door Keesjemaduraatje
Ja, ja, nu weten we het wel eens een keertje: "Kritiek op Israel is niet hetzelfde als anti-semitisme". Het wordt ons heel vaak door allerlei journalisten en politici verteld en toch blijft er een rare bijsmaak hangen. Ik bedoel daarmee, dat je soms dingen niet zegt, die toch invloed hebben op de argumenten. In het geval Israel en anti-semitisme gaat het om frequentie en het weglaten. Het weglaten van kritiek op diktaturen is hetzelfde als selectieve verontwaardiging. Even een plaatje.
Dit zijn de thema's van het weblog van Stan van Houcke, een bekende linkse journalist en vriend van "Een ander Joods Geluid". Het thema "De Israelische terreur 85" betekent dat hij al 85 keer over de vermeende Israelische terreur heeft geschreven. Dat bedoel ik met het kenmerk frequentie. Voortdurend wordt eenzijdig de vermeende terreur van Israel medegedeeld en bekritiseerd.
Daarna kijken wat er niet geschreven wordt, dus weggelaten wordt. Dat is de terreur van Al Quaida, van de bommenleggers in Duitsland en London etc. De diktatuur in Syria en Egypte. Van die dingen.
De kritiek op Israel zelf is niet anti-semitisch, maar de frequentie en de selectieve verontwaardiging maakt dat je de indruk krijgt dat Israel de schuld van alle problemen krijgt.
1 comment:
Ik zie die mensen, die steeds Israël van terreur betichten en de echte terreurdaden van Hezbollah en Hamas enz.negeren,als regelrechte landverraders. Zij wijzen nl. precies als de moslims, de westerse beschaving af. Zij prefereren de zevende eeuw na Christus boven de beschaving van de 21ste eeuw. Bij die Land en volkverraders hoort ook Stan van Houcke. Wat een engerd!!!Een echte nazi!!Stem op 22 november NIET op linkse partijen. Misschien is ons land dan nog te redden.
Post a Comment