Voor Anja Meulenbelt is het nooit goed, of het deugt niet. Drie leden van haar eigen mensenrechtsorganisatie Kifaia mogen het heilige Gaza-land betreden, maar Israël weigert het derde bestuurslid toegang te verlenen. Hoe ken dat nou en schande!
Zoals gewoonlijk liegt Anja Meulenbelt over de gang van zaken bij deze zoveelste Gaza-reis. (Wie betaalt dat allemaal?) Op de Facebooks beweert Anja dat ene Nadia Ben te toegang tot Gaza is geweigerd. Bovendien zou Nadia een bestuurslid van Kifaia zijn. Nagevraagd bij de Kamer van Koophandel blijkt deze mevrouw een geheel andere naam te hebben, namelijk Nadia Benaïssa - Aitihda uit Breda. Ze is sinds februari 2016 lid.
Het verwijt dat de Stichting Kifaia maakt is, dat Nadia niet naar Gaza zou mogen vanwege haar Arabische naam en dat de overige autochtone Nederlanders wel een visum hebben gekregen. (Diescriemienasie!) Niets is minder waar! Nadia Benaïssa - Aitihda is een visum geweigerd vanwege haar innige contacten met notoire geweldplegers en -oproerkraaiers, te weten Frank van der Linde en Abulkasim Al-Jaberi. Bovendien schrijft ze artikelen voor Wij Blijven Hier, waarin ze de islamisering van Nederland een warm hart toedraagt.
De overige bestuursleden van Kifaia , Anja Meulenbelt, Christine Suzan de Vos en Lydia de Leeuw, mogen wel naar Gaza, voor de gehandicapten organisatie Kifaia. Waarom zij wel? Dat is heel makkelijk te verklaren en uit te leggen. Logisch ook. Anja Meulenbelt is een voormalig lid van de Eerste Kamer, met een diplomatieke status. Bovendien al jaren humanitair actief. Lydia de Leeuw heeft in 2011 wel een kleine misstap begaan, door samen met de Rode Jeugd terrorist Rob Groenhuijzen in een Nederlandse Gazaboot te gaan zitten, maar door haar slordige uitgelekte notulen kon deze bende snel opgerold worden. Ze heeft nadien al twee jaar in Gaza gewoond en maakt daarom gebruik van het gewoonterecht. "Laat maar lopen" schijnen de Israelis te denken.
Christine de Vos is al jaren werkzaam voor NGO's en heeft nog nooit iets gewelddadigs gedaan. Die mag ook naar binnen. Alleen iemand die volslagen onbekend is, geen status als humanitair medewerker en bovendien de verkeerde vrienden, die mag het Land van Mellk en Honing niet betreden. Veertig jaar door de woestijn lopen! Daarna praten we eens verder!
No comments:
Post a Comment