Nieuwsbrief Wiesje de Lange - Pesach - 2006

ONDER EEN KEURSLIJF VAN WOORDEN BLIJFT WERKELIJKHEID ONVERANDERD
door Wiesje de Lange

Terminologie gaat met ons allemaal op de loop, perst de meest verschrikkelijke gebeurtenissen die helemaal niet onder woorden te brengen zijn in een fatsoenerend keurslijf. U weet wel, en anders weet Uw moeder het, een korset met veters waar stevig aan getrokken werd om moeder de vrouw om te boetseren tot een sprookjesprinses.

Terminologie vertolkt de gruwzame bloedbaden gepleegd door Israel's vijanden in keurig gesteven zinnetjes waaraan nog nauwelijks iets kleeft van het bloed, het rondgeslingerde mensenvlees, de kreten der gewonden, de laatste zuchten van stervenden.

"Pigoea", -aanslag - meldt ons de radio, waarna de stem der omroeper overgaat in een speciale vorm van staccato, een kwart octaaf boven de normale toonhoogte. De klanken werden in ons landje waar de kreet van "pigoea" al veel te vaak weerklonk een herkenningsmelodie onverbrekelijk verbonden met berichtgeving over terreuraanslagen.

Pats midden in de voor velen onbegrijpelijk van werkelijkheidszin ontdane plannenmakerij van de regeringscoalitie in statu nascendi (waar opgeven van hele provincies wordt aangekondigd alsof het de gewoonste zaak ter wereld zou zijn), pats midden in deze onthutsende deliberaties over wegtrekken uit Judea, Samaria, sloeg de vijand (weer) toe in Tel Aviv aan de zeekust (dus ver van Judea en Samaria). Als om Israelische politici er aan te herinneren dat het de vijand helemaal niet gaat om brokken van ons heilige land. Het gaat hem om de Joodse inwoners daarvan die hij zo dodelijk mogelijk zoekt te treffen, op zo groot mogelijke schaal. En waar is dit beter uitvoerbaar dan in Tel Aviv?

Ouders kunnen hun kinderen leren hoe ze de straat over moeten steken. Voorzichtig. Kijken naar links en dan naar rechts. Later kunnen ze ook nog proberen een goede chauffeur te maken van hun spruit. Israel, een land in oorlog heeft voor ieder de intens actieve en levensgevaarlijke militaire dienst maar hier rekent de bezorgde ouder op goede, misschien wel de beste training die er in de wereld voorhanden is. Tegen een Pigoea echter....is geen kruid gewassen, zijn er wapenen noch training....wat kan men doen tegen de moordenaar gewikkeld in explosieven, de vinger op de drukknop die ontploffing moet activeren?

Daar in Tel Aviv was het weer het wakende oog van de al lang tot standaard geworden Wacht-voor-de-deur (van een Schwarma-kiosk) dat de Wandelende Dood waarnam en als zodanig herkende waarna de Wacht de moordenaar tegemoet snelde opdat deze althans buiten en niet in de enge ruimte van de kiosk ontploffen zou. Dit betekende de dood voor de Wacht maar redde levens van klanten in de kiosk waar de explosie allen fataal zou zijn geworden.

Een jonge vader, wandelend met zijn kinderen moet de Dood ook hebben opgemerkt. Hij omarmde op het laatste moment zijn tweetal, zoveel mogelijk hun kleine lijfjes bedekkend met zijn eigen lichaam. Hij stierf, zij bleven leven.

Geachte lezer, met al de ons ten dienste staande technologie is het nog altijd enkel dat wat mensen op momenten van acuut gevaar kunnen doen. Ze gebruiken hun eigen lichaam als schild om schokken en scherven te absorberen, anderen te beschermen. Hoeveel onvoorstelbaar dappere veiligheidswachters gaven hun levens al niet voor de klanten van winkelcentra en restaurants, voor mensen die zich daar veilig voelden want voor de deur stond de Shomer - Wacht - oplettend, gespannen, gewapend met een metaaldetector en het vaste voornemen dat de Dood, ontsnapt aan de waakzaamheid van de mishmar hagewoel -de grenswacht - althans hem of haar niet passeren zou. We hebben nog niets beters gevonden dan deze allerlaatste menselijke barriere tussen ons en onze meest gruwelijke vijanden.

Het gebeurde allemaal net voor het einde van ons Pesachfeest - van "pasach" = voorbijgaan ; G'd ging aan de deuren van de Joden voorbij toen Hij door Egypte trok in de nacht van de sterfte der eerstgeborenen -, als om ons er aan te herinneren dat het enkel de G'ddelijke goedertierenheid is die ons kan vrijwaren voor onheil.

Maar eerst terug naar onze Terminologie. De aanslagen, heel die ontzetting wordt via standaardtermen meteen in een bekend keurslijf geperst. Ze zijn "groot" of het tegendeel, de aantallen gaan vrijwel prompt een eigen leven leiden. Zoveel doden, zoveel gewonden, materiele schade krijgt doorgaans nauwelijks aandacht hoewel deze wel degelijk een onderdeel vormt van de oorlog tegen Israel. Dan komt de dader aan de beurt. Tot welke terreurorganisatie behoorde hij? De verplichte woordenlijst is hiermee niet opgesomd maar de bedoeling is U duidelijk. Er wordt niets weergegeven van het wezen van wat hier werd misdaan. Moord. Misdaad op ongekende schaal. Altijd wordt er gespeculeerd over "wie verantwoordelijkheid opeiste". De bedoeling is welke terreurorganisatie op de knop drukte. Wanneer wij nu maar dat gigantische terreurleger tegenover ons in stukjes hakken via schooljuffrouwachtige benamingen van de pak weg 10 terreur-organisaties (die uiteraard in de praktijk een grote organisatie tegen Israel vormen) dan maken we iedereen wijs dat we nog niet onder de voet worden gelopen door de overweldigende massa van de aanstormende gelederen.

Hier in Tel Aviv was sprake van een primeur. De nieuwe "regering" (in wezen louter een terreur-bende) van de PA bestond nu uit de Hamas-terroristengroep en dit was hun eerste optreden, een eerste zet tegen Premier-in-functie Olmert van Israel die tegenover hen zit aan het schaakbord. Wat zal Olmert's tegenzet zijn in de oorlogshandelingen? Herinname van Gaza, door de Hamas zo door en door misbruikt als een aanvalspost tegen Israel? Tot dusverre blijft Ehud Olmert zijn vastbeslotenheid proclameren om juist het tegendeel te doen, namelijk de landstreken Judea en Samaria aan Gaza toe te voegen als door Israel verlaten gebied. Hangt er een Egyptische duisternis over Israel's regeringsgebouwen? Heerst er een Babylonische spraakverwarring zodat men de term "vijand" niet meer uitspreken kan?

De Hamas is onze doodsvijand, heel dat PA-regime is onze doodsvijand en dat moet officieel en met zoveel woorden gezegd worden maar wij, burgers van Israel wachtten tot dusverre vergeefs op een dergelijk verlossend woord. Verlossend want het moet onze poorten openen opdat wij uittrekken tot aan de poorten van onze vijanden zoals ons werd beloofd in de Bijbel. "En Uw kroost zal de poorten van de vijand zien". Daartoe is een woord van waarheid nodig, gesproken door een regent die opblikt naar de toppen van de bomen die hem seinen of G'd aanwezig is in Israel's kamp. Zal G'd aanwezig zijn wanneer leugens regeren in Israel?

Als soldaten niet uittrekken om het volk te verdedigen dan sterven Wachters voor deuren van winkeltjes en eettentjes. Als soldaten de opdracht niet krijgen om op te komen voor hun volk dan stervan ouders en kinderen in de straten van Israel. Ik heb nog nergens een serieuze, een logische redenering gehoord of gelezen voor de zogenaamde Israelische "zelfbeheersing". Het heeft geen enkele zin om de PA te vragen "de terreur te bestrijden", zoals ettelijke Israelische woordvoerders weer deden. Te vaak is bewezen dat de PA terreur IS en alle diplomatieke formules tesamen kunnen hieraan niets veranderen.

Wie luisterde naar de totaal ondiplomatieke taal die te horen was tijdens de conferentie van Hamassers in Teheran weet dat hun uitingen aan duidelijkheid echt niets te wensen overlieten. Israel....moest van de wereldkaart verdwijnen.

Wie door Israel rijdt en de versperringen ziet (het Hek) die daar opgaan "om de terroristen tegen te houden", krijgt een gevoel van claustrofobie, tevens van hulpeloosheid. Dat hek? Moet dat de razernij tegenhouden van een duidelijk verklaarde oorlog? Jazeker, men heeft ons de oorlog verklaard en wij zouden er goed aan doen de handschoen op te rapen, het heeft geen enkele zin te doen alsof er niets ligt voor onze voeten, die handschoen blijft een struikelblok en vriendelijke glimlachjes zullen aan de situatie niets veranderen. Situatie? Men is bezig ons ons land afhandig te maken via blackmail. Je land of je leven en dan....weet iedereen dat ook dit een leugen is want brokken land kunnen onze levens niet redden. Men moet geloven in de eeuwigheid van Israel om te kunnen zeggen dat er wel degelijk redden aan is. Israel is te redden maar Israel moet geloven dat strijd voor het Heilige Land gezegend zal worden. Hekjes kunnen niets uithalen, de raketten vliegen er overheen en de terroristen kruipen er onderdoor (tunnels), wapensmokkel gaat rustig verder door de zelfde tunnels....nee, wegkruipen in een grote, grote schuilkelder (zo groot is ons landje trouwens helemaal niet) waarin men Israel probeert te herscheppen zal niets uithalen. Wie de duizenden schuilkelders in Galilea aanschouwde kan nimmer vergeten dat op den duur....Israel begreep uit te moeten trekken. Het trok uit en veroverde de "onveroverbare" Golan.

Raketten. Dagelijks vliegen zij over het enorme grenshek dat Israel om Gaza bouwde en waarheen vliegen zij dan. Naar Gush Katif? Nee, dat bestaat nu enkel nog in onze herinnering. Zij vliegen thans vanuit de woestijn waarin het vroegere Gush Katif alweer verviel naar Israel's dorpen, kibboetsiem en zelfs steden (Ashkelon is een stad van meer dan 100 000 inwoners) in de Negev. Op den duur zullen ze ook nog wel verder vliegen en berichten over chemische lading die wel of niet in raketten zou zijn aangetroffen blijven hardnekkig verschijnen in het internet. Ook zonder chemische ladingen bleken de raketten voldoende om de Negev te hebben omgevormd tot een oorlogszone waar velen aarzelen naar toe te reizen, ook leveranciers waaronder leveranciers van grondstoffen voor industrieen. Kinderen willen niet meer buiten spelen, hun leerresultaten gaan achteruit, de mensen worden voortdurend gestoord in hun nachtrust, kortom, heel de Negev werd Gush Katif. Inplaats van Gush Katif voor altijd achter zich te laten schiep de regering Sharon een nieuw en heel veel groter Gush Katif, dieper het land in. Zelfs wanneer iedereen volhoudt en niet wegtrekt uit ons Zuiden dan nog is het al heel moeilijk om een gebied onder voortdurende beschietingen tot bloei te brengen. De Negev bestaat momenteel nauwelijks als leefgebied. Het werd een oorlogszone.

Plannen, om een zonne-energie installatie op te zetten in de Negev lijken niet langer uitvoerbaar, hetgeen ten zeerste te betreuren valt. Israel heeft immers de grondstof, nodig voor een dergelijke installatie (zonneschijn) in overvloed, daar in de Zuidelijke woestijn. Maar wie gaat een driehonderdvijftig miljoen dollar als eerste aanbetaling, op den duur een miljard dollar voor een uiterst gevoelige high tech industrie investeren in wat feitelijk een slagveld is? En wie maakt zich nog druk over "schone energie" wanneer de raketten hem om de oren vliegen? Er moet een einde worden gemaakt aan de krankzinnige terreur-oorlog want anders...dan zal die oorlog een einde maken aan ons bestaan hier.

Schiet het Israelische leger dan niet kordaat terug? Dit in het midden latend kan met zekerheid gezegd worden dat wat wij doen niet helpt. Gaza moet bevrijd worden van een moordend terreurregime, en niet enkel voor de Israeli's. Ook een Arabische bevolking die dan wel in vrede met Israel wenst te leven moet van hun terreurregime worden verlost. Israel kan niet voor haar plichten weglopen. Schermen met terminologie haalt niets uit. Onder het keurslijf van woorden dat de waarheid moet fatsoeneren blijft werkelijkheid onveranderd. Enkel daden kunnen een nieuw, leefbaar Midden Oosten scheppen.

Wiesje de Lange