Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Wednesday, February 18, 2015

"Comité van Waakzaamheid" kijkt alleen naar rechts

Anja Meulenbelt kon haar ongeduld niet bedwingen en kondigde in november 2014 reeds aan, dat de intellectuelen van Nederland zich hebben hervonden, in een "Comité van Waakzaamheid", dat waarschuwt tegen de macht van extreem-rechtse partijen in Europa. 'Ons doel is te komen tot een democratische machtsvorming tegen alle vormen van discriminatie en herlevend fascisme in Europa', staat in de beginselverklaring. De naam van het comité refereert aan het 'Comité van waakzaamheid van anti-nationaalsocialistische intellectuelen', dat in 1938 door de schrijvers E. du Perron en Menno ter Braak werd opgericht. De intellectuelen van het comité zeggen dus eigenlijk, dat we opnieuw de periode van 1938, met het fascisme voor de deur, beleven.


Ter Braak en du Perron

Door de naam van het comité van E.du Perron en Menno ter Braak te kiezen, tonen de leden van het waakzaamheid comité, dat de blik naar het verleden gericht is. De vorige oorlog moet opnieuw uitgevochten worden. En met de vorige oorlog bedoel ik niet alleen de Tweede Wereldoorlog, maar tevens ook de oorlog tegen rechtse politiek in de jaren zeventig, de oorlog tegen neo-liberalisme en de oorlog tegen globalisering. Eigenlijk alle oorlogen waar de geachte intellectuelen niet hun zin kregen, wordt opnieuw opgerakeld.

De naam van E. du Perron en Menno ter Braak is ook niet zo goed gekozen, als de leden opofferingsgezindheid en moed willen demonstreren. Op 14 mei 1940, toen de nationaal-socialisten werkelijk het land binnentrokken en de waakzaamheid terecht leek, pleegde Menno ter Braak zelfmoord en kreeg E.du Perron een hartaanval en stierf. We hebben nooit kunnen ervaren of ze tot echte anti-fascistische acties waren overgegaan.

De leden
De leden van het "Comité van Waakzaamheid" schrijven op hun website motivaties over de strijd tegen het fascisme. Opvallend genoeg blijken alle leden zonder uitzondering aan één kant blind zijn. Alleen de extreem-rechtse partijen in Estland, Frankrijk, Duitsland en Nederland krijgen er van langs. De fascistische wandaden van islamitische jihadstrijders worden vergoelijkt of verzwegen.



Voorzitter Kees van der Pijl zegt in een interview met The Post Online: "Waar het om gaat, is dat de politiek momenteel een angstcultuur van ons maakt. Er is een schietpartij in Parijs en direct worden de afluisterpraktijken nog verder versterkt. Die angstcultuur zet onze burgerrechten op scherp. Ik woon in Osdorp, ik ga hier echt niet zomaar onthoofd worden, hoor!” Dus de overheid creëert een angstcultuur en het terrorisme is geen reële bedreiging, zegt de politicoloog.

Tineke Bennema, (journaliste en acht jaar in Judea en Samaria gewoond)  schrijft: "Door het wegvallen van alle inspirerende en verbindende religies en ismes als communisme, socialisme, en door de kapitalistische crises, is er een ideologisch vacuum ontstaan. Gevestigde partijen zagen hun idealen in rook opgaan en om toch een smoel te krijgen, nemen ze maar al te graag populistische retoriek over. De ratio is uit de mode." Dus als het socialisme en communisme uit de mode is, dan is de ratio meteen ook zoek, volgens Tineke.

Irrationele angstcultuur

Een comité dat neo-liberalisme, kapitalisme en populisme afwijst en terugverlangt naar de mooie socialistische tijd van de jaren zeventig, wie zouden de leden van dat comité kunnen zijn? Het verbaast niemand, dat Anja Meulenbelt, jarenlang lid van de SP geweest en vergadertijger avant la lettre, lid is. Met Anja komt natuurlijk ook Jaap Hamburger mee, waarmee de anti-Israëlische component enige body begint te krijgen. Israël-haatster Tineke Bennema hebben we al genoemd. Zijn we dan klaar? Doen er ook nog een paar normale mensen mee? Valt je iets op? Alleen maar blanke hoogopgeleide Nederlanders. Bah , racisten! Vooruit dan mag er ook nog een echte Palestijn meedoen. Jeugdsecretaris Omar Dweik leefde tien jaar lang met zijn ouders in Jeruzalem, maar besloot toch maar vanwege betere opleidingskansen naar Nederland te komen. Is prima, maar dan ook niet zeuren graag!

Door het onevenredig grote aandeel van ex-CPN-ers, ex-D66-ers en ex-SP-ers in het Waakzaamheidscomité , blijkbaar houden de intellectuelen het nergens lang uit, vermoeden we dat het een klassiek commmunistische mantelorganisatie is: Anti-NATO, anti-westers, anti-Israëlisch en uiteindelijk ook antisemitisch.


4 comments:

Mathilde van Vliet said...

Klap. Klap. Klap. Hallelujah!

Jeff said...

Keesje, het is een detail, maar toch: na de Duitse inval was het Menno ter Braak die zelfmoord pleegde, waarna Du Perron aan een hartaanval bezweek.

Dus precies andersom dan wat jij zegt.

Maar verder blijkt het bij dit comité gaat om de strijd tegen het "autoritair neoliberalisme" (aldus Kees van der Pijl), het "geïnstitutionaliseerd neoliberalisme" (Hans van Zon) en het "internationaal opererende financierskapitaal" (Max van den Berg).

Dat riekt inderdaad naar een "klassiek commmunistische mantelorganisatie," zoals je terecht schrijft.

Keesjemaduraatje said...

Bedankt, ik heb het aangepast

Jan said...

Willem Banning mede oprichter van de PVDA schetste al in 1933 een onthutsend beeld van het Nationaal Socialisme, en constateerde de ideologische overeenkomsten met de andere varianten van het Socialisme. Opmerkelijk was zijn toen zijn constatering, dat vele Communisten overliepen naar de SA van Hitler.

Citaat uit het online beschikbare boek van Banning uit 1933

HET NATIONAAL SOCIALISME DOOR DR. W. BANNING
HOOFDSTUK IV

"Een soortgelijk probleem doet zich voor, wanneer wij vragen naar Hitlers ekonomiese mogelikheden. Stellig leeft er in de nationaalsocialistiese beweging een zeer sterke wil naar socialisme, naar bevrijding van de arbeid uit de overheersing van het grootkapitaal. Met name leeft deze wil in de S. A. en N. S.B. O. die sterk proletaries zijn. Uit de reeds eerder genoemde roman over Horst Wessel wordt duidelik, hoe deze volledig toegewijde en sterk idealistiese jonge man met zijn S. A.-troep steeds werkt onder de kommunistiese arbeiders, en de besten overhaalt naar de nazi's. Als dit een algemeen beeld is, zitten er in de S. A. heel wat radikale socialisten;