Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Monday, May 18, 2015

Stephan Sanders (VN) had even geen inspiratie meer

Het valt ook niet mee, elke week een column voor een gesubsidieerd grachtengordelblaadje schrijven. Dan moet je toch wel iets meemaken of je op een thema storten. Column schrijven is toch wel iets anders dan een blog maken. Als ik het probeer, ga ik meteen "netjes schrijven" en dan gaat het al gauw heel zwaar worden. Het gaat op werken lijken. Op een blog kan je gauw iets linken, of een foto plaatsen. Of je kan de auteurs waar je iets vandaan hebt gepikt ook de credits geven. Dat heet linken. Bij een papieren dode boom medium kan je geen links plaatsen en de foto's worden door de foto redactie erop gezet. Je moet altijd origineel zijn.

Wie schetste dan ook mijn verbazing en dat van vele andere huisvrouwen ( Uit welk Reve boek komt dit citaat Stephan?) , toen ik bemerkte, dat de Vrij Nederland columnist Stephan Sanders maar liefst vier columns van mij had gebruikt om zelf een stukje te schrijven. Dat zit namelijk zo. Afgelopen zomer zat mijn blog een beetje in een dip. Er voeren al een paar jaar geen Gazaboten meer. De krakers sloegen elkaar niet meer met pijpen op het hoofd en de IS had het Lijden van het Palestijnse Volk grotendeels verdrongen. Net op het moment dat ik dacht: "Wat zal ik eens schrijven? ", brak de Gazaoorlog uit.

Sinds de zomer volg ik de jongens en meisjes van Back to Palestine op de voet. Ik rij helemaal uit Eindhoven naar bijeenkomsten van de Studenten voor Palestina en ik bezoek demonstraties. Abulkasim Al-Jaberi en zijn broer Ali zijn dan ook al sinds de zomer bekende activisten voor mij. Met name het demonstreren voor Gaza in een T-shirt van de Zwarte Piet, vind ik dermate komisch, dat ik er absoluut iets over moest schrijven. In totaal zestien verschillende blogs over Abulkasim Al-Jaberi heb ik geschreven. Totdat Geenstijl  en Pauw het oppikten.

Stephan Sanders heeft vorige week een column geschreven dat in totaal vier blogs over Abulkasim Al-Jaberi van mij plagieert. Nu zou je nog kunnen zeggen dat de informatie in die blogs ook op de Joop en op andere websites staat. Twee tekst passages storen mij echter bijzonder. Stephan beweert dat hij Abulkasim al-Jaberi al sinds  de zomer volgt. In de zomer waren dat nog volkomen onbekende activisten waar niemand de naam van wist. Het tweede dat me stoort is het Reve citaat, dat letterlijk overgenomen is. Weliswaar heet Stephan Sanders even opgezocht hoe reve het letterlijk heeft geschreven en ik heb het alleen 'geparafraseerd', maar dat is alleen een bewijs dat ik de Reve-citaten in mijn hoofd heb en dat hij ze nog moet opzoeken.

In zijn stukje voor Vrij Nederland heeft Stephan de volgende tekstfragmenten van mij gebruikt:
 
-De tekst over de "huismoslim" , komt uit mijn blog van 1 februari 2015: Wat heeft Abulkasim Al-Jaberi ons te zeggen?
-Het gedeelte over de term 'imperialisme', komt uit hetzelfde blog.
-Dat de Al-Jaberi de Charlie Hebdo moorden in een perspectief willen zetten, komt uit mijn blog "Islamisering van Nederland, na de aanslagen in Parijs" van 25 januari 2015 en wordt opnieuw genoemd in het blog van 1 februari.
Dat Al-Jaberi heeft gedreigd Nederland in een ruïne te veranderen, is door mij beschreven in het blog: "Abulkasim Al-Jaberi bestormt de VU" van 10 januari.
Zelfs de verwijzing naar de Zionistische Entiteit komt uit een blog van mij:  Escalatie bij DOCP-demonstraties  van 14 september 2014.


Kan zijn dat het allemaal toeval is, maar zoals de grote meester al schreef: "De werkelijkheid herken je aan haar onwaarschijnlijkheid" ( Uit welk Reve boek komt dit citaat Stephan?)

3 comments:

Mathilde van Vliet said...

o Sekteleiders van losers: Appa en Al-Jaberi
19 mei 2015
Bron: Jalta.nl
Tijdens een bijeenkomst ter gelegenheid van de jaarlijkse Nakba-herdenking – Nakba (Arabisch: ‘catastrofe’) refereert aan de negatieve afloop van de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 – hebben Appa en Youness Ouaali elkaar bedreigd. Over de rug van Palestijnen, proberen deze lieden naam te maken en daarbij schuwen ze er zelfs niet voor om geweld tegen elkaar in te zetten. Reden voor dit gedrag van beide heren zou zijn dat Youness Appa tijdens een live radioprogramma getypeerd heeft als “een hypocriete praatjesmaker, die vooral een grote mond heeft, maar wanneer het erop aankomt, nooit iets doet.”
Malcolm X wannabe’s die bang zijn voor een strafblad
Het andere gezicht van de antiracisme-beweging is Abulkasim Al-Jaberi die we kennen van zijn middelvingers en ‘Fuck-de-Koning-tirade’. Op podia ruit hij mensen op, maar bij Pauw verschool hij zich opeens achter zijn advocaat. Blijkbaar was hij niet bereid om zijn vrijheid van meningsuiting uit te diepen en luisterde braaf naar zijn raadsman. Al-Jaberi gaf het OM bewust de mogelijkheid om de angel uit zijn zaak te halen. Een activist die zijn mond houdt op nationale tv, nota bene in een prime-time programma en anderen het woord laat voeren voor hem, is amper een activist te noemen. Laatst zag ik een documentaire over de Provo in de jaren zestig. Die lui stonden voor hun zaak, dachten niet aan hun toekomstige loopbanen en waren niet bang voor een boete of een strafblad. Dát noem ik activisme.
Appa had geen enkel aanzien bij mij (ook niet als rapper) en Al-Jaberi heeft zijn status als activist compleet ondermijnd met zijn optreden bij Pauw. Op het podium hangt hij zowaar de Nederlandse Malcolm X uit, maar op tv is hij te bang om zijn Palestijnse sjaal om te doen. Een gemiste kans om de aandacht op de Palestijnse zaak te vestigen, lijkt me. Wat mij verder stoort – vooral aan de Zwarte Pieten-discussie – is dat miskende moslims de ‘White Privilege Kaart’ trekken en groepen met een slavernijverleden misbruiken voor hun eigenbelangen. Zijn prominente Surinamers en Antillianen (Nederlanders met Afrikaanse roots) te incompetent om hun grieven te uiten? Humberto Tan wilde nauwelijks meer spreken op de landelijke antiracisme-demonstratie van 21 maart, nadat Al-Jaberi zijn middelvinger had opgestoken en veel mensen hun ontevredenheid aangaande Appa’s aanwezigheid kenbaar hadden gemaakt. Tan geef ik hier overigens geen ongelijk in.

Mathilde van Vliet said...

(Sekteleiders van losers: Appa en Al-Jaberi -2 )

Talibanbergkledij of toch Gant polo’s?
Kom ik uit op een andere randfiguur, die niks met de antiracisme-beweging te maken heeft, maar relatief vaak door de media geïnterviewd wordt in verband met perikelen rondom Nederlandse moslims: Shabir Burhani (aka Maiwand Al-Afghani) die de Taliban-wannabe uithangt in Nederland. Hij trok pardoes een polo van Gant U.S.A. aan in plaats van z’n Talibanbergkledij toen hij bij Pauw mocht vertellen dat de Rabobank zijn rekening had opgezegd. Afghanen die in Nederland opgevangen worden, zoals ook Al-Jaberi met zijn familie als Irakese asielzoekers naar Nederland is gevlucht in 1993, studies doen die tonnen kosten, mogen zich van mij miskend voelen, maar wees ook een beetje dankbaar. Zó slecht hebben we het namelijk niet in Nederland. Echter, op het moment dat je wel de activist wilt uithangen, toon dan karakter, lef en fatsoen.


Een aantal van de standaardkwalificaties die men hanteert om antiracisten en antizionisten te typeren zijn: uitkeringstrekkers, blackface-foben, jaloerse ‘allochtonen’, antisemieten en ‘sekte van losers’. Terloops wordt de notie opgeworpen dat die ‘grotere sekte van losers’ niet bestaat. Het zou om een klein groepje professionele ‘klaagallochtonen’ gaan dat pretendeert een grotere groep klagers te vertegenwoordigen. Ik denk dat deze activistische ‘sekte van losers’ weliswaar – grosso modo – de gevoelens van de ‘grotere sekte losers’ verwoordt, maar dat een grofgebekte rapper en een laffe ex-student niet de juiste personen zijn (laat staan leiders) om de einddoelen mee te behalen die de beweging zich gesteld heeft.
Egotrippers binnen de antiracisme-industrie
Deze circusclowns promoten louter hun eigen persoon ten koste van de ‘grotere sekte losers’. Ze zitten in de antiracisme-industrie vanwege egotripperij en zelfverheerlijking. Als Appa binnenkort zijn eigen multiculti-programma krijgt op de NPO, dan zal zijn gebrul richting Israël een stuk minder worden. Indien Burhani onverhoopt een traineeship zou krijgen bij een ministerie (na het afronden van zijn studie bestuurskunde aan de Universiteit Leiden) dan is die baard er de volgende dag af. Wanneer de NOS Al-Jaberi een baan als verslaggever zou aanbieden in Palestina, dan zullen we nauwelijks iets kritisch over Israël kunnen gaan lezen in zijn artikelen. De meest uitgesproken antizionist van Nederland van een tijdje terug, oud-AEL-voorzitter Abdou Bouzerda, werkt nu immers als freelance-journalist bij de VPRO en zegt nooit meer iets negatief over Joden of Israël. Zolang de antiracisme-beweging zich niet ontdoet van deze nieuwe ‘Bouzerda’s – Appa en Al-Jaberi – zal haar effect op de Nederlandse samenleving nihil zijn.
https://jalta.nl/column/sekteleiders-van-losers-appa-en-al-jaberi/

Unknown said...

Kees, wees er trots op dat je uitspraken door een dodebomen journalist worden gebruikt.
Het toont aan hoe weinig ze zelf nog te vertellen hebben.