De nederzettingen in Judea en Samaria

Naar aanleiding van mij blog van gisteren over de "Ultra-Nationalistische zionisten in de door Israel illegaal en geheel tegen het Internationale Recht in bezetgehouden Palestijnse Gebieden" kreeg ik een Twitterbericht van moslimbroeder-watcher Carel Brendel die zich ergert aan mijn termininologie ten aanzien van het Heilige Land. "Hou eens op met Judea en Samaria", schrijft hij op zijn Twitter.

Ik ben eens in de krantenbak op zoek gegaan om te zien of de aanduiding "Judea en Samaria" nou werkelijk zo buitensporig is. Helaas gaat de digitale zoektocht slechts terug tot 1990, maar wat blijkt en wie schetst mijn verbazing? Toen Salomon Bouman nog correspondent van het NRC was, was de term Judea en Samaria nog heel gewoon. Weliswaar opgetekend uit de mond van een Likud-parlementariër, maar die partij was toen aan de macht. En waarom zou je een gebied niet met de term aan mogen duiden die de regerende partij ook gebruikt?

We schrijven 16 maart 1990. De Likud-regering is net door een motie van wantrouwen gevallen en Salomon Bouman, correspondent van het NRC tekent het volgende op:
'De stemming onder de verslagen parlementariers uit het Likud-blok was in mineur. Lusteloos verlieten ze de vergaderzaal. 'Dit is een zwarte dag voor Israel', zei de wat zweverig kijkende ex-minister van financien Yigal Horwits van Likud, die vanaf het spreekgestoelte voor het plenum de gevaren had beschreven die Israel te wachten staan als Shimon Peres weer aan de macht zou komen. 'Ik vrees voor de toekomst van ons land', vervolgde hij.

'De Arbeiderspartij zal met de Arabieren en communisten een regering vormen die de nederzettingen in Judea en Samaria in gevaar brengt'.
'Door het toedoen van Peres zal er een Palestijnse staat komen', zei minister Moshe Katsav, een vertrouweling van Shamir. 'Bent U daar zeker van', vroeg ik hem. 'Ik meen wat ik zeg. Het is triest maar waar', antwoordde hij.'

Van 1990 (toen de digitale opslag van het NRC begon) tot en met 2011 wordt in het NRC maar liefst 129 keer over "Judea en Samaria" geschreven, meestal met de term "Westelijke Jordaanoever" in haakjes erachteraan.

De laatste keer werd de term "Judea en Samaria" in het NRC gebruikt door Guus Valk, de vroegere correspondent in Israël, op 28 april  2011:

"Het zijn conclusies die de Israëlische premier Netanyahu ook trok toen hij zei dat Fatah, de min of meer seculiere partij die op de Westelijke Jordaanoever regeert, moet kiezen: ,,vrede met Hamas of vrede met Israël". ,,Het idee van deze verzoening laat zien hoe zwak de Palestijnse Autoriteit is, en doet vermoeden dat Hamas Judea en Samaria (hij gebruikte de bijbelse term voor de Westelijke Jordaanoever) zal veroveren, zoals het eerder de Gazastrook veroverde." Israël weigert te praten met Hamas, dat het (evenals een groot deel van de internationale gemeenschap) als een terroristische organisatie ziet."

De term "Judea en Samaria" is een politiek correcte term voor diegenen die van mening zijn dat het gebied een Joodse geschiedenis heeft en dat Joden het recht hebben er te wonen. Juist van 1948 tot en met 1967 , onder de heerschappij van Jordanië, heeft in het aangeduide gebied een "Ethnic Cleansing" plaats gevonden en zijn de Joodse bewoners verdreven of vermoord. Als er ooit een Palestijnse Staat in dat gebied zou ontstaan, dan zouden de Joodse bewoners ook weer verdreven worden. Daar is geen twijfel over. In Gaza wonen tenslotte ook slechts enkele Joden en dan nog alleen als ze met moslims getrouwd zijn.

Juist het nastreven van een Palestijnse staat getuigt van een ouderwetse, racistische en achterhaalde apartheidsideologie, omdat het een vooruitzicht op een monocultuur biedt, waarin alleen Arabieren en dan nog met name moslims de macht hebben in een gebied, waar minderheden niet gerespecteerd worden en geen kans van bestaan hebben.

Wij zouden allemaal moeten streven naar een democratische samenleving waar allerlei bevolkingsgroepen met burgerrechten naast elkaar kunnen leven.