Nadat op de verschillende websites en fora aangekondigd is, dat Dries van Agt van het anti-Israëlische Rights Forum, een toespraak bij de Kristallnachtherdenking gaat houden en dat er in theater Perdu slechts plaats voor honderd bezoekers is, volgt een stormloop op de reserveringen. Zo graag willen de linkse mensen Dries van Agt horen. Keesjemaduraatje krijgt al meteen te horen, dat hij niet welkom is.
Vlak voor de gewraakte en omstreden Kristallnachtherdenking, wordt op Facebook aangekondigd, dat de lijst in de war is geraakt en dat de eerste honderd bezoekers wordt binnengelaten. Een groepje zionistische dames rond de Facebookgroep "Time to Standup for Israël" meldt zich bij de deur en wordt niet binnengelaten. Er blijken twee portiers voor de deur van Theater Perdu te staan. Allebei lid van de Internationale Socialisten.
De Internationale Socialisten hebben een hele slechte reputatie, als het om Israël en Joden gaat. Deze extreem-linkse organisatie heeft samen met de AEL in 2014 de Hamas-leider Ahmed Yassin herdacht. Dat is de man die zelfmoord aanslagen in Israël organiseerde en daarom door de Israëlische luchtmacht met een raket is vermoord.
Ook in de jaren na 2014 hebben de Internationale Socialisten de staat Israël verbaal aangevallen en demonstraties georganiseerd. Met een beetje fantasie kan je de IS als knokploeg en ordedienst van de Palestijnse beweging beschouwen. Ordedienst is precies wat de twee portieren van Perdu, Mo Achahbar en Ewout van den Berg, zijn.
Ewout van den Berg (1986)is landelijk coördinator van de Internationale Socialisten, redacteur voor www.socialisme.nu en organisator van Marxisme Festival. Het is een zeer actieve activist. Bij demonstraties van Pegida en tegen Zwarte Piet is hij steevast aanwezig.
Over het nieuwe antisemitisme schrijft hij in zijn partijkrant: De Socialist "Uitingen van antisemitisme zijn nog altijd voornamelijk een rechts verschijnsel." Hij laat daarbij buiten beschouwing, dat tijdens de extreem linkse demonstraties tegen de oorlog in Gaza, antisemieten als rapper Appa en de Belgisch/Libanese Hezbollah-aanhanger Abou Jahjah een podium krijgen.
De dames van Time to Stand up voor Israël zijn vooral kwaad op Ewout van den Berg, omdat hij in 2015 bij het monumen voor het Joodse Verzet, hun meegebrachte bloemen heeft kapotgetrapt.
Mo Achahbar,
de andere lijfwacht van Dries van Agt, is ook lid van de Internationale Socialisten. Hij trad in 2014 al op als ordedienst, bij uiterst extreme, anti-Israëlische demonstraties. (Het Parool, 13 juli 2015). Bij die gelegenheid zegt hij in een interview aan het Parool: "We nemen niet alles aan van de politie - wij zien Hamas als een verzetsbeweging. Maar we communiceren zo'n vlagverbod wel aan de achterban. Het is prettig samenwerken."
Tijdens een avond over de boycot van de stedenband Tel Aviv-Amsterdam wordt ik door Frank van der Linde vanaf het podium toegeroepen. Onmiddellijk komt Mo Achahbar naast mij zitten. Zijn ordedienst-ervaring zit hem in het bloed.
Internationale Socialisten, een pro-Gaza-demonstrant en een socialistische schrijver, die het woord antisemitisme niet weet te interpreteren. De spreker van de avond: Een notoire Israël-hater. Bezoekers bij de deur selecteren (zie filmpje) Dat is het niveau van links Nederland als de Kristallnacht van 1938 wordt herdacht.
1 comment:
Antifa en de Internationale socialisten zijn de knokploegen van deze socialistische bewegingen, die vooral opvallen in het ontzeggen van andersdenkenden hun grondwettelijke rechten, en zoals Meindert Fennema in 2004 al eens treffend samenvatte "Zij zien zichzelf als de hoeders van de democratie, die die democratie ook met straatterreur mogen verdedigen. net is terreur voor een goede zaak. In feite zijn alle politieke terroristen strijders voor een goede zaak".
Om dit radicale gedachtegoed beter te kunnen begrijpen, moeten we hun historische verleden ontleden.
Het dogmatische karakter van de radicale socialistische beweging (Marxisme,Communisme) sinds haar ontstaan einde 19e eeuw heeft als hoofdkenmerk haar aanhangers te ontdoen van hun innerlijke zelfstandigheid. Dit leidde in de begin jaren van de tweede wereldoorlog 1 september 1939 met de inval van Polen door Duitsland tot een eigenaardige reactie van deze beweging in o.a. Duitsland en later ook in Nederland.
Hoewel reeds duizenden Duitse communisten in concentratiekampen waren opgesloten en vermoord, werd vanuit Rusland de boodschap via het Komintern aan de volgelingen in de Europese landen dwingend opgelegd, dat niet Duitsland de agressor in deze oorlog was, maar de Engelsen en de Fransen.
De communisten in Duitsland en Nederland namen die richtlijnen blindelings over.
Kommunistische Internationale 1 Mei 1940
"Als Antwort auf die grobe Verletzung der Neutralität der skandinavischen Länder durch England und Frankreich ließ Deutschland seine Truppen in Dänemark einmarschieren und besetzte strategisch wichtige Positionen in Norwegen. England und Frankreich ihrerseits landeten Truppen. Norwegen wurde Kriegsschauplatz. Belgien und Holland sind unmittelbar bedroht".
PvdA standpunt bij haar oprichting 1946
"De houding van de officiële Communistische Partij Nederland was in die dagen landverraderlijk! Zeker, een aantal communisten hebben individueel aan het geheime verzet op moedige wijze deelgenomen; zij hebben in vele gevallen het offer van hun leven gebracht. Maar deze moedige mannen handelden aldus in strijd met wat de Communistische Partij openlijk beleed. Pas toen Hitler het vriendschapsverdrag, dat Stalin met hem had gesloten, verbrak, zwaaiden ook de officiële communisten In Nederland om.
Toen het volk van Nederland in nood verkeerde, hield de Communistische Partij zich doof — toen Moskou commandeerde gehoorzaamde zij onmiddellijk.
Het centralisme is verdwenen, maar het blinde geloof is springlevend, en het heeft al geruime tijd in de Islam een bondgenoot gevonden, getuige dit en vele andere artikelen die dit constateren.
opmerkelijk is dat niet, want in marxistische intellectuele kringen wordt de Islam allang beschouwd als de ideologische tegenhanger van het Marxisme, 'De geschiedenis van de islam is niet die van een 'verloren paradijs'. Ze is veeleer die van een permanente revolutie, een revolutie steeds verraden, maar onvermoeibaar opnieuw begonnen' (Maxime Rodinson, 'Marxisme et monde musulman', Parijs, 1972).
Post a Comment