Dag met hoofdbrekens

Door Keesjemaduraatje
Jullie vragen misschien, waar of ik blijf met mijn pittige en subtiele meningen en opmerkingen. Altijd een woordje paraat en als het Heilige Land wordt aangevallen, dan komt er een een of ander vaag stuk over Anja en verder niets. Dat zit namelijk zo: Door de langdurige koude is ons huis erg koud geworden en de tegelvloer in de woonkamer begint opeens te bollen. Er zitten te weinig voegen aan de rand en door de krimpkou is er geen plaats genoeg meer voor de tegels.  Daarom zei ik gisteren al tegen mijn vrouw en kinderen: "Ruim die enorme boekenkast met intellectuele boeken alvast maar uit, want we gaan een extra flexibele krimpvoeg in de tegelvloer slijpen. Zo vlak voor oud en nieuw." Zo gezegd zo gedaan.

Vanochtend wakker geworden met een enorme koppijn en terwijl we nog in bed lagen zette mijn vrouw de radio aan en wie schetst onze verbazing en die van vele andere huisvrouwen? Komt alweer die Natasha Gerson op de radio, om samen met de vroegere ex-minister Winsemius een mening te geven over Dodewaard en de acties tegen kernenergie. Je begrijp natuurlijk wel dat mijn hoofdpijn niet minder werd.  Nu wil het geval dat mijn vrouw en ik elkaar eigenlijk door de Dodewaardactie tegen kernenergie veel nader zijn gekomen. Ik was affiches aan het zeefdrukken, in het pand aan de Madurastraat en zij kwam mij helpen. Van het een kwam het ander. Dus ik zei tegen haar: "Hoor je dat, Dodewaard". Bleek dat ze de hele tijd niet had geluisterd. Zo komt er natuurlijk niets van de romantische krakers-herinneringen op de vroege ochtend.

Afijn, Natasha zegt een paar slimme dingen. Waarbij ik me afvraag hoe ze dat kan weten, want ze was tijdens de Dodewaard rellen pas 10 jaar oud, maar sommige kinderen zijn er erg vroeg bij. Het kan ook zijn, dat de radio gewoon weer eens een oude actievoerder nodig had en dan kan je ook niet altijd nee zeggen. Aangezien Natasha de laatste tijd precies aan de kant van de goeden staat, of tenminste de kant waarvan we nu menen dat het de goede kant is, namelijk tegen Hamas, gaan we er verder geen woorden aan vuil maken. Saamhorigheid is nu geboden.

Dus uit bed gestapt en de gehele kamer met afdekfolie bedekt en een dure Diamantschijf gekocht. De ganse dag bezig geweest een geul in die verrekte vloer te slijpen. Daarna lag de gehele kamer vol met slijpsel. Tot nu net bezig geweest alle stof weer weg te poetsen. Maar de bolling is wel weg. We kunnen weer gewoon door de woonkamer lopen.

Gisteren had ik een mevrouw uit Ashdod, Israel, al gevraagd of ze een ooggetuigen bericht zou willen schrijven over hoe een Israelische familie met kinderen nu de bommenregen doorstaat. Dat had ze ook voor vandaag toegezegd, maar ik heb nog niets mogen ontvangen. Zodra ik het krijg, zal ik het hier op de site zetten. Want steeds dingen uit de Jerusalem Post of van Haaretz vertalen, daar hebben jullie ook niet altijd iets aan.

We gaan gewoon door. 2009 wordt kut, dat weet ik nu al. Maar wie weet kunnen we toch nog wat schrijven en beleven. We weten het nog niet. De Prijsvraag is door jullie zeer matig ontvangen. De enige inzender had 7,5 punten. Aan het emailadres te zien ingezonden door een van de vele pseudoniemen van een ex-kraakster uit het oosten des lands en ik denk dat die niet met mij vegetarisch gaat eten in een echt krakerscafe, want ze is wel goed maar niet gek. Dat dan weer niet.

Tot ziens in het volgende jaar en ik wens jullie allemaal en vooral de kijkers en luisteraars in Israel een veilig en goed uiteinde.