Close Read : " Uitzwaaidag Frank van der Linde"

Beroepsactivist, oude-vrouwtjes-pester, aangifte-fanaat, ex-Fast-Food-directeur en full-time-pain-in-the-ass Frank van der Linde geeft de pijp aan Maarten. Hij gooit de handdoek in de ring. Frank poetst de plaat. Hij nokt af. De afscheidsbrief voor zijn Facebook-volgers geeft een uniek inkijkje in de gekwelde ziel van de geboren Staphorster. Hieronder de close read (commentaren in cursief):

Beste vrienden en volgers,

Ik hou er mee op. Ik heb de afgelopen jaren altijd gedacht dat er een moment zou komen dat het verzet tegen de waanzin van deze tijd enorm zou verbreden. (Frank noemt alles waar hij het niet mee eens is 'De waanzin van  deze tijd', waar de gehele Nederlandse bevolking zich tegen zou moeten verzetten)

Maar dat moment is niet gekomen en gaat er de komende tijd ook niet meer komen. Daarvoor is de angst bij de massa inmiddels te groot en heeft de massa vooralsnog te veel te verliezen. (Frank introduceert hier het begrip 'massa'. Dit impliceert het bestaan van een sociologisch coherente groep, waarvan alle leden gelijke belangen en hetzelfde doel hebben. Een begrip uit het denkhoofd van de neomarxist Toni Negri. Deze 'massa' heeft gevoelens, kan ook denken en zelfstandig beslissingen nemen. Frank identificeert zich zodanig met 'de massa', dat we moeten vrezen dat de chaotische massa in zijn hoofd overeenkomt met een denkbeeldige als 'massa' aangeduide groep in de samenleving. )

Pas als de massa echt last krijgt van de waanzin van deze tijd, omdat de waanzin zich tegen hen keert door steeds meer aanslagen, rellen en moorden, maar ook bijvoorbeeld door de gevolgen van klimaatverandering, zal de massa wel in beweging komen en komt er een andere tijd om samen iets nieuws te bouwen. (Opnieuw heeft Frank het over waanzin. Zou hij zelf waanzinnig aan het worden zijn? Deze waanzin pleegt zelfstandig aanslagen en pleegt moorden. Een gevaarlijke ontwikkeling als Frank zich zodanig met de waanzin identificeert. ) 

Zoals Antonio Gramsci ooit al eens zei: 'Het oude is aan het sterven en het nieuwe wordt nog niet geboren. Nu is de tijd van monsters.'

In die tussenfase is mijn rol uitgespeeld. De overheid heeft volledig vrijspel gekregen om linkse activisten aan te pakken doordat de linkse politiek partijen, maatschappelijk organisaties en als laatste nu ook de pers het volstrekt laat afweten. Daardoor ben ik vogelvrij geworden.
(Frank neemt geen eigen verantwoordelijkheid voor zijn falen, maar geeft de schuld aan de overheid, linkse partijen, maatschappelijke organisaties en de pers. Dat vogelvrij worden van Frank is zijn eigen inbeelding ) 

De overheid kan mij daardoor effectief de mond snoeren. Anders dan Erdogan of Poetin, doet de Nederlandse overheid dat subtiel, doch uiterst effectief. Ten eerste onthoudt de overheid je rechten, door het niet vervolgen van mensen die je bedreigen of demoniseren, en het weigeren van beveiliging (waardoor ik oa mijn appartement ben kwijtgeraakt). (Frank heeft zelf zijn adres gepubliceerd en is vervolgens gaan klagen over echte of vermeende bedreiging. Vervolgens gaat hij verhuizen en noemt dat: 'appartement kwijtraken'.)

Aan de andere kant arresteert de Politie Nederland je keer op keer volstrekt onrechtmatig en procedeert het Openbaar Ministerie je vervolgens kapot. Daarbij weten ze dondersgoed dat er vrijspraak volgt. 
(Frank wordt gearresteerd vanwege het verstoren van een theatervoorstelling van de Israëlische actrice Lia König, demonstreren zonder vergunning, geweld tegen de politie en verboden wapenbezit, gebaseerd op artikelen uit het Wetboek van Strafrecht en dat heeft niks met onrechtmatigheid te maken)

Als laatste heeft de overheid de afgelopen jaren mijn mogelijkheden om geld te verdienen vakkundig om zeep geholpen, en heeft de Gemeente Amsterdam zelfs tot twee keer toe getracht om mijn bijstandsuitkering stop te zetten. (Frank heeft geen diploma's, weigert te solliciteren en heeft een activistische CV. Dat zijn objectieve redenen om iemand zijn Bijstanduitkering af te pakken). Zonder support van linkse politieke partijen, maatschappelijk organisaties en de pers, is daar niet tegenop te vechten.

Wellicht is het gebruik van geweld nog de enige mogelijkheid om wel verzet te bieden tegen de waanzin van deze tijd. (Hier wordt voor de derde keer het begrip 'waanzin van deze tijd' gebruikt. Nu weet ik het zeker:  Frank is waanzinnig aan het worden.) Ik begrijp in ieder geval dat mensen vanuit pure wanhoop daartoe gedreven worden, maar ik heb zelf absoluut niet de behoefte om geweld te gaan gebruiken. Maar alle andere opties om me te verzetten zie ik momenteel als volstrekt kansloos. Met 100 mensen demonstreren tegen bijvoorbeeld politiegeweld heeft geen enkel nut. En het voeren van rechtszaken duurt jaren en die tijd is er niet. (Frank is depressief geworden doordat zijn actiemiddelen geen effect sorteren)

Als er een brede beweging opgang komt, hetgeen vrees ik nog jaren kan duren, zie ik wel hoe ik me daartoe ga verhouden. (Blijkbaar is de narcistische geest van Frank niet in staat om, ondanks zijn kennis van Antonio Gramsci en Toni Negri, zelf de massa's in beweging te brengen. Dat maakt hem dan wel weer een beetje sympathiek)

Geen idee nog wat ik ga doen. Maar het zal in ieder geval geen enkel publiekelijk karakter hebben. Over een paar weken delete ik m'n Facebook account. (Waarom niet meteen Frank? Wil je eerst even nalezen hoe geweldig de mensen je vinden? )

Dank voor jullie de steun de afgelopen jaren en het ga jullie goed!

Groet,

Frank

Na de toezegging dat Frank van der Linde de actiebeweging verlaat, is er een stroom van adhesiebetuigingen aan zijn adres op gang gekomen. Helaas hebben de bij het grote publiek bekend geworden activisten , Dyab Abou Jahjah, Abulkasim Al-Jaberi, Anja Meulenbelt, Quinsy Gario en Sylvana Simons, helemaal niet op het bericht gereageerd. Is Frank wel zo bekend en geliefd als hij het zelf zo graag zou willen?