Geldklopperij door een geschiedkundige charlatan

Al een half jaar lang probeert historicus Jan Tervoort via crowdfunding geld te verzamelen voor het schrijven van een boek over de "Nederlandse Israëllobby". Twintigduizend Euro's wil de voormalige medewerker van van Agt's "The Rights Forum" inzamelen. Aanvankelijk was alleen zijn moeder in Alkmaar bereid een kleine donatie te doen. Nu stromen de tientjes en vijfentwintig Euro's binnen. Beroepsactiviste José van Leeuwen gaf al vijfentwintig Euro en de voorzitter van DocP, Sonja Zimmermann, doneert spontaan en van harte, een tientje. Op dit moment staat de teller op  1.336,00 Euro. Een schamel resultaat voor zo'n belangwekkend boek. 

Jan Tervoort heeft het niet gemakkelijk. Hij is afgestudeerd op een thema uit de negentiende eeuw, met als onderwerp de bezoekers van de Salons des Variétés van Amsterdam. Geen hond die je daarna een baan geeft natuurlijk. Daarom werd Jan een succesvolle 'sales manager' bij de Telegraaf. Uiteindelijk ging dat ook vervelen en ging Jan als troubadour, stadsgids en zelfstandig historicus verder. Na het kopen van een pand in de Alkmaarse binnenstad, voor 6 ton, samen met zijn lieftallige vrouw, die op haar beurt ITIL-cursussen voor managers geeft, verhuist de gids met de naam Amsterjan naar Alkmaar en noemt zich, AlkmaarJan. Je moet toch wat en voor niks gaat de zon op.

Amsterjan of Batavirus, zoals hij zich al bloggend en schrijvend noemt, is een blauwe maandag in dienst bij The Rights Forum, maar wordt daar ontslagen vanwege vergaande antisemitische uitingen. Soms denk je dat er geen God is, maar dan word je toch weer aangenaam verrast.

Nu de Corona ook in Alkmaar toeslaat en je ook niet de gehele dag drinkend en twitterend door kan brengen, stort Jan Tervoort zich op een nieuw project: Het schrijven van een boek over de Nederlandse Israëllobby. Hij schrijft daarover op Gofundme:

"Als historicus gespecialiseerd in het Israëlisch-Palestijns conflict heb ik mij de afgelopen jaren in de publieke opinie gemengd in de discussie over dit conflict. Al snel werd ik geconfronteerd met de zogenaamde Israël-lobby, een internationaal netwerk van lobbyclubs, pressiegroepen, journalisten, opiniemakers en politici dat ook in Nederland zeer actief is en als enige doel heeft de staat Israël te vrijwaren van internationale druk, zij het politiek, economisch of in de publieke opinie. 

Hoewel iedere staat ter wereld een lobby voert in het buitenland en de publieke opinie wil beïnvloeden ten behoeve van haar eigen belangen, is de schaal en de agressiviteit waarop Israël dit organiseert en uitvoert, ook in Nederland, uniek in de wereld. Israël heeft hier zelfs een speciaal ministerie voor opgericht, het zogenaamde ministerie voor 'Strategische Zaken'.

Na jarenlange bestudering van de Israël-lobby tegen de achtergrond van de ontwikkelingen in het Israelisch-Palestijns conflict, schrijf ik een boek over hoe de Israël-lobby opereert in de Nederlandse context. Vanuit welke algemene strategie opereert de Israël-lobby? Hoe vertaalt zich dit naar de - tactische - werkwijze in de Nederlandse publieke opinie, politiek en sociale media? Hoe zit Israëlische propaganda inhoudelijk in elkaar, in vergelijking met wat de serieuze geschiedwetenschap of journalistiek over het Israelisch-Palestijns conflict en de staat Israël te zeggen hebben? "

Ik had al een keer per email gevraagd of Amsterjan mij ook als zijnde een Israël-lobbyist wilde noemen, want negatieve publiciteit bestaat niet en als je maar genoemd wordt, maar daar kwam geen antwoord op. Na deze smadelijke afwijzing heb ik mijzelf de vraag gesteld: Is dit een goed plan van Jan? Ik kwam al snel tot de conclusie dat Jan Tervoort tegen zichzelf in bescherming genomen moet worden, of nog beter, professionele hulp moet zoeken. De aankondiging van het boek alleen al, bevat enkele bevooroordeelde- en foutieve informatie-elementen, die een geschiedkundige niet zou mogen maken. Met een beetje fantasie zou een lobby-organisatie hem opnieuw van antisemitisme kunnen beschuldigen. Hij beschrijft de staat Israël als zijnde agressief. Hij veronderstelt een gezamenlijke strategie en tenslotte suggereert hij dat de staat Israël de zogenaamde Israël-lobby aanstuurt. Het heeft verdacht veel overéénkomsten met de "Joodse Lobby", die antisemieten in de jaren dertig meenden te ontwaren.

Er zijn voor zover mij bekend in de afgelopen jaren twee andere boeken verschenen, met precies hetzelfde thema: Israëllobby. Lucas Catherine heeft in België een boek met de naam "De Israel Lobby" gepubliceerd, waarin hij de banden van leden van de Belgische elite met Israël aantoont. Het boek neigt naar een opsomming van complottheorieën. We weten één ding zeker over complottheorieën, namelijk dat ze allemaal, zonder uitzondering, of ze nu over 9/11, Corona, de aanslag op John F. Kennedy, of over de oorlog in Irak gaan, uiteindelijk de Joden de schuld geven.    

Lucas Catherine op zijn beurt, heeft deze titel weer van schrijvers in de Verenigde Staten afgekeken. "The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy"  (2002), is a book by John Mearsheimer, Professor of Political Science at the University of Chicago, and Stephen Walt, Professor of International Relations at the Kennedy School of Government at Harvard University, published in late August 2007. It was a New York Times Best Seller.

The book describes the lobby as a "loose coalition of individuals and organizations who actively work to steer U.S. foreign policy in a pro-Israel direction".The book "focuses primarily on the lobby's influence on U.S. foreign policy and its negative effect on American interests".The authors also argue that "the lobby's impact has been unintentionally harmful to Israel as well".

Affijn, goede raad is duur en en Jan Tervoort begint aan zijn zegenvolle werk, inhoudende de beschrijving van de Nederlandse Israëllobby. Ik ben benieuwd, omdat hij tot nog toe, op geen enkele manier blijk geeft van enige kennis van zaken. In de dagelijkse praktijk besteedt Jan Tervoort veel aandacht aan het stalken en belasteren van het CIDI. Hij heeft het vooral gemunt op de jongste medewerker van het CIDI: Hidde van Koningsveld. Nadat deze enthousiaste voorzitter van de CIDI jongeren naar Israël verhuisde hield het schelden en dreigen niet op. Toch kan een droge opsomming van pro-Israël-clubs, mits voorzien van deskundig commentaar, nog steeds doorgaan voor een beschrijving van de vermeende "Israël lobby". Ik vind het allemaal best, zolang ik maar in het eerste hoofdstuk als top-zionist 'nummero uno' wordt gebrandmerkt. 

Ondanks het vele geld, dat Jan op deze onsympathieke weg heeft verzameld en dat hij goed kan gebruiken, want een hypotheek van 6 ton hoest je niet alleen met het geven van een paar ITIL-cursusjes op, ligt er nog steeds geen prachtboek. Jan geeft daar de volgende verklaring voor:

"Nu we bijna een half jaar verder zijn moet ik helaas constateren dat het me niet is gelukt het boek over de (Nederlandse) Israël-Lobby binnen de termijn van 6 maanden te schrijven. Ik vraag jullie daarom om nog even geduld omdat het schrijven van het boek langer gaat duren dan ik 6 maanden terug dacht. 

Hoewel ik 6 maanden terug de kennis van hoe de Israel-lobby inhoudelijk, strategisch en tactisch als netwerk internationaal en in Nederland opereert redelijk paraat had om op te schrijven, kwamen er al verder onderzoekend en schrijvend een aantal vragen naar boven die echt diepgaand langdurig onderzoek vereisten. De Israël-lobby is een los horizontaal netwerk dat niet hiërarchisch is en - los van Israëlische politiek en hasbara dat natuurlijk enige richting geeft - als een 'zelfwerkend' systeem omschreven kan worden. De dynamiek binnen dit systeem kan volgens mij NIET alleen verklaard worden vanuit het doel 'Israël beschermen tegen druk van buitenaf' of de intentie van afzonderlijke Israël-lobbyisten. Er ligt toch ook een logischerwijs duidelijke Joodse cultuur aan ten grondslag die essentieel is om het gedrag van de Israel-lobby als geheel netwerk te verklaren."     

Deze mededeling is natuurlijk uitdrukking van een glijdend pad naar beneden, waarlangs Tervoort niet meer omhoog kan klimmen. Nu krijgt de "Joodse Cultuur" de schuld. De kleine stap naar het "Joodse Complot" is al bijna gezet. Hij hoeft alleen nog maar zijn laarzen op de grond te stampen.