Boekrecensie 'Judas, een familiekroniek'; Astrid Holleeder

"Willem (Holleeder) wist dat wij altijd zouden blijven zwijgen over het Heineken-losgeld, de verdeling, de aanslagen, en de uiteindelijke moord op Cor (van Hout), op straffe van vergelding. Maar wat als er meer verklaringen volgden?" (blz 378)

Dat is eigenlijk de kern en de inhoud van het boek van Astrid Holleeder over haar broer Willem, de Heineken-ontvoerder. Sinds 1983 hebben zijn familieleden van de zes miljoen overgebleven losgeld meegeprofiteerd. De echtgenoot van Astrid Holleeder, Jaap Witzenhausen, beheerde achteréénvolgens een strandpaviljoen en een goktent op de Wallen voor de boeven. Dankzij maffiamaatje Bram Moszkowicz kon Astrid Holleeder de benodigde stage voor advocaatschap lopen. Jarenlang is Astrid Holleeder de adviseur van Willem Holleeder.

Ook Sonja Holleeder profiteert jarenlang van het overgebleven losgeld, dat op de Wallen, in gokhallen en in de Alkmaarse hoerenwijk Achterdam is geïnvesteerd. Ze heeft samen met Cor van Hout een mooi huis in Frankrijk en een pand in Vijfhuizen. Mooi zonnebankbruin, blond haar en cup D-neptieten, zo willen de gangsters hun vrouwen eruit laten  zien. Sonja Holleeder voldoet aan dat image en speelt de vermoorde onschuld. Als er echter een onderzoek naar de overgebleven miljoenen uit de Heineken-ontvoering wordt opgestart (Operatie Goudsnip) , kan ze wel in één keer 1,1 miljoen ophoesten.

Uit de twee bovenstaande voorbeelden blijkt de familie van Cor van Hout en Willem Holleeder mee hebben geprofiteerd van de losgeld-miljoenen uit de Heinekenontvoering. Er is nog een connectie. Astrid Holleeder is de boekhouder van Thomas van der Bijl, die de miljoenen in Parijs heeft opgegraven. Geen slachtoffer dus, maar heler en profiteur. Toch gaat het hele boek van Astrid Holleeder erover wat voor een psychopaat Willem Holleeder is en hoe hij mensen bedreigt. Blijkbaar is het overgebleven losgeld een vloek voor de Heinekenontvoerders geworden. Voortdurend worden ze afgeperst en bedreigd door onder andere Sam Klepper en John Mieremet. Vele moorden volgen. Alleen Willem Holleeder blijft leven en dat wordt als een bewijs van zijn daderschap gezien.

Er is al jaren kritiek op Peter R. de Vries, omdat hij in zijn misdaadprogramma's alleen de kleine criminelen aanpakt en intussen met ontvoerder Cor van Hout bevriend is. Ook in dit boek blijkt weer hoe Peter R. de Vries is verbonden met de Heidenenontvoerders. Hij zou de minnaar van Sonja Holleeder zijn. Hij spreekt op de begrafenis van Cor van Hout. Als Astrid Holleeder eindelijk wil getuigen, worden  de contacten via Peter R. de Vries gelegd. Toch worden niet alle geluidsbanden van gesprekken met  Willem Holleeder aan justitie gegeven, want er moet ook nog geld verdiend worden.

Door al die rare verbanden en daderkennis is Judas een beklemmend boek geworden. Dat hele jofele gedoe en het gedrag van zogenaamde gabbers, zoals getoond bij College on Tour, wordt onderuitgehaald. Er is niks  authentieks of Robin Hood-achtigs aan de Heinekenontvoering of de nasleep ervan. Het zijn een stelletje psychopaten en de familie steunt dat nu al drieëndertig jaar. Misschien kan Astrid zich door het schrijven van dit boek bevrijden van deze knellende band, maar de ze is toch al die tijd  meer consiglieri dan slachtoffer geweest.