Reis door Mumbai (Bombay)

door Keesjemaduraatje
s'ochtends wordt ik in een aircontioned auto naar mijn werk gebracht en dat is een onvoorstelbare reis met voortdurend getoeter en autos, riksjas en brommer in drie rijen naast elkaar die elkaar voortdurend van de weg af drukken, maar er zijn weinig botsingen. De weg is in aanbouw en naast de weg beginnen de sloppenwijken. Er leven mensen naast de straat, op het gedeelte dat in aanbouw is. Het is stoffig en vreselijk druk. Nederland is vol, is een overdreven uitdrukking als je één keer in Mumbai bent geweest.

Langs de weg wordt van alles geproduceerd en verkocht. Eten, schoenen, reparaties, sieraden. De vuilnis wordt rerecycled en door hele families gesorteerd en doorzocht langs de straat. Schoolkinderen lopen door het drukke verkeer naar school. Iedereen is goed gehumeurd enrelaxed.
Depressiviteit schijnt hier niet voor te komen.

Als er plotseling een economische depressie is, dan stelt de werkgever soms voor om vier banen te betalen voor één. Dus je krijgt nog een vierder salaris. De werkgever beloofd dan om het geld terug te betalen zodra er weer opdrachten zijn, maar dat gebeurd nooit. Er is geen enkele sociale zekerheid en geen ontslagbescherming. Dus in feite is iedereen contracter. Daardoor doet iedereen ook iets. Niemand is werkloos, maar er is wel een enorme armoede. Dan te bedenken dat deze mensen het nog goed hebben. Op het platteland is het nog erger.

De mensen in de IT industrie zijn ongelooflijk gemotiveerd en vriendelijk. Ze hoeven maar naar buiten te kijken om te zien hoe andere mensen leven. Elke uur komt er iemand langs om mij koffie en thee te brengen. In de lift zit iemand die alleen maar het knopje bediend. Bij de ingang staan constant twee bewakers en twee helpers van de bewakers.

Ik was vandaag met Partha in een hele grote Bijenkorf. Twee keer zo groot als de Amsterdamse Bijenkorf. We liepen er naar toe het is 35 graden en zonnig. Ik wilde iets eten, maar het bleek dat Partha net, een Hindoe god ter ere, helemaal niets at. Dus dat was niet zo handig van mij. Maar ik wist niet dat die rode stip op zijn voorhoofd iets betekend. Culturele Antropologie.

Terug in het hotel bezocht ik een boekhandel in de kelder van het hotel. Ik kocht een boek over de hindy taal en een boek van de schrijver Rohinton Mistry over Bombay. Voor Maria (mijn collega)kocht ik voor 400 Roepies aan wierook die ze daar bij haar bezoek besteld had. Als je hier naar het toilet gaat wordt bij het handen wassen de kraan voor je open gedraaid, zeep in je handen gespoten en de handdoek voor je opgehouden. Daarna wordt de deur voor je open gedaan. Dus dat is allemaal erg service-geörienteerd. Als je dan bedenkt dat ik laatst bij een kwikfit in Eindhoven was, waar ze te weinig monteurs hadden en dat een monteur niet wilde komen, omdat hij maar 4 uur per week mocht werken omdat het anders van zijn uitkering afgetrokken zou worden. Van die dingen, ja.