Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Friday, February 03, 2017

Conferentie 'Palestinians in Europe' zorgt voor onrust

De vijftiende conferentie van "Palestijnen in Europa" in de Doelen te Rotterdam, op 15 april 2017, zorgt veel ophef. Is de conferentie nu wel, of juist niet, door de verboden terreurorganisatie Hamas georganiseerd? De journalist Carel Brendel heeft het uitgezocht en baseert zich op rapporten van de Duitse geheime dienst en andere bronnen. Zijn oordeel:  Het is een Hamas-conferentie.

In 2006 was er ook al ophef over deze conferentie, die toen in het Zweedse Malmö gehouden werd. Mocht de Zweedse staat een visum aan de Hamas-minister van vluchtelingszaken Atef Adwan geven? Israël en Frankrijk protesteerden hiertegen. Twee andere Hamasleden was de toegang geweigerd. Hamas-president Haniyeh sprak via een telefoon-conferentie met de deelnemers.

Het Hamas-gehalte in de conferentie was in 2006 al zeer hoog. Geen reden voor de Zweedse minister Göran Persson om in te grijpen. Persson is, net als de Rotterdamse Burgemeester Aboutaleb, lid van de sociaal-democratische partij. Zijn ze zo naïef of doen ze alleen maar zo?  Atef Adnan is in de jaren negentig meerdere malen door Israël gearresteerd op verdenking van terroristische activiteiten en uiteindelijk in 1992 gedeporteerd naar Zuid-Libanon. Als minister van de Hamas-regering in Gaza staat hij op de lijst van verboden organisaties.

Het visum voor de Hamas-minister, verleend door Zweden, heeft in 2006 nog meer gevolgen. Op 18 mei 2006 schrijft het Reformatorisch Dagblad, dat ook Angela Merkel in Duitsland zeer onaangenaam verrast is, als de voormalige terrorist en Hamas-minister, Atef Adwan, met het Schengen visum zomaar naar Duitsland kan reizen. De Noorse regering weigerde in 2006 een ontmoeting met Atef Adwan, vanwege het lidmaatschap van een verboden terroristische organisatie en ook om zich te conformeren aan de Europese regels. Overal in Europa wordt in 2006 afwijzend op het visum voor de bezoeker van de conferentie van 'Palestijnen in Europa' gereageerd.

De  goedkeuring van burgemeester Aboutaleb aan een Hamas-conferentie in de Doelen in Rotterdam kan soortgelijke gevolgen hebben. Visa verstrekt aan leden van Hamas zullen voor heel Europa gelden. De vraag is of de PvdA zich een dergelijke rel als in Malmö in 2006, vlak voor de verkiezingen van 15 maart kan veroorloven.  

Andere artikelen over de Hamas-conferentie:
Burgemeester Aboutaleb weet niet veel
De Aboutaleb Hamas-conferentie Factcheck
Incompetente NCTV ziet geen Hamas-bemoeienis met Palestijnse conferentie
Woede over doorgaan Hamas-Conferentie
NIK en Joodse organisaties vragen gemeente in te grijpen bij Hamas-conferentie Rotterdam
Geen Hamas-Conferentie in Rotterdam
Liefde Leefbaar en Aboutaleb knelt

1 comment:

Jan said...

Moeten we geen twijfel hebben over de ware motieven van de top van de NTCV Dick Schoof en Patricia Zorko.
Niemand is vrij van een politieke overtuiging en wat weten we van de studententijd van deze mensen.
Wordt Obama op dit moment niet verdacht van neomarxistische sympathieën opgedaan in zijn studiejaren.
Waarom weten we niet welke ideologische voorkeuren leidinggevende personen in hun jeugdjaren hebben getoond, in welke studenten kringen ze verkeerden. Het beeld dat velen van het neomarxistische gedachtegoed hebben is nog gebaseerd op oude beelden van alternatieve en vooral armlastige figuren, terwijl o.a. Trotskist Jef Last in zijn boek geschreven eind 1944 "De Socialistische Renaissance" heel duidelijk maakte dat het socialisme niks tegen rijkdom heeft, mist die rijkdom niet met de ellende en de armoede van anderen betaalt moet worden. En moest volgens Marx niet het socialisme met een historische noodzakelijkheid uit het kapitalisme geboren worden.

Het zijn de ingrediënten die het bourgoisie socialisme van GroenLinks en D66 verklaren, en het ressentiment die links voor Israel als joodse staat en de Joden als volk voelt zoals door historicus Götz Aly al werd geconstateerd, dat wortels van het naoorlogse antisemitisme gelegen zijn in de linkse progressieve kringen.

Dit soort linkse mensen zijn inmiddels diep in de haarvaten van onze bestuurlijke samenleving doorgedrongen, maar hebben hun ideologische veren nooit afgeschud, sterker nog het zijn ideologische wegbereiders. Of we Dick Schoof en Patricia Zorko daaronder mogen scharen zou mij niet verbazen, en dat hun beslissing om de Hamas vrij spel te geven daar een onderdeel van uitmaakt.