Het conflict in Syrië is ingewikkel en daardoor is het moeilijk partij te kiezen. De terreurbeweging Hezbollah, gelegerd in Libanon en gesteund door Iran en Syrië, hebben belang bij een vrije doorvoer van wapens en de blijvende steun van Iran en het Assad-regime. Daarom steunt Hezbollah het Assad-Regime.
De Hamas-beweging, geliëerd aan de Moslimbroederschappen van Egypte, is juist uit Damascus vertrokken en steunt niet langer de regering Assad.
De Fatah beweging van Mahmoud Abbas heeft weliswaar in het verleden ook goede banden met het Assad-regime gehad, maar krijgt politiewapens en training van de Verenigde Staten. Daarom houdt Mahmoud Abbas zich op de vlakte.
Het is begrijpelijk dat de Nederlandse Pro-Palestina-Beweging nu verdeeld is over Syrië. Toch wordt er op de Facebook-pagina's niet openlijk over gediscusieerd. Enkele personen en groepen spreken zich duidelijk ten gunste van Assad uit en de rest maakt alleen opmerkingen over de humanitaire ramp die zich in Syrië volstrekt. Er is onder de activisten een toenemende kloof tussen seculieren, islamisten en mensenrechtactivisten waar te nemen. Zolang ze allemaal op Israël los konden, was het niet zo'n probleem dat deze drie stromingen eigenlijk in tegengestelde doelen en belangen hebben, maar nu zwijgen ze toch over de wreedheid van het Assad-regime. Het internationale recht, één van de meest gehoorde argumenten van de palestinos, blijkt voor Assad opeens niet meer niet te gelden.
Sonja van den Ende, van de vereniging Sloop de Muur, steunt met haar Mediawerkgroep Syrië en de facebookpagina Oorlog is geen Oplossing het regime van Assad. Ze wordt daarbij geholpen door de NCPN-stalinist Rik Min (ordedienst van het Palestinakomitee). Zoals Sonja in één van haar boeken schrijft, is ze zelf met een lid van de Assad-clan getrouwd geweest en heeft ze in Syrië gewoond. De achtergrond van haar steun aan Assad is, dat de seculieren en christenen onder Assad redelijk veilig waren. De vrees voor een salafistische machtsovername, gesteund door Saoudi-Arabië en Al Qaida, sterkt hen in de overtuiging dat Assad het minst erge van de twee kwaden is.
Het Palestina-komitee waarvan de meeste leden uit de seculiere CPN en Groenlinks afkomstig zijn, zwijgt hardnekkig over het lijden van de Syrische bevolking. Anja Meulenbelt steunt de Palestijnse vluchtelingen in Syrië zelf.
Zodra de Verenigde Staten of een andere Westerse mogendheid, onder voorwensel van de inzet van massavenietigingswapens door Assad, ingrijpen in Syrië, dan zullen de dames en heren palestinos en de vrienden van Assad wel weer een grote campagne starten. Maar nu de burgers het slachtoffer worden en de moslims de moslims doodmaken, nu weten ze helemaal niet wat internationaal oorlogsrecht betekent of wat solidariteit met het Palestijnse Volk in Syrië inhoudt.
3 comments:
En het is natuurlijk vervelend dat in Syrie in 2 jaar tijd meer dan vier keer zoveel Palestijnse burgers om het leven zijn gekomen dan in de Palestijnse gebieden.
Want daar kunnen ze Israel niet de schuld van geven.
Dan maar doodzwijgen.
Dit fenomeen is vergelijkbaar met het karakter van de Islam.
Ook daar zijn meerdere bloedgroepen, die elkaar naar het leven staan, maar ten aanzien van Israel een gemeenschappelijk doel nastreven.
Opvallend zijn de brieven van Susan van Mierlo naar meerdere anti Israel websites om morele hulp.
Voorlopig gaat die hulp niet verder dan het plichtmatig plaatsen van haar smeekbedes.
Misschien is de koele ontvangst van haar brieven te wijten aan haar wens dat Israel zal optreden tegen de Hezbollah.
http://nieuws-uitgelicht.infonu.nl/mens-en-samenleving/107248-nieuws-israel-nieuwsoverzicht-december-2012.html
De vraag is nu wanneer Israel zal worden verweten dat ze niets doen om het leed van de Palestijnen in Syrië te verlichten.
Verdeeld is het enige dat men kan zijn, het is kiezen tussen hangen of wurgen. Ergens moet men toch wel door hebben dat het onmogelijk is om vast te blijven houden aan de in het verleden gekozen doel/groep of richting. Ooit komt men in de knoop met de moraal, of met het goede fatsoen of gewoon met de rechten van de mens.
Als beide keuzes niet goed zijn dan is verdeeld zijn een uitkomst omdat men dan niet hoeft te kiezen. Misschien waait het over en dan is men uit de zorgen.
Post a Comment