Drie keer fout

De anti-semitische houding van drie diktatoriale systemen
door Keesjemaduraatje

er is een overeenkomst tussen drie grote diktatoriale systemen communisme (Sovjet-Unie), nationaal-socialisme en de arabische diktaturen, namelijk het anti-semitisme. Zoals we weten bestaan er verschillende vormen van anti-semitisme: het religieuze, het nationalistische en de rassenwaan. In de Sovjet-Unie waren joden die naar Israel wilden uitreizen verdacht. Joden die voor hun religie uitkwamen werden gediscrimineerd. Dus zowel het nationalistische antisemitisme (waar hoor je nou eigenlijk bij, waar ligt je loyaliteit) als het religieuze antisemitisme speelde een rol in de Sovjet-Unie.

In de nazi-diktatuur speelden de persoonlijk rancuneuze gevoelens van nazi-leiders Hitler en Goebbels een belangrijke rol. Ze hadden beide moeilijkheden in hun persoonlijke leven gehad, waarbij joden een rol speelden. De jood representeerde voor Hitler en Goebbels de onmogelijkheid om geaccepteerd te worden in een hogere klasse. In de Nazi-tijd stond "de jood" symbool voor zowel kapitalisme, communisme, armoede als rijkdom. De joden konden in de ene film als rijke bankiers en in de andere film als arme sloebers symbool staan. Uiteindelijk prevaleerde de rassenwaan boven andere vormen van antisemitisme.

In de Arabische diktaturen speelt het nationalisme een belangrijke rol. De strijd tegen Israel staat symbool voor gekrenkte nationale trots. Het anti-semitisme is een bliksemafleiding voor het eigen falen. Daarbij komt natuurlijk het religieuze antisemitisme dat in de Islam besloten ligt. In de Koran, het heilige boek der moslims komen verschillende anti-joodse passages voor. Dat is ook geen wonder, want Mohammed heeft zich aanvankelijk gebaseerd op het joodse geloof en hoopte aansluiting te vinden bij het jodendom. Dat is echter niet gelukt.

Cartoon in Al-Hayat Al-Jadida, Jan. 7, 2006

Hedendaags antisemitisme
Dat kan allemaal wel zijn, zegt de sociaal bewogen politiek incorrecte weblog reaguurder, maar de Sovjet-Unie is dood, van het nationaal-socialisme heb ik genoeg op school gehoord en de Arabische diktaturen neemt niemand serieus. Ja daar heb je gelijk aan en in democratieën wordt er ook beduidend minder gediscrimineerd en antisemitische propaganda gemaakt dan in diktaturen.
Het is ook geen wonder dat in recente diktaturen die nog niet geheel gevestigd zijn (Venezuela), of al weer op instorten staan (Iran), het antisemitisme meteen toeneemt.

De radicale groepen in de vrije westerse wereld sluiten zich echter al sinds de communistische diktaturen aan bij onvrije ideologieën in het buitenland. Fellow-travellers als Sartre en Harry Mulisch zagen al de communistische heilstaat als zaligmakend. Vaak namen ze dan ook de vijandige denkbeelden van die ideologieën over. Het is dan ook geen wonder dat revolutionair links vaak antisemitisch is. Voorbeelden zijn de Rote Armee Fraktion (RAF) in Duitsland, de Internationale Socialisten en de Indymedia.

Antisemitisme op Indymedia

Er wordt door dit soort bewegingen vaak aangesloten bij een echte of vermeende "bevrijdingsstrijd" of anti-koloniale strijd in het buitenland. De Palestijnse strijd wordt dan ook als een gerechtvaardigde strijd gezien, waarbij de antisemitische uitlatingen over het hoofd gezien worden of bewust genegeerd.

Bagataliseren van antisemitisme: "mijn vader is antiquair, de mijne antisemiet"

Wat te doen
Afgezien van het feit dat de meeste diktaturen vanzelf inzakken, als ze tenminste door de vrije wereld compromisloos aan de kaak gesteld worden, is het van belang de onvrijheid en de discriminatie voortdurend te ontmaskeren en te bestrijden.