij die denkt dat de kraakwereld dan wel enig andere linksige club echt solidair is, is nogal naïef. Mijn eigen ervaring is dat juist dit soort clubjes nogal egocentrisch en egoïstisch zijn. Dus het verbaasd me niks dat ze nu enkel solidair zijn in hun zwijgen om maar niet in de bak te komen. Want daar mag je niet blowen, moet je werken en ben je nogal eenzaam.
We zeggen hetzelfde. Alleen is bij mij de 'verbazing' wel degelijk aanwezig. Vooral over hoe lang veel mensen/krakers zich kunnen wijsmaken dat ze vrije en onafhankelijke denkers zijn terwijl ze doodsbang zijn voor de consequenties van datzelfde 'denken'. Spugen op de maatschappij maar niet genoeg ballen om tegelijkertijd werkelijk onafhankelijk van die maatschappij te zijn. Een uitkering is een verworven recht tenslotte. Dat die uitkering voortkomt uit wat veracht wordt lijkt nooit werkelijk door te dringen. Ik ken 'de krakerswereld' via vrienden die er deel van uitmaakten maar populair was ik er godzijdank nooit ;)
Waarom zou iemand die zich inliet met krakers (en door diezelfde krakers verrot werd geslagen ) door de gemeenschap geholpen moeten worden ? Heeft hijzelf ooit iets voor de gemeenschap gedaan of betekend ?
Ik heb het hier dan ook duidelijk niet over de gemeenschap maar over de kraakwereld, die zich misstanden in eigen kring wel degelijk mag aantrekken waar men zeer veroordelend is richting 'buitenwereld'.
Post a Comment