De eenzijdige werkelijkheid van Dries van Agt

Gisteravond organiseerde de Islamitische studentenvereniging IQRA op de Erasmus Universiteit een avond met oud-premier Dries van Agt over zijn lievelingsthema: Israël en het Lijden van het Palestijnse Volk. De presentatie is in 20 woorden samen te vatten. Propagandistische woorden die in alle tegenwoordige communicatie van pro-Palestijnse groepen en sprekers terugkomt: Gaza, Openluchtgevangenis, genocide, internationaal recht, blokkade, muur, 1948, oorlog, vluchtelingen , 1967, 1973, kolonisten, Palestijnen, Westbank, ethnic cleansing, recht op terugkeer.

Dries van Agt vertoonde de plaatsjes die hij bij zijn lezing in Nuenen ook reeds heeft vertoond en die hij elke keer vertoont. Een plaat met vier landkaarten waarop te zien is dat het gebied waar Arabieren wonen steeds kleiner geworden is. Een statistiek waarop te zien is dat er veel meer Arabieren dan Joden tijdens de

laatste 10 jaar van het conflict zijn omgekomen. Een stelling van de Verenigde Naties waarop wordt gesteld, dat de verdeling van water tussen Israliërs en Arabieren ongelijk is.

Helaas realiseert hij zich niet wat voor een uitwerking zijn plaatjes op jonge moslims hebben en dat die uitwerking een geheel andere is dan bij Gereformeerde kerkgangers in Nuenen. Waar de christenen misschien nog na het zien van de plaatjes zeggen: "Wat zielig, we moeten die arme arme Palestijnen helpen", zeggen de jonge moslims van IQRA letterlijk: "Wij willen geen medelijden, maar we willen dat waar we recht op hebben". "We moeten ons als jonge moslims weer concentreren op onze eigen waarden en de Umma respecteren en verwezenlijken." (De umma is een wereldwijd verbond van islamitische landen en de landen die ooit islamitisch zijn geweest, Israël, Spanje, worden daartoe gerekend.). "Israel is een gezwel dat uitgesneden moet worden". We hadden beide verwacht dat Dries van Agt in een moslimpubliek de staat Israël zou delegitimeren, maar dat deed hij niet. Hij erkent het recht op bestaan van Israël. In die zin was hij, net als wij in deze zaal een minderheid.

Het verhaal van van Agt, waarin hij in feite zegt, dat de Arabische landen de laatste 70 jaar voortdurend het onderspit gedolven hebben, roept grote woede op en één van de moslimstudenten zei daarover: "Waar zijn de andere moslimlanden, waar is de olieboycot, waar zijn de Arabische leiders?" Hem werd door de gespreksleider, de fundamentalistische bekeerde moslim Nourdeen Wildeman, verboden een manifest voor te lezen.

Het verhaal van van Agt is om drie redenen gevaarlijk. Het is perspectiefloos en laat duidelijk de onmacht van de Araische landen en leiders zien. Jonge moslims zouden kunnen besluiten om zich bij de Jihad aan te sluiten. De tweede reden is dat de eenzijdigheid van het verhaal een verkeerd  beeld van de werkelijkheid geeft. In Gaza zijn al lang weer genoeg medicijnen en op de Westelijke-Jordaanoever  groeit de economie al weer. Jonge moslims zouden opgehitst kunnen worden door het eenzijdige verhaal. De derde reden is, dat van Agt geen enkel perpectief op een oplossing biedt. In Nederland kunnen Joden en moslims ook samenleven, dus waarom zou het daar niet kunnen? Van Agt gaf die mogelijkheid niet. Hij gaf geen enkele oplossing. Hij sprak van een eventueel wonder en vroeg zich af of islamieten aan wonderen geloven.

Na de lezing spraken we de jonge blogger Derek Otte (hij wil zichzelf als "jonge schrijver" geafficheerd zien) en bespraken dat zolang het een nationaal territoriaal conflict was, er nog een oplossing van het conflict mogelijk was, maar door de religieuze componenten die het steeds meer krijgt, is er geen houden meer aan. Het wordt voor beide kanten een heilige plicht het conflict te winnen. Het gaat al lang niet mer over een Tweestatenoplossing, maar het gaat over het gehele land. We waren wel alledrie blij dat we in Nederland tenminste gewoon met elkaar kunnen praten en verschillende meningen hebben.

We spraken Dries van Agt aan en wezen hem op de eenzijdigheid van het verhaal. "In 1993 tekende Yassir Arafat een vredesaccoord en hij ging evengoed door met het organiseren van terreur. Er zijn dus van beide kanten grote fouten gemaakt." Daar had Dries van Agt geen direct antwoord op. Hij noemde Arafat wel "een boef", maar hij realiseert zich misschien niet, dat hij de gehele avond PLO propaganda had staan verkondigen.