De berg van de Zaligsprekingen

"Voel jij al iets religieus?", vraagt mijn zoon als we in de broodvermenigvuldigingskerk aan het meer van Galilea zitten. Dat is helaas niet het geval. Zit ik op de plaats waar Jezus 5000 mensen te eten heeft gegeven, door eigenhandig, op de steen hier recht voor me, het brood en de vissen te breken en te vermenigvuldigen, maar de poppenkast die de Rooms-katholieke kerk er hier weer van gemaakt heeft, verhindert mij er ook nog iets bij de voelen.

Voordat ik naar Israël af zou reizen, was ik nog wel even bang geweest, dat ik misschien een Jezussyndroom zou oplopen, of dat het aangezicht van de Heilige Plaatsen mij tezeer zou aangrijpen. Maar nu zat ik alleen de gehele tijd te denken, dat we ook naar de Kerk van de Zaligsprekingen moesten en dat we voordat de sabath begon de berg naar het dorp Sfad wilden oprijden. Dus ik voelde helemaal niks.

Als je de berg, waar Jezus de bergrede heeft uitgesproken oprijdt, kan je indenken dat er op een gegeven moment zoveel aandrang kwam van mensen die genezen en 'aangeraakt' wilden worden,(Lucas 6:17-19) dat Jezus op een gegeven moment tegen zijn discipelen heeft gezegd: "Kom, we lopen de berg een stukje op, zodat ik in rust de beginselen van het geloof aan jullie kan vertellen."
(Lucas 6:12)(Mattheus 5:1) ("Toen Hij nu de scharen zag, ging Hij de berg op en nadat Hij Zich had nedergezet, kwamen zijn discipelen tot Hem")



 Maar dat is dus nog een behoorlijk eind de berg op rijden van het meer van Galilea tot aan de plaats waar Jezus de zaligsprekingen deed. Dus daar kwamen we eindelijk aan op de plaats waar het allemaal gebeurd was. Dit is de plaats waar de basis van het geloof is gelegd. Ook voor de Synodaal Gereformeerden is dit enorm belangrijk, want hier worden ook de sociale kanten van het Christelijke geloof gedefinieerd.




(Lucas 6:20-22)

Zalig, gij armen, want uwer is het Koninkrijk Gods.

Zalig, gij, die nu hongert, want gij zult verzadigd worden.

Zalig, gij, die nu weent, want gij zult lachen.

Zalig zijt gij, wanneer u de mensen haten en wanneer zij u uitstoten,

en smaden en uw naam als slecht verwerpen ter wille van de Zoon des mensen. "

Ook op deze plaats is een kerk gebouwd en ook hier stuit de kitsch je aanvankelijk tegen de borst. Waarom moet hier een kerstboom naast het beeld van de maagd Maria staan? Het zijn vragen waar de eenvoudige protestant geen gemakkelijk antwoord op weet te formuleren. En waarom is het nodig dat er in één keer 200 Koreanen tegelijkertijd deze kerk ook weten te bewonderen? Zijn dat eigenlijk wel christenen?

Er is een Koreaanse man bij, die de gehele tijd met een tasje rondloopt en de mensen dingen aanwijst. Plotseling zet hij een christelijk lied in en alle 200 Koreanen beginnen mee te zingen.  De rillingen lopen over mijn rug, zo mooi.