Islamitsche Jihad

door KeesjeMaduraatje

als rechtgeaard neo-liberaal lees ik natuurlijk elke dag het NRC-Handelsblad en wekelijks de Elsevier. Vandaag heb ik eens voor de gein een politiek correct onverdacht dagblad gelezen (de Volkskrant) en wat schets mijn verbazing en dat van vele andere huisvrouwen, toen ik daar een heel aardig artikel over één van de oudste terreurbewegingen las, namelijk de Palestijnse Islamitische Jihad. Eén van de reporters van de Volkskrant was er in geslaagd in Nablus twee commandanten van deze beweging te spreken te krijgen.

Het viel me op dat de theorie van Nathan Sharansky, dat terreur opgedrongen wordt door fanatiekelingen en de gewone bevolking helemaal geen behoefte heeft aan tereur, werd bevestigd door de terreurleiders. De Palestijnse bevolking heeft op dit moment geen zin in terreuraanslagen en wil gewoon in vrede leven.
De Hamas en de Al Agsa-brigades doen zelfs mee met de aanstaande verkiezingen in de Gazastrook en hebben, daarom een gevechtspauze ingelast. De Palestijnse Islamitische Jihad echter gaat gewoon door met aanslagen plegen.

Hier komen we op een ander aspect van terroristische bewegingen. Er zijn diktatoriale landen van waaruit de haat wordt gepredikt en die ondemocratische bewegingen steunen en de haat verder verspreiden. Vroeger was dat de Sovjet-Unie, nu is dat Iran en Syrië. de Palestijnse Islamitische Jihad wordt financieel gesteund door Iran en hun hoofdkwartier is in Syrië.
Een citaat over de huidige PLO leider op de Gazastrook Abbas: "Abbas handelt helemaal als in de lijn van Sharon. Hij wil praten, hij zoekt contact... " Nu weet ik niet in hoevere Minister-President Sharon nou zo'n grote prater is, maar het gaat de terroristen in ieder geval al te ver.

Fathi Shaqaqi na de aanslag op Malta

Het zal de vaste lezers van dit politiek reactionnaire weblog niet verbazen als ik vertel dat de oprichter van de Palestijnse Islamitische Jihad Fathi Shaqaqi vroeger een linkse activist is. In de loop van zijn politieke carriere bekeerde hij zich tot de Islam en richtte de Jihad op als afdelingen van de Egyptische Islamitische Jihad. Hij kreeg onder andere steun van Syrië, Iran en Lybië.