Abulkasim Al-Jaberi is bekend geworden door zijn onnavolgbare connectie tussen Zwarte Piet en Palestina (allebei racisme) , het blokkeren van de Israëlische ambassade en het bestormen van de Doelenzaal, waar de Israelische actrice Lia Koenig net een voorstelling gaf. In één van zijn laatste speeches dreigde hij dat 'Nederland een ruine wordt, als we geen gerechtigheid krijgen' .
Nu gaat dezelfde Abulkasim Al-Jaberi, samen met de moeder der Palestinos, Anja Meulenbelt, een toespraak op de Vrije Universiteit houden, waarin hij oproept tot boycot van Israel. Het moet niet gekker worden.
Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina - SRP, het organiserende comitee van deze bijeenkomst, heeft op de VU al veel tegenwerking gekregen. Enkele maanden geleden kwam de Israelische ambassadeur op bezoek bij de VU en de SRP mochten niet in de VU-hal flyeren. Zoals bekend, heeft de VU van oudsher zeer goede banden met de universiteit van Haifa. Toch mag het comite nu een bijeenkomst houden waarbij Abulkasim Al-Jaberi, een aangeklaagde geweldpleger, een toespraak mag houden.
Abulkasim Al-Jaberi deinst er niet voor terug samen te werken met Hamas-vertegenwoordiger Amin Abu Rashed en was enkele maanden geleden nog te gast in een moskee van de moslimbroederschap te Rotterdam, om ook daar een toespraak te houden.
Ik ben benieuwd wat de rector van de VU zegt als hij hoort wat ze nu weer in huis hebben gehaald.
9 comments:
Keesje, kerel, ik had jou al een paar maanden niet gelezen. Het is goed weer een stukje van je te lezen. Ik zag jouw naam op GeenStijl (daar heb ik al drie jaar een life-time ban) Ik denk dat het zwaar werk is om dat tuig in de gaten te houden, maar als jij het niet doet dan doet niemand het. En dan hebben de haters gewonnen.
Het is goed dat haters als dat oude wijf van Meulenbelt iedere keer weer aan de schandpaal wordt genageld, moet wel een stevige schandpaal zijn, dat vette zeugenlijf blijft niet hangen op een mager schandpaaltje!
Chapeau voor deze veelheid aan informatie! Houd ons vooral op de hoogte en zet je goede en zeer nuttige werk vooral voort! De burgers van Nederland moeten maar eens weten wie overal waar achter zit en welke smerige politieke spelletjes worden gespeeld met belastinggeld waar menig Nederlander voor kromligt.
Ga door met dit uitermate goede en sterke onderzoek. Bedankt Kees!
N.C.Woord
Negeren en slechts in stilte noteren wat ze te zeggen hebben, zou wel eens de beste strategie kunnen zijn. Als vooral joodse vertegenwoordigers van welke organisatie dan ook wegblijven, zal dit als een publieke afgang worden beschouwd.
Dinsdag geen debat Palestijnse kwestie op de VU
Debat roept gevoelens van uitsluiting en onveiligheid op binnen de universitaire gemeenschap
Het College van Bestuur van de VU heeft de studentenactiegroep Studenten voor Rechtvaardig Palestina (SRP) laten weten dat het debat dat zij dinsdagavond zou organiseren over de Palestijnse kwestie niet door kan gaan op de VU. Het debat stond al langer gepland. De SRP is een studentenactiegroep waar studenten van de VU bij betrokken zijn. De groep houdt zich bezig met de Palestijnse kwestie.
Jaap Winter, voorzitter VU: "Wij vinden dat het op de universiteit uiteraard mogelijk moet zijn om een open en eerlijk debat te voeren over lastige, gevoelige en controversiële onderwerpen, zoals de Palestijnse kwestie. Wij hebben vandaag gemerkt dat in het licht van de maatschappelijke onrust ontstaan door de gebeurtenissen van vorige week, het debat gevoelens van uitsluiting en onveiligheid oproept binnen de universitaire gemeenschap. Daarom hebben wij onze beslissing herzien en besloten om nu dit debat niet te laten plaatsvinden."
De SRP zet zich onder andere in voor het verbreken van samenwerkingsverbanden van de Vrije Universiteit met Israël, hetgeen wordt uitgedragen met de slogan 'VU Israël-vrij'. Jaap Winter: "Dit is niet het beleid van de Vrije Universiteit en wij nemen ook expliciet afstand van dit standpunt. Onze universiteit heeft een lange traditie van dialoog en gesprek, een academische boycot vinden wij daar niet mee te verenigen.
We hebben een zeer diverse studentenpopulatie. Een belangrijke voorwaarde om die diversiteit optimaal tot haar recht te laten komen is dat de universiteit voor alle studenten, ongeacht hun achtergrond een veilige plek is."
Het College van Bestuur heeft de SRP uitgenodigd deze week in gesprek te gaan over een manier om op een ander moment een evenwichtig debat over de Palestijnse kwestie en de rol van universiteiten daarin plaats te laten vinden.
http://www.vu.nl/nl/nieuws-agenda/nieuws/2015/jan-mrt/dinsdag-geen-debat-palestijnse-kwestie-op-de-vu.asp
He jammer nou, had net een mooi kostuumpje aangeschaft....
N.C. Woord
Ze moet wel pissig zijn als ik dat weblogje van die mevrouw lees. Wat een boosheid en agressie zit er in die vette billen verscholen :)
Email gisteren, een journalist van het Nederlands Dagblad wil me een paar vragen stellen over het bericht dat ik tijdens een forumdiscussie (vanavond) zou oproepen om de Vrije Universiteit ‘jodenvrij’ te maken. Wat??? Ik wist nog niet wat er aan de hand was, maar kon terugmailen dat het idioot is dat iemand me zo’n vraag zelfs maar durft te stellen.
Inmiddels begrijp ik waar het over gaat. Een groep studenten aan de VU, verenigd onder de titel Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina (zie hun pagina op facebook) heeft mij gevraagd om aan een forumdiscussie deel te nemen. Graag. Maar de weerstanden bij de leiding van de VU blijken groot, en de tegenstandertjes hebben erg hun best gedaan om die weerstand nog groter te maken. Op 8 januari reageerde ene Muhammad Saher op de facebookpagina van SRP met de mededeling: Free Palestine! VU Joden-vrij! Uiteraard haalde de organisatie dat bericht er van af, maar de 11 minuten dat het er op stond waren lang genoeg om er foto’s van de maken en door te sluizen naar de pers. Zo kwam het terecht in de Telegraaf, en suist uiteraard rond op sites als GeenStijl die altijd dol zijn op dat soort drek.
Het was niet moeilijk om er achter te komen dat die zogenaamde Mohammad Saher vlak voor het plaatsen van dat bericht een account had geopend, en uit het feit dat de foto ervan al de ronde deed voordat de organisatie het er van af kon halen kun je wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid opmaken dat dit doorgestoken kaart was. Gewoon een vuil trucje. Het gaf de leiding van de VU een excuus om de toestemming voor de forumdiscussie in te trekken, vanwege ‘de gevoelens van uitsluiting en onveiligheid binnen de universitaire gemeenschap’ (hier). Die discussie vindt nu dus elders plaats. En de VU staat nu bekend als een universiteit die het wel geheel gepast vindt om de De Ambassadeur van Israël samen met twee belangrijke personen van Haifa University op de VU te ontvangen, maar als de eigen studenten kritiek hebben op Israël is diezelfde VU opeens ‘neutraal’.
Affijn, de vriendjes van ‘Muhammad’ kunnen nu blij zijn dat ze dit oorlogje hebben gewonnen. Maar niet heus. Hoe meer zulke vuile trucs worden gebruikt, hoe meer blijkt dat de aanhangers van Israël-door-dik-en-dun de morele strijd om rechtvaardigheid drastisch aan het verliezen zijn. Werkelijke argumenten om de misdaden van Israël nog goed te praten hebben ze niet meer. En waar ze de boodschap niet meer kunnen ontzenuwen is het schieten op de boodschappers. Militair gezien wordt Israël nog geen strobreed in de weg wordt gelegd: ze kunnen nog steeds doorgaan met het verwoesten van Gaza. Moreel gezien verliest Israël steeds meer terrein. De kritiekloze aanhang van Israël wordt met de dag kleiner, en dus gemener. ‘Israël kan deze oorlog nooit winnen’ klaagt Esther Voet van het Cidi (hier), want de Palestijnen spinnen garen bij alle doden die Israël helaas wel moet maken, ‘om zichzelf te verdedigen’ meent ze. Mevrouw Voet heeft gelijk: deze oorlog kan Israël niet winnen.
http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2015/01/13/vu-pleegt-censuur/#more-109544
Groet, N.C.Woord
Hoe verknipt en normloos Anja Meulenbelt is,kan misschien het beste met voorbeeld van één van haar boeken worden gegeven.
Op 6 januari 1945 werd Anja Meulenbelt geboren, en naar eigen zeggen werd haar moeder tijdens de bevalling geholpen door een joodse arts, die een paar huizen verder was ondergedoken. Hier begint de obsessie en het verlangen van Anja Meulenbelt om joods te kunnen zijn. Wie haar boeken leest, en met name het boek,”Een kleine moeite,” zal daarin haar verlangen om maar iets met joden te maken hebben kunnen lezen, en misschien ook begrijpen, dat deze op fantasie gebaseerde relaties uiteindelijk hebben geleid tot de intense haat die Anja nu heeft voor alles wat joods is.
Anja heeft een levendige maar ook ongeloofwaardige fantasie, zoals blijkt uit haar verzonnen gesprek met haar moeder, die doodgaat aan kanker. Anja vertelt haar moeder op haar sterfbed,“En mijn kinderdromen, vertel ik haar, al die nachtmerries over mannen die je komen halen. De laarzen op de trap. Uniformen. En nog iets, hebben jullie me als kind meegenomen naar een familie die achter een schoenwinkel woonde? Het was er donker en geheimzinnig en het rook er naar leer, wat deden ze daar? God, kind, dat je je dat herinnert, zegt mijn moeder, dat was de familie P., dat waren ook onderduikers, je moet nog heel klein geweest zijn.”
Begrijp wel, dat Anja 4 maanden voor het einde van de oorlog werd geboren, en absoluut nooit deze herinneringen kan hebben gehad. Ook verraad Anja zichzelf met het zogenaamde antwoord van haar moeder, “God, kind, dat je je dat herinnert, zegt mijn moeder, dat was de familie P., dat waren ook onderduikers, je moet nog heel klein geweest zijn.” Haar obsessie om joods te zijn, blijkt uit de volgende passage uit het boek,”over de geschiedenis van mijn familie tijdens de oorlog. Al die oude geschiedenissen, wil je dat echt? Ik probeer uit te leggen waarom. Dat het me is opgevallen dat bijna al mijn grote liefdes joods waren, en ook veel van mijn vriendinnen en vrienden, alsof ik het opzoek. Zoveel zijn er niet meer, zeg ik, het kan geen toeval zijn. En dan: hoeveel familieleden, voor zover ik ze ken, zijn niet getrouwd of hertrouwd met joden? Is die tante niet joods, vraag ik, en de schoonzoon van de vriend van oma, en hoe komt oma trouwens aan die joodse naam?”
Vreemd misschien, dat Anja met geen woord rept over het lot van al die joodse familie, waarvan iedereen toch weet, dat ze vermoord zijn in de gaskamers van Hitler. Het oorlogsverleden van Anja haar moeder, en haar oom. Jan Meulenbelt oom van Anja Meulenbelt was de oprichter van het Utrechtse kindercomité. Het Utrechtse kindercomité was een organisatie die Joodse kinderen redde van deportaties.
Jan Meulenbelt werd na de oorlog benoemd als adjunct directeur van het bureau voor Oorlogspleegkinderen. Anja Meulenbelt heeft in haar boek, “Een kleine moeite,” getracht haar moeder een belangrijke rol toe te bedelen als grote redster van joodse kinderen, maar ging wel vlak voor haar overlijden op vakantie, en liet haar moeder in alle eenzaamheid sterven.
- deel 1 -
Bij de VU mocht het niet: eindeloos rammelende meningen over Israël herhalen
Reportage‘Debat om goed geïnformeerd de kwestie Israël-Palestina te kunnen beoordelen’
Door Chris Aalberts, 14-01-2015
Studenten Rechtvaardigheid Palestina (SRP) mocht niet debatteren aan de Vrije Universiteit (VU) en dus werd in allerijl een zaaltje geregeld in het centrum van Amsterdam. In het Nelson Mandela Centrum debatteren drie sprekers over de situatie van de Palestijnen en wat er aan die situatie gedaan kan worden. Anja Meulenbelt, Ronnie Barkan en Abulkasim Al-Jaberi geven hun visie en daarna mag het publiek vragen stellen. Maar… is het wel een debat?
De inleider meldt droogjes dat er niemand een ‘pro-Israëlisch geluid’ komt laten horen. Een SRP-meisje meldt prompt dat dat ‘een bewuste keuze’ is. Maar verder is iedereen vrij zijn mening te geven, tenzij die ‘openlijk racistisch’ is.
Er mogen geen producten worden afgenomen van Israëlische bedrijven en ook studiereizen naar Israël moeten in de ban worden gedaan
Tekort gedaan door de VU
SRP voelt zich tekort gedaan omdat ze van de VU geen debat mocht houden. ‘De VU noemt zich vrij maar er is geen open debat’, horen we. Het SRP-meisje meldt dat er al eerder problemen waren met flyeren. Ook is de organisatie ‘aangevallen met een nep-account op Facebook.’ Op een Arabisch account stond ‘VU Jodenvrij’ maar dat was niet van SRP afkomstig. Het bericht was al na een kwartier weggehaald, maar toen was het al te laat. De dader is niet achterhaald.
Het meisje somt de SRP-eisen op. Het collectief wil dat de VU alle banden met Israël verbreekt. Er mogen geen producten worden afgenomen van Israëlische bedrijven en ook studiereizen naar Israël moeten in de ban worden gedaan. Eerst gaan we naar drie sprekers luisteren, zodat we ‘goed geïnformeerd worden over de situatie van de Palestijnen.’ Dan kunnen we ons immers een beter oordeel vormen wat er aan de hand is.
Ze is niet geradicaliseerd, zegt Anja Meulenbelt
Anja Meulenbelt heeft het nooit eerder verteld, maar haar familie heeft in de Tweede Wereldoorlog Joodse kinderen geholpen. Daarom was ze lange tijd niet kritisch over Israël, maar dat is langzaam veranderd. Hamas is volgens haar ‘gewoon de regering’ van de Palestijnen. Ze begint al snel aan een klaagzang over hoe ze wordt behandeld. Deze week stelde een journalist haar de vraag of ze ‘de VU Jodenvrij wil hebben.’ ‘Mensen hebben in Nederland het idee dat ik geradicaliseerd ben,’ meldt Meulenbelt.
Anja Meulenbelt
Dat is beslist niet zo, laat ze ons weten. Immers, in de Tweede Wereldoorlog was er ook duidelijk sprake van goed en fout. Vervolgens waarschuwt Meulenbelt de studenten dat ook zij deze behandeling zullen krijgen: ‘iedereen die voor de Palestijnen opkomt, wordt in diskrediet gebracht.’ Meulenbelt doorziet de tactiek: antisemitisme ligt gevoelig en kritiek op Israël of het zionisme gaat altijd door voor antisemitisme.
Ronnie Barkan
Vervolgens is het woord aan activist Ronnie Barkan. Hij spreekt over de noodzaak van een culturele en academische boycot. Israël is al vanaf haar ontstaan gebaseerd op etnische zuivering, meldt hij. Het is moeilijk deze term niet te zien als een moedwillige poging de ergste beelden uit de geschiedenis op te roepen. Er is volgens Barkan in Israël kunstmatig een Joodse meerderheid gecreëerd. Het land heeft zeker vijftig discriminatoire wetten en drie racistische.
Israël is ook geen democratie, leren we. Om nog wat andere zaken te noemen, meldt Barkan dat de strijd van Palestijnen lijkt op die van anti-apartheidsstrijders in Zuid-Afrika en de rellen in het Amerikaanse Ferguson. Helaas kunnen we ‘de mainstream media’ niet vertrouwen, weet hij ons te vertellen. Of dat voor de Nederlandse media geldt is onduidelijk, want Barkan spreekt geen Nederlands.
‘Het doel van Israël is nog steeds kolonialisme, we noemen het nu alleen vrede’
http://www.thepostonline.nl/2015/01/14/bij-de-vu-mocht-het-niet-eindeloos-rammelende-meningen-israel-herhalen/comment-page-1/#comment-291738
- deel 2 zie hieronder -
- deel 2 -
[ Bij de VU mocht het niet: eindeloos rammelende meningen over Israël herhalen
Reportage‘Debat om goed geïnformeerd de kwestie Israël-Palestina te kunnen beoordelen’
Door Chris Aalberts, 14-01-2015]
Abulkasim Al-Jaberi
Maar het hoogtepunt is Abulkasim Al-Jaberi, die we nog kennen van de Gaza-demonstraties deze zomer, toen hij op de Dam schreeuwde dat hij Hamas steunt. In een ingewikkeld theoretisch verhaal vergelijkt hij de situatie van de Palestijnen met het kolonialisme. Volgens hem is er een verband tussen het kolonialisme en de weigering van de VU om dit debat plaats te laten vinden.
Al-Jaberi vertelt dat de Palestijnen etnisch worden gezuiverd. Hij heeft moeite niet over alle krachttermen te struikelen: Israël moordt, verkracht en intimideert. ‘Het doel van Israël is nog steeds kolonialisme’, horen we Al-Jaberi zeggen: ‘we noemen het nu alleen vrede.’ Jaberi gebruikt de term ‘genocide’ niet, terwijl zijn hele verhaal daarop wijst: het uitmoorden en verdrijven van de Palestijnen en het kapot maken van hun cultuur. De reden voor de vergelijking met kolonialisme is helder: hierdoor kan alles wat iemand uit Europa, de VS of Israël zegt op voorhand worden afgewezen.
Discussie
‘Dit waren hele interessante presentaties, volgens mij,’ meldt de debatleider. Eerst mogen we vragen stellen over de situatie nu. Er is opmerkelijk weinig animo, behalve van Yernaz Ramautarsing, die zich afvraagt waarom de Palestijnse bevolking nog steeds groeit, als Israël militair zo sterk is. Al-Jaberi kan nu profiteren van zijn koloniale frame: Yernaz praat volgens Al-Jaberi als een PVV’er die zegt dat moslims via de baarmoeder de wereld willen gaan overheersen. Een antwoord op de vraag komt er niet. We hebben immers net geleerd dat mensen die kritische vragen stellen geen antwoord verdienen.
Yernaz Ramautarsing
Bij de discussie over wat de mensen nu te doen staat, gaat het al niet beter. Er zijn opvallend weinig voorstellen. Het meest concrete voorstel is om ervoor te zorgen dat het CIDI geen collegereeks meer kan aanbieden die vol met ‘Israëlische propaganda’ zit. Daar mogen geen studiepunten aan gegeven worden. Maar naast deze academische politie komt er niets. Er komen wel veel meer bijeenkomsten en de activisten gaan nog heel lang door, begrijpen we. Er is ook een internationale actieweek.
Ook met veel fantasie kun je het eindeloos herhalen van rammelende meningen die zonder discussie worden geaccepteerd geen debat noemen
Zionistische propagandisten
Een Internationale Socialist meldt dat het fijn is dat de ‘zionistische propagandisten’ zoveel aandacht hebben besteed aan de weigering van de VU. Maar de grote vraag blijft waarom de aanwezigen niet willen luisteren naar kritische vragen, naar vrijwel alle media en naar honderden miljoenen mensen. Willen of kunnen ze geen antwoord geven op kritische vragen? Waarom is het de aanwezigen nooit gelukt een groot publiek te vinden voor hun ideeën? Waarom roepen deze acties altijd zoveel kritiek en zo weinig compassie met de Palestijnen op?
Aan het einde noemt het SRP-meisje deze bijeenkomst wederom ‘een debat’. Ook met veel fantasie kun je het eindeloos herhalen van rammelende meningen die zonder discussie worden geaccepteerd geen debat noemen. Met zo’n ‘debat’ overtuig je niemand, behalve mensen die zich al jarenlang in dezelfde echokamer bevinden. Of die echokamer zich nou aan de VU bevindt, of daarbuiten.
http://www.thepostonline.nl/2015/01/14/bij-de-vu-mocht-het-niet-eindeloos-rammelende-meningen-israel-herhalen/comment-page-1/#comment-291738
m.vr.gr. N.C. Woord
@ N.C Woord, U schreef dat Anja Meulenbelt de rol van haar familie in de oorlog te berde bracht.
Citaat: "Anja Meulenbelt heeft het nooit eerder verteld, maar haar familie heeft in de Tweede Wereldoorlog Joodse kinderen geholpen. Daarom was ze lange tijd niet kritisch over Israël, maar dat is langzaam veranderd.
In het boek "Een kleine moeite", vanaf bladzijde 70 zou haar moeder, die terminaal kanker had, haar hebben verteld, dat zij voor het Utrechts Kindercomite, Joodse kinderen
naar schuiladressen zou hebben gebracht. Dit lijkt gelet op de historische feiten geheel aan de fantasiewereld van Anja Meulenbelt te zijn ontsproten.
Van de familie Meulenbelt is alleen Jan Meulenbelt (1921-2011) actief geweest in de hulp aan Joodse kinderen.
Hij was de geestelijke vader van het Utrechts Kindercomite (UKC), en over deze periode is een boek geschreven
door historicus Bert Jan Flim met de titel; "Omdat hun hart sprak" naar aanleiding van zijn proefschrift
aan de Rijksuniversiteit Groningen 1995.
Met de woorden; „haar familie" moet gelet op haar leugenachtige en kwaadaardige karaktereigenschappen, dit als een bewuste poging worden beschouwd, om iedereen te misleiden.
Post a Comment